Yan was extremely frustrated. The f

Yan was extremely frustrated. The favor he had asked was not a very big one was it…? Finally, he suppressed his anger, and once again clasped hands and bowed. “Grandmaster Zhou, again, I plead with you to grant my wish. This is the last time I will ask.”

This last bow was the straw that broke the camel’s back. Zhou Dekun was on the verge of collapse. Panting, he suddenly exploded in a fury: “Favor! Favor!? All you want is a favor!? I’ve given you my medicinal pills. You can see that I concocted them myself! My Dao of alchemy is only average. What’s it to you?! That’s how I am. The pill you were looking at before wasn’t concocted by me! That guy concocted it!!” He pointed at Meng Hao. “That was his pill!! You think you’re pissed off? I’m even more pissed off than you!! You’re the one who made the mistake! If you want to look at that pill from before, then ask that guy!”

Zhou Dekun flicked his sleeve. His face was ashen and filled with rage as he turned to leave. His heart was pounding as he scrambled to come up with a way to salvage the situation.

The man named Yan stared in shock, then spun to look at Meng Hao.

It wasn’t just him. Everyone, including the four Grand Elders, and the hundreds of surrounding Cultivators, all slowly turned to look at Meng Hao. All eyes were now glued on him and him alone.

Most of the gazes were filled with shock and incredulity.

“Whether or not you concocted that pill doesn’t matter,” said Yan to Zhou Dekun. “Events today have reached the point that an alchemy duel is required in order to prove who is the alchemist that I so revere!” His glare shifted from Meng Hao to Zhou Dekun.

“Grandmaster Zhou,” he continued earnestly. “After I defeat this guy, I hope that you will no longer humiliate me, but will allow me to look at that pill.” Without looking at Meng Hao, he lifted his right hand up, and a pill furnace appeared.

Zhou Dekun was on the verge of tears. Even after everything that had happened, he didn’t understand why this man just wouldn’t believe him. Perhaps the act he had put on before had simply been too convincing. The man apparently really did believe that he was looking down on him.

Meng Hao cleared his throat and then hesitantly said, “Oh, I’m sorry, I’m not a local alchemist. I just lost a match to Grandmaster Zhou, and was told to leave the city. I’m afraid I can’t compete with you in alchemy.” He sighed, looking apologetic.

Hearing this, Zhou Dekun’s face immediately fell, and he began to howl inwardly with anguish. “You’re my ancestor, alright? My ancestor! Can you just not do this to me….”

Second Elder, the one who had previously demanded that Meng Hao leave the city, now looked angrily over toward Zhou Dekun. ‘Why can’t you just take out the medicinal pill, Grandmaster Zhou,’ he thought. ‘Why cause all this trouble?’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยันผิดหวังมาก ความโปรดปรานที่พระองค์ได้ถามไม่ได้ยิ่งใหญ่มากมา... สุดท้าย เขาระงับความโกรธของเขา และอีกครั้ง clasped มือ และโค้งคำนับ "โจว grandmaster อีก ข้าพเจ้าวิงวอนท่านให้ท่าน นี้เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะขอ"โบว์นี้ครั้งสุดท้ายคือ ฟางที่ยากจนหลังของอูฐ Dekun โจวถูกหมิ่นยุบ หอบ เขาก็ระเบิดในคัน: "ชอบ ชอบ ทั้งหมดที่คุณต้องคือโปรดปราน เราได้ให้ยาสมุนไพรของฉัน คุณสามารถดูว่า ฉันแต่งพวกเขาเอง ดาวของฉันของขลังเฉลี่ยเท่านั้น มันคืออะไรที่คุณ ที่อยู่ไหน ยาที่คุณมองหาก่อนไม่ได้แต่ง โดยฉัน ผู้ชายคนนั้นเสกสรรมัน!!" เขาชี้ไปที่เฮาเมง "ที่เป็นยาของเขา!! คุณคิดว่า คุณกำลังโกรธ ผมยิ่งเนยกว่าคุณ!! คุณเป็นคนที่ทำผิดพลาด ถ้าคุณต้องการดูว่ายาจากก่อน แล้วถามผู้ชายคนนั้น"Dekun โจว flicked แขนของเขา ใบหน้าของเขาคือมณโฑหน้าขาว และเต็มไป ด้วยความโกรธเขาเปิดให้ออกจาก หัวใจของเขาถูกห้ำหั่น ตามที่เขาแปลงมากับทางที่จะกอบกู้สถานการณ์คนที่ชื่อยันจ้องในช็อต แล้ว ปั่นไปดูที่เมงเฮามันไม่ได้แค่เขา ทุกคน รวมทั้งผู้สูงอายุแกสี่ และหลายร้อยรอบเครื่องพรวนดิน ทั้งหมดค่อย ๆ หันไปมองเมงเฮา ตาทั้งหมดได้ตอนนี้ติดกาวบนเขาและเขาคนเดียวส่วนใหญ่ของ gazes เต็มไป ด้วยช็อตและกังขานัก"ไม่ว่าคุณแต่งหรือไม่ ว่ายาไม่สำคัญ ยันการ Dekun โจวกล่าว "กิจกรรมวันนี้ได้มาถึงจุดที่การเล่นแร่แปรธาตุต่อสู้จำเป็นในการพิสูจน์ที่เป็นกลที่เคารพดังนั้น" จ้าของเขาเลื่อนขึ้นจากเมงเฮาไปโจว Dekun"โจว grandmaster เขายังคงจริงจัง "หลังจากฉันเอาชนะผู้ชายคนนี้ หวังว่า คุณจะไม่หยุดฉัน แต่อนุญาตให้ฉันมองไปที่ยานั้น" โดยไม่ดูห้าวเมง เขายกมือขวาขึ้น และเตาไฟยาปรากฏDekun โจวถูกหมิ่นน้ำตา หลังจากทุกอย่างที่ได้เกิดขึ้น เขาไม่เข้าใจทำไมคนนี้ก็จะไม่เชื่อเขา บางทีการกระทำที่เขาทำอยู่ก่อนมีเพียงถูกเกินไปหลอกลวง คนเห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อจริง ๆ ว่า เขาต้องลงเขาเฮา เมงล้างคอของเขาแล้ว วัยกล่าว ว่า "โอ้ ขอโทษ ฉันไม่กลในท้องถิ่น ฉันสูญเสียการแข่งขัน Grandmaster โจว เพียงบอกว่า จะออกจากเมือง "ผมกลัวผมไม่สามารถแข่งขันกับคุณในการเล่นแร่แปรธาตุ" เล่าปี่ กำลังขออภัยได้ยินนี้ โจว Dekun หน้าทันทีลดลง และเขาเริ่มเห่าหอนอย่างภายใน ด้วยความปวดร้าว "คุณเป็นบรรพบุรุษของฉัน ไม่เป็นไร บรรพบุรุษของฉัน คุณไม่เพียงอย่างไรให้ฉันนี้... "พี่สอง ผู้ที่ก่อนหน้านี้ได้เรียกร้องให้ เฮาเมงออกจากเมือง ตอนนี้มองด้วยความโกรธมากกว่าขึ้นไป Dekun โจว เขาคิดว่า 'ทำไมไม่คุณเพียงนำออก ยาสมุนไพร โจว Grandmaster,' 'ทำไมถึงทำให้เกิดปัญหานี้'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยันรู้สึกผิดหวังอย่างมาก ชอบเขาถามไม่ได้เป็นหนึ่งในที่ใหญ่มากมันเป็น ... ? ในที่สุดเขาถูกระงับความโกรธของเขาและอีกครั้งที่พนมมือกราบลง "แกรนด์มาสเตอร์โจวอีกครั้งผมสารภาพกับคุณที่จะให้ความปรารถนาของฉัน นี้เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะถาม. " นี้โบว์สุดท้ายคือฟางที่ยากจนหลังอูฐ โจว Dekun ถูกหมิ่นของการล่มสลาย หอบเขาก็ระเบิดความโกรธ "Favor! ชอบ!? ทั้งหมดที่คุณต้องการคือความโปรดปราน !? ฉันได้รับคุณยาสมุนไพรของฉัน คุณจะเห็นว่าผมแต่งพวกเขาเอง! ดาวของฉันของการเล่นแร่แปรธาตุเป็นเพียงค่าเฉลี่ย มันเป็นสิ่งที่คุณ ?! นั่นเป็นวิธีที่ผม ยาที่คุณกำลังมองหาที่ก่อนที่จะไม่ได้แต่งโดยฉัน! ผู้ชายที่แต่งมัน !! "เขาชี้ไปที่เม้งเฮา "นั่นคือยาของเขา !! คุณคิดว่าคุณโกรธ? แม้ฉันโกรธมากขึ้นกว่าที่คุณ !! คุณเป็นคนที่ทำผิดพลาด! ถ้าคุณต้องการที่จะมองไปที่ยาจากก่อนหน้านั้นแล้วขอให้คนที่แต่งตัวประหลาด! " โจว Dekun สะบัดแขนเสื้อของเขา ใบหน้าของเขาซีดและเต็มไปด้วยความโกรธในขณะที่เขาหันไปออก หัวใจของเขาได้รับการห้ำหั่นในขณะที่เขาตะกายขึ้นมาด้วยวิธีการที่จะกอบกู้สถานการณ์. คนที่ชื่อ Yan จ้องในช็อตแล้วปั่นไปดูที่เม้งเฮา. มันไม่ใช่แค่เขา ทุกคนรวมทั้งสี่แกรนด์ผู้สูงอายุและร้อยรอบพรวนทุกอย่างช้า ๆ หันมามองที่เม้งเฮา ดวงตาทั้งหมดถูกติดกาวตอนนี้เขาและเขาคนเดียว. ส่วนใหญ่อาศัยการมองตาเต็มไปด้วยความตกใจและสงสัย. "หรือไม่คุณปรุงยาไม่ได้เรื่อง" ยันพูดกับโจว Dekun "เหตุการณ์ในวันนี้ได้มาถึงจุดที่ดวลขลังเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อที่จะพิสูจน์ว่าใครเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุที่ผมจึงกราบไหว้!" แสงจ้าของเขาเปลี่ยนจากเม้งเฮาโจว Dekun. "มาสเตอร์โจว" เขายังคงเป็นเรื่องเป็นราว "หลังจากที่ผมเอาชนะผู้ชายคนนี้ฉันหวังว่าคุณจะไม่ฉีกหน้าฉัน แต่จะให้ฉันไปดูยาที่." โดยไม่ได้มองที่เม้งเฮาทรงยกพระหัตถ์ขวาของพระองค์ขึ้นและเตาเผายาปรากฏ. โจว Dekun เป็น อยู่บนปากเหวของน้ำตา แม้หลังจากที่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเขาไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ชายคนนี้ก็จะไม่เชื่อเขา บางทีการกระทำที่เขาได้วางอยู่บนก่อนที่จะได้รับเพียงอีกเชื่อเกินไป คนที่เห็นได้ชัดจริงๆไม่เชื่อว่าเขากำลังมองลงมาที่เขา. เม้งเฮากระแอมแล้วอ้อมแอ้มกล่าวว่า "โอ้ฉันขอโทษฉันไม่ได้เป็นนักเล่นแร่แปรธาตุท้องถิ่น ฉันเพียงแค่หายไปตรงกับมาสเตอร์โจวและถูกสั่งให้ออกจากเมือง ฉันกลัวฉันไม่สามารถแข่งขันกับคุณในการเล่นแร่แปรธาตุ. "เขาถอนหายใจมองขอโทษ. ได้ยินอย่างนี้แล้วใบหน้าโจว Dekun ทันทีลดลงและเขาก็เริ่มที่จะเห่าหอนในใจด้วยความปวดร้าว "คุณบรรพบุรุษของฉันไม่เป็นไร? บรรพบุรุษของฉัน! สามารถคุณก็ไม่ทำเช่นนี้เพื่อฉัน ... . " พี่สองคนที่เคยถามว่าเม้งเฮาออกจากเมืองตอนนี้มองด้วยความโกรธที่มีต่อโจวกว่า Dekun 'ทำไมคุณไม่สามารถเพียงแค่ใช้เวลาออกยาสมุนไพรมาสเตอร์โจว' เขาคิดว่า 'ก่อให้เกิดปัญหาทั้งหมดนี้ทำไม?'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยัน โคตรหงุดหงิด ชอบที่เขาถามก็ไม่ได้ใหญ่มากนะ . . . ในที่สุด เขาระงับความโกรธของเขาและประสานมือคำนับอีกครั้งและ . " นายท่านโจว อีกครั้ง ผมขอร้องให้คุณทำตามคำขอของฉัน นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะถาม "คำนับครั้งสุดท้ายนี้เป็นฟางเส้นสุดท้าย ที่ทำให้หลังอูฐหัก โจว dekun ถูกหมิ่นของการล่มสลาย เสียงหอบ เขาก็ระเบิดในความโกรธ " ครับ ! โปรดปราน ! ? คุณต้องการความช่วยเหลือ ! ? ผมให้คุณผมสมุนไพรยา คุณสามารถดูที่ฉันปรุงมันเอง ! ดาวของฉันของการเล่นแร่แปรธาตุคือเฉลี่ย แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ ! ว่าผมเป็นคนยังไง ยาเม็ดคุณมองก่อนไม่ได้ concocted โดยฉัน คนเหล่านี้ ! ! " เขาชี้ไปที่เมิ่งเฮ่า " นี่เป็นยา ! ! คุณคิดว่าคุณโกรธ ? ผมยิ่งโมโหกว่า ! นายเป็นคนผิด ! ถ้าคุณต้องการที่จะดูว่ายาต่อหน้า แล้วถามผู้ชายคนนั้น "โจว dekun สะบัดแขนเสื้อของเขา ใบหน้าของเขาซีดเผือด และเต็มไปด้วยความเดือดดาล เขาเปลี่ยนไป หัวใจของเขากำลังเต้นแรง เขาตะกายมากับวิธีที่จะกอบกู้สถานการณ์ผู้ชายที่ชื่อเหยียนจ้องมอง ช๊อค แล้วปั่นดู เมิ่งฮ่าวไม่ใช่แค่เขา ทุกคน , รวมทั้งสี่แกรนด์ ผู้อาวุโส และร้อยของเกษตรกรโดยรอบทั้งหมด ค่อยๆ หันไปมอง เมิ่งฮ่าว สายตาทุกคนตอนนี้ติดกาวบนเขา เขาคนเดียวเท่านั้นส่วนใหญ่ของสายการบิน ที่เต็มไปด้วยความตกใจและความไม่เชื่อ ." หรือไม่คุณเหล่านี้ยาเม็ดนั้นไม่สำคัญ " เหยียนโจว dekun . " เหตุการณ์ในวันนี้ได้มาถึงจุดที่เขาต้องต่อสู้เพื่อที่จะพิสูจน์ว่าใครเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุที่ฉันเคารพ ! " สายตาของเขาเลื่อนจากเมิ่งฮ่าวกับโจว dekun ." นายท่านโจว , " เขากล่าวอย่างจริงจัง " หลังจากที่ผมเอาชนะผู้ชายคนนี้ ผมหวังว่าเธอจะไม่ทำให้ฉันอับอาย แต่จะช่วยให้ฉันเพื่อดูว่ายา " โดยไม่มองเมิงเฮา เขายกพระหัตถ์ขวาขึ้น และ เม็ดหลอมปรากฏโจว dekun ถูกหมิ่นของน้ำตา หลังจากทุกอย่างที่เกิดขึ้น เขาไม่เข้าใจว่าทำไมชายคนนี้ก็ไม่เชื่อเขา บางทีการกระทำที่เขาใส่ก่อนเพียงแค่ดูน่าเชื่อถือ ผู้ชายที่เห็นได้ชัดก็เชื่อว่าเขาคือดูถูกเขาเมิ่งเฮ่าล้างคอ แล้วอ้อมแอ้มกล่าวว่า " โอ้ ขอโทษครับ ผมไม่ใช่นักเล่นแร่แปรธาตุท้องถิ่น ฉันแพ้ในการแข่งกับอาจารย์ปู่โจว และถูกสั่งให้ออกไปจากเมือง ผมเกรงว่าผมจะไม่สามารถแข่งขันกับคุณในการเล่นแร่แปรธาตุ " เขาถอนหายใจ มองเชิงขอโทษได้ยินแบบนี้ ใบหน้าของโจว dekun ทันทีลดลงและเขาเริ่มร่ำไห้อยู่ในใจกับความเจ็บปวด " คุณเป็นบรรพบุรุษของฉันนะ บรรพบุรุษของฉัน ! คุณจะไม่ทำแบบนี้กับฉัน . . . . . . . "สองผู้เฒ่าคนหนึ่งที่เคยเรียกร้องว่า เมิ่งฮ่าวหนีออกจากเมือง ตอนนี้ดูเกรี้ยวกราดกว่าต่อโจว dekun . " ทำไมคุณไม่แค่เอาเม็ดยา Grandmaster โจว " เขาคิด ทำไมปัญหาของทั้งหมด ? "