“Oh?” The cleric looked at me and g

“Oh?”



The cleric looked at me and gave me a smile that obviously had and underlying meaning to it.

—a shiver ran down my spine, the hairs on the back of my neck stood up. I immediately followed my instincts and put up my guard.

The cleric looked at me, with my over-the-top smile, as if he could see right through it with those silver eyes. What, what…. what in the world? This is bad. This is really bad! Really completely bad!! I want to leave, I want to leave right now!! I want to run away from here!

My instincts were alerting me to danger.

It was like the unmistakable feeling of meeting a predator.



“Come this way”

A slender hand reached towards me. I have to take his hand. If I don’t the prince and Madeline might become suspicious of me. But I don’t want to go. Don’t want to Don’t want to Don’t want to. An unknown feeling wells up in me and I feel even worse than before. I’m sweating. And then Madeline pushes on my back and I stumble forwards.

As I hesitated, over thinking about taking the outstretched hand, he brought his face closer.

He brought his silver eyes with my image reflected to point blank range. *gulp*

―――・・・that appearance is?

In a moment I saw “my appearance” in his eyes, the one I had been searching for. The “human-me”. Black hair. Black eyes. Black uniform. It was “Me”.

But it was only a moment, and then it vanished. Reflected in his eyes was my current form. I couldn’t clearly see it, the face as well.

But there was no mistake. That was “me”.

“hmmm, this is rare, isn’t it”

“――！”

“Don’t be alarmed. I don’t bite.”

“It’s like you isn’t it”, having been told that, alarm bells are going off in my head.

Police cars and ambulances, the siren of a fire truck, the sound of a railroad crossing, the sound when you get caught on the ticket gate, a house’s doorbell and the school’s first bell, the phone’s ringtone and the notification sound of cellphones, the sound of a car backing up, the sound of an alarm clock. All sounds from my human memory.

These sounds run noisily in my head.

—- this person, do they know? That…. i’m a dragon?

Why? How? Because they lived a thousand years? What kind of ability is that?

“So its already been a hundred years, time really does fly by. But really, how strange… ‘Who’ exactly are you? In the future i predicted ‘you’ did not exist. But this actually might turn out to be interesting. It sure seems like it. Aa, yes i’m looking forward to this. Aren’t you? Of course you are.”

The finger that strokes my trembling hand is cold. With a spellbound smile he talks and states his observations to himself. What the heck is this person. A standup comedian who can do a nori-tsukkomi? [6]

“But, hm yes. I see.”

He continues to stare into my eyes.

With those silver eyes that look like they can see right through me he was even still so close to my face we were almost touching noses. I couldn’t move, my whole body froze up like a stone, I couldn’t move a muscle. Because he lowered his voice like it was a secret meeting, The prince and Madeline probably couldn’t hear anything. I want them to hear and I don’t want them to hear.



If I knew something like this was going to happen, I wouldn’t have eaten that much!

It’s kind of late to be realizing that.

The cleric dropped the smile.

[I can only tell you this. —you will eventually die.]

On what authority are you telling me this!! Are you my shinigami?! In reality are you not a cleric, but a shinigami? Even if you say it like that, it’s still technically correct!

[Y-Yes. I will definitely someday die. Because of biology.]

My voice quivered, but I managed to say it.

[Ha ha ha, it’s not like that. I probably said it poorly. You may die, you may live, it depends on which road you follow. That’s what I mean]

Isn’t the substance completely different? Aren’t you playing around too much cleric?! It’s a matter of life and death for me!

[On both paths despair awaits you, both paths shimmer with hope. Which you choose, that is up to you.]

Well I would choose to live over dying by all means. But your words are too vague. And apparently you’re a seer too but that’s something that anyone can say that applies to everyone.

“I-If you can see into the future, why don’t you, look into the future and just, win the war?”

“That’s true, but the future is a fickle thing. The things i read into can only serve as a consolation. There has been plenty of times when I was wrong. In short–”

“You’re not omnipotent.”

Like a weather forecaster.

“well~ it just means that in the end, the future depends on you”

The cleric gave me a bitter smile that seemed to say ‘saying i’m not omnipotent, you’re pretty harsh despite your looks, huh?’.

Doesn’t that mean there’s no point in reading the future? My life is decided by my choices. However it feels kind of strange, having that said to my face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"โอ้" Cleric ที่มองที่ฉัน และให้ฉันรอยยิ้มที่เห็นได้ชัด และพื้นฐานหมายถึง— ตัวสั่นวิ่งไปกระดูกสันหลังของฉัน เส้นขนที่ด้านหลังของคอของฉันลุกขึ้นยืน ผมทันทีตามสัญชาตญาณของฉัน และวางยามของฉันCleric ที่มองที่ฉัน กับรอยยิ้มมากกว่าด้านบน ว่าเขาสามารถเห็นขวาผ่านด้วยตาคู่นั้นสีเงิน อะไร อะไร...อะไรในโลก นี้จะไม่ดี นี่คือความเลวจริง ๆ เลวจริง ๆ ทั้งหมด!! ต้องการปล่อย ต้องการปล่อยอยู่!! ฉันต้องการหนีออกจากที่นี่สัญชาตญาณของฉันถูกแจ้งเตือนให้ฉันอันตรายมันเป็นเหมือนความรู้สึกที่แน่แท้ของ predator "มาทางนี้"มือเรียวถึงต่อผม ผมต้องใช้มือของเขา ถ้าฉันไม่เจ้าชาย และ Madeline อาจสงสัยของฉัน แต่ไม่อยากไป ไม่อยากไม่อยากไม่ต้องการ ความรู้สึกที่ไม่รู้จักเวลส์ขึ้นในตัวผม และรู้สึกแย่ไปกว่าก่อน ผมเหงื่อออก แล้ว Madeline ผลักดันหลังของฉัน และฉันสะดุดส่งต่อผมลังเล มากกว่าความคิดเกี่ยวกับการมือ เขานำใบหน้าของเขาใกล้ชิดเขานำเงินตากับรูปภาพของฉันสะท้อนถึงช่วงว่าง point * อึก *ลักษณะ ―――・・・that คืออะไรในช่วงเวลาที่ผมเห็นของลักษณะที่ปรากฏ"ในสายตาของเขา หนึ่งฉันได้รับการค้นหา "มนุษย์-ฉัน" ผมสีดำ ตาดำ สีดำเหมือนกัน มันเป็น "ฉัน"แต่มันเป็นช่วงเวลา และจะ หายไป ในดวงตาของเขาถูกฟอร์มปัจจุบันของฉัน ผมไม่ชัดเจนดูมัน ใบหน้าเป็นอย่างดีแต่มีข้อผิดพลาด นั่นคือ "ฉัน"อืม เป็น หายากไม่ได้"“――！”"อย่าตื่นตระหนก ผมไม่กัด""มันก็เหมือนไม่ได้", ไม่ได้บอกว่า ระฆังปลุกกำลังจะออกในหัวของฉันรถตำรวจ และรถพยาบาล ไซเรนของรถดับเพลิง เสียงรถไฟข้าม เสียงเมื่อคุณได้รับการติดประตู ออดของบ้าน และโรงเรียนแรกเบลล์ เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ และโทรศัพท์มือถือ เสียงรถสำรอง เสียงนาฬิกาปลุกเสียงเตือน เสียงทั้งหมดจากหน่วยความจำของมนุษย์เสียงเหล่านี้เรียกใช้ noisily ในหัวของฉัน— -คนนี้ พวกเขารู้ ว่าผมมังกรทำไม อย่างไร เนื่องจากพวกเขาอาศัยอยู่พันปี ชนิดของความสามารถเป็นที่"ดังนั้นความถูกแล้วร้อยปี เวลาจริง ๆ บินโดย แต่จริง ๆ วิธีแปลก... ''ว่าคุณเป็นใคร ในอนาคตผมคาดว่า 'คุณ' ไม่มีอยู่ แต่นี้จริงอาจเปิดออกจะน่าสนใจ แน่นอนว่าเหมือนเช่นนั้น Aa ใช่ฉันมองไปข้างหน้านี้ ไม่ได้ใช่ไหม แน่นอนคุณได้"นิ้วที่ลูบคลำมือ trembling เป็นเย็น ด้วยรอยยิ้มที่ประทับ ที่เขาพูด และแจ้งข้อสังเกตของเขากับตัวเอง อะไรนะคือบุคคลนี้ ตัวตลกที่จคาที่สามารถทำสาหร่าย-tsukkomi [6]"แต่ ใช่ hm อืมม"เขายังคงมองไปที่ตาของฉันที่ตาสีเงินที่ดูเหมือนพวกเขาสามารถดูผ่านฉันเขาก็ยังอยู่ นิ่งเพื่อให้ใกล้กับหน้า เราได้เกือบถึงจมูก ฉันไม่สามารถย้าย ร่างกายแช่แข็งเหมือนหิน ฉันไม่สามารถย้ายกล้ามเนื้อ เพราะเขาลดลงเสียงของเขาเป็นการประชุมลับ เจ้าชายและ Madeline อาจจะไม่ได้ยิน ฉันต้องการได้ยิน และไม่อยากให้ได้ยิน ถ้าผมรู้ว่า สิ่งนี้กำลังจะเกิดขึ้น ฉันจะไม่ได้กินมากว่ามันเป็นชนิดของสายที่เป็นที่Cleric ที่หลุดยิ้ม[ฉันสามารถเพียงบอกคุณนี้. — คุณจะตายในที่สุดได้]ในหน่วยงานใดคุณบอกนี้!! ท่านยมทูตสีขาวของฉัน ในความเป็นจริงคุณไม่ได้เป็น cleric แต่ยมทูตสีขาว แม้ว่าคุณพูดเช่นนั้น มันเป็นยังยัง[Y ใช่ ฉันจะตายสักวันหนึ่งแน่นอน เพราะชีววิทยา]Quivered เสียงของฉัน แต่ผมจะพูด[ฮา ฮา ฮา ไม่เช่นนั้น ผมอาจจะบอกว่า มันไม่ดี คุณอาจตาย คุณอาจมีชีวิตอยู่ มันขึ้นอยู่กับบนถนนที่คุณทำตาม นั่นคือสิ่งที่ฉันหมายถึง]สารไม่แตกต่างกันอย่างสมบูรณ์หรือไม่ คุณไม่ได้เล่น cleric มากเกินไป มันเป็นเรื่องของชีวิตและความตายสำหรับฉัน[บนเส้นทางทั้ง สิ้นหวังรอคุณ ทชิมเมอร์ทั้งสองเส้นทาง ด้วยความหวัง ที่คุณเลือก ที่คุณ]ดีผมจะเลือกดำเนินชีวิตไปตายโดยทั้งหมด แต่คำพูดของคุณคลุมเครือเกินไป และเห็นได้ชัดว่าคุณเป็นผู้ทำนายเกินไป แต่นั่นคือสิ่งที่ทุกคนสามารถพูดที่ใช้กับทุกคน"ผม-ถ้าคุณสามารถดูในอนาคต ทำไมไม่คุณ มอง ไปในอนาคต และ เพียง ชนะสงคราม? ""ที่แท้จริง แต่อนาคตเป็นสิ่ง fickle สิ่งที่ฉันอ่านเป็นสามารถเพียงทำหน้าที่เป็นการปลอบใจ มีครั้งเมื่อผมผิดมากมาย ในระยะสั้น –""คุณไม่ได้อำนาจทุกอย่าง"เช่นใน forecaster สภาพอากาศ"ดี ~ เพียงหมายความ ว่า ในสุด ในอนาคตขึ้นอยู่กับคุณ"Cleric ให้ฉันรอยยิ้มขมที่เหมือนจะบอกว่า 'บอกว่า ผมไม่ได้อำนาจทุกอย่าง คุณสวยรุนแรงแม้ มีลักษณะของคุณ ฮะ'ไม่ได้หมาย ถึงมีจุดในอนาคตอ่านอะไร ชีวิตของฉันจะตัดสินใจ โดยตัวเลือกของฉัน อย่างไรก็ตาม มันรู้สึกแปลกชนิดของ มีที่กล่าวถึงใบหน้าของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"โอ้?"



พระมองมาที่ฉันและให้ฉันรอยยิ้มที่มีอย่างเห็นได้ชัดและความหมายพื้นฐานกับมัน

สั่น -a วิ่งลงกระดูกสันหลังของฉันขนบนหลังของคอของฉันลุกขึ้นยืน ฉันทันทีตามสัญชาตญาณของฉันและวางยามของฉัน

พระมองมาที่ฉันด้วยรอยยิ้มมากกว่าที่ด้านบนของฉันราวกับว่าเขาจะได้เห็นทางขวาผ่านมันด้วยตาของเงินเหล่านั้น อะไรอะไร ... อะไรในโลก? นี้ไม่ดี. นี้จะไม่ดีจริงๆ! จริงๆไม่ดีอย่างสมบูรณ์ !! ฉันต้องการที่จะออกไปฉันต้องการที่จะออกในขณะนี้ !! ฉันต้องการที่จะหนีออกจากที่นี่แล้ว!

สัญชาตญาณของฉันถูกแจ้งเตือนผมที่จะอันตราย

มันเป็นเหมือนความรู้สึกที่แน่แท้ของการประชุมนักล่า



"มาทางนี้"

มือเรียวถึงต่อฉัน ผมต้องใช้มือของเขา ถ้าฉันไม่ได้เจ้าชายและ Madeline อาจจะกลายเป็นที่น่าสงสัยของฉัน แต่ฉันไม่ต้องการที่จะไป ไม่ต้องการที่จะไม่ต้องการที่จะไม่ต้องการที่จะ ความรู้สึกที่ไม่รู้จักหลุมขึ้นในตัวผมและผมรู้สึกเลวร้ายยิ่งกว่าก่อน ฉันเหงื่อออก แล้วผลักดันให้ Madeline บนหลังของฉันและฉันสะดุดไปข้างหน้า

ขณะที่ผมลังเลกว่าความคิดเกี่ยวกับการมือยื่นออกเขานำใบหน้าของเขาอย่างใกล้ชิด

เขานำดวงตาสีเงินของเขาที่มีภาพของฉันสะท้อนให้เห็นเพื่อชี้ช่วงว่าง * * * *

* * * * อึก--- ···ลักษณะว่าคืออะไร?

ในช่วงเวลาที่ฉันเห็น "การปรากฏตัวของฉัน" ในสายตาของเขาคนหนึ่งที่ฉันได้รับการค้นหา "การที่มนุษย์ฉัน" ผมสีดำ. ตาสีดำ. เครื่องแบบสีดำ มันคือฉัน".

แต่มันก็เป็นเพียงชั่วครู่หนึ่งแล้วก็หายไป สะท้อนให้เห็นในดวงตาของเขาเป็นรูปแบบปัจจุบันของฉัน ฉันไม่สามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าใบหน้าได้เป็นอย่างดี

แต่มีไม่มีข้อผิดพลาด นั้นคือฉัน".

"อืมมนี้เป็นของหายากไม่ได้"

! "-"

"ไม่ตื่นตระหนก ฉันไม่กัด. "

" มันเหมือนคุณไม่ได้ "มีคนเคยบอกว่าระฆังปลุกกำลังจะออกในหัวของฉัน

รถตำรวจและรถพยาบาลไซเรนของรถดับเพลิงที่เสียงของทางข้ามรถไฟเสียงเมื่อคุณได้รับการติดประตูตั๋วออดบ้านและโรงเรียนระฆังแรกริงโทนโทรศัพท์และเสียงแจ้งเตือนของโทรศัพท์มือถือที่ เสียงของรถสำรอง, เสียงนาฬิกาปลุก ทุกเสียงจากหน่วยความจำของมนุษย์

เสียงเหล่านี้ทำงานดังในหัวของฉัน

- คนนี้พวกเขาจะรู้หรือไม่? ที่…. ฉันมังกร?

ทำไม? อย่างไร? เพราะพวกเขาอาศัยอยู่เป็นพัน ๆ ปี? สิ่งที่ชนิดของความสามารถที่เป็น?

"ดังนั้นแล้วร้อยปีของเวลาจริงๆไม่บินโดย แต่จริงๆวิธีที่แปลก ... ใครกันแน่? ในอนาคตผมคาด 'คุณ' ไม่ได้อยู่ แต่นี้จริงๆแล้วอาจจะเปิดออกเพื่อจะน่าสนใจ มันแน่ใจว่าดูเหมือนว่ามัน Aa ใช่ฉันรอคอยที่จะถึงนี้ ไม่ Are You? แน่นอนคุณมี. "

ลายนิ้วมือที่จังหวะสั่นมือของฉันคือเย็น ด้วยรอยยิ้มเคลิบเคลิ้มเขาพูดและรัฐข้อสังเกตของเขาให้กับตัวเอง ห่าเป็นสมาชิกผู้นี้ นักแสดงตลกขั้นที่สามารถทำ Nori-tsukkomi? [6]

" แต่ HM ใช่ ฉันเห็น. "

เขายังคงจ้องมองเข้าไปในดวงตาของฉัน

ด้วยตาของเงินเหล่านั้นที่มีลักษณะเหมือนที่พวกเขาสามารถดูได้ผ่านฉันเขาเป็นแม้ยังคงให้ใกล้เคียงกับใบหน้าของฉันเราก็เกือบจะสัมผัสจมูก ฉันไม่สามารถขยับร่างกายทั้งหมดของฉัน froze ขึ้นเหมือนก้อนหินที่ผมไม่สามารถขยับกล้ามเนื้อ เพราะเขาลดลงเสียงของเขาเหมือนมันเป็นประชุมลับ, เจ้าชายและ Madeline อาจจะไม่สามารถได้ยินเสียงอะไรเลย ผมต้องการให้พวกเขาได้ยินและผมไม่ต้องการให้พวกเขาที่จะได้ยิน



ถ้าผมรู้ว่าบางสิ่งบางอย่างเช่นนี้จะเกิดขึ้นผมจะไม่ได้กินที่มาก!

มันเป็นชนิดของสายที่จะตระหนักว่า

พระลดลงรอยยิ้ม

[ฉันสามารถบอกคุณนี้ ได้คุณก็จะตาย.]

เกี่ยวกับสิ่งที่ผู้มีอำนาจที่คุณบอกฉันนี้ !! คุณเป็นของฉัน Shinigami ?! ในความเป็นจริงคุณไม่ได้เป็นพระ แต่ Shinigami หรือไม่? แม้ว่าคุณจะบอกว่ามันเป็นเช่นนั้นก็ยังคงเป็นเทคนิคที่ถูกต้อง!

[Y-ใช่ ผมก็อยากจะตายสักวันหนึ่ง เพราะของชีววิทยา.]

เสียงของเราก็สั่น แต่ฉันจัดการเพื่อบอกว่ามัน

[ฮ่า ๆ ก็ไม่ชอบที่ ฉันอาจบอกว่ามันไม่ดี คุณอาจจะตายคุณจะมีชีวิตอยู่มันขึ้นอยู่กับที่คุณทำตามถนน นั่นคือสิ่งที่ผมหมายถึง]

ไม่ได้เป็นสารที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง? คุณไม่ไปเล่นรอบพระมากเกินไป ?! มันเป็นเรื่องของชีวิตและความตายสำหรับฉัน!

[เปิดเส้นทางทั้งสิ้นหวังรอคุณทั้งสองเส้นทางระยับด้วยความหวัง ซึ่งคุณเลือกที่ขึ้นอยู่กับคุณ.]

ดีฉันจะเลือกที่จะมีชีวิตอยู่ในช่วงที่กำลังจะตายโดยทั้งหมดหมายความว่า แต่คำพูดของคุณมีความคลุมเครือเกินไป และเห็นได้ชัดว่าคุณหมอดูเกินไป แต่ที่สิ่งที่ทุกคนสามารถพูดได้ว่านำไปใช้กับทุกคน

"ฉันหากคุณสามารถดูในอนาคตทำไมคุณไม่มองไปในอนาคตและเพียงแค่ชนะสงคราม?"

"นั่นคือความจริง แต่อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน สิ่งที่ผมอ่านในเท่านั้นที่สามารถทำหน้าที่เป็นปลอบใจ มีความอุดมสมบูรณ์ของครั้งเมื่อผมผิด ในระยะสั้น "

" คุณไม่ได้มีอำนาจทุกอย่าง. "

เช่นเดียวกับการพยากรณ์อากาศ

"ดี ~ มันก็หมายความว่าในท้ายที่สุดแล้วอนาคตขึ้นอยู่กับคุณ"

พระให้ฉันยิ้มขมที่ดูเหมือนจะพูดว่า 'บอกว่าฉันไม่ได้มีอำนาจทุกอย่างที่คุณกำลังสวยที่รุนแรงแม้จะมีลักษณะของคุณเหรอ?

ไม่ได้หมายความว่ามีจุดในการอ่านในอนาคตหรือไม่? ชีวิตของฉันจะตัดสินใจโดยตัวเลือกของฉัน แต่มันให้ความรู้สึกชนิดของแปลกที่มีการกล่าวถึงใบหน้าของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" โอ้ "พระมองฉันและยิ้มให้ ผมยิ้มตอบที่แน่ชัด และแฝงความหมาย- สั่นวิ่งลงกระดูกสันหลังของฉัน ขนบนหลังคอผมลุกขึ้นยืน ฉันทันทีตามสัญชาตญาณของฉันและใส่การ์ดของฉันพระมองผม ผมยิ้ม ด้านบนเป็นถ้าเขาได้เห็นมันด้วยตาขวาผ่านเงินเหล่านั้น . . . . . . . อะไร อะไร อะไรกันเนี่ย นี่มันแย่มาก นี่มันแย่จริงๆ จริงๆเลยนะ ! ฉันต้องการที่จะไป ฉันต้องไปเดี๋ยวนี้ ! ฉันอยากจะหนีไปจากที่นี่ !สัญชาตญาณของฉันเตือนฉันอันตรายมันเหมือนความรู้สึกที่แน่แท้ของการประชุมเป็นผู้ล่า" มาทางนี้ "มือเรียวเอื้อมไปหน่อย ฉันต้องจับมือของเขา ถ้าผมไม่เจ้าชาย และมันอาจจะกลายเป็นที่น่าสงสัยของฉัน แต่ฉันไม่อยากไป ไม่อยาก ไม่อยาก ไม่ยาก ความรู้สึกที่ไม่รู้จัก เวลขึ้นฉันยิ่งรู้สึกแย่กว่าเดิม ฉันเหงื่อออก แล้วมันดันกลับของฉันและฉันสะดุดไปข้างหน้าเป็นผมก็ลังเล กว่าคิดจะมือเหยียดออก เขาเอาใบหน้าของเขาใกล้ๆเขานำดวงตาสีเงินของเขากับรูปภาพของฉันสะท้อนให้เห็นถึงจุดช่วงว่าง * อึก *―――・・・ที่ปรากฏคือในช่วงเวลาที่ผมเห็น " ลักษณะ " ในสายตาของเขา คนที่ผมตามหามานาน " มนุษย์เรา " ผมสีดำ ดวงตาสีดำ เครื่องแบบสีดำ มันคือ " ฉัน "แต่มันเป็นเพียงครู่ แล้วมันก็หายไป สะท้อนให้เห็นในดวงตาของเขาเป็นรูปแบบปัจจุบันของฉัน ฉันไม่เห็นมัน ใบหน้าได้เป็นอย่างดีแต่ไม่มีพลาด นั่นคือ " ฉัน "" อืม หายากนะ "" ―― ! "" ไม่ต้องตกใจ ฉันไม่กัดหรอก "" มันเหมือนกับเธอไม่ใช่เหรอ " ได้รับการบอกเล่าว่า ระฆังปลุกจะไปปิดในหัวของฉันรถตำรวจและรถพยาบาล , ไซเรนของรถดับเพลิง เสียง ข้ามทางรถไฟไป เสียงเมื่อคุณได้รับการติดอยู่บนตั๋ว กริ่งของบ้านและโรงเรียนแรก เบล เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ และการแจ้งเตือนเสียงโทรศัพท์ เสียงรถที่ตามหลังมา เสียงของ นาฬิกาปลุก เสียงทั้งหมดจากหน่วยความจำของมนุษย์นะเสียงวิ่งเจี๊ยวจ๊าวในหัวของฉัน-- บุคคลนี้ พวกเขารู้มั้ย ? . . . . ข้าเป็นมังกรทำไม ? ยังไง ? เพราะพวกเขาอาศัยอยู่เป็นพันปี ความสามารถแบบไหนเนี่ย" ดังนั้นแล้วเป็นร้อยปี เวลามันบินโดย แต่จริงๆ แปลกจัง . . . . . . . ใครอยู่กันแน่ ? ในอนาคต ผมทำนายว่า ' คุณ ' ไม่ได้อยู่ แต่นี่อาจจะกลายเป็นที่น่าสนใจ มันดูเหมือนอย่างนั้น อ๊ะ ใช่ ฉันรอคอยที่จะนี้ ไม่คุณ ? ของหลักสูตรที่คุณมี .นิ้วที่ลูบมือของฉันสั่นหนาว เขาพูดด้วยรอยยิ้มเคลิบเคลิ้มและรัฐเขาสังเกตตัวเอง อะไรคือ คนๆ นี้ เป็นนักแสดงตลกเดี่ยว ที่สามารถทำ tsukkomi โนริ ? [ 6 ]" แต่ อืมใช่ ผมเห็น”เขายังคงจ้องมองเข้าไปในดวงตาของฉันกับดวงตาสีเงินนั้นดูเหมือนพวกเขาสามารถดูผ่านฉันเขายังใกล้ชิดกับหน้าเราเกือบสัมผัสจมูก ฉันขยับไม่ได้ ร่างทั้งร่างแข็งทื่อเหมือนก้อนหิน ผมไม่สามารถย้ายกล้ามเนื้อ เพราะเขาลดเสียงของเขาเหมือนมันเป็นการประชุมลับ เจ้าชาย และมันคงไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น ฉันต้องการให้เขาฟัง และผมไม่อยากให้พวกเขาได้ยินถ้าฉันรู้ว่าเรื่องแบบนี้จะต้องเกิดขึ้น ผมคงไม่กินขนาดนั้นมันดึกแล้วนะ จะรู้ตัวว่าพระหลุดยิ้มผมบอกได้แค่นี้ - คุณจะตายในที่สุด ]อำนาจอะไรที่คุณบอกเรื่องนี้กับฉัน ! ! นายยมทูตของฉัน ? ! ในความเป็นจริงคุณไม่ได้เป็นนักบวช แต่ยมทูต ? ถ้าคุณพูดแบบนี้ มันก็ถูกต้องแล้ว ![ ครับ ฉันต้องซักวันตาย เพราะชีววิทยา ]เสียงของฉัน quivered แต่ผมได้พูดมัน[ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่ใช่แบบนั้น ผมจะบอกว่ามันแย่มาก คุณจะตาย คุณ อาจ อยู่ มันขึ้นอยู่กับคุณที่ถนนตาม ผมหมายถึงว่า ]ไม่ใช่สารที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ? คุณไม่เล่นพระมากเกินไป ! มันเป็นเรื่องของชีวิตและความตายสำหรับฉัน ![ บนเส้นทางสิ้นหวัง รอคุณอยู่ ทั้งเส้นทางระยับด้วยความหวัง ที่คุณเลือกให้คุณ ]ผมจะเลือกที่จะอยู่จะตายอยู่แล้ว แต่ที่เธอพูดมันคลุมเครือเกินไป และเห็นได้ชัดว่าเธอได้เหมือนกัน แต่นั่นคือสิ่งที่ทุกคนสามารถพูดกับทุกคน" ถ้าคุณสามารถมองเห็นอนาคต ทำไมคุณไม่ มองไปในอนาคต และ ชนะ สงคราม "" ก็จริง แต่อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน สิ่งที่ฉันอ่านในสามารถใช้เป็นสิ่งปลอบใจ มีหลายครั้งเมื่อฉันทำผิด ในระยะสั้น– "" คุณไม่สามารถ .เหมือนพยากรณ์อากาศ ." แหม ~ ก็แค่หมายความว่า ในที่สุด อนาคตขึ้นอยู่กับคุณ "พระให้ขมยิ้มที่ดูเหมือนจะพูดว่า ' ว่าฉันไม่สามารถ คุณกำลังค่อนข้างแรง แม้จะดูหรอ 'ไม่ได้หมายความว่าไม่มีจุดในการอ่านต่อไป ชีวิตของฉันจะตัดสินใจโดยตัวเลือกของฉัน แต่มันรู้สึกดี