第466章 神秘声音上一章返回目录下一章 (www.exiaoshuo

第466章 神秘声音
上一章
返回目录
下一章
(www.exiaoshuo.com E小说)，高速全文字在线阅读！

这个高台的下面一定藏着什么特别的东西，也或者是有着另外的一个空间。不过如茉莉所说，以他的实力想要将这个高台破开，是根本不可能的事。

云澈找了一圈周围，也并没有找到类似机关开关的东西，只有作罢，重新走上石梯。

石梯很长，云澈走了很久，才堪堪走了一半。

“你……是……谁…………”

云澈的脚步猝然停止，迅转头看向四周：“谁？是谁在说话！？”

“啊……云哥哥，你怎么了？”安静伏在他怀中的凤雪児被他吓了一大跳，有些惶然的问道。

云澈目光扫视四周，心神更是凝于双耳之上，他低声道：“雪児，你刚才有没有听到什么声音？”

“刚才？”凤雪児迷茫的摇头。

刚才，云澈分明听到了一个无比轻渺的声音，那个声音很微弱，似乎是一个女子的声音，又格外的飘渺，让他完全分不清声音是从哪个方向传来，又或者……会不会是错觉？

“茉莉，刚才那个声音，你有没有听到。”云澈凝眉问道。

“完全没有。”茉莉回答：“你听到了什么？”

“……”连茉莉都没有听到，这让云澈都不得不怀疑自己刚才是不是出现了幻听。他收敛心神，安静的站在原地，目光扫视周围许久，却是再也没有听到任何的声音。

云澈继续抬起脚步，向石梯的上方走去，许久之后，终于来到了这个古堡的第二层。

青黑的墙壁、青黑的地板和顶板，一切都和第一层别无二致。云澈没有再继续向上，径直走到一个打开的石门之前。

石门之后，意外的却是一个工整简洁，类似庭院的地方。里面有石桌、石凳，还有着一个个同样青黑色，大部分已经破损的瓦罐。庭院之后，是七八个规则分布的房间，云澈走了进去，站在其中一个房间的石门前，试探着用手一推。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงลึกลับบทหมายเลข 466บทก่อนหน้ากลับไปที่สารบัญบทถัดไป (Www.exiaoshuo.com e-นวนิยาย), เต็มเร็วออนไลน์ แพลตฟอร์มนี้ต้องถูกซ่อนอยู่ด้านล่างใด ๆ สิ่งที่พิเศษ หรือมีช่องว่างอื่น อย่างไรก็ตาม กล่าวไว้ว่ามอลลี่ ต้องการทำให้หยุดสูงโปรไฟล์นี้ มีความแข็งแรงของเขา เพียงแค่ออกจากคำถามนี้ Che ยุนวงกลมรอบไม่พบสิ่งที่ต้องเปลี่ยน เพียงแค่ลืมมัน กลับบนบันไดหิน บันไดหินมีความยาวมาก Yun Che ทิ้งเป็นเวลานาน มีหน้าประมาณครึ่งทาง "คุณ...... คือ...... 谁…………” Yun Che หยุดทันที อย่างรวดเร็วหันไปดูรอบ ๆ: "ใคร" ใครพูด ” "อา...... พี่ชาย เกิดอะไรขึ้นกับคุณ "ความเงียบอยู่กับ Feng Xue เอ้อ เขาก็กระโดดออกจากผิวของเขา ถามเมี่ยนเป็นผีสิง ยันเชอคร่าว ๆ รอบ เขาตั้งเหนือหู เขากระซิบ, " Xue เอ้อ ไม่คุณยิน ” "ตอนนี้ "Feng Xue เอ้อ สับสน สั่นศีรษะของเขา นาย Yun Che ชัดเจนได้ยินเสียงทางแสง เสียงที่มีความอ่อนแอ ปรากฏ เป็น ผู้หญิงของเสียง และเหมือนอากาศธาตุ ดังนั้นเขาไม่สามารถบอกทิศทางเสียงมา จากมา หรือ...... จะเป็นภาพลวงตา " Molly เพียงเสียง คุณได้ยิน "คิ้วถามยุน Chening "ไม่เลย "Molly ตอบ อะไรที่คุณได้ยิน ” '...' แม้แต่มะลิไม่ได้ยิน ซึ่ง Yun Che ไม่ต้องสงสัยเกี่ยวกับตัวเองได้ยินเกิดขึ้น จิตวิญญาณของเขาบรรจบกัน จะสามารถยืนอยู่ในสถานเดียวกัน หน้าตาเป็นเวลานาน แต่ไม่เคยได้ยินเสียงรบกวนใด ๆ Yun Che ยังคงยกก้าวไปด้านบนสุดของบันไดหิน หลังจากเวลานาน และในที่สุดก็ มาถึงชั้น 2 ของปราสาท ชิงชิงดำพื้น ผนังสีดำ และหลังคา และทุกอย่าง และเช่นเดียวกับชั้นแรก Che ยุไม่ขึ้น ไปตรงเปิดก่อนประตูหิน หลังประตูหิน ซึ่งเป็นที่เรียบร้อยและเรียบง่าย เช่นการ์เด้นเพลส มีหินโต๊ะ ม้านั่งหิน มีสีดำ และส่วนใหญ่ได้รับการยกหม้อ หลังสวน เจ็ด หรือแปดห้อง Che ยุนไปใน ยืนอยู่ในหนึ่งในห้องพักของประตูหิน และพยายามที่จะผลักดัน ด้วยมือของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Cap 466 เสียงลึกลับ
ในบทก่อนหน้านี้
กลับไปยัง
บทต่อไป
(www.exiaoshuo.com นิยาย E), ข้อความเต็มความเร็วสูงอ่านออนไลน์! ต่อไปนี้รายละเอียดสูงของอะไรบางอย่างซ่อนพิเศษหรือมียังมีพื้นที่เพิ่มเติม แต่ในขณะที่มอลลี่กล่าวว่ามีความแข็งแรงของเขาที่เขาต้องการที่จะทำลายเปิดรายละเอียดสูงเป็นไปไม่ได้ ยุนชอลพบวงกลมรอบไม่พบบางสิ่งบางอย่างที่คล้ายกันสลับร่างเท่านั้นที่จะให้ขึ้นกลับมาอยู่บนขั้นบันไดหิน บันไดหินยาว, Yun ชลมาเพื่อให้ห่างไกล Kankan หายไปครึ่งหนึ่ง "ใครที่คุณ ...... ...... ............ " เสียงฝีเท้าเมฆเจ๊หยุดกึกหันไปรอบ ๆ และมองไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็ว: "?!? ใครเป็นใครพูด" "อา ...... พี่ชายเมฆอย่างไรคุณ" เงียบ? V ในอ้อมแขนของเขาเขาก็ตกใจหิมะ Phoenix กุมารบาง Huangran ถาม ยุนชอลวินาศภัยรอบเทด้านบนของจิตใจเป็นหูมากขึ้นเขากระซิบ: "หิมะกุมารคุณก็ยังไม่ได้ยินเสียงใด ๆ ?" ? "เพียงแค่" ฮหิมะกุมารสับสนส่ายหัว เพียงแค่ตอนนี้เมฆเจ๊ได้ยินอย่างชัดเจนเสียงเบามากลมๆแล้งๆว่าจะอ่อนแอมากก็จะปรากฏขึ้นที่จะเป็นเสียงของผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ยังไม่มีตัวตนเป็นพิเศษเพื่อให้เขาไม่สามารถบอกได้ว่าทิศทางเสียงที่มาจากหรือจะ ...... มันจะไม่เป็นภาพลวงตา? "จัสมินเพียงแค่เสียงที่คุณยังไม่เคยได้ยิน." เจ๊เมฆ Ningmei ถาม . "ไม่เลย" จัสมินตอบว่า "สิ่งที่คุณได้ยิน?" " ...... " จัสมินไม่ได้แม้กระทั่งได้ยินซึ่งทำให้เมฆ Che ต้องสงสัยว่าเขาไม่ได้เป็นเพียงภาพหลอนหู เขาบรรจบกันของใจที่เขายืนอยู่เงียบ ๆ วินาศภัยรอบเป็นเวลานาน แต่มันก็ไม่ได้ยินเสียงใด ๆ ยุนชอลยังคงยกก้าวเขาไปด้านบนของบันไดและหลังจากเป็นเวลานานที่สุดก็มาถึงชั้นสองของปราสาท Qinghei ผนังพื้นและหลังคา Qinghei ทุกอย่างแยกไม่ออกและชั้นแรก เจ๊ไม่ดำเนินการต่อไปยังเมฆขึ้นเดินตรงก่อนที่จะเปิด Shihmen Shimen หลังจากที่เกิดอุบัติเหตุ แต่มันคือการที่ง่ายและเรียบร้อยพื้นที่สวนที่คล้ายกัน มีโต๊ะหินม้านั่งหินมีหนึ่งที่คล้ายกันหนุ่มผิวดำได้รับการหักส่วนใหญ่หม้อ หลังจากที่คอร์ทยาร์ดเจ็ดหรือแปดห้องกฎเมฆกระจายเจ๊ก็ขึ้นไปยืนอยู่หน้าห้องพักที่หินไม่แน่นอนผลักมือ