“Youngjae called me. He works at th

“Youngjae called me. He works at the bar you got wasted in and well, he called me up.”
Jaebum chuckled, and he was relieved that the guy did. “I’m sorry for causing you any trouble.”
“Here” He said, handing the small pack of juice. “This will help with your hang over.”
“Thanks”
For a moment, the room was filled with silence. He didn’t know how to start, because there was a lot to say. Where should he start?
“Junior” The guy called out. “Sit with me”
“Jaebum, about what I said, I’m sorry.”
“I know. You were mad that time, and one thing I’ve learned with people, it’s that never try to make an argument with an angry person, because no matter what anyone would say, you would always things that you’re right.”
“I’m really sorry.”
“As I said, I know. And, I understand. I’m sorry, too. I should’ve been more sensitive, knowing that you were going through something that time.” The tension was slowly fading away, and he was glad it was. “If there’s one thing I hate, it’s having a hangover.”
He could feel the weight of Jaebum’s head on his shoulder. “That’s what you get for drinking too much.”
“Ugh, I know.”
“You even kissed that guy from the bar.”
“No way?” The other asked, looking at him with complete shock. “I did not!”
“You sure did.” He said, laughing afterwards. “You’re the kissing anyone type when you’re drunk.”
“I am not!”
“Whatever you say, Jaebum.”
“Never speak of this ever again, understood?”
He chuckled. “Only if you treat me some pizza.”
“Done deal, Junior.”
“Also, my mom wants you to join us for breakfast. So, finish that and let’s go. She hates waiting.”
“Did you tell her I was drunk?” He nodded. “Well, I told her we slept together, that’s why I slept here.”
It was his turn to be in complete shock. “You did not”
Jaebum stood up, running outside the room. He soon followed. It relieved him, knowing things were better between them. This was probably the start of something better for the both of them.
But, he had one more thing to finish. This time, he needed more courage to face this person.
---
Mark had been searching for Jackson for the longest time now. His boyfriend should be at school this time around, considering that the boy had a class supposed to be. Where was he? There was no use trying to call the guy, because no one was answering.
He desperately wanted to see Jackson right now. He wanted to hug the boy, kiss even. As he continued searching the hallways, he saw someone who could probably help him.
“Excuse me” He called out. “Aren’t you Nicholas?”
“Yes, I am. And you are?”
“Oh, I’m Mark.”
“Mark? As in Jackson’s boyfriend Mark?” He nodded. He couldn’t help but blush, especially when it came from another person. “Is there anything you need?”
“Have you seen Jackson?”
The other heavily sighed. Why did it feel that something was wrong? “I guess you’ve heard of the news, right?”
“What news?”
“Jackson’s transferring schools.”
He froze. No, he certainly did not know of that. This must’ve been a mistake. “What?”
“He came here earlier, saying that he was officially leaving the team, because he was going to study back in Hongkong.”
“What?”
“Wait, you seriously don’t know anything?” He shook his head. “Really? I would’ve expected him to say it to you first, of all people.”
No, this must be a mistake. It had to be. “T-thanks, Nicholas.”
He started walking. Where was he headed to? He wasn’t sure himself. He just had the urge to walk away, to be alone, and to be with Jackson. This wasn’t real, this was just a misunderstanding. It had to be. Where was Jackson? He needed to find his boyfriend. This wasn't what he expected. He was so confused.
He took his phone out. He needed to talk to Jackson, and to his surprise, he got a text.
We need to talk, meet me at the park near the café’ we go to.
And soon, ran out of the building, as if he was trying to catch something.
Please, this had to be a misunderstanding. Please, not now. Not when I’m ready to fight for you. Please.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เรียกผม Youngjae เขาทำงานที่บาร์มีดี และเสียใน เขาเรียกฉันขึ้น"Jaebum เบา ๆ และเขาได้ปลดปล่อยแล้วคนไม่ "ฉันขออภัยที่เกิดปัญหาใดๆ""ที่นี่" เขากล่าวว่า handing แพ็คขนาดเล็กของน้ำ "นี้จะได้กับหางของคุณมากกว่า""ขอบคุณ"ช่วง ห้องก็เต็มไป ด้วยความเงียบ เขาไม่ทราบวิธีการเริ่มต้น เนื่องจากมีมากว่า ซึ่งเขาควรเริ่มต้นอย่างไร"จูเนียร์" คนเรียกมา "นั่งด้วย""Jaebum เกี่ยวกับฉันพูด ฉันขอ""ฉันรู้ว่า คุณเคยบ้านั้น และสิ่งหนึ่งที่ฉันได้เรียนรู้กับผู้คน จะไม่พยายามอาร์กิวเมนต์ ด้วย เป็นคนโกรธ เพราะไม่ว่าใครจะพูด คุณจะเสมอสิ่งที่คุณกำลังถูก""ฉันขออภัยจริงๆ""อย่างที่บอกว่า ฉันรู้ว่า ก ฉันเข้าใจ ขอโทษ เกินไป ฉันควรได้รับสำคัญมาก รู้ว่า คุณจะผ่านสิ่งนั้น" ความตึงเครียดได้ช้าเลือนหายไป และเขาก็ดีใจ "ถ้ามีสิ่งหนึ่งที่ฉันเกลียด มันจะมีอาการเมาค้าง"เขารู้สึกถึงน้ำหนักของหัวของ Jaebum บนไหล่เขา "นั่นคือสิ่งที่คุณได้รับมากเกินไปดื่ม""Ugh ฉันรู้""คุณแม้รั้งนั้นจากแถบนี้""หรอกหรือ" อื่น ๆ ถาม มองที่เขา ด้วยช็อตสมบูรณ์ "ฉันไม่ไม่""คุณแน่ใจว่าไม่" เขากล่าวว่า หัวเราะหลังจากนั้น "คุณกำลังจะจูบใครพิมพ์เมื่อคุณเมา""ฉันไม่ได้""สิ่งที่คุณพูด Jaebum. ""ไม่พูดนี้ครับ เข้าใจ? "เขาเบา ๆ "ถ้าคุณรักษาผมบางพิซซ่า""แจก จูเนียร์""ยัง แม่ของฉันต้องการคุณรวมอาหารเช้า ดังนั้น ที่ทำให้เสร็จ และลอง เธอเกลียดการรอ""ก็คุณบอกเธอผมเมา" เขาพยักหน้า "ดี ฉันบอกเธอเราไปไหนกัน เหตุผลที่ฉันนอนหลับ"มันเป็นโอกาสของเขาในช็อตที่สมบูรณ์ "คุณไม่"Jaebum ยืนขึ้น ทำงานนอกห้อง เขาเร็ว ๆ นี้ตามด้วย มันปลดปล่อยเขา รู้สิ่งที่ดีระหว่างพวกเขา นี้คงเป็นจุดเริ่มต้นของบางสิ่งบางอย่างที่ดีสำหรับทั้งสองของพวกเขาแต่ เขาอีกอย่างหนึ่งจะเสร็จสิ้น เวลานี้ เขาจำหน้าคนนี้กล้ามาก---หมายมีการค้นหาสำหรับ Jackson ครั้งนี้ยาวนานที่สุด แฟนของเขาควรจะที่โรงเรียนเวลาประมาณนี้ พิจารณาว่า เด็กมีการเรียนควรจะ ที่ถูกเขา ใช้ไม่พยายามที่จะเรียกผู้ชาย เนื่องจากไม่มีใครตอบถูกได้เขาหมดอยากดู Jackson ขณะนี้ เขาอยากกอดเด็กผู้ชาย จูบได้ ขณะที่เขายังคงค้นหาใน hallways เขาเห็นคนที่อาจจะช่วยเขา"ขอโทษ" เขาเรียกมา "ปัจจุบันคุณนิโคลัส""ใช่ ฉัน และคุณ""โอ้ ฉันหมาย""ทำเครื่องหมาย ในของ Jackson แฟนหมาย" เขาพยักหน้า เขาไม่สามารถช่วยแต่อาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันมาจากบุคคลอื่น "มีอะไรคุณ""มีคุณเห็น Jackson"ที่อื่น ๆ มากถอนหายใจ ทำไมได้ก็รู้สึกว่า บางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้องหรือไม่ "ผมคิดว่า คุณเคยได้ยินข่าว ขวา""อะไรข่าว""ของ Jackson โอนโรงเรียน"เขา froze ไม่ มันแน่นอนไม่รู้ว่า นี้ต้องได้รับความผิดพลาด "อะไร""เขามาที่นี่ก่อนหน้านี้ บอกว่า เขาได้ออกจากทีม ทาง เพราะเขาไปเรียนในฮ่องกง""อะไร""รอ คุณอย่างจริงจังไม่รู้อะไร" เขาจับหัวของเขา "จริง ๆ ฉันจะได้คาดว่าเขากล่าวคุณครั้งแรก ของทุกคน"ไม่ นี้ต้องเป็นความผิดพลาด มันมีให้ "T-ขอบคุณ นิโคลัส"เขาเริ่มเดิน ที่ถูกเขามุ่งหน้าไปเพื่อ ไม่แน่ใจว่าตัวเอง เขาเพิ่งได้กระตุ้น เพื่อเดิน คนเดียว และอยู่กับ Jackson นี้ไม่ได้จริง นี้เป็นเพียงความเข้าใจผิด มันมีให้ Jackson ถูกที่หรือไม่ เขาต้องหาแฟนของเขา ไม่ได้สิ่งที่เขาคาดไว้ กำลังสับสนดังนั้นเขาเอาโทรศัพท์ของเขาออก เขาต้องการพูดคุยกับ Jackson และเพื่อประหลาดใจของเขา เขาได้รับข้อความเราจำเป็นต้องพูด ตอบสนองฉันพาร์คใกล้คาเฟ่ ' เราไปและเร็ว ๆ นี้ พออาคาร ว่าเขาพยายามจะจับอะไรกรุณา นี้ก็เป็น ความเข้าใจผิด กรุณา ตอนนี้ไม่ ไม่เมื่อฉันพร้อมสู้เพื่อคุณ โปรด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ยองแจเรียกฉัน เขาทำงานที่บาร์คุณได้ที่สูญเสียไปในและดีที่เขาเรียกว่าฉันขึ้น.
"แจบอมหัวเราะและเขาก็รู้สึกโล่งใจที่คนที่แต่งตัวประหลาดได้ "ฉันขอโทษที่ทำให้คุณเดือดร้อนใด ๆ ."
"ที่นี่" เขากล่าวว่าการมอบแพ็คเล็ก ๆ ของน้ำผลไม้ "นี้จะช่วยให้มีการแขวนเหนือของคุณ."
"ขอบคุณ"
สำหรับช่วงเวลาที่ห้องก็เต็มไปด้วยความเงียบ เขาไม่ทราบวิธีการที่จะเริ่มต้นเพราะมีจำนวนมากที่จะพูด ในกรณีที่เขาควรจะเริ่มต้นอย่างไร
"จูเนียร์" คนที่เรียกว่าออก "นั่งกับฉัน"
"แจบอมเกี่ยวกับสิ่งที่ผมพูดว่าฉันขอโทษ."
"ฉันรู้ว่า คุณบ้าเวลานั้นและสิ่งหนึ่งที่ผมได้เรียนรู้กับผู้คนก็ว่าไม่เคยพยายามที่จะทำให้ทะเลาะกับคนที่โกรธเพราะไม่ว่าสิ่งที่ทุกคนจะบอกว่าคุณจะอยู่เสมอว่าสิ่งที่คุณขวา.
"" ฉัน ขอโทษจริงๆ.
"" ที่ผมกล่าวว่าฉันรู้ว่า และผมเข้าใจ ฉันขอโทษเกินไป ฉันควรจะได้รับความสำคัญมากขึ้นรู้ว่าคุณกำลังจะผ่านสิ่งที่เวลา. "ความตึงเครียดกำลังค่อย ๆ จางหายไปและเขาก็ดีใจที่มันเป็น "ถ้ามีสิ่งหนึ่งที่ฉันเกลียดก็มีอาการเมาค้าง."
เขาอาจจะรู้สึกว่าน้ำหนักของศีรษะของแจบอมบนไหล่ของเขา "นั่นคือสิ่งที่คุณได้รับการดื่มมากเกินไป."
"ฮึฉันรู้ว่า."
"คุณยังจูบผู้ชายคนนั้นจากบาร์."
"ไม่มีทาง" อีกถามว่ามองเขาด้วยความตกใจสมบูรณ์ "ผมไม่ได้!"
"คุณไม่แน่ใจว่า." เขากล่าวว่าหัวเราะหลังจากนั้น "คุณกำลังชนิดที่ทุกคนจูบเมื่อคุณเมา."
"ผมไม่ได้!"
"สิ่งที่คุณจะพูดว่าแจบอม."
"ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้อีกเข้าใจ?"
เขาหัวเราะ "แต่ถ้าคุณปฏิบัติกับฉันพิซซ่าบาง."
"จัดการเสร็จสิ้นจูเนียร์."
"นอกจากนี้แม่ของฉันต้องการให้คุณเข้าร่วมกับเราสำหรับอาหารเช้า ดังนั้นเสร็จสิ้นและให้เป็นไป เธอเกลียดการรอคอย.
"" คุณบอกเธอฉันเมา? "เขาพยักหน้า "ดีฉันบอกเธอว่าเรานอนด้วยกันที่ว่าทำไมฉันนอนที่นี่."
มันเป็นเทิร์นของเขาที่จะอยู่ในช็อตที่สมบูรณ์แบบ "คุณไม่ได้"
แจบอมลุกขึ้นวิ่งนอกห้อง เขาเดินตามในไม่ช้า มันโล่งใจที่เขารู้ว่าสิ่งที่ดีระหว่างพวกเขา นี้อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของบางสิ่งบางอย่างที่ดีกว่าสำหรับทั้งสองของพวกเขา.
แต่เขามีสิ่งหนึ่งที่จะเสร็จสิ้น เวลานี้เขาจำเป็นต้องมีความกล้าหาญมากขึ้นที่จะเผชิญกับสมาชิกผู้นี้.
---
มาร์คได้รับการค้นหาแจ็คสันเวลาที่ยาวที่สุดในขณะนี้ แฟนของเขาควรจะอยู่ที่โรงเรียนในเวลานี้พิจารณาว่าเด็กมีระดับควรจะเป็น เขาอยู่ที่ไหน? ไม่มีการใช้ความพยายามที่จะเรียกคนที่แต่งตัวประหลาดเป็นเพราะไม่มีใครตอบ.
เขาอยากจะเห็นแจ็คสันในขณะนี้ เขาต้องการที่จะกอดเด็กจูบแม้กระทั่ง ในขณะที่เขายังคงค้นหาทางเดินเขาเห็นใครบางคนที่อาจจะช่วยให้เขา.
"ขอโทษนะ" เขาเรียกว่าออกมา "คุณไม่ได้นิโคลัส?"
"ใช่ฉัน และคุณคืออะไร?
"" โอ้ฉันมาร์ค.
"" มาร์ค? ในฐานะที่เป็นแฟนของแจ็คสันมาร์ค "เขาพยักหน้า เขาไม่สามารถช่วย แต่อายโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันมาจากคนอื่น "มีสิ่งที่คุณต้องการ?"
"คุณจะได้เห็นแจ็คสัน"
อื่น ๆ ถอนหายใจอย่างหนัก ทำไมรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง "ผมคิดว่าคุณเคยได้ยินข่าวใช่มั้ย?"
"ข่าวอะไร?"
"แจ็คสันถ่ายโอนโรงเรียน."
เขาแช่แข็ง ไม่มีแน่นอนเขาไม่ได้รู้ว่า คงจะนี้ได้รับความผิดพลาด "คืออะไร"
"เขามาที่นี่ก่อนหน้านี้บอกว่าเขาได้รับอย่างเป็นทางการออกจากทีมเพราะเขากำลังจะไปเรียนกลับมาอยู่ในฮ่องกง."
"คืออะไร"
"รอคุณอย่างจริงจังไม่ทราบอะไร?" เขาส่ายหัว . "จริงๆ? ฉันจะได้คาดหวังว่าเขาจะพูดกับคุณเป็นครั้งแรกของทุกคน.
"ไม่มีนี้ต้องเป็นความผิดพลาด มันต้องเป็น "T-ขอบคุณนิโคลัส."
เขาเริ่มเดิน อยู่ที่ไหนเขาก็มุ่งหน้าไปยัง? เขาไม่แน่ใจว่าตัวเอง เขาเพียงแค่มีการกระตุ้นที่จะเดินออกไปอยู่คนเดียวและจะอยู่กับแจ็คสัน นี้ไม่ได้เป็นจริงนี้เป็นเพียงความเข้าใจผิด มันต้องเป็น แจ็คสันที่ไหน? เขาต้องการที่จะหาแฟนของเขา นี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่เขาคาดว่า เขาเป็นคนที่สับสน.
เขาเอาโทรศัพท์ของเขาออกมา เขาต้องการที่จะพูดคุยกับแจ็คสันและทำให้เขาประหลาดใจที่เขาได้รับข้อความ.
เราจำเป็นต้องพูดคุยพบฉันที่สวนสาธารณะใกล้กับคาเฟ่ 'เราไป.
และในเร็ว ๆ นี้วิ่งออกมาจากอาคารราวกับว่าเขากำลังพยายามที่จะ จับบางสิ่งบางอย่าง.
โปรดนี้จะต้องมีความเข้าใจผิด โปรดไม่ได้ตอนนี้ ไม่เมื่อผมพร้อมที่จะต่อสู้เพื่อคุณ กรุณา.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ยองแจโทรมา เค้าทำงานที่บาร์คุณเมา และเขาโทรหาฉัน "
บอมหัวเราะ เขาโล่งใจที่เขาทำ " ขอโทษที่ทำให้คุณปัญหาใด ๆ . "
" ที่นี่ " เขากล่าวว่า ส่งแพ็คเล็ก ๆของน้ำ " นี้จะช่วยให้วางไป "

" ขอบคุณ " สักพัก ห้องก็เต็มไปด้วยความเงียบ เขาไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร เพราะมีมากที่จะพูดที่เขาควรจะเริ่มอย่างไร
" จูเนียร์ " ผู้ชายที่เรียกออกมา " นั่งกับผม "
" แจบอม เกี่ยวกับสิ่งที่ผมพูด ฉันขอโทษ "
" ฉันรู้ คุณโกรธที่เวลา และสิ่งหนึ่งที่ฉันได้เรียนรู้กับคน มันไม่เคยทำให้มีปากเสียงกับคนโมโห เพราะไม่ว่าใครก็พูดได้ คุณจะชอบสิ่งที่คุณพูดถูก "
" ขอโทษจริงๆ "
" อย่างที่ผมพูด ผมรู้ และผมเข้าใจแล้ว ฉันก็ขอโทษเหมือนกัน ฉันควรจะได้ไวมากขึ้น ทราบว่า คุณกำลังจะผ่านสิ่งที่เวลา . " ความตึงเครียดค่อยๆ จางหายไป และเขาก็ดีใจแล้ว " หากมีสิ่งหนึ่งที่ฉันเกลียด มันเมาค้าง "
เขารู้สึกได้ถึงน้ำหนักของหัวเจย์บนไหล่ของเขา " นั่นคือสิ่งที่คุณได้รับการดื่มมากเกินไป " .
" เฮ้อ ฉันรู้ "
" เธอเคยจูบผู้ชายจากบาร์ "
" ไม่มีทาง " อีกคนถาม มองเขาด้วยความตกใจที่สมบูรณ์ " ผมไม่ได้ ! "
" คุณทำได้ " เขากล่าวว่า หัวเราะทีหลัง " นายจูบใครพิมพ์เมื่อคุณเมา . "
" ผมไม่ได้ ! "
" ไม่ว่าคุณจะพูดอะไรก็ตาม แจบอม "
" อย่าพูดแบบนี้อีกนะ เข้าใจมั้ย ? "
เขาหัวเราะ . " ถ้าคุณทำพิซซ่า "
" ตกลง จูเนียร์ "
" ยังแม่ผมต้องการให้คุณเข้าร่วมกับเราสำหรับอาหารเช้า ดังนั้น ให้ ไปเถอะ เธอเกลียดการรอ "
" เธอบอกฉันเมา ? " เขาพยักหน้า " ก็ฉันบอกเธอว่าเรานอนด้วยกัน นั่นคือเหตุผลว่าทำไมฉันถึงนอนที่นี่ "
มันของเขาเปิดอยู่ให้ตกใจ " นายไม่ได้ "
บอมลุกขึ้นวิ่งออกนอกห้อง เขาเร็ว ๆนี้ตาม มันโล่งใจ เขารู้ว่าสิ่งที่ดีระหว่างพวกเขานี้อาจเป็นจุดเริ่มต้นของบางสิ่งบางอย่างที่ดีกว่าสำหรับพวกเขา .
แต่เขาก็มีอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องทำให้เสร็จ เวลานี้เขาต้องการความกล้ามากกว่าในหน้านี้ .
---
มาร์คเคยตามหาแจ็คสันสำหรับเวลาที่ยาวที่สุดในตอนนี้ แฟนของเขาน่าจะอยู่ที่โรงเรียนเวลาประมาณนี้ , พิจารณาว่าเด็กที่เรียนควรเป็น เขาอยู่ไหน ไม่มีใช้พยายามเรียกเขาเพราะไม่มีใครตอบ เขาก็อยากเห็นแจ็คสัน
ตอนนี้ เขาอยากจะกอดเด็กผู้ชาย , จูบด้วยซ้ำ ขณะที่เขายังคงค้นหาทางเดิน เขาเห็นใครบางคน ที่อาจจะช่วยเขา .
" ขอโทษนะ " เขาเรียกออกไป " นี่คุณนิโคลัส "
" ครับ และคุณคือ ? "
" หนูมาร์ค "
" มาร์ค ในแจ็คสันแฟนมาร์ค " เขาพยักหน้า เขาไม่สามารถช่วย แต่อายโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันมาถึงจากบุคคลอื่น " มีอะไรที่คุณต้องการ ? "
" คุณเห็นแจ็คสัน ? "
อีกอย่างมากก็ถอนหายใจ ทำไมมันรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดพลาด " ฉันเดาว่าคุณคงได้ยินข่าวแล้วใช่ไหม "
" ข่าวอะไร ? "
" แจ็คสันย้ายโรงเรียน "
เขาชะงัก ไม่ แน่นอนเขาไม่ได้รู้ว่ามัน มันต้องเป็นความเข้าใจผิด " อะไร ? "
" เขามาที่นี่ก่อนหน้านี้บอกว่าเขาอย่างเป็นทางการออกจากทีม เพราะเขาไปเรียนกลับมาฮ่องกง "
" อะไร ? "
" เดี๋ยว เธอไม่รู้อะไรเลยจริงๆ ? " เขาส่ายหน้า " จริงเหรอ ? ผมคาดว่า เขาจะบอกกับคุณแรกของทุกคน "
ไม่ ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ มันต้องเป็น " t-thanks นิโคลัส "
เขาเริ่มเดิน ที่เขาไป ? เขาไม่แน่ใจว่าตัวเองเขาแค่อยากเดินออกไปอยู่คนเดียว และจะอยู่กับแจ็คสัน มันไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นการเข้าใจผิด มันต้องเป็น แล้วแจ็คสัน ? เขาต้องไปหาแฟนของเขา นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาคาดหวัง เขาสับสน .
เขาเอาโทรศัพท์ของเขาออกมา เขาต้องการพูดคุยกับ แจ็คสัน และที่แปลกใจของเขา เขาได้รับข้อความ .
เราต้องคุยกัน เจอกันที่สวนสาธารณะใกล้คาเฟ่ '
เราไปและในไม่ช้าก็วิ่งออกมาจากตึก เหมือนกับว่าเขาพยายามจะจับอะไรบางอย่าง
กรุณา นี่ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิด ได้โปรด ไม่ใช่ตอนนี้ เมื่อผมพร้อมที่จะสู้เพื่อคุณ ได้โปรด