Various thoughts ran through the mi

Various thoughts ran through the minds of the surrounding disciples.

“I never imagined Elder Brother Chen would make friends with someone who so easily overestimates himself.”

“He’s relying on Elder Brother Chen’s presence, like a fox exploiting the might of a tiger.” 1

“He’s looking to die!”

A sinister smile appeared on Zhou Shanyue’s face. He moved backward a few paces, contentedly watching the commotion.

Meng Hao looked as calm as ever as the middle-aged man raced forward. A slight smile appeared on his face, and he was about to step forward, when Chen Fan held his arm in front of him.

“Elder Brother Li, my Junior Brother is young and insensible. Please give me some more face, and don’t take offense. Let’s just drop the matter.” Having said this, he clasped Meng Hao’s shoulder and gazed at him warmly. “Listen to Elder Brother,” he said. When the four words entered Meng Hao’s ears, they were filled with a gentle warmth that he hadn’t experienced in a very long time. He looked into Chen Fan’s eyes and then nodded.

The man named Li stopped in his tracks, glaring coldly at Meng Hao for a moment, and then looking back at Chen Fan. Slowly, his face relaxed. A long moment passed, and then he said, “You need to help your Junior Brother learn not stop overestimating himself. If he doesn’t, he’ll end up a mutilated corpse sooner or later.” He flicked his sleeve and began to leave. Zhou Shanyue smiled mockingly and followed, along with the other Solitary Sword Disciples.

“We’ll wait for you up ahead,” came the voice of Li. “You have the time it takes an incense stick to burn to catch up with your Junior Brother.”

As they disappeared into the distance, Meng Hao looked hesitantly at Chen Fan.

“Elder Brother, I….”

“You don’t need to say anything,” said Chen Fan, his face covered with a wide smile. He embraced him warmly again.

Laughing happily, Chen Fan looked Meng Hao over, eyes filled with excitement because of their reunion. “You’ve grown up big and strong, I see! Haha! You’re not the little scholar you used to be.”

In a voice as earnest as it had always been, he grabbed Meng Hao’s arm and said, “Can you believe it? Here we are, fellow Brothers who’ve run into each other yet again in in the Southern Domain. We have to celebrate! Come come, tell your Elder Brother what you’ve been up to these past years. A while back, I heard that the State of Zhao disappeared! Ai….” He didn’t even give Meng Hao a chance to respond.

His personality had always been like this. He talked and talked, and before long, enough time had passed for an incense stick to burn. The entire time, Meng Hao didn’t have a chance to even say a single sentence. It was just like it had been back in the Reliance Sect.

Chen Fan was definitely long-winded, but even were he more so, Meng Hao wouldn’t mind. Meng Hao’s heart filled with warmth as he realized that everything Chen Fan was saying was out of concern for him. He was considerate, excited, and happy.

“That fatty Li Fugui, do you remember him? He used to follow you around all the time. Well, he’s a pretty important person in the Golden Frost Sect now. Last time I went with Master to pay a visit to the Golden Frost Sect, I saw him swaggering around. He’s definitely a darling of the Sect. If anyone dared to mess with him, a crowd of Golden Frost Sect disciples would instantly rush to help him….

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดต่าง ๆ วิ่งผ่านจิตใจของสาวกโดยรอบ"ไม่นึกเลยพี่พี่เฉินจะเป็นเพื่อนกับคนอย่าง overestimates เอง""เขาจะใช้แสดงตนพี่น้องเฉิน เช่นฟ็อกซ์ exploiting ของเสือ" 1"เขากำลังจะตาย"รอยยิ้มที่น่ากลัวปรากฏบนใบหน้าโจว Shanyue เขาย้ายย้อนหลังกี่ก้าว contentedly ดูแรมเฮา เมงมองเป็นสงบเคยเป็นชายวัยกลางคนที่วิ่งไปข้างหน้า รอยยิ้มเล็กน้อยปรากฏบนใบหน้าของเขา และกำลังจะก้าวไปข้างหน้า เมื่อผวนถือแขนหน้าเขา"พี่น้องหลี่ พี่ชายจูเนียร์หนุ่ม และ ได้หมดสติจาก โปรดให้ฉันบางใบหน้าเพิ่มเติม และไม่ทำ ลองเพิ่งปล่อยเรื่องนี้" เขาพูดไป clasped เมงเฮาไหล่ และจ้องเขาอย่างอบอุ่น "ฟังพี่ เขากล่าวว่า เมื่อคำทั้งสี่ใส่หูเมงเฮา พวกเขาเต็มไป ด้วยความอบอุ่นอ่อนโยนที่เขาไม่มีประสบการณ์มานาน เขามองเข้าไปในตาเฉินพัดลมแล้ว เลยต้องคนที่ชื่อหลี่หยุดในเพลงของเขา แกลริงอินเตอร์จ้างงานที่เฮาเมงสำหรับช่วงเวลา แล้ว มองย้อนกลับไปที่พัดลมเฉิน ช้า หน้าผ่อนคลาย ผ่านช่วงยาว และจากนั้น เขากล่าว ว่า, "คุณต้องช่วยพี่ชายจูเนียร์ของคุณเรียนรู้ไม่หยุด overestimating ตัวเอง ไม่ เขาจะจบลงศพ mutilated ช้า" เขา flicked แขนของเขา และเริ่มที่จะปล่อยให้ Shanyue โจวป่ายิ้ม และ ตามด้วย พร้อมกับอื่น ๆ โดดเดี่ยวดาบสาวก"เราจะรอคุณขึ้นไปข้างหน้า มาเสียงของหลี่"คุณมีเวลาในการติดธูปเขียนจะจับขึ้นกับพี่ชายของจูเนียร์"ขณะที่พวกเขาหายไปเป็นระยะทาง เมงเฮาวัยมองที่ผวน"พี่ ฉันนี้... ""ไม่ต้องพูดอะไร กล่าวว่า เฉินพัดลม ใบหน้าของเขาปกคลุม ด้วยรอยยิ้มกว้าง เขากอดเขาอย่างอบอุ่นอีกด้วยหัวเราะอย่างมีความสุข ผวนมอง เมงเฮาไป ตาที่เต็มไป ด้วยความตื่นเต้นเนื่องจากการชุมนุมของพวกเขา "คุณได้เติบโตใหญ่ขึ้น และแข็งแรง ฉันเห็น ฮาฮา คุณไม่ใช่นักวิชาการน้อยคุณใช้"ในเสียงเป็นจริงจัง ก็มี เขาคว้าแขนเมงเฮา และกล่าว ว่า "คุณสามารถเชื่อว่ามัน เราได้ เพื่อนพี่น้องที่เคยทำงานเข้ากันอีกครั้งในในโดเมนที่ภาคใต้ เราต้องฉลอง มามา บอกคุณพี่ได้ถึงปีที่ผ่านมานี้ ขณะที่กลับมา ฉันได้ยินว่า รัฐ Zhao หายไป อาย..." เขาไม่ได้ให้เฮาเมงโอกาสที่จะตอบสนองบุคลิกของเขาได้เสมอเช่นนี้ เขาคุยกัน และพูดคุย และอีกไม่นาน เวลาพอเลยสำหรับติดธูปจะเขียน ตลอดเวลา เมงเฮาไม่มีโอกาสที่จะพูดแม้แต่ประโยคเดียว มันก็เหมือนกับได้กลับนิกายพึ่งผวน long-winded แน่นอน แต่แม้ถูกเขาเพิ่มเติมดังนั้น เมงเฮาจะไม่คิด เมงห้าวหัวใจเต็มไป ด้วยความอบอุ่นเขาตระหนักว่า ผวนพูดเสร็จจากห่วงใยเขา เขาเป็นน้ำใจ ตื่นเต้น และมีความสุข"หลี่ที่ไขมัน Fugui คุณจำเขาได้อย่างไร เขาใช้ไปกับคุณในช่วง ดี ที่เขาเป็นคนสำคัญสวยในนิกาย Frost ทองขณะนี้ ครั้งสุดท้ายที่ผม มีหลักที่จะไปนิกาย Frost ทอง ผมเห็นเขา swaggering ใกล้เคียง แน่นอนเขาเป็นลิ้งนิกาย ถ้าใครกล้าไปยุ่งกับเขา ฝูงชนของสาวกนิกาย Frost ทองจะทันทีวิ่งไปช่วยเขา...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดต่างๆวิ่งผ่านจิตใจของสาวกโดยรอบ. "ผมไม่เคยคิดว่าพี่บราเดอร์เฉินจะทำให้เพื่อนกับคนที่ได้อย่างง่ายดาย overestimates ตัวเอง." "เขาอาศัยอยู่กับสถานะพี่บราเดอร์ของเฉินเช่นฟ็อกซ์ใช้ประโยชน์อาจของเสือ." 1 "เขามองหาที่จะตาย!" รอยยิ้มที่น่ากลัวปรากฏบนใบหน้าของโจว Shanyue เขาย้ายไปอยู่ข้างหลังไม่กี่ก้าว, สมถะดูวุ่นวาย. เม้งเฮาดูราวกับสงบเช่นเคยเป็นชายวัยกลางคนวิ่งไปข้างหน้า รอยยิ้มเล็กน้อยปรากฏบนใบหน้าของเขาและเขาก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับการก้าวไปข้างหน้าเมื่อเฉินพัดลมถือแขนของเขาในด้านหน้าของเขา. "บราเดอร์พี่หลี่จูเนียร์บราเดอร์ของเรายังเด็กและหาเหตุผลไม่ได้ กรุณาให้ใบหน้าบางมากขึ้นและไม่ได้ใช้การกระทำผิดกฎหมาย ขอเพียงวางเรื่อง. "มีกล่าวนี้เขากุมไหล่เม้ง Hao และจ้องมองเขาอย่างอบอุ่น "ฟังพี่ชาย" เขากล่าว เมื่อสี่คำที่ป้อนหูเม้ง Hao ของพวกเขาเต็มไปด้วยความอบอุ่นอ่อนโยนว่าเขาไม่เคยมีประสบการณ์ในการเป็นเวลานานมาก เขามองเข้าไปในดวงตาของเฉินแฟนแล้วพยักหน้า. คนที่ชื่อหลี่หยุดในเพลงของเขาจ้องมองอย่างเย็นชาที่เม้งเฮาสักครู่แล้วมองกลับไปที่เฉินพัดลม ช้าใบหน้าของเขาผ่อนคลาย ช่วงเวลานานผ่านไปและจากนั้นเขากล่าวว่า "คุณจำเป็นต้องช่วยบราเดอร์จูเนียร์ของคุณเรียนรู้ไม่หยุดตัวเองไขว้เขว ถ้าเขาไม่ได้เขาจะจบลงศพขาดวิ่นไม่ช้าก็เร็ว. "เขาสะบัดแขนของเขาและเริ่มที่จะออกจาก โจว Shanyue ยิ้มเย้ยหยันและตามพร้อมกับคนอื่น ๆ โดดเดี่ยวดาบสาวก. "เราจะรอให้คุณขึ้นไปข้างหน้า" พระสุรเสียงของหลี่ "คุณมีเวลาที่จะใช้เวลาก้านธูปในการเผาผลาญให้ทันกับบราเดอร์จูเนียร์ของคุณ." ขณะที่พวกเขาหายไปในระยะทางที่เม้งเฮามองลังเลที่เฉินพัดลม. "พี่พี่ชายฉัน ... ." "คุณไม่จำเป็นต้อง จะพูดอะไร "กล่าวว่าเฉินพัดลม, ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มกว้าง เขากอดเขาอย่างอบอุ่นอีกครั้ง. หัวเราะอย่างมีความสุขแฟนเฉินมองเม้งเฮากว่าตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นเพราะการชุมนุมของพวกเขา "คุณได้เติบโตขึ้นมามีขนาดใหญ่และแข็งแรงผมเห็น! ฮ่าฮ่า! คุณไม่ได้นักวิชาการเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณใช้เป็น. " ในเสียงเป็นอย่างจริงจังในขณะที่มันได้เสมอเขาคว้าแขนเม้ง Hao และกล่าวว่า" คุณสามารถเชื่อว่ามันได้หรือไม่ ที่นี่เรามีเพื่อนพี่น้องที่เคยทำงานในแต่ละอื่น ๆ อีกครั้งในในโดเมนภาคใต้ เรามีที่จะเฉลิมฉลอง! มามาบอกพี่ชายของคุณสิ่งที่คุณได้รับการขึ้นไปปีที่ผ่านมาเหล่านี้ ในขณะที่กลับผมได้ยินมาว่ารัฐ Zhao หายไป! Ai ... . "เขาไม่ได้ให้เม้งเฮาโอกาสที่จะตอบสนอง. บุคลิกของเขาเคยเป็นเช่นนี้ เขาพูดคุยและพูดคุยและก่อนระยะเวลาที่ผ่านมาพอสำหรับก้านธูปในการเผาผลาญ ตลอดเวลาเม้ง Hao ไม่ได้มีโอกาสที่จะได้พูดประโยคเดียว มันเป็นเพียงแค่เหมือนว่ามันจะได้รับกลับมาอยู่ในการพึ่งนิกาย. เฉินแฟนเป็นมั่นเหมาะยืดยาว แต่แม้เขากำลังมากขึ้นดังนั้นเม้งเฮาจะไม่คิด หัวใจเม้งเฮาเต็มไปด้วยความอบอุ่นในขณะที่เขาตระหนักว่าทุกอย่างเฉินแฟนบอกว่าออกมาจากความกังวลสำหรับเขา เขาเป็นคนที่มีน้ำใจตื่นเต้นและมีความสุข. "นั่นไขมัน Li Fugui, คุณจำเขา? เขาใช้ในการติดตามคุณไปรอบ ๆ ตลอดเวลา ดีเขาเป็นคนที่สำคัญสวยในโกลเด้นฟรอสต์นิกายในขณะนี้ ครั้งสุดท้ายที่ผมไปกับโทจะจ่ายไปกับโกลเด้นฟรอสต์นิกายที่ผมเห็นเขาป๋อรอบ เขาแน่นอนที่รักของนิกาย ถ้าใครกล้าไปยุ่งกับเขาฝูงชนเหล่าสาวกของโกลเด้นฟรอสต์นิกายทันทีจะรีบเร่งที่จะช่วยให้เขา ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดต่างๆที่วิ่งผ่านจิตใจของรอบๆสาวก" ผมไม่เคยคิดเลยว่าพี่เฉินจะผูกมิตรกับใครง่ายๆ overestimates ตัวเอง" เขาต้องพึ่งพี่ชายของเฉินแสดงตน เหมือนสุนัขจิ้งจอก exploiting อาจเป็นเสือ " 1" เขากำลังจะตาย ! "รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏบนใบหน้าของโจว Shanyue . เขาย้ายไปไม่กี่ก้าว ในการต่อสู้ที่ดูวุ่นวายเมิ่งฮ่าวมองสงบเป็นเคยเป็นผู้ชายวัยกลางคนวิ่งออกมา รอยยิ้มเล็กน้อยปรากฏบนใบหน้าของเขา และเขากำลังจะก้าวไปข้างหน้า เมื่อเฉินแฟนจับแขนของเขาในด้านหน้าของเขา" พี่ลี่ พี่รุ่นน้องหนุ่มและไร้ความรู้สึก . ขอเพิ่มเติมหน้า และไม่ใช้ความผิด แค่หยุดเรื่องนี้ มีกล่าวไว้ว่า เขากุมไหล่ของเมิ่งเฮ่า และจ้องมองเขาอย่างอบอุ่น " ฟังพี่ " เขากล่าว เมื่อสี่คำใส่หูของเมิ่งเฮ่า พวกเขาเต็มไปด้วยความอบอุ่นอ่อนโยนที่เขาไม่ได้พบมานานมากแล้ว เขามองเข้าไปในดวงตาเฉินพัดแล้วพยักหน้าผู้ชายที่ชื่อ ลี หยุดในเพลงของเขาเขม็งอย่างเย็นชาที่เมิ่งเฮ่าสักครู่ แล้วกลับมามองที่เฉิน แฟน อย่างช้าๆ ใบหน้าของเขาดูผ่อนคลาย เวลาผ่านไปนาน และจากนั้นเขากล่าวว่า " คุณต้องช่วยพี่ชายจูเนียร์ เรียนรู้ไม่ได้หยุดมองตัวเอง ถ้าเขาไม่ได้เขาจะท้ายถูกศพ ไม่ช้าก็เร็ว เขาสะบัดแขนของเขาและเริ่มที่จะปล่อย โจว Shanyue ยิ้มเย้ยหยัน และตาม พร้อมกับอื่น ๆเปลี่ยว ดาบของสาวก" เรารออยู่ข้างหน้า " มาเสียงของหลี่ " คุณมีเวลาใช้ธูปติดเผาให้ทันกับพี่จูเนียร์ของคุณเช่นที่พวกเขาหายไปไกล เมิ่งฮ่าวมองอย่างลังเลที่เฉิน แฟน" พี่ชาย ข้า . . . . . "" นายไม่ต้องพูดอะไร " ซีรีส ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มกว้าง เขาโอบกอดเขาอย่างอบอุ่นอีกครั้งหัวเราะอย่างมีความสุข ซีรีสมองเมิงเฮามา ดวงตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นเพราะพวกเขารวมกัน " โตขึ้น ใหญ่และแข็งแรง ผมเห็น ! ฮ่า ฮ่า คุณไม่ใช่น้อย นักวิชาการที่เคยเป็น "ในเสียงที่เป็นมัดจำตามที่มันได้เสมอ เขาคว้าแขนของเมิ่งเฮ่า และกล่าวว่า " คุณเชื่อมั้ย ? ที่นี่เรามีเพื่อนพี่น้องที่ได้เจอกันอีกครั้งในอาณาจักรใต้ เราต้องฉลอง ! มา มา มา บอกพี่ชายของคุณสิ่งที่คุณกำลังขึ้นไปในหลายๆปีที่ผ่านมา ในขณะที่กลับฉันได้ยินว่าสถานะของเจ้าหายไป อ้าย . . . . . . . " เขาไม่ได้ให้เมิงเฮา มีโอกาสที่จะตอบสนองบุคลิกของเขาก็มักจะเป็นแบบนี้เสมอ เขาพูด และพูด และก่อนที่จะยาว พอเวลาผ่านไป สำหรับปักธูปไหม้เลย เวลาทั้งหมด เมิ่งฮ่าวยังไม่มีโอกาสได้พูดแม้แต่ประโยคเดียว มันเหมือนได้กลับไปในการอ้างอิง นิกายเฉิน แฟนมันยืดยาว แต่แม้เขามากขึ้นแล้ว เมิ่งฮ่าวคงไม่ว่าอะไร หัวใจของ เมิ่งฮ่าวที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นที่เขาตระหนักว่าทุกอย่างซีรีสพูดออกมากับเขา เขาเกรงใจ ตื่นเต้น และมีความสุข" ไอ้อ้วนนั่น Li Fugui จำได้ไหมครับ เขาเคยตามดูเธอตลอดเวลา อืม เขาเป็นคนที่สวยที่สุดในสีทองฟรอสต์นิกายแล้ว ครั้งสุดท้ายที่ผมไปกับอาจารย์ไปเยี่ยมสีทองฟรอสต์นิกาย ฉันเห็นเขา swaggering รอบ เขาต้องเป็นลูกรักของนิกาย ถ้าใครกล้ายุ่งกับเขา ฝูงชนของสีทองฟรอสต์นิกายสาวกทันทีจะวิ่งไปช่วยเขา . . . . . . .