The composition of DF in legumes de

The composition of DF in legumes depends on its localisation in the hull (outer fibre) and the cotyledons (inner fibre) (Guillon and Champ, 2002 and Pfoertner and Fischer, 2001).

The polysaccharides in cell walls of the cotyledons include approximately 55% pectic substances, 9% cellulose, and 6–12% non-starchy non-cellulosic glucans (Van Laar, Tamminga, Williams, Verstegen, & Engels, 1999), while the seed coat possesses 35–57% cellulose and smaller amounts of hemicelluloses and pectins.

While processing yellow soybean hulls, starch or other polysaccharides were completely hydrolysed under conditions of pH 1.5–2.0, 60 °C for 2 h to mimic digestive environment pH of the human stomach. The subsequent dewatering step removed most of the water-soluble phenolics, including pigments.

Alkaline hydrolysis with conditions of pH 10–11, 60 °C for 2 h released esterifed and bound phenolic aglycons (Sosulski et al., 1982 and Yang et al., 2009).

Insoluble-bound phenolic pigments, mainly in the form of β-glycosides, were transferred in the water phase. Phenolic acid esters remaining in the aqueous phase were then hydrolysed by alkali or acid to liberate the acids to become free phenolic acids.

For example, a significant proportion of caffeic acid was released on alkaline hydrolysis of soluble esters in potato flour.

This alkali was dewatered via centrifugation to release bound phenolics.

Through acid and base digestion, and dewatering, the phenolic pigments in yellow soybean hulls were removed and their colour altered.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์ประกอบของ DF ในกินขึ้นอยู่กับของสังคมธุรกิจในฮัลล์ (ภายนอกเส้นใย) และ cotyledons (ภายในเส้นใย) (Guillon และ แชมป์ 2002 และ Pfoertner และฟิส เชอร์ 2001) Polysaccharides ในผนังเซลล์ของ cotyledons มีประมาณสาร pectic 55%, 9% เซลลูโลส และ 6 – 12% ไม่ใช่ฟูมไม่ cellulosic glucans (Van Laar, Tamminga วิลเลียมส์ Verstegen และ Engels, 1999), ในขณะที่หุ้มเมล็ดมีเซลลูโลส 35-57% และจำนวน hemicelluloses และ pectins ขนาดเล็ก ในขณะที่ hulls ถั่วเหลืองแปรรูป แป้ง หรือ polysaccharides อื่น ๆ ได้อย่างสมบูรณ์ hydrolysed ภายใต้เงื่อนไขของค่า pH 1.5 – 2.0, 60 ° C สำหรับ h 2 การเลียนแบบค่า pH ของระบบย่อยอาหารในกระเพาะอาหารมนุษย์ ขั้นตอนการ dewatering ตามมาเอาของ phenolics ที่ละลายใน เม็ดสีรวมถึง ไฮโตรไลซ์ด่างกับเงื่อนไขของค่า pH 10-11, 60 ° C สำหรับ 2 h ออก esterifed และผูกฟีนอ aglycons (Sosulski และ al., 1982 และ Yang et al., 2009) ไม่ละลายผูกฟีนอสี ส่วนใหญ่ในรูปแบบของβ-glycosides มีการถ่ายโอนในระยะน้ำ Esters กรดฟีนอเหลือในระยะอควีถูกแล้ว hydrolysed ด่างหรือกรดเพื่อปลดปล่อยกรดเป็น กรดฟีนอฟรี ตัวอย่าง สัดส่วนสำคัญของกรด caffeic ถูกปล่อยออกมาในไฮโตรไลซ์ด่างของ esters ในแป้งมันที่ละลายน้ำได้ ด่างนี้มี dewatered ผ่าน centrifugation ลั่น phenolics ผูก กรด และย่อยอาหารพื้นฐาน และการแยกน้ำ สีฟีนอใน hulls ถั่วสีเหลืองออก และเปลี่ยนสีของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์ประกอบของ DF ในพืชตระกูลถั่วขึ้นอยู่กับการแปลในเรือ (เส้นใยด้านนอก) และใบเลี้ยง (เส้นใยภายใน) (Guillon และแชมป์ปี 2002 และ Pfoertner และฟิชเชอร์, 2001). polysaccharides ในผนังเซลล์ของใบเลี้ยงรวมประมาณ 55% สารเพคตินเซลลูโลส 9% และ 6-12% ที่ไม่ใช่แป้งกลูแคนที่ไม่ใช่เซลลูโลส (Van Laar, Tamminga วิลเลียมส์, Verstegen และ Engels, 1999) ในขณะที่เปลือกหุ้มเมล็ดมีเซลลูโลส 35-57% และจำนวนเงินขนาดเล็กของเฮมิเซลลูโลส และ pectins. ในขณะที่การประมวลผลเปลือกถั่วเหลืองสีเหลืองแป้งหรือ polysaccharides อื่น ๆ ที่ถูกย่อยได้อย่างสมบูรณ์ภายใต้เงื่อนไขของพีเอช 1.5-2.0, 60 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 2 ชั่วโมงเพื่อเลียนแบบค่า pH สภาพแวดล้อมทางเดินอาหารของกระเพาะอาหารของมนุษย์ ขั้นตอนต่อมา Dewatering เอาออกส่วนใหญ่ของฟีนอลที่ละลายน้ำรวมทั้งสี. ไฮโดรไลอัลคาไลน์ที่มีสภาพความเป็นกรดด่างของวันที่ 10-11, 60 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 2 ชั่วโมงการปล่อยตัว esterifed และผูกพัน aglycons ฟีนอล (Sosulski et al., 1982 และหยางและคณะ 2009). ที่ไม่ละลายน้ำที่ถูกผูกไว้เม็ดสีฟีนอลส่วนใหญ่อยู่ในรูปแบบของไกลโคไซด์β-ถูกย้ายในระยะน้ำ เอสเทอกรดฟีนอลที่เหลืออยู่ในเฟสน้ำถูกย่อยแล้วโดยด่างหรือกรดเพื่อปลดปล่อยกรดที่จะกลายเป็นกรดฟีนอลฟรี. ตัวอย่างเช่นสัดส่วนที่สำคัญของกรด caffeic รับการปล่อยตัวในการย่อยสลายเป็นด่างของเอสเทอละลายในแป้งมันฝรั่ง. ด่างนี้ถูก dewatered ผ่านการหมุนเหวี่ยงที่จะปล่อยฟีนอลที่ถูกผูกไว้. ผ่านกรดและการย่อยอาหารพื้นฐานและ Dewatering, สีฟีนอลในเปลือกถั่วเหลืองสีเหลืองถูกถอดออกและสีของพวกเขาเปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์ประกอบของเส้นใยในพืชขึ้นอยู่กับท้องถิ่นในเรือ ( นอกเส้นใย ( ไฟเบอร์ ) และการแสดงออกภายใน ) ( กิลเลิน และแชมป์ปี 2002 และ pfoertner และฟิชเชอร์ , 2001 )

polysaccharides ในผนังเซลล์ของการแสดงออก รวมประมาณ 55 % ที่มีสาร , 9% เซลลูโลส และ 6 – 12 % ไม่มีแป้งไม่มีเซลลูโลส กลูแคน ( รถตู้ laar tamminga , , วิลเลี่ยม verstegen & , ภาษาอังกฤษ , 1999 )ส่วนเยื่อหุ้มเมล็ดมี 35 – 57 เซลลูโลสและเพกตินและปริมาณขนาดเล็กของ hemicelluloses .

ในขณะที่การประมวลผลเปลือกถั่วเหลืองเหลือง แป้ง หรืออื่น ๆทั้งหมดถูกพบโดยภายใต้เงื่อนไขของ pH 1.5 – 2.0 , 60 ° C 2 H ให้เลียนแบบสภาพแวดล้อมของระบบย่อยอาหารในกระเพาะอ มนุษย์ ขั้นตอนต่อมารีดออกส่วนใหญ่ของผลละลายน้ำ
รวมทั้งสีด้วยเงื่อนไขของการย่อย
ด่างพีเอช 10 – 11 , 60 ° C 2 H ออก esterifed ผูกพัน aglycons ฟีนอล ( sosulski et al . , 1982 และหยาง et al . , 2009 ) .

ไม่ผูกพันฟีโนลิก สีส่วนใหญ่ในรูปแบบของบีตา - ไกลโคไซด์ , ถูกย้ายในน้ำขั้นตอนฟีโนลิก กรดเอสเทอร์ที่เหลือในเฟสแล้ว โดยน้ำที่ด่างหรือกรดเพื่อปลดปล่อยกรดเป็นกรดฟีโนลิก ฟรี

ตัวอย่างเช่นส่วนใหญ่ของกรด Caffeic ถูกปล่อยตัวในการย่อยสลายด่างละลายแป้งเอสเทอร์ในมันฝรั่ง

ด่างนี้ dewatered ผ่าน 3 ปล่อยไว้ผล .

ผ่านกรดและฐานและ dewatering , การย่อยเม็ดสีฟีโนลิกในเปลือกถั่วเหลืองสีเหลืองถูกเอาออก และสีเปลี่ยนไป