Zhao Shanhe was concealed inside th

Zhao Shanhe was concealed inside the shield, looking pleased. He licked his lips and his eyes shone as he prepared to throw himself upon Xu Qing. Suddenly, a boom could be heard from outside. He frowned, looking up, his pupils constricting.

Xue Yuncui also looked up in astonishment. She reacted to the situation quickly. Almost reflexively, she pulled out a sharp sword and placed it against Xu Qing’s neck.

This was because she had seen a young man outside wearing a black scholar’s robe. His eyes glowed with killing intent, and as he lifted his hand, she could see that one of his fingers was coated with blood. He touched the surface of the shield, and an explosion shook everything. He opened his mouth, and a mist of lightning roiled out, slamming into the pink shield.

Another explosion rocked the earth and sky, echoing out. The shield couldn’t withstand the power, and collapsed in a boom. In the midst of her despair, Xu Qing opened her eyes. She stared blankly as the shield disintegrated. Beyond where the shield was breaking apart, she saw a person. Killing intent and murder boiled off of him. Behind his body writhed a mass of dark red vines!

He looked like a Death Immortal who had just emerged from the yellow springs of the underworld, filled with rage and insanity. As he approached, a massive wind kicked up that shook everything.

“Are you two … looking to die?!?!” It didn’t seem possible for Meng Hao’s voice to contain more fury than it did. It came out as a roar that filled their ears, as if it had been transmitted from hell itself!

“Meng Hao….” said Xu Qing, smiling. Her smile was beautiful, and didn’t contain any of her usual coldness. It was a simple smile.

Simple and happy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Zhao Shanhe ถูกซ่อนอยู่ภายในโล่ กำลังยินดี เขาเลียริมฝีปากของเขาและตาของเขาส่อง ตามเขาเตรียมที่จะโยนตัวเองเมื่อ Xu Qing ทันใดนั้น บูมอาจจะได้ยินจากภายนอกได้ เขา frowned มอง นักเรียนของเขา constrictingXue Yuncui ยังมองขึ้นในเมือ เธอโต้ตอบสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว เกือบ reflexively เธอดึงดาบที่คมชัด และอยู่กับคอ Xu Qingนี้ได้เนื่องจากเธอได้เห็นชายหนุ่มนอกสวมเสื้อคลุมของว.ดำ ตาของเขาสวมฆ่าเจตนา และขณะที่เขายกมือของเขา เธอเห็นว่า นิ้วมือของเขาอย่างใดอย่างหนึ่งถูกเคลือบ ด้วยเลือด เขาสัมผัสพื้นผิวของโล่ และระเบิดส่ายทุกอย่าง เขาเปิดปากของเขา และหมอกของฟ้าผ่า roiled มัดเป็นโล่สีชมพูระเบิดอีกโยกโลกและท้องฟ้า สะท้อนออก ไม่สามารถทนต่อพลังโล่ และยุบในการบูม ท่ามกลางความสิ้นหวังของเธอ Xu Qing เปิดดวงตาของเธอ เธอจ้อง blankly เป็นโล่ที่ชำรุดทรุดโทรม นอกเหนือจากที่โล่ถูกตัด เธอเห็นคน เจตนาฆ่าและฆาตกรรมต้มออกจากเขา หลังร่างกายของเขา writhed มวลขององุ่นแดงเข้มเขาดูเหมือนมีชีวิตอมตะที่มีเพียงโผล่ออกมาจากสปริงสีเหลืองของเขา เต็มไป ด้วยความโกรธและบ้า ขณะที่เขาเข้าหา มีลมใหญ่เตะขึ้นที่ส่ายทุกอย่าง"เป็นคุณสอง...กำลังจะตายไง" มันไม่ได้ดูเหมือนได้สำหรับเสียงเมงเฮามีความโกรธมากขึ้นมากกว่า มันออกมาเป็นเสียงคำรามที่หูของพวกเขา เหมือนกับว่ามันได้ถูกส่งจากนรกตัวเอง"เฮา เมง..." กล่าวว่า Xu Qing ยิ้ม รอยยิ้มของเธอสวย และไม่ประกอบด้วยความหนาวเย็นของเธอปกติ มันเป็นรอยยิ้มง่ายง่าย และมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Zhao Shanhe ถูกซ่อนอยู่ภายในโล่มองความยินดี เขาเลียริมฝีปากและดวงตาของเขาส่องในขณะที่เขาเตรียมที่จะโยนตัวเองเมื่อเสี่ยวชิง ทันใดนั้นบูมอาจจะได้ยินมาจากข้างนอก เขาขมวดคิ้วมองขึ้นนักเรียนของเขาหด. Xue Yuncui ยังเงยหน้าขึ้นมองด้วยความประหลาดใจ เธอมีปฏิกิริยาตอบสนองต่อสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว เกือบ reflexively เธอดึงออกมาจากดาบคมและวางมันลงกับคอเสี่ยวชิง. นี้เพราะเธอได้เห็นชายหนุ่มนอกสวมเสื้อคลุมสีดำนักวิชาการ ดวงตาของเขาส่องแสงกับการฆ่าเจตนาและในขณะที่เขายกขึ้นมือของเขาที่เธอจะได้เห็นว่าหนึ่งของนิ้วมือของเขาถูกเคลือบด้วยเลือด เขาสัมผัสพื้นผิวของโล่และการระเบิดส่ายทุกอย่าง เขาเปิดปากของเขาและหมอกจากฟ้าผ่า roiled ออกพุ่งเข้าใส่โล่สีชมพู. ระเบิดอีกโยกแผ่นดินและท้องฟ้าสะท้อนออกมา โล่ไม่สามารถทนไฟและทรุดตัวลงในบูม ในท่ามกลางความสิ้นหวังของเธอเสี่ยวชิงเปิดตาของเธอ เธอจ้อง blankly เป็นโล่ชำรุดทรุดโทรม นอกเหนือจากที่โล่ถูกทำลายออกจากกันเธอเห็นคน เจตนาฆ่าและการฆาตกรรมต้มออกจากเขา เบื้องหลังร่างกายของเขา writhed มวลขององุ่นแดงเข้ม! เขามองเหมือนตายอมตะที่โผล่ออกมาจากน้ำพุสีเหลืองของนรกที่เต็มไปด้วยความโกรธและความวิกลจริต ในขณะที่เขาเดินลมขนาดใหญ่เตะขึ้นที่สั่นทุกอย่าง. "คุณสองคน ... มองที่จะตาย?!?!" มันไม่ได้ดูเหมือนเป็นไปได้สำหรับเสียงเม้งเฮาส์เพื่อให้มีความโกรธมากขึ้นกว่าที่มันทำ มันออกมาเป็นเสียงคำรามที่เต็มไปด้วยหูของเขาราวกับว่ามันได้รับการถ่ายทอดจากนรกตัวเอง! "เม้งเฮา ... ." เสี่ยวชิงกล่าวว่ายิ้ม รอยยิ้มของเธอเป็นคนสวยและไม่ได้มีการใด ๆ ของความหนาวเย็นตามปกติของเธอ มันเป็นรอยยิ้มง่ายๆ. ที่เรียบง่ายและมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จ้าว shanhe ถูกปกปิดอยู่ภายในโล่ ดูพอใจ เขาเลียริมฝีปากและดวงตาของเขาส่องแสงเป็นเขาเตรียมที่จะโยนตัวเองเมื่อเสี่ยวชิง ทันใดนั้น บูมอาจจะได้ยินจากข้างนอก เขาขมวดคิ้วมองเขา ม่านตาหดตัว .เซียะ yuncui ยังมองด้วยความประหลาดใจ เธอมีปฏิกิริยากับสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว เกือบ reflexively เธอดึงออกมาเป็นดาบคมไว้กับคอของ ซู ชิงนั่นเป็นเพราะ เธอเห็นชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมสีดำ ด้านนอกของบัณฑิต . ตาเรืองแสงด้วยเจตนาฆ่า และเมื่อเขาอุ้มมือของเขา เธอจะได้เห็นว่าหนึ่งในมือของเขาถูกเคลือบด้วยเลือด เขาสัมผัสพื้นผิวของโล่และการระเบิดสั่นสะเทือนทุกอย่าง เขาเปิดปากของเขา และหมอกของฟ้าผ่าทอยเต๋าออก กระแทกเข้าไปในโล่สีชมพูระเบิดอีกเขย่าแผ่นดินโลกและท้องฟ้าสะท้อนออกมา โล่ไม่สามารถต้านทานพลังและล้มลงในบูม ท่ามกลางความสิ้นหวังของเธอ Xu ชิงเปิดดวงตาของเธอ เธอจ้องมองอย่างว่างเปล่า เป็นโล่ได้สลายตัวไปแล้ว เกินกว่าที่โล่ก็แตกกัน เธอเห็นคน เจตนาฆ่าและฆาตกรรมต้มออกจากเขา เบื้องหลังร่างของเขา writhed มวลของไวน์แดงเข้มเขาดูเหมือนความตายเป็นอมตะซึ่งเพิ่งโผล่ออกมาจากสปริงสีเหลืองของนรกที่เต็มไปด้วยความเดือดดาล และความบ้า เป็นเขาเข้าหา สายลมมหาศาลไล่ขึ้นมาที่เขย่าทุกอย่าง" คุณสองคนเป็น . . . . . . . อยากตายเหรอ ? ! ? ! " มันไม่ได้ดูเหมือนเป็นไปได้สำหรับเสียงของเมิ่งฮ่าวมีความโกรธมากเกินกว่านั้น มันออกมาเป็นเสียงคำรามที่เต็มไป หูของพวกเขาเป็นถ้ามันถูกส่งมาจากนรกนั่นเอง ! !" เมิงเฮา . . . . . . . " Xu ชิงพูดยิ้ม ๆ เธอยิ้มสวย และไม่ได้มีใด ๆของความเย็นตามปกติของเธอ มันคือยิ้มง่ายที่เรียบง่ายและมีความสุข