“That was his choice. Perhaps that

“That was his choice. Perhaps that person was none other than one of the illustrious three Greater Demons of the Ninth Mountain and Sea, Withering Flame Demon!

“I don’t know how the other two Greater Demons of these Demon Mountains appeared, but as for Reincarnation Mountain, if even a single slave could become a Greater Demon… then this mountain is a defiance of the Heavens!” Meng Hao took a deep breath and then calmed himself inwardly.

“If I were him… facing the sea of bitterness, what would I do?” Meng Hao murmured. “Would I do the same as him, vow to eradicate the sea of bitterness? Or… would I make a different choice?” He gradually forgot that he was in the Demon Immortal Sect. He forgot everything as he immersed himself in his mind and heart, as he sank himself into his own soul.

He whispered to himself, seeking for the true answer within the depths of his own self.

Suddenly, a vision appeared to him. Within the vision, he was one of the slaves on Reincarnation Mountain. He climbed the mountain constantly, struggling to reach the summit and the pit of flames. Finally, he jumped in to be burned up by the flames and the molten rock inside.

When he opened his eyes again, he was at the bottom of the mountain, where he once again began to stride the same path as before. Over and over again, this happened, an endless cycle.

“He was right, but also wrong,” murmured Meng Hao.

“This could be viewed as a sea of bitterness, but also… not. If you believe everything to be bitterness, then it is. If you believe that everything is not bitterness, then it is not.

“Leaping into the pit of fire represents death. Reappearance at the bottom of the volcano represents birth. The climb up the mountain represents the process of life….

“I would not swear to eradicate this place. Nor would I sink myself into cowardliness. What I have… is the determination to set my foot where I wish to set it. I control my own fate. I may not be able to control my own birth, but I can decide how I die.

“And the final destination will definitely NOT be the pit at the top of the volcano.” Although he had been murmuring, Meng Hao’s voice actually echoed through the entire Demon Immortal Sect, even though he didn’t realize it.

As his voice echoed about, Meng Hao’s vision changed. His incarnation as a withered slave no longer conformed to the cycle. It did not leap into the fiery pit, but rather, stood outside of the volcano. Unlike the other withered slaves around him, he looked up into the sky, his expression no longer blank, but rather, awash with emotion.

It was as if… he had awakened. It was as if a black and white painting had suddenly been splashed with color.

He turned his back on the fiery pit and began to stride away from the mountain. He allowed himself to drop into the abyss, running counter to the fiery pit…. Finally, a smile appeared on his face.

“The path of life does not just run from the bottom of a mountain to its top….” he said lightly. In his mind, his incarnation as a withered slave fell off of Reincarnation Mountain. He did not turn to look back, but rather strode off into the distance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ที่เป็นทางเลือกของเขา บางทีคนที่เป็นไม่มีอื่น ๆ กว่าหนึ่งปีศาจมากกว่าวิชาการสามเก้าภูเขาและทะเล ปีศาจไฟกวาดเรียบ"ฉันไม่ทราบวิธีอื่นสองมากกว่าปีศาจภูเขาเหล่าปีศาจปรากฏ แต่สำหรับภูเขากลับชาติมาเกิด ถ้าแม้เป็นทาสอาจกลายเป็น Demon. มากขึ้น... จากนั้นภูเขานี้เป็นทั่วแห่งสรวงสวรรค์" เมงเฮาเอาหายใจลึก ๆ แล้ว สงบตัวอย่างภายใน"ถ้าฉันเป็นเขา...หันหน้าไปทางทะเลรสขม จะทำอะไร? " เมงเฮา murmured "จะทำเหมือนเขา สาบานจะขจัดรสขมทะเล หรือจะให้ทางเลือกแตกต่างกัน? " เขาค่อย ๆ ลืมว่า เขามาอยู่ในนิกายอมตะของปีศาจ เขาลืมทุกสิ่งทุกอย่างเขาแช่ตัวเองในใจของเขาและหัวใจ ขณะที่เขาจมตัวเองลงไปในชีวิตของเขาเขากระซิบบอกกับตัวเอง หาคำตอบที่แท้จริงภายในส่วนลึกของตัวเองของเขาเองทันใดนั้น วิสัยทัศน์ปรากฏพระองค์ ภายในวิสัยทัศน์ เขาเป็นทาสบนภูเขาเกิดใหม่อย่างใดอย่างหนึ่ง เขาปีนขึ้นภูเขาอย่างต่อเนื่อง ดิ้นรนไปถึงยอดเขาและหลุมของเปลวไฟ ในที่สุด เขาเข้าไปในที่จะเขียนขึ้น โดยเปลวไฟและหินหลอมเหลวภายในเมื่อเขาเปิดตาของเขาอีกครั้ง เขาเป็นที่ด้านล่างของภูเขา ซึ่งเขาอีกครั้งเริ่มก้าวย่างเส้นทางเดียวกันเป็นก่อน และอีกครั้ง นี้เกิดขึ้น มีรอบสิ้นสุด"เขาเป็นขวา แต่ยังไม่ถูก ต้อง murmured เฮาเมง"นี้อาจดูเป็นทะเลแห่งความขมขื่น แต่ยัง...ไม่ได้ หากคุณเชื่อว่าทุกอย่างจะขม แล้วก็ ถ้าคุณเชื่อว่า ทุกอย่างไม่ขม แล้วก็เป็นได้"กระโดดในหลุมไฟแสดงถึงตาย Reappearance ที่ด้านล่างของภูเขาไฟแสดงถึงเกิด ปีนขึ้นภูเขาหมายถึงกระบวนการของชีวิต..."ข้าพเจ้าจะไม่ขอสาบานจะขจัดสถานที่แห่งนี้ หรือผมจะจมตัวเองลงใน cowardliness สิ่งที่ฉันมี...คือปณิธานตั้งเท้าของฉันที่ฉันต้องการตั้งค่า ฉันจะควบคุมชะตากรรมของตัวเอง ผมอาจไม่สามารถควบคุมการเกิดของตัวเอง แต่ฉันสามารถตัดสินใจว่า ฉันตาย"และปลายทางสุดท้ายแน่นอนจะหลุมด้านบนของภูเขาไฟ" แม้ว่าเขาได้รับ murmuring เมงเฮาเสียงสะท้อนเสียงจริงผ่านการทั้งปีศาจอมตะนิกาย แม้ว่าเขาไม่ได้ตระหนักถึงมันเป็นเสียงของเขาพูดย้ำเกี่ยวกับ เมงเฮาวิสัยทัศน์การเปลี่ยนแปลง ลงเป็นทาสเหี่ยวไม่ควรทำตามวงจร มันไม่ได้กระโดดในหลุมคะนอง แต่ค่อนข้าง ยืนนอกภูเขาไฟ ซึ่งแตกต่างจากอื่น ๆ เหี่ยวทาสทั่วเขา เขามองขึ้นสู่ท้องฟ้า นิพจน์ของเขาว่างเปล่าอีกต่อไป แต่ค่อนข้าง เต็ม ด้วยอารมณ์มันเป็นถ้า...เขาได้ตื่นตัว มันเป็นเหมือนภาพวาดขาวดำได้ก็ถูกสาด ด้วยสีเขาหันหลังให้กับหลุมคะนอง และเริ่มก้าวย่างออกจากภูเขา เขาอนุญาตให้ตัวเองเพื่อปล่อยลงไปนรก เคาน์เตอร์ไปหลุมคะนอง... ในที่สุด รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา"เส้นทางของชีวิตไม่เพียงทำงานจากด้านล่างของภูเขาถึงด้านบน..." เขากล่าวเบา ๆ ในใจของเขา ตกลงเป็นทาสที่เหี่ยวออกจากภูเขาเกิดใหม่ เขาไม่เปิดมองย้อนกลับไป แต่แทนที่จะ ก้าวออกเป็นระยะทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"นั่นคือทางเลือกของเขา บางทีคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเป็นหนึ่งในสามมหานครชื่อเสียงปีศาจที่เก้าภูเขาและทะเลเหี่ยวเฉาเปลวไฟปีศาจ! "ผมไม่ทราบว่าอีกสองมหานครปีศาจเหล่านี้เทือกเขาปีศาจปรากฏ แต่เป็นสำหรับกลับชาติมาเกิดภูเขาถ้า แม้จะเป็นทาสเดียวอาจจะกลายเป็นมหานครปีศาจ ... แล้วภูเขานี้คือการต่อต้านของสวรรค์! "เม้งเฮาเอาลมหายใจลึก ๆ แล้วสงบตัวเองในใจ. " ถ้าผมเป็นเขา ... หันหน้าสู่ทะเลแห่งความขมขื่นสิ่งที่ฉันจะทำอย่างไร? "เม้งเฮาพากันบ่น "ผมจะทำเช่นเดียวกับเขาให้คำมั่นว่าจะขจัดทะเลแห่งความขมขื่น? หรือ ... ฉันจะให้เป็นทางเลือกที่แตกต่างกัน? "เขาค่อยๆลืมไปว่าเขาอยู่ในปีศาจอมตะนิกาย เขาลืมทุกอย่างในขณะที่เขาหมกมุ่นกับตัวเองในใจและหัวใจของเขาในขณะที่เขาจมตัวเองเข้าไปในจิตวิญญาณของตัวเอง. เขากระซิบกับตัวเองมองหาคำตอบที่แท้จริงที่อยู่ในระดับความลึกของตัวเองของเขาเอง. ทันใดนั้นวิสัยทัศน์ปรากฏแก่เขา ภายในวิสัยทัศน์เขาเป็นหนึ่งในทาสบนภูเขากลับชาติมาเกิด เขาปีนขึ้นไปบนภูเขาอย่างต่อเนื่องดิ้นรนไปถึงการประชุมสุดยอดและหลุมของเปลวไฟ ในที่สุดเขาเพิ่มขึ้นในการถูกเผาไหม้ขึ้นโดยเปลวไฟและหินหลอมเหลวภายใน. เมื่อเขาเปิดตาของเขาอีกครั้งที่เขาอยู่ที่ด้านล่างของภูเขาที่เขาอีกครั้งเริ่มที่จะก้าวเส้นทางเช่นเดียวกับก่อน ซ้ำแล้วซ้ำอีกครั้งนี้เกิดขึ้นรอบไม่มีที่สิ้นสุด. "เขาเป็นคนที่เหมาะสม แต่ยังผิด" บ่นอยู่เม้งเฮา. "นี้อาจจะมองว่าเป็นทะเลแห่งความขมขื่น แต่ยังไม่ได้ ... หากคุณเชื่อว่าทุกอย่างจะเป็นความขมขื่นแล้วมันเป็น หากคุณเชื่อว่าทุกอย่างไม่ได้ขมขื่นแล้วมันไม่ได้. "กระโจนลงไปในหลุมที่เกิดไฟไหม้หมายถึงความตาย เกิดขึ้นอีกครั้งที่ด้านล่างของภูเขาไฟหมายถึงการเกิด ปีนขึ้นไปบนภูเขาหมายถึงกระบวนการของชีวิต ... . "ฉันจะไม่สาบานที่จะขจัดสถานที่แห่งนี้ หรือฉันจะจมตัวเองเข้าไปใน cowardliness สิ่งที่ฉันได้ ... คือมุ่งมั่นที่จะตั้งเท้าของฉันที่ฉันต้องการที่จะตั้ง ฉันจะควบคุมชะตากรรมของตัวเอง ผมอาจจะไม่สามารถที่จะควบคุมการเกิดของตัวเอง แต่ฉันสามารถตัดสินใจว่าฉันตาย. "และปลายทางสุดท้ายจะไม่แน่นอนหลุมที่ด้านบนของภูเขาไฟ." แม้ว่าเขาจะได้รับการบ่นเสียงเม้งเฮาสะท้อนจริงผ่าน ทั้งปีศาจอมตะนิกายแม้เขาจะไม่ได้ตระหนักถึงมัน. ในฐานะที่เป็นเสียงของเขาสะท้อนเกี่ยวกับวิสัยทัศน์เม้งเฮาเปลี่ยน ชาติของเขาเป็นทาสลีบไม่สอดคล้องกับวงจร มันไม่ได้กระโดดลงในหลุมคะนอง แต่ยืนอยู่นอกของภูเขาไฟ ซึ่งแตกต่างจากทาสลีบอื่น ๆ รอบ ๆ ตัวเขาเขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าการแสดงออกของเขาไม่ว่างเปล่า แต่จมอยู่ใต้น้ำด้วยอารมณ์. มันเป็นเหมือนกับว่า ... เขาได้ตื่นขึ้นมา มันเป็นเหมือนภาพวาดสีดำและสีขาวได้รับการจู่ ๆ ก็สาดด้วยสี. เขาหันหลังให้กับหลุมคะนองและเริ่มที่จะก้าวออกไปจากภูเขา เขาปล่อยให้ตัวเองหล่นลงไปในเหววิ่งสวนทางกับหลุมคะนอง ... ในที่สุดรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา. "เส้นทางของชีวิตไม่ได้เพียงแค่เรียกใช้จากด้านล่างของภูเขาไปด้านบนของตัวมันเอง ... ." เขากล่าวเบา ๆ ในใจของเขาชาติของเขาเป็นทาสเหี่ยวปิดลดลงของการกลับชาติมาเกิดภูเขา เขาไม่ได้หันไปมองย้อนกลับไป แต่ก้าวออกไปไกล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" มันเป็นทางเลือกของเขา บางที คนๆนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากหนึ่งในนั้นสามมากกว่าปีศาจของเก้าภูเขาและทะเล ตรอมใจ ปีศาจไฟ" ฉันไม่รู้ว่าสองคนนั้นมากกว่าปีศาจภูเขาปีศาจเหล่านี้ปรากฏ แต่สำหรับการเกิดใหม่ภูเขา ถ้าเป็นทาส เดี่ยวจะกลายเป็นปีศาจ . . . . . . . มากขึ้นแล้วภูเขานี้เป็นการท้าทายแห่งสวรรค์ ! " เมิงเฮาเอาลมหายใจลึกและสงบตัวเองอยู่ในใจ" ถ้าผมเป็นเขา . . . . . . . ที่หันหน้าสู่ทะเลแห่งความขมขื่น ฉันจะทำยังไง " เมิ่งเฮ่าพึมพำ " ผมจะทำเหมือนกับเขาสาบานว่าจะกำจัดทะเลแห่งความขมขื่น หรือ . . . . . . . ผมจะให้ทางเลือกที่แตกต่างกัน ? " เขาจะค่อยๆ ลืมว่าเขาเป็นปีศาจอมตะนิกาย เขาจะลืมทุกอย่างที่เขาแช่ตัวเองในจิตใจของเขา และหัวใจ ขณะที่เขาจมตัวเองลงไปในจิตใจของเขาเองเขากระซิบกับตัวเอง แสวงหาคําตอบที่แท้จริงในส่วนลึกของเค้าเองอยู่ๆก็มีนิมิตปรากฏแก่เขา ในวิสัยทัศน์ เขาเป็นหนึ่งในทาสในการเกิดใหม่ของภูเขา เขาปีนภูเขาตลอดเวลา ดิ้นรนไปถึงยอด และหลุมของเปลวไฟ ในที่สุด เขากระโดดไปเผาด้วยไฟและหินเหลวข้างในเมื่อเขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขาอยู่ที่ด้านล่างของภูเขา ที่ซึ่งเขาอีกครั้งเริ่มก้าวย่างเส้นทางเดียวกันเช่นเดิม กว่าและมากกว่าอีกครั้งนี้เกิดขึ้นเป็นวัฏจักรไม่รู้จบ" เขาพูดถูก แต่ก็ผิด " บ่น เมิ่งฮ่าว" มันอาจจะดูเป็นทะเลแห่งความขมขื่น แต่ . . . . . . . ไม่ ถ้าคุณเชื่อทุกอย่างที่ต้องขมขื่น แล้วมันคืออะไร ถ้าคุณเชื่อทุกอย่างที่ไม่ขม มันก็ไม่ใช่" กระโดดลงไปในหลุมไฟ หมายถึง ความตาย ปรากฏตัวที่ด้านล่างของภูเขาไฟ หมายถึง การเกิด ปีนขึ้นภูเขา หมายถึง กระบวนการของชีวิต . . . . . ." ผมจะไม่สาบานว่าจะกำจัดสถานที่นี้ หรือผมจะจมตัวเองลงไปในขี้ขลาด . สิ่งที่ฉันได้ . . . . . . . คือ ความตั้งใจที่จะตั้งเท้าของฉันที่ฉันต้องการที่จะตั้งค่ามัน ฉันควบคุมโชคชะตาของตัวเอง ฉันอาจจะไม่สามารถควบคุมการเกิดของฉันเอง แต่ฉันก็ตัดสินใจว่าผมตายยังไง" และสุดท้ายปลายทางจะไม่เป็นหลุมที่ด้านบนของภูเขาไฟ " ถึงแม้ว่าเขาพึมพำ เสียงของ เมิ่งฮ่าวจริงสะท้อนผ่านทั้งนิกายอสูรอมตะ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ตระหนักถึงมันเป็นเสียงของเขาสะท้อนเรื่องของเมิ่งฮ่าววิสัยทัศน์ที่เปลี่ยนไป ชาติของเขาเป็นทาสเหี่ยวไม่สอดคล้องกับวงจร มันไม่ได้กระโดดลงไปในหลุมไฟ แต่ที่ยืนอยู่ด้านนอกของภูเขาไฟ ซึ่งแตกต่างจากอื่น ๆรอบ ๆเหี่ยว ทาสเขา เขามองขึ้นไปบนฟ้า สีหน้าของเขาไม่ได้ว่างเปล่า แต่จมอยู่ใต้น้ำกับอารมณ์มันเหมือนกับว่า . . . . . . . เขาตื่นแล้ว มันเป็นถ้าเป็นภาพวาดขาวดำอยู่ดีๆ ก็ถูกสาดด้วยสีเขาหันหลังให้หลุมไฟและเริ่มที่จะก้าวออกไปจากภูเขา เขาอนุญาตให้ตัวเองตกเหว วิ่งสวนทางกับหลุมคะนอง . . . . . . . ในที่สุด รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา" เส้นทางของชีวิตไม่เพียง แต่เรียกใช้จากด้านล่างของภูเขาเพื่อ . . . . . " ด้านบนของมันเขากล่าวเบา ๆ ในความคิดของเขา ชาติของเขาเป็นทาสของการเกิดใหม่เหี่ยวตกภูเขา เขาไม่ได้หันกลับไปมอง แต่ค่อนข้าง สโทร์ดี้ ไปไกล ๆ