It's literally a ghost town in Lant

It's literally a ghost town in Lanta. The island has no tourists and it rains every single day as its the beginning of monsoon season.
You eat, drink and stay where the locals do.
Finally I escaped the backpacker route.
I found the most basic bamboo bungalow with a bug net where the only civilization seems to exist.
I walk to the beach and all the bars/stores ect. are all abandoned.
theres nothing like sitting on a chair from cover from the rain in a closed beachfront bar to watch the waves with breakfast you had to bike around for miles to find.
Surfing would be perfect if I could finish my mission of finding a board...
riding a motorcycle in continuous downpour isn't the most fun thing ever either...It's still pretty awesome though.
Love from Koh Lanta.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นอักษรเมืองลันตา เกาะมีนักท่องเที่ยวไม่มี และฝนตกทุกวันเดียวมันเป็นจุดเริ่มต้นของฤดูมรสุมคุณกิน เครื่องดื่ม และพักที่ชาวบ้านทำ ในที่สุด ฉันหนีเส้นทางแบ็คแพ็ค พบสุดบังกะโลไม้ไผ่พร้อมจุดบกพร่องสุทธิที่อารยธรรมเท่านั้นที่ดูเหมือนจะ มีอยู่ เดินไปชายหาดและเก็บทั้งหมด บาร์/ect มีทั้งหมดทิ้งมีอะไรเหมือนนั่งอยู่บนเก้าอี้จากหน้าปกจากฝนในบาร์ริมชายหาดปิดดูคลื่นพร้อมอาหารเช้ามีจักรยานรอบไมล์เพื่อค้นหาท่องจะเหมาะถ้าเสร็จภารกิจของฉันค้นหาบอร์ด...ไม่ได้ขี่รถจักรยานยนต์ในฝนต่อเนื่องมากที่สุดสนุกสิ่งใดเคย... ก็ยังคงน่ากลัวสวยแต่รักจากเกาะลันตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันอย่างแท้จริงเป็นผีในเมืองลันตา เป็นเกาะที่มีนักท่องเที่ยว และมากขึ้นทุกๆ วัน เพราะเป็นจุดเริ่มต้นของฤดูมรสุมคุณกิน ดื่ม และอยู่ในที่ที่ชาวบ้านทำในที่สุดฉันก็หนีชอบใช้เส้นทางผมเจอบังกะโลไม้ไผ่พื้นฐานที่สุดกับแมลงสุทธิที่อารยธรรมที่ดูเหมือนจริงผมเดินไปที่ชายหาดและบาร์ / ร้าน ect ทั้งหมดทิ้งไม่มีอะไรที่เหมือนกับนั่งอยู่บนเก้าอี้จากปกจากฝนตกในบาร์ริมชายหาดที่ปิดเพื่อดูคลื่นกับอาหารเช้าที่คุณต้องขี่จักรยานรอบไมล์เพื่อค้นหาท่องจะสมบูรณ์แบบถ้าผมเสร็จภารกิจในบอร์ด . . . . . . .ขี่รถจักรยานยนต์ในมันฝนตกต่อเนื่องไม่สนุกที่สุดที่เคยมีให้ . . . . . . . มันก็ยังน่ากลัวอยู่ดีความรักจากเกาะลันตา