Marxist aesthetics overlaps and ble

Marxist aesthetics overlaps and bleeds into the Marxist theory of art and there is no clear separation of the two, although there is an obvious distinction in that aesthetics represents a tackling of the more fundamental and philosophical questions. It is also very concerned with art practice, and so with defining a prescription of what art should be like and what it should do, socially, rather than act only as an interpretation or reflection.

The aim of science is also important to a Marxist aesthetics, although it may not appear to be an obvious target for all theorists, the materialist economic and social foundations of the subject imply that this is necessary in order to be properly Marxian in the sense of scientific socialism.

Some notable Marxist aestheticians include Anatoly Lunacharsky, William Morris, Theodor W. Adorno, Bertolt Brecht, Herbert Marcuse, Walter Benjamin, Antonio Gramsci, Georg Lukács, Terry Eagleton, Fredric Jameson, Louis Althusser, Jacques Rancière, Maurice Merleau-Ponty and Raymond Williams. Roland Barthes must also be mentioned here.

Not all of these figures are solely concerned with aesthetics – in many cases Marxist aesthetics forms only an important sub section of their work, depending on how you define the term; for example, Brecht may be said to have a Marxist aesthetic that is revealed through his artistic work, but his aesthetic theory is something distinct and appears as theory by him about his own artistic production, about art in general, and on questions of taste and its role in society.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุนทรียศาสตร์ Marxist ทับซ้อน และแทรกซึมอยู่ในศิลปะทฤษฎี Marxist และมีแยกไม่ชัดเจนของทั้งสอง ถึงแม้จะมีความแตกต่างเห็นได้ชัดในที่ความสวยงามแทนการแก้ปัญหาของคำถามพื้นฐานมาก และปรัชญา มันเป็นเรื่องที่ปฏิบัติงานศิลปะ และดังนั้น ด้วยการกำหนด ใบสั่งยาของศิลปะอะไรควรจะเหมือน และสิ่งที่ควร ทำ สังคม มากกว่าเป็นเพียงการตีความหรือการสะท้อนจุดมุ่งหมายของวิทยาศาสตร์เป็นสิ่งที่สำคัญเพื่อความสวยงามแบบ Marxist แม้ว่ามันอาจไม่ใช่ เป้าหมายที่ชัดเจนสำหรับนักทฤษฎีทั้งหมด ฐานรากทางเศรษฐกิจ และสังคมวัตถุนิยมของเรื่องหมายความว่า จำเป็นเพื่อที่จะ Marxian อย่างถูกต้องในความรู้สึกของสังคมนิยมวิทยาศาสตร์Aestheticians Marxist บางโดดเด่นได้แก่อะ Lunacharsky วิลเลียมมอร์ริส เที่ยว W. เธโอดอร์เว Bertolt ตั้ง เฮอร์เบิร์ต Marcuse, Walter Benjamin, Antonio Gramsci, Lukács จอร์จ เทอร์รี่ Eagleton เฟรดริกเจมสัน Louis Althusser, Jacques Rancière มอริ Merleau-ตี้อ และเรย์มอนด์วิลเลี่ยม Roland Barthes ต้องกล่าวถึงนอกจากนี้ที่นี่ไม่ทั้งหมดของตัวเลขเหล่านี้มีความกังวลกับความสวยงามเท่านั้น-ในหลายกรณี Marxist สุนทรียศาสตร์แบบเฉพาะเป็นส่วนย่อยที่สำคัญของงาน ขึ้นอยู่กับว่าคุณกำหนดคำ ตัวอย่างเช่น ตั้งอาจจะกล่าวว่า มีความงามแบบ Marxist ที่เปิดเผยผ่านงานศิลปะของเขา แต่ทฤษฎีความงามของเขาเป็นสิ่งที่แตกต่างกัน และปรากฏเป็นทฤษฎีโดยเขาเกี่ยวกับการผลิตของตัวเองศิลปะ เกี่ยวกับศิลปะทั่วไป และคำถามของรสชาติและบทบาทในสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความงามที่มาร์กซ์และคาบเกี่ยวเลือดเข้าไปในทฤษฎีมาร์กซ์ของศิลปะและไม่มีการแยกชัดเจนของทั้งสองถึงแม้จะมีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดในการศึกษาที่แสดงถึงการแก้ปัญหาของคำถามพื้นฐานมากขึ้นและปรัชญา นอกจากนี้ยังเป็นกังวลมากกับการปฏิบัติงานศิลปะและเพื่อให้มีการกำหนดตามใบสั่งของสิ่งที่ศิลปะควรเป็นเช่นและสิ่งที่มันควรจะทำอย่างไรต่อสังคมมากกว่าการทำหน้าที่เป็นเพียงการตีความหรือการสะท้อนก. จุดมุ่งหมายของวิทยาศาสตร์ก็มีความสำคัญกับความงามที่มาร์กซ์ แม้ว่ามันอาจไม่ปรากฏเป็นเป้าหมายที่ชัดเจนสำหรับทฤษฎีทั้งหมดรากฐานทางเศรษฐกิจและสังคมวัตถุนิยมของเรื่องที่บ่งบอกว่านี้เป็นสิ่งจำเป็นในการที่จะต้องมาร์กซ์ในความรู้สึกของสังคมนิยมวิทยาศาสตร์. บาง aestheticians มาร์กซ์เด่น ได้แก่ Anatoly Lunacharsky, วิลเลียมมอร์ริสเทโอดอร์ดับบลิวอร์โน่, ลท์เบรชต์เฮอร์เบิร์มาร์คัสเบนจามินวอลเตอร์ส, อันโตนิโอกรัมชี่, เฟรดLukácsเทอร์รี่ Eagleton, เฟรดริกเจมสัน, หลุยส์แซร์ฌาคส์Rancièreมอริซ Merleau-Ponty และเรย์มอนด์วิลเลียมส์ Roland Barthes ยังต้องได้รับการกล่าวถึงที่นี่. ไม่ทั้งหมดของตัวเลขเหล่านี้จะต้องเป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับความงาม - ในหลายกรณีมาร์กซ์ในรูปแบบความสวยงามเพียงส่วนย่อยที่สำคัญของการทำงานของพวกเขาขึ้นอยู่กับวิธีการที่คุณกำหนดระยะ; ตัวอย่างเช่นเบรชต์อาจกล่าวได้ว่ามีความงามที่มาร์กซ์ที่มีการเปิดเผยผ่านงานศิลปะของเขา แต่ทฤษฎีความงามของเขาเป็นสิ่งที่แตกต่างกันและปรากฏเป็นทฤษฎีของเขาเกี่ยวกับการผลิตงานศิลปะของตัวเองเกี่ยวกับศิลปะทั่วไปและตามคำถามของรสชาติและ บทบาทของตัวเองในสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คาบเกี่ยวสุนทรียศาสตร์มาร์กซ์และ bleeds ในทฤษฎีมาร์กซ์ของศิลปะและไม่มีการแยกที่ชัดเจนของทั้งสอง แม้ว่าจะมีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดในสุนทรียศาสตร์หมายถึงการแก้ปัญหาของคำถามพื้นฐานมากขึ้นและปรัชญา นอกจากนี้ยังเป็นกังวลมากกับการฝึกศิลปะ และมีกำหนดอายุความอะไรศิลปะที่ควรเป็นและสิ่งที่มันควรจะทำ สังคม แทนที่จะทำตัวเป็นเพียงการตีความหรือการสะท้อนจุดมุ่งหมายของวิทยาศาสตร์ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะเป็นเกี่ยวกับสุนทรียศาสตร์ แม้ว่ามันอาจปรากฏขึ้นที่จะเป็นเป้าหมายที่ชัดเจนสำหรับบรรดานักทฤษฎี , วัตถุนิยมทางสังคมและเศรษฐกิจฐานรากของเรื่อง แสดงให้เห็นว่า นี้เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้ถูกต้อง ปลาชะโอน ในความรู้สึกของสังคมนิยมวิทยาศาสตร์aestheticians มาร์กซิสต์บางประการได้แก่ อนาโตลี lunacharsky วิลเลี่ยม มอร์ริส , ทีโอดอร์ดับบลิว adorno มาร์ค เฮอร์เบิร์ท , มาร์คูเซ วอลเตอร์ เบนยามิน อันโตนิโอ กรัมชี่ Georg Luk . kgm , CS , เทอร์รี่ อีเกิลเติ้นเฟรดริค เจม น , , หลุยส์ อัลธูแซร์ , ชาก ranci è re ซ merleau ปงตี และเรย์มอนด์ วิลเลียมส์ Roland Barthes ยังต้องกล่าวถึงที่นี่ไม่ทั้งหมดของตัวเลขเหล่านี้เป็นเพียงที่เกี่ยวข้องกับสุนทรียศาสตร์และสุนทรียภาพในหลายกรณีเกี่ยวกับรูปแบบเพียงที่สำคัญย่อยส่วนของงานขึ้นอยู่กับว่าคุณนิยามคำว่า ตัวอย่างเช่น เบรคอาจกล่าวได้ว่ามีความงามลัทธิมาร์กซ์ที่แสดงผ่านงานศิลปะของเขา แต่ทฤษฎีความงามของเขาเป็นสิ่งที่แตกต่างกันและจะปรากฏเป็น ทฤษฎีของเขาเกี่ยวกับศิลปะการผลิตของตัวเองเกี่ยวกับศิลปะทั่วไปและในคำถามของรสชาติและบทบาทในสังคม