Atop the platform, three old Cultiv

Atop the platform, three old Cultivators sat cross-legged. Their bodies were withered, and as they sat there, they almost looked dead. A strong Death Qi swirled around them. And yet, their eyes were open, and gleamed with ancient, nether-worldly light.

Their figures seemed to twist and warp, as if they existed somewhere between the physical and the corporeal, and not completely within the world.

Situated in the middle of them was a hide. It appeared to be made from the skin of some wild beast. Its edges were tattered, and on its surface was some sort of map.

The hide map appeared to be slowly wriggling. Standing atop it was the phantom image of a man, who at the moment was letting out a soundless scream. It looked like the ghost of a middle-aged man, his face sallow. This was one of the five people who had arrived with Meng Hao.

His body started to get blurry, and soon disappeared. When it did, the edges of the hide slowly expanded a little, and the hide became a bit more glossy. It was a scene that anyone observing would find incredibly strange.

Some time passed, and then one of the old people spoke in a hoarse, scraping voice: “Under the moonlight tomorrow, it will consume another person. Then we can begin.”

“This time, we must succeed, no matter what. We must…! We must acquire that legendary item. Not just for us, but for the Patriarchs. Then we can all awaken. We will no longer have to conceal ourselves in this realm of darkness, this empty place with no land to step foot upon.”

“There still aren’t enough Foundation Establishment pups out there. We spread the news far and wide, but the Sects and Clans aren’t easily fooled. Hmph.”

“It can’t be helped. These Foundation Establishment pups are just a part of the whole. With everything else we’ve prepared, we will definitely succeed this time.” The sound of their voices slowly faded away. Soon the only movement was that of the wriggling hide, placed in between them like some sort of object of worship.

The night passed uneventfully, and soon dawn broke. Meng Hao opened his eyes from meditation. Outside his residence, he saw a beam of multicolored light approaching. It turned into a woman wearing a black gown. She was tall and slender, with fair skin and beautiful hair that draped over her shoulders. She slowed as she approached, coming to a stop outside Meng Hao’s residence.

“Disciple Han Bei 1 of Black Sieve Sect Pill Mountain has been dispatched to deliver you a Sieve Earth Pill,” she said. “Fellow Daoist, can you please come out?” She had an intelligent voice and a smile as beautiful as a flower in bloom. Her presence seemed to make everything brighter. Her eyes were alluring, her smile white and lovely. She wore a long, emerald-green gown, trimmed with violet embroidery. Overall, she had an otherworldly look.

Meng Hao emerged, and they sat at a table.

She looked at Meng Hao, her smile unchanging. As she did, her eyes seemed to grow brighter, although whether this was done consciously or subconsciously was impossible to tell.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บนแพลตฟอร์ม เครื่องพรวนดินเก่าสามนั่งไขว่ห้าง ร่างกายก็เหี่ยว และขณะที่พวกเขานั่ง พวกเขาเกือบดูตาย ฉีตายแข็งแกร่งปั่นได้ และยัง ตาเปิด และ gleamed ด้วยแสงโบราณ nether ทางโลกตัวเลขดูเหมือนจะ บิด และ บิด ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนสักแห่ง ระหว่างทางกายภาพและการมีตัวตน และไม่สมบูรณ์ภาย ในโลกตั้งอยู่กลางเขาซ่อนตัวได้ มันดูเหมือนจะทำจากผิวของสัตว์ป่าบาง ขอบ tattered และบนพื้นผิวของมันเรียงลำดับของแผนที่แผนที่ซ่อนปรากฏ จะช้า wriggling ตั้งอยู่บนยอดมันเป็นภาพสมมุติของมนุษย์ ในขณะที่ถูกให้ออกกรี๊ด soundless มันดูเหมือนผีของคนวัยกลางคน ซีดใบหน้าของเขา นี้เป็นหนึ่งในห้าคนที่มากับเมงเฮาร่างกายของเขาเริ่มต้นได้ไม่ชัด และหายตัวไปเร็ว ๆ นี้ เมื่อมันไม่ ขอบของซ่อนช้าขยายเล็กน้อย และซ่อนกลายเป็นเงาเป็นบิตเพิ่มเติม มันเป็นฉากที่ทุกคนสังเกตจะพบว่ายังคงอยู่เวลาผ่าน แล้วหนึ่งพูดคนเก่าในแหบ เสียงขูด: "ใต้แสงจันทร์ วันพรุ่งนี้ มันจะใช้คนอื่น แล้ว เราสามารถเริ่มต้น""เวลานี้ เราต้องประสบความสำเร็จ ไม่ว่าสิ่งนั้น เราต้อง... เราต้องซื้อสินค้านั้นในตำนาน ไม่เพียงแค่ สำหรับเรา แต่ สำหรับขึง แล้ว เราสามารถทั้งหมดตื่นขึ้นมา เราจะไม่ได้ปกปิดตนเองในดินแดนแห่งความมืด สถานที่ว่างเปล่าที่ มีที่ดินไม่ถึงฟุตขั้นตอนตามนี้""ยังไม่พอลูกก่อตั้งมูลนิธิออกมี เรากระจายข่าวและกว้างไกล แต่นิกายและสมัครพรรคพวกไม่ได้ง่าย ๆ หลอก Hmph""มันไม่สามารถจะช่วย ลูกก่อตั้งมูลนิธิเหล่านี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของทั้งหมด กับทุกสิ่งทุกอย่างเราได้เตรียมไว้ เราจะแน่นอนสำเร็จเวลานี้" เสียงของเสียงของพวกเขาช้าทันจางหาย เร็ว ๆ นี้ การเคลื่อนไหวเท่านั้นถูกที่ซ่อน wriggling วางระหว่างพวกเขาเช่นการเรียงลำดับของวัตถุของบูชาคืนที่ผ่านมาก uneventfully และเร็ว ๆ นี้ รุ่งอรุณยากจน เฮา เมงเปิดตาของเขาจากการทำสมาธิ ภายนอกบ้านพักของเขา เขาเห็นลำแสงหลากสีใกล้ มันกลายเป็นผู้หญิงที่สวมเสื้อสีดำ เธอสูง และ เรียว ผิวและผมสวยที่คลุมเหนือไหล่ของเธอ เธอชะลอตัว ตามเธอเข้าหา มาหยุดนอกเมงเฮาเรสซิเดนซ์เธอกล่าวว่า "เป่ยฮั่นศิษย์ 1 ดำตะแกรงนิกายยาเขาได้จัดส่งจะส่งมอบยาโลกตะแกรง "เพื่อน Daoist สามารถคุณกรุณาออกมา" เธอมีเสียงอัจฉริยะและรอยยิ้มสวยงามเป็นดอกไม้บาน ปรากฏตัวของเธอดูเหมือนจะ ทำให้ทุกอย่างสว่าง ดวงตาของเธอมีเสน่ห์ รอยยิ้มของเธอขาว และน่ารัก เธอสวมเสื้อยาว สี เขียวมรกต สีม่วงปักด้วย โดยรวม เธอมีลักษณะอยู่อย่างเมงเฮาโผล่ออกมา และพวกเขานั่งที่โต๊ะเธอมองไปที่เมงเฮา รอยยิ้มของเธอไม่เปลี่ยนแปลง เช่น ดวงตาของเธอดูเหมือนจะ สว่างขึ้น เติบโตแม้ว่าที่นี้ทำมีสติ หรือไม่รู้ตัวเป็นไปไม่ได้จะบอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บนแพลตฟอร์มสามพรวนเก่านั่งไขว่ห้าง ร่างกายของพวกเขาได้รับการเหี่ยวและเมื่อพวกเขานั่งอยู่ที่นั่นพวกเขาเกือบมองที่ตายแล้ว ความตายที่แข็งแกร่งฉีหมุนวนอยู่รอบตัวพวกเขา และยังดวงตาของพวกเขาเปิดและ gleamed โบราณ, ไฟนรกโลก. ตัวเลขของพวกเขาดูเหมือนจะบิดและวิปริตราวกับว่าพวกเขามีชีวิตอยู่ที่ไหนสักแห่งระหว่างทางกายภาพและรูปธรรมและไม่สมบูรณ์ภายในโลก. ซึ่งอยู่ในช่วงกลางของ พวกเขาเป็นซ่อน มันดูเหมือนจะทำมาจากหนังของสัตว์ป่า ขอบของมันได้ขาดรุ่งริ่งและบนพื้นผิวของมันคือการจัดเรียงของแผนที่บาง. ซ่อนแผนที่ดูเหมือนจะบิดตัวไปมาอย่างช้าๆ ยืนอยู่บนยอดมันเป็นภาพหลอนของชายคนหนึ่งที่ในขณะที่ถูกปล่อยออกมาเป็นเสียงกรีดร้องเงียบเชียบ มันดูเหมือนผีของชายวัยกลางคนที่ใบหน้าของเขาซีด นี่เป็นหนึ่งในห้าคนที่ได้เดินทางมาถึงกับเม้งเฮา. ร่างของเขาเริ่มที่จะได้รับความพร่ามัวและเร็ว ๆ นี้หายไป เมื่อมันทำขอบซ่อนค่อยๆขยายตัวเล็กน้อยและซ่อนกลายเป็นบิตมันวาวมากขึ้น มันเป็นฉากที่ทุกคนสังเกตจะพบที่แปลกประหลาดอย่างไม่น่าเชื่อ. บางเวลาที่ผ่านไปแล้วหนึ่งในคนเก่าพูดเสียงแหบที่ขูดเสียง: "ภายใต้แสงจันทร์ในวันพรุ่งนี้ก็จะใช้บุคคลอื่น จากนั้นเราสามารถเริ่มต้น. " " เวลานี้เราจะต้องประสบความสำเร็จไม่ว่าสิ่งที่ พวกเราต้อง…! เราจะต้องได้รับว่ารายการในตำนาน ไม่เพียง แต่สำหรับเรา แต่สำหรับพระสังฆราช จากนั้นเราทุกคนสามารถปลุก เราจะไม่ต้องปกปิดตัวเองในดินแดนแห่งความมืดนี้นี้สถานที่ว่างเปล่ากับที่ดินที่จะก้าวเท้าเข้ามา no. " " ยังมีไม่เพียงพอลูกมูลนิธิจัดตั้งออกมี เรากระจายข่าวและกว้างไกล แต่นิกายและสมัครพรรคพวกจะไม่หลงกลได้อย่างง่ายดาย ฮึ่ม. " " มันช่วยไม่ได้ เหล่าลูกมูลนิธิจัดตั้งเป็นเพียงส่วนหนึ่งของทั้งหมดที่ กับทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเตรียมไว้แน่นอนเราจะประสบความสำเร็จในครั้งนี้. "เสียงของเสียงของพวกเขาค่อย ๆ จางหายไป เร็ว ๆ นี้การเคลื่อนไหวเพียง แต่เป็นที่ซ่อนบิดตัวไปมาวางในระหว่างพวกเขาเช่นการจัดเรียงของวัตถุบูชาบาง. คืนผ่านไปตามปกติและเร็ว ๆ นี้รุ่งสาง เม้งเฮาเปิดตาของเขาจากการทำสมาธิ นอกบ้านของเขาเขาเห็นลำแสงหลากสีใกล้ มันกลายเป็นผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดสีดำ เธอเป็นคนที่สูงและเรียวที่มีผิวขาวและเส้นผมที่สวยงามที่พาดอยู่บนไหล่ของเธอ เธอชะลอตัวขณะที่เธอเดินมาหยุดอยู่ข้างนอกที่อยู่อาศัยเม้งเฮาส์. "ศิษย์ฮันบวร์ก 1 สีดำตะแกรงนิกายยาเมาน์เทนได้รับการส่งไปส่งมอบให้คุณยาตะแกรงโลก" เธอกล่าว "เพื่อนร่วม Daoist สามารถที่คุณโปรดออกมา?" เธอมีความเสียงที่ชาญฉลาดและรอยยิ้มที่สวยงามเป็นดอกไม้บาน ปรากฏตัวของเธอดูเหมือนจะทำให้ทุกอย่างสว่าง ดวงตาของเธอมีเสน่ห์รอยยิ้มของเธอขาวและน่ารัก เธอสวมยาวชุดสีเขียวมรกตตัดกับสีม่วงเย็บปักถักร้อย โดยรวม, เธอมีรูปลักษณ์ที่อยู่อย่าง. เม้งเฮาโผล่ออกมาและพวกเขานั่งอยู่ที่โต๊ะ. เธอมองที่เม้งเฮารอยยิ้มของเธอที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลง ขณะที่เธอทำดวงตาของเธอดูเหมือนจะเติบโตที่สดใสแม้ว่านี้คือทำรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวเป็นไปไม่ได้ที่จะบอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บนแพลตฟอร์ม , สาม cultivators เก่านั่งไขว้ขา . ร่างกายของพวกเขาฉลาด และขณะที่พวกเขานั่งอยู่ตรงนั้น มองเขาเกือบตาย เป็นฉีตายแข็งแรง swirled รอบ ๆพวกเขา และยังสายตาของพวกเขาเปิดและแสงสว่างกับโลกโบราณ ใต้แสงตัวเลขของพวกเขาดูเหมือนจะบิดแล้วบิดเป็นถ้าพวกเขามีตัวตนอยู่ระหว่างกายภาพและมีตัวตน และไม่สมบูรณ์ภายในโลกตั้งอยู่ในกลางของพวกเขาถูกซ่อน มันดูเหมือนจะทำจากผิวหนังของสัตว์บางป่า ขอบเป็นรุ่งริ่งและบนพื้นผิวของบางจัดเรียงของแผนที่แผนที่ซ่อนปรากฏจะค่อยๆบิดตัว . ยืนอยู่บนยอดเป็นรูปผีผู้ชาย ซึ่งในขณะนี้ถูกปล่อยออกมาเสียงกรีดร้องที่ไร้เสียง . มันเหมือนผีของชายวัยกลางคน ใบหน้าซีดเซียวของเขา นี้เป็นหนึ่งในห้าคนมาถึงกับเมิ่งเฮ่าร่างกายของเขาเริ่มพร่ามัว และในไม่ช้าก็หายตัวไป เมื่อมันทำขอบของซ่อนค่อยๆขยายนิดหน่อย และซ่อนเป็นเงามากขึ้น มันเป็นฉากที่ทุกคนสังเกตจะพบชิ้นที่แปลกเวลาผ่านไป แล้ว คนที่ขึ้นไปพูดในเสียงที่แหบแห้ง , ขูด " ภายใต้แสงจันทร์ พรุ่งนี้ก็จะกินอีกคน แล้วเราสามารถเริ่มต้น ." เวลานี้เราต้องประสบความสำเร็จ ไม่ว่ายังไงก็ตาม เราต้อง . . . เราต้องซื้อที่เป็นสินค้า ไม่ใช่แค่สำหรับเรา แต่สำหรับพระสังฆราช . แล้วเราก็ตื่นขึ้น เราจะไม่ต้องปกปิดตัวเองในดินแดนแห่งความมืด พื้นที่ว่างเปล่าที่ไม่มีแผ่นดินให้เหยียบ เมื่อ "" มันยังไม่เพียงพอต่อการก่อตั้งมูลนิธิ ออกมี เราปล่อยข่าวลือไกลและกว้าง แต่นิกายสมัครพรรคพวกไม่ได้หลอกง่ายและ . . . . "" มันช่วยไม่ได้ ลูกหมาก่อตั้งมูลนิธิเหล่านี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของทั้งหมด กับทุกอย่างที่เราเตรียมไว้ เราจะแน่นอนครั้งนี้ประสบความสำเร็จ . " เสียงของพวกเขาค่อยๆ จางลงไป ไม่นานการเคลื่อนไหวแค่ของบิดตัวซ่อนอยู่ในระหว่างการจัดเรียงบางของวัตถุของการเคารพบูชาคืนที่ผ่านไปอย่างปกติ และเร็ว ๆนี้เป็นรุ่งอรุณยากจน . เมิ่งเฮ่าลืมตาจากสมาธิ ด้านนอกบ้านพักของเขา เขาเห็นแสงไฟหลากสีใกล้ มันเป็นผู้หญิงสวมเสื้อคลุมสีดำ เธอตัวสูงและผอม กับ ผิวขาว เส้นผมสวยที่ draped กว่าไหล่ของเธอ เธอทำให้เธอเดินมาหยุดอยู่ข้างนอก เหม็ง เฮาเรสซิเดนซ์" สาวกฮันเบ 1 ตะแกรงสีดำนิกายยาภูเขาได้ถูกส่งไปให้คุณตะแกรงดินยา , " เธอกล่าว " เพื่อน daoist , คุณสามารถช่วยออกมาด้วยครับ " เธอมีเสียงฉลาดและยิ้มสวยเหมือนดอกไม้ที่เบ่งบาน การปรากฏตัวของเธอดูเหมือนจะทำให้ทุกอย่างสดใส ตาของเธอ เป็นเสน่ห์ ยิ้มขาวและน่ารักของเธอ เธอสวมเสื้อยาวสีเขียวมรกตตัดกับเย็บปักถักร้อยสีม่วง โดยรวมแล้ว เธอมองอยู่อย่าง .เมิ่งเฮ่าโผล่ออกมา เขานั่งที่โต๊ะเธอมองเมิงเฮายิ้มไม่เปลี่ยนแปลงของเธอ เหมือนเธอ ตาของเธอดูเหมือนจะยิ่งสว่าง แต่ไม่ว่าทำ consciously หรือ subconsciously เป็นไปไม่ได้ที่จะบอก