Su Luo was running when suddenly, h

Su Luo was running when suddenly, her eyebrows wrinkled.

Allowing Luo Haochen to follow like this was a bit disadvantageous to her.

He still didn’t know the existence of the little divine dragon right now. But once he noticed, at that time, his rage at the Red Acacia Tree would shift onto her body.

In order to avoid this absurd disaster, Su Luo started thinking of ways.

In a blink of an eye, she came up with a plan.

Dark Forest didn’t have any pathways, and the Red Acadia Tree had already vanished from sight.

If it weren’t for the senses from Su Luo and the little divine dragon’s contract, she would have lost the tree a long time ago.

Su Luo secretly strengthened the arm she used to pull Zi Yan along with, when Zi Yan looked at her, she glanced to the right.

The two people had similar temperament, so they easily understood each other. As a result, Zi Yan immediately understood what Su Luo had in mind.

One, two, three!

On three, the two of them both darted forward to the right!

Losing the two figures before him, Luo Haochen’s eyes brightened immediately, however, unconsciously, he followed after those two people’s back.

But very quickly, it dawned on him.

“Where are you guys going!” Luo Haochen knit his eyebrows.

There were obviously no paths over there, why would they keep running over there?

Su Luo didn’t look back, but Zi Yan did, and she beckoned with her hand towards Luo Haochen: “Going over here is a shortcut.”

Luo Haochen scrunched his eyebrows even more.

Did they think he was blind? The Red Acacia Tree obviously went left, but they ran to the right side, this simply was an act that defeated their purpose.

Could it be that… they deliberately did it to muddle the waters?

“Second Young Master.” All the experts following Luo Haochen stopped, they looked at him, waiting for his decision.

Luo Haochen’s eyes narrowed slightly, his hand gesturing forward: “Go!”

From beginning to end, he felt that Su Luo and Zi Yan were deliberately muddling the waters.

Therefore, the only thing he believed in was his own eyes.

Then, what were the real facts?

Su Luo and the little divine dragon could sense each other, and little divine dragon was now hanging onto the Red Acacia Tree. From this, it proved, that the path Su Luo took was the correct one.

It’s a pity just like this, Luo Haochen got separated.

Now, speaking of the little divine dragon.

Along the way, the mad Red Acadia Tree had wanted to throw the little divine dragon away.

But the little divine dragon was like a sticky caramelized sweet, his four little claws hanging on to the branches, holding on tightly. There was no way it could shake off the little divine dragon.

The Red Acacia Tree was enraged half to death, and tried to use its willow-like twigs to bind up the little divine dragon.

Because it was the most proud of its twigs’ attack.

However, before it could finish tying up the little divine dragon, on one end, he had bitten off the branch at the other end.

Ultimately, the Red Acacia Tree had no better option!

The tree decisively gave up since the jar had already broken before being dropped, without looking back, it ran towards the place it thought was the safest.

The little divine dragon noticed that the tree was resigned to its fate and not harassing him anymore. He stuck his little red tongue out, a little embarrassed.

Afterwards, he secretly pulled something out from his chest pocket.

Golden Silkworm’s silver threaded gloves.

Before, Luo Dieyi had tried to take the Red Acadia Seeds from the Red Acadia Tree by wearing these gloves.

A pity, the tragic girl got kicked away by the little divine dragon before she could pick it.

However, when the little divine dragon was kicking her away, he was still very rational. He had secretly peeled these Golden Silkworm’s silver threaded gloves off of her hands.

The little divine dragon slid his claw into the glove out of curiosity.

But, these gloves were made for human hands, with regards to him, it was like a loose skirt around his claw.

The little divine dragon twisted this way and that way, but couldn’t find any way to put them on.

The Red Acacia Tree was running and running… didn’t know for how long it ran.

Finally, a pitch-black cave appeared up ahead.

The Red Acacia Tree didn’t even have to think and directly ran inside.

As soon as it entered, the little divine dragon couldn’t help but shiver.

The Red Acacia Tree continued to run forward… finally stopping at a place where it could hide in the cave. However, it didn’t know, that the little divine dragon had already stretched out his evil claws.…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Su Luo ทำงานเมื่อทันใดนั้น รอยย่นคิ้วของเธอให้ Luo Haochen ตามเหมือนนี้บิตรังเพลิงกับเธอเขายังไม่รู้การดำรงอยู่ของพระเจ้ามังกรน้อยอยู่ แต่เมื่อเขาสังเกตเห็น ในเวลานั้น ความโกรธของเขาที่ต้นไม้ Acacia แดงจะเลื่อนลงบนร่างกายของเธอเพื่อหลีกเลี่ยงภัยพิบัตินี้ไร้สาระ Su Luo เริ่มคิดวิธีในพริบตา เธอมากับแผนการป่ามืดไม่มีทางเดินใด ๆ และต้นอคาเดียแดงมีแล้วหายไปจากสายตาหากไม่รู้สึกจาก Su Luo และสัญญาพระเจ้ามังกรน้อย เธออาจสูญต้นเป็นเวลานานSu Luo แอบเข้มแข็งแขนเธอใช้ดึง Zi Yan พร้อม เมื่อ Zi Yan มองเธอ เธอ glanced ทางด้านขวาคนสองคนมีอารมณ์คล้ายกัน ดังนั้นพวกเขาเข้าใจกันได้ง่าย เป็นผล Zi Yan ทันทีเข้าใจ Su Luo มีในใจหนึ่ง สอง สาม!บนสาม ของพวกเขาทั้งสองพุ่งตัวตามไปข้างหน้าด้านขวาสูญเสียเลขสองก่อน Luo Haochen ตาสว่างขึ้นทันที อย่างไรก็ตาม โดยไม่รู้ตัว เขาตามมาหลังจากสองคนนั้นกลับแต่รวดเร็ว มัน dawned กับเขา"คนไป" Luo Haochen ถักคิ้วของเขามีถูกแน่นอนไม่มีเส้นทางโน้น ทำไมต้องพวกเขาให้ทำงานนั่นSu Luo ไม่ได้มองย้อนกลับไป แต่ไม่ Zi Yan และเธอ beckoned ด้วยมือของเธอไป Luo Haochen: "จะผ่านที่นี่เป็นทางลัด"Luo Haochen scrunched คิ้วของเขามากยิ่งขึ้นพวกเขาไม่คิดว่า เขาเป็นคนตาบอด ต้นไม้ Acacia สีแดงเห็นได้ชัดไปซ้าย แต่พวกเขาวิ่งไปทางด้านขวา นี้ก็เป็นการกระทำที่ชนะจุดประสงค์อาจจะเป็นว่า...พวกเขาจงใจไม่เคยตั้งตัวไม่ติดน้ำ"สองหนุ่มโท" ทั้งหมดผู้เชี่ยวชาญต่อ Luo Haochen หยุด ที่พวกเขามองไปที่เขา รอการตัดสินใจของเขาLuo Haochen ตา narrowed มือ gesturing ไปข้างหน้าเล็กน้อย : "ไป"ตั้งแต่ต้นจนจบ เขารู้สึกว่า Su Luo และ Zi Yan ถูกจงใจ muddling น้ำดังนั้น สิ่งเดียวที่เขาเชื่อว่าในคือ ตาของเขาเองแล้ว สิ่งเป็นจริงSu Luo และพระเจ้ามังกรน้อยอาจรู้สึกกัน และมังกรน้อยพระเจ้าตอนนี้ถูกแขวนบนต้นอะคาเซียสีแดง จากนี้ มันพิสูจน์ Su Luo เอาเส้นทางว่าถูกต้องก็สงสารเช่นนี้ Luo Haochen ได้แยกตอนนี้ พูดของพระเจ้ามังกรน้อยตลอดทาง ต้นอคาเดียแดงบ้าอยากจะทิ้งพระเจ้ามังกรน้อยแต่พระเจ้ามังกรน้อยเหมือนที่เหนียว caramelized หวาน เขาเล็บเล็ก ๆ สี่แขวนอยู่บนกิ่ง ถือแน่น ก็ไม่มีทางที่จะสามารถสั่นคลอนปิดพระเจ้ามังกรน้อยต้นไม้ Acacia แดงโกรธครึ่งตาย และพยายามที่จะใช้กิ่งไม้วิลโลว์เหมือนมันรัดพระเจ้ามังกรน้อยเพราะมันเป็นความภูมิใจของกิ่งไม้โจมตีอย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะเสร็จสิ้นเปลืองมังกรศักดิ์สิทธิ์น้อย ปลายด้านหนึ่ง เขาได้กัดปิดสาขาในอีกในที่สุด Acacia ต้นไม้แดงมีไม่มีตัวเลือกที่ดีกว่าต้นไม้เด็ดขาดให้ขึ้นตั้งแต่ขวดได้แล้วเสียก่อนจะถูกลดลง โดยไม่ต้องมองย้อนกลับไป มันวิ่งไปมันคิดว่า เป็นปลอดภัยที่สุดพระเจ้ามังกรน้อยสังเกตเห็นว่า ต้นไม้ถูกลาออกถึงชะตากรรมของตน และไม่ก่อกวนเขาอีกต่อไป เขาติดอยู่ลิ้นของเขาแดงเล็กน้อยออก อายเล็กน้อยหลังจากนั้น เขาแอบดึงบางสิ่งออกจากกระเป๋าหน้าอกของเขาเงินทองไหมเกลียวถุงมือก่อน Luo Dieyi ได้ลองใช้เมล็ดอคาเดียสีแดงจากต้นอคาเดียแดง โดยสวมถุงมือเหล่านี้ที่เสียดาย สาวเศร้าได้ kicked ไป โดยพระเจ้ามังกรน้อยก่อนที่เธอจะรับมันอย่างไรก็ตาม เมื่อพระเจ้ามังกรน้อยก็เตะเธอห่างกัน เขายังคงเป็นเหตุผลมาก นอกจากนี้เขาแอบมีปอกเปลือกถุงมือเงินเกลียวของไหมทองเหล่านี้ออกจากมือของเธอพระเจ้ามังกรน้อยฝ่อกรงเล็บของเขาลงในถุงมือจากความอยากรู้แต่ ถุงมือเหล่านี้เกิดขึ้นสำหรับมือของมนุษย์ เกี่ยวกับเขา มันเป็นเหมือนกระโปรงหลวมรอบ ๆ กรงเล็บของเขาพระเจ้ามังกรน้อยบิดวิธีนี้และวิธีการที่ แต่ไม่สามารถหาวิธีที่จะเก็บต้นไม้ Acacia แดงทำงาน และเรียกใช้...ไม่รู้นานมันวิ่งในที่สุด ถ้ำมิดปรากฏขึ้นข้างหน้าต้นไม้ Acacia แดงไม่จำเป็นต้องคิด และวิ่งโดยตรงภายในทันทีที่ป้อน พระเจ้ามังกรน้อยไม่สามารถช่วย แต่สั่นต้นไม้ Acacia แดงยังคงทำงานไปข้างหน้า...ในที่สุด หยุดที่ที่มันสามารถซ่อนในถ้ำ อย่างไรก็ตาม มันไม่ทราบ ที่พระเจ้ามังกรน้อยได้แล้วยืดออกกรงเล็บของเขาชั่วร้าย...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซู Luo ถูกเรียกใช้เมื่อจู่ ๆ คิ้วของเธอเหี่ยวย่น

ช่วยให้ Luo Haochen ที่จะปฏิบัติตามเช่นนี้เป็นบิตเสียเปรียบกับเธอ

เขาก็ยังไม่ทราบว่าการดำรงอยู่ของพระเจ้ามังกรเล็ก ๆ น้อย ๆ ในขณะนี้ แต่เมื่อเขาสังเกตเห็นในเวลานั้นความโกรธของเขาที่ Red Acacia ต้นไม้จะเปลี่ยนเข้าสู่ร่างกายของเธอ

เพื่อหลีกเลี่ยงภัยพิบัติที่ไร้สาระนี้ซู Luo เริ่มคิดวิธี

ในพริบตาเธอมากับแผน

ป่ามืดไม่ได้มีทางเดินใด ๆ และสีแดง Acadia ต้นไม้ได้หายไปแล้วจากสายตา

ถ้ามันไม่ได้สำหรับความรู้สึกจากซู Luo และสัญญาของพระเจ้ามังกรเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอจะต้องสูญเสียต้นไม้เป็นเวลานานแล้ว

ซู Luo แอบมีความเข้มแข็งแขนที่เธอใช้ในการดึง Zi Yan พร้อมกับเมื่อ Zi Yan มองที่เธอเธอเหลือบมองไปทางขวา

คนสองคนที่มีนิสัยคล้ายกันเพื่อให้พวกเขาได้อย่างง่ายดายเข้าใจซึ่งกันและกัน เป็นผลให้ Zi Yan ทันทีเข้าใจสิ่งที่ซู Luo มีอยู่ในใจ

หนึ่งสองสาม!

สามทั้งสองของพวกเขาทั้งสองพุ่งไปข้างหน้าเพื่อที่เหมาะสม!

การสูญเสียทั้งสองตัวเลขก่อนหน้าเขาตาลู Haochen ของสว่างทันที แต่ไม่รู้เขาตามหลังทั้งสองกลับมาของผู้คน

แต่อย่างรวดเร็วก็ผุดขึ้นบนเขา

"ที่ไหนมีพวกคุณไป!" Luo Haochen ถักคิ้วของเขา

มีเส้นทางอย่างเห็นได้ชัดกว่าไม่มีทำไมพวกเขาจะยังคงทำงานที่นั่น?

ซู Luo ไม่ได้มองย้อนกลับไป แต่ Zi Yan ได้และกวักมือเรียกเธอด้วยมือของเธอที่มีต่อ Luo Haochen: ". ไปกว่าที่นี่เป็นทางลัด"

Luo Haochen scrunched คิ้วของเขามากยิ่งขึ้น

พวกเขาคิดว่าเขาเป็นคนตาบอด? สีแดงอย่างเห็นได้ชัด Acacia ต้นไม้ไปทิ้งไว้ แต่พวกเขาก็วิ่งไปทางด้านขวานี้ก็คือการกระทำที่พ่ายแพ้วัตถุประสงค์ของพวกเขา

มันอาจจะเป็นไปได้ว่า ... พวกเขาจงใจไม่ให้มันยุ่งเหยิงน้ำ?

"สองหนุ่มโท." ผู้เชี่ยวชาญด้านต่อไปนี้ทั้งหมด Luo Haochen หยุดพวกเขามองไปที่เขารอการตัดสินใจของเขา

ตาหลัว Haochen ของลดลงเล็กน้อยมือของเขาชี้ไปข้างหน้า: "Go"

ตั้งแต่ต้นจนจบเขารู้สึกว่าซู Luo และ Zi Yan ถูกจงใจ muddling น้ำ

ดังนั้นสิ่งเดียวที่เขาเชื่อในความเป็นนัยน์ตาของเขาเอง

แล้วสิ่งที่เป็นความจริง?

ซู Luo และมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ อาจจะรู้สึกแต่ละอื่น ๆ และมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ตอนนี้แขวนอยู่บนสีแดง Acacia ต้นไม้ จากนี้จะได้รับการพิสูจน์ ว่าเส้นทางซู Luo เอาเป็นที่ถูกต้อง

ก็สงสารเหมือนนี้ Luo Haochen ได้แยก

ตอนนี้พูดของพระเจ้ามังกรน้อย

ไปตามทางที่บ้าแดง Acadia ต้นไม้ได้อยากจะโยนมังกรศักดิ์สิทธิ์ห่างกันเล็กน้อย

แต่มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นเหมือนเหนียวคาราเมลหวานสี่กรงเล็บเล็ก ๆ ของเขาแขวนอยู่บนกิ่งไม้, การถือครองไว้แน่น ไม่มีทางที่มันจะสลัดมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ได้

แดง Acacia ต้นไม้แค้นครึ่งถึงตายและพยายามที่จะใช้กิ่งไม้วิลโลว์เหมือนการผูกขึ้นมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ

เพราะมันเป็นความภาคภูมิใจที่สุดของการโจมตีกิ่งไม้ของ '

อย่างไรก็ตามก่อนที่มันจะเสร็จสิ้นการผูกมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ปลายข้างหนึ่งเขาได้กัดสาขาที่ส่วนอื่น ๆ

ในท้ายที่สุด สีแดง Acacia ต้นไม้ก็ไม่มีทางเลือกที่ดีกว่า!

ต้นไม้เด็ดขาดให้ขึ้นตั้งแต่ขวดได้เสียแล้วก่อนที่จะถูกลดลงโดยไม่ได้มองย้อนกลับไปมันวิ่งไปสถานที่ที่มันคิดว่าเป็นที่ปลอดภัยที่สุด

มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ สังเกตเห็นว่าต้นไม้ที่ลาออกไปกับชะตากรรมและไม่รบกวนเขาอีกต่อไป เขาติดลิ้นสีแดงเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาออกมาเป็นอายเล็ก ๆ น้อย ๆ

หลังจากนั้นเขาแอบดึงอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋าหน้าอกของเขา

ถุงมือโกลเด้นสีเงินเกลียวไหมของ

ก่อน Luo Dieyi ได้พยายามที่จะใช้เมล็ดสีแดง Acadia จากสีแดง Acadia ต้นไม้โดยการสวมถุงมือเหล่านี้

สงสารสาวที่น่าเศร้าได้เตะออกไปโดยมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนที่เธอจะรับมัน

แต่เมื่อพระเจ้ามังกรน้อยถูกเตะออกไปของเธอเขาก็ยังคงมีเหตุผลมาก เขาได้ปอกเปลือกแอบถุงมือเงินเกลียวเหล่านี้โกลเด้นไหมของออกจากมือของเธอ

มังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยเลื่อนกรงเล็บของเขาเข้าไปในถุงมือจากความอยากรู้

แต่ถุงมือเหล่านี้ได้ทำสำหรับมือของมนุษย์ที่เกี่ยวกับเขามันเป็นเหมือนกระโปรงหลวมรอบกรงเล็บของเขา

มังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยบิดด้วยวิธีนี้และวิธีการที่ แต่ไม่สามารถหาวิธีที่จะนำพวกเขาใน

แดง Acacia ต้นไม้ถูกเรียกใช้และทำงาน ... ไม่ทราบว่านานเท่าไหร่มันวิ่ง

สุดท้ายถ้ำดำมืดปรากฏตัวขึ้นข้างหน้า

แดง Acacia ต้นไม้ไม่ได้มีการคิดและวิ่งโดยตรงภายใน

เร็วที่สุดเท่าที่มันเข้ามังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่สามารถช่วย แต่ตัวสั่น

แดง Acacia ต้นไม้ยังคงวิ่งไปข้างหน้า ... ในที่สุดก็หยุดที่สถานที่ที่มันจะซ่อนตัวอยู่ในถ้ำ แต่ก็ไม่ทราบว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซูลู่วิ่ง เมื่อจู่ๆ คิ้วเธอย่น .ให้หลัว haochen ตามแบบนี้ ค่อนข้างจะเสียเปรียบเธอเขายังไม่ได้รู้ว่าการดำรงอยู่ของมังกรเทพน้อยตอนนี้ แต่เมื่อเขาสังเกตเห็นเวลาที่ความโกรธของเขาที่ต้นไม้ Acacia สีแดงจะเลื่อนลงบนร่างกายของเธอเพื่อหลีกเลี่ยงภัยพิบัติที่ไร้สาระ ซู ลู เริ่มคิดวิธีในชั่วพริบตาเดียว เขาก็คิดแผนขึ้นมาป่ามืดก็ไม่มีสัมภาระ และสีแดง Acadia ต้นไม้ได้หายไปจากสายตาถ้าไม่ใช่เพราะความรู้สึกจากซู Luo และสัญญาน้อยเทพมังกร เธอจะต้องสูญเสียต้นไม้มานานแล้วซูหลัวแอบความเข้มแข็งแขนเธอเคยดึงจื่อเหยียน พร้อมกับเมื่อจื่อเหยียน มองเธอ เธอเหลือบมองไปทางขวาคนสองคนมีนิสัยคล้ายกัน ดังนั้น พวกเขาสามารถเข้าใจซึ่งกันและกัน เป็นผลให้จื่อเหยียนทันที เข้าใจสิ่งที่ ซู ลู มีในใจหนึ่ง สอง สาม !สาม , สองของพวกเขาทั้งสองเคลื่อนไหวไปข้างหน้าขวา !สูญเสียสองร่างตรงหน้าเขา หลัว haochen ดวงตาสดใสทันที อย่างไรก็ตาม โดยไม่รู้ตัว เขาตามหลังของคนทั้งสองคนนั้นกลับมาแต่อย่างรวดเร็ว มันก็เกิดขึ้นกับเขา" พวกนายจะไปไหน ! " หลัว haochen ถักคิ้วของเขามีแน่นอนไม่มีเส้นทางตรงนั้น ทำไมพวกเขาทำที่นั่น ?ซูหลัวไม่ได้กลับไปดู แต่จื่อเหยียนแล้ว เธอกวักมือเรียก มือของเธอที่มีต่อหลอ haochen : " ไปทางนี้เป็นทางลัด "หลัว haochen scrunched คิ้วของเขามากขึ้นพวกเขาคิดว่าเขาเป็นคนตาบอด ? ต้นไม้ Acacia สีแดงเห็นได้ชัดก็ซ้าย แต่พวกเขาวิ่งด้านขวา นี้ก็เป็นการกระทำที่พ่ายแพ้วัตถุประสงค์ของพวกเขาหรือว่า . . . เขาจงใจให้มันมั่วๆน้ำ" คุณชายรอง " ผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดตามหลัว haochen หยุด พวกเขามองไปที่เขา รอการตัดสินใจของเขาหลัว haochen ตาแคบเล็กน้อย มือทำท่าไปข้างหน้า : " ไป ! "จากต้นจนจบ เขาก็รู้สึกว่า ซูจื่อเหยียนถูกจงใจทำให้ยุ่งเหยิง Luo และน้ำดังนั้น สิ่งเดียวที่เขาเชื่อในสายตาของตัวเองงั้นอะไรคือความจริง ?ซู หลัว และมังกรเทพน้อยจะรู้สึกแต่ละอื่น ๆและมังกรเทพน้อยถูกแขวนไว้บนต้นไม้กระถินแดง นี้มันพิสูจน์ได้ว่า เส้นทาง ซู ลู เอาเป็นถูกต้องมันน่าสงสารแบบนี้ หลัว haochen แยกกันตอนนี้การพูดของมังกรเทพน้อยตลอดทาง บ้าแดง Acadia ต้นไม้ต้องการโยนมังกรเทพน้อยไปแต่มังกรเทพน้อยเหมือนคาราเมลเหนียวหวาน ของเขา 4 กรงเล็บแขวนอยู่บนกิ่งไม้ กอดแน่นๆ ก็ไม่มีทางที่มันจะสะบัดมังกรเทพน้อยต้นไม้ Acacia แดงโกรธมาก เกือบตาย และพยายามใช้ของวิลโลว์เหมือนกิ่งไม้ผูกขึ้นมังกรเทพน้อยเพราะมันคือความภูมิใจที่สุดของกิ่งไม้ ' โจมตีอย่างไรก็ตาม ก่อนที่มันจะจบมัดมังกรเทพน้อยที่ปลายด้านหนึ่ง เขากัดปิดสาขาที่จบอื่น ๆในที่สุดต้นไม้กระถินแดงไม่มีตัวเลือกที่ดี !ต้นไม้และยอมแพ้ตั้งแต่ขวดก็แตกก่อนถูกลบ โดยไม่มองกลับไป มันวิ่งไปที่สถานที่ที่มันคิดว่าปลอดภัยที่สุดมังกรเทพน้อยสังเกตเห็นว่าต้นไม้ก็ลาออกเพื่อชะตากรรมของตนและไม่แกล้งเขาอีก เขาติดลิ้นสีแดงของเขาน้อย อายนิดหน่อยหลังจากนั้น เขาแอบดึงบางอย่างออกมาจากกระเป๋าหน้าอกเกลียวไหมสีทองสีเงินถุงมือก่อนหน้านี้ หลัว dieyi พยายามเอาแดง Acadia เมล็ดจากต้นไม้สีแดงไทรทอง โดยการสวมถุงมือเหล่านี้สงสารผู้หญิงที่โดนเตะไปโดยมังกรเทพเล็กน้อยก่อนที่เธอจะหยิบมันอย่างไรก็ตาม เมื่อมังกรเทพน้อยก็เตะเธอออกไป แต่เขาก็มีเหตุผลมาก . เขาแอบปอกเปลือกเหล่านี้ไหมสีเงินเกลียวทองถุงมือออกจากมือของเธอมังกรเทพน้อยกระชากกรงเล็บของเขาเข้าไปในถุงมือออกจากความอยากรู้แต่ถุงมือนี้เป็นฝีมือมนุษย์ ถึงเขา มันเป็นเหมือนกระโปรงหลวม ๆกรงเล็บของเขามังกรศักดิ์สิทธิ์เบี้ยวแบบนี้ แต่ไม่สามารถหาวิธีที่จะใส่มันต้นไม้ Acacia สีแดง วิ่ง วิ่ง และ วิ่ง . . . . . . . ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ มันรันสุดท้าย สีดำ ถ้ำที่ปรากฏอยู่ข้างหน้าต้นไม้ Acacia แดงไม่ต้องคิดโดยตรง และวิ่งเข้ามาทันทีที่มันเข้าไป มังกรสวรรค์เล็ก ๆน้อย ๆไม่สามารถช่วยอะไรได้แต่ตัวสั่นต้นไม้ Acacia สีแดงยังคงวิ่งไปข้างหน้า . . . . . . . ในที่สุดก็หยุดที่สถานที่ที่อาจซ่อนอยู่ในถ้ำ แต่มันไม่รู้ว่ามังกรเทพน้อยได้เหยียดออก . . . . . . . กรงเล็บปีศาจของเขา