目录 书页 报错 秦玉烟满目惊恐，尖叫一声，跌跌撞撞的向后跑去！ 慕容

目录 书页 报错
秦玉烟满目惊恐，尖叫一声，跌跌撞撞的向后跑去！

慕容雪嘴角弯起一抹冰冷的笑，身形一动，瞬间来到了秦玉烟面前，挡住了她的去路，在她惊愕的瞬间，狠狠踹了她一脚，将她踹倒在地，咕咕噜噜的向前滚去……

慕容雪慢悠悠的跟上，每当秦玉烟停下时，她就狠狠补上一脚，将秦玉烟当成皮球，踢着她咕咕噜噜的一路向前滚……

让你连累我！

让你暗算我！

让你利用我！

“啊……啊……啊！”寂静的崖底到处回荡着秦玉烟凄厉的惨叫声，她的发髻凌乱不堪，钗环丢的东一个西一个，身上的衣服被地上的碎石子划得破破烂烂，娇嫩的肌肤被划出无数伤痕，横一道竖一道的，甚是凄惨，秦玉烟疼痛难忍，心里恨的咬牙切齿，厉声怒吼：“慕容雪，有本事你杀了本宫！”

“一剑杀了你，太便宜你了，我要慢慢折磨死你！”漫不经心的回答传入耳中，秦玉烟美眸里怒火燃烧，咬牙切齿的道：“慕容雪，你好狠毒！”

“我狠毒？秦玉烟，你让褐衣人将我碎尸万断，不就是想折磨我吗？我现在这么做，只是在向你学习啊！”

慕容雪笑意盈盈，再次抬脚踹到了秦玉烟胸口上，将她的衣襟踹开一大截，一块羊皮纸飘飘悠悠的掉了出来！

慕容雪眨眨眼睛，弯腰捡起，只见羊皮纸泛着一片片的黄色，估计是有些年头了，上面书写着黑色的繁体字，还画着一道道黑色的横线，竖线，弯曲线，略略一看，像是某个地方的地图……

慕容雪雪眸眯了眯，正准备仔细看看上面的字迹，重伤的秦玉烟突然一跃而起，恶狠狠的朝她扑了过来：“还给我！”

“滚！”慕容雪侧身避开了她的攻击，抬脚朝她踹了过去，不偏不倚，刚好踹到了她脸上，只听‘噗’的一声，两颗槽牙和着鲜血自秦玉烟口中吐了出来……

慕容雪视若无睹，居高临下的望着她，趾高气昂的道：“这张羊皮纸归我了，看在它的情份上，我可以让你死的舒服一点儿，说说吧，你想怎么死！”

她不知道这张羊皮纸上画的究竟是什么，对它也没有太大的兴趣，不过，秦玉烟很宝贝这张羊皮纸，她就当着秦玉烟的面，将羊皮纸据为已有，气死秦玉烟。

“慕容雪，本宫杀了你！”秦玉烟怒喝一声，抓着一枚金钗，凶神恶煞的扑了过来，眸底闪烁的点点厉芒，似要将慕容雪凌迟处死！

杀她！不自量力！

慕容雪漫不经心的飞起一脚，将秦玉烟踹出三四米远，足尖一点，纤细的身影瞬间来到秦玉烟面前，手中软剑毫不留情的朝秦玉烟心脏刺了下去：她想找死，自己就成全他！

眼看着锋利剑尖就要刺到秦玉烟身上了，一只大手横空伸出，紧紧抓住了慕容雪的手腕，无论她怎么用力，都再也刺不近半分。

她皱着眉头抬头一望，正对上夜逸尘冷峻的容颜，他冷冷望着她，目光冷酷如冰：“慕容雪，你太狠毒了……”

不愧是相互喜欢的渣男贱女，连训斥她的话都说的一模一样！

慕容雪嘴角弯起一抹冷笑，挥掌打开他的钳制，冷冷的道：“这都是和你的心上人学的！”

夜逸尘犀利目光轻扫过昏迷不醒的秦玉烟，重新落到慕容雪身上：“本王与玉烟相处三年，对她的性子了如指掌，她聪明，美丽，善良，唯独不会像你这么狠毒，慕容雪，你再敢污蔑她，休怪本王对你不客气……”

话落的瞬间，阿一，阿二‘刷’的一下拔出了长剑，锋利剑尖在阳光下折射出森冷的寒芒，直指慕容雪。

慕容雪视若无睹，勾唇冷笑，秦玉烟善良？这是她听过的最好笑的笑话了！

足尖一点，她瞬间来到大树下，提起那名褐衣人的尸体，扔到了夜逸尘面前：“这是秦玉烟的暗卫，一个时辰前，她命他们将我碎尸万段……连我的死亡方法都替我想好了，还免费让暗卫送我上西天，你的秦公主，真是善良的不得了啊……”

清冷的女声连嘲带讽，夜逸尘充耳不闻，犀利目光紧紧凝望着地上的褐衣人尸体，眸底飞快的闪过一丝震惊……

震惊只有一瞬间，还是被慕容雪捕捉到了：“靖王爷，您这么惊讶做什么？是没想到秦玉烟会让暗卫杀我，还是没料到秦玉烟身边有暗卫啊……”

说到这里，慕容雪蓦然想起，夜逸尘，秦玉烟被食人魔花，吸血蝙蝠围困的生死时刻，秦玉烟没叫暗卫，夜逸尘也没有提醒过她，也就是说，夜逸尘应该是不知道秦玉烟身边有暗卫的！

“秦公主身边有暗卫保护，这么重要的事情，她竟然都没告诉靖王爷？她不是深爱靖王爷吗？不是以靖王爷为天吗？怎么还会对靖王爷有所隐瞒呢……”

慕容雪故做惊讶的声音里，透着掩饰不住的幸灾乐祸：秦玉烟，夜逸尘就是这么心意相通，两情相悦的，真是让人惊叹……

突如其来的事件，让夜逸尘心烦意乱，厉声怒喝：“慕容雪，你不必再挑拨本王和玉烟的关系……”

“夜逸尘，你们之间的关系好坏已经摆在了眼前，还用得着我挑拨？我是来虞山采药的，不是来受食人魔花和吸血蝙蝠追杀的，你们连累了我，推我坠落断崖险些丧命，不道歉也就算了，还斥责我见不得你们好……战神王爷的脑回路，果然奇葩的让人惊叹！”

慕容雪轻蔑的瞟了夜逸尘一眼，转过身，头也不回的大步向前走去。

望着她纤细的背影，夜逸尘利眸微眯，冷冷的道：“你去哪里？”

“我的事情与你无关，你看好你的秦公主吧，忘了告诉你，秦玉烟被我打成了非常严重的内伤，你最好快些带她去找大夫诊治，晚了，她可就要变成一具尸体了，到时候，可别说是我心生忌妒，杀你挚爱……”慕容雪脚步不停，头也不回的回答着：夜逸尘在这里，她杀不了秦玉烟了，先找地阳草吧，她和秦玉烟的恩怨，总会有清算的时候。

夜逸尘漆黑的眼瞳瞬间暗沉如墨，向阿一，阿二使了个眼色。

阿一，阿二心神领会，身形一转，瞬间来到慕容雪面前，挡住了她的去路……

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อผิดพลาดหน้าแค็ตตาล็อก ตกใจยืดหยูฉินควัน กรีดร้อง สะดุดย้อนหลัง และวิ่ง Murong หิมะงอเย็นยิ้มบนริมฝีปากของเธอ การเคลื่อนไหวร่างกาย ช่วงเวลามาก่อนฉิน Yuyan บล็อกทางของเธอ ในขณะที่ความกังวลของเธอ เตะเท้าของเธอ และเธอเตะไปพื้น ม้วนหมอนอิง และไปไปไปไปข้างหน้า...... Murong หิมะตามช้า เมื่อหยุด Yuyan ฉิน เธอขึ้นเท้า เป็นลูกยุฉินควัน ม้วนเล่น Goo ของเธอ และก็ไปทางเรา...... คุณทำให้ฉันเจ็บ ให้คุณวางแผนกับฉัน ให้คุณใช้ฉัน "อา...... อา...... Ah "เงียบของยา ของทุกที่พูดย้ำ ด้วยควันยูฉินร้องเรียกสังเวช ของของบุญยุ่งเธอ ชัยแหวนที่หายไปของตะวันออกตะวันตกมี a ร่างกายเสื้อผ้าถูกพื้นกรวดเด็กกำหนดมี ragged ละเอียดอ่อนของผิวถูกวาดรอยแผลเป็นมากมาย ข้ามตามแนวตั้งเป็น เป็นเศร้าหมอง ฉินหยูควันปวดเหลือทน เกลียดหัวใจของกัด เห่า roars: " Murong หิมะ มีทักษะคุณฆ่ามีพระราชวังนี้ ” "ดาบจะฆ่าคุณ เกินไปราคาถูกสำหรับคุณ ฉันจะค่อย ๆ ฆ่าคุณ "คำตอบสบาย ๆ ในหู ตาฉินหยูควันเผาไหม้ ด้วยความโกรธ และฟูมฟัน: " หมูหิมะตก คุณหิน ” "ฉันโหดร้าย ฉิน Yu yan คุณทำห่มอบเชยผู้ชาย dismembered ฉันปิด ไม่พยายามทรมานฉัน ผมทำตอนนี้ เพียงเพื่อเรียนรู้จากคุณ ” Murong ยิ้มหิมะ เตะเท้าไปสูบยูฉินบนหน้าอกของฉัน กระโปรงของเธอเตะ โดยไมล์ แผ่นยาวโบกหลุด Murong หิมะคันนั้น กะพริบ งอลงหยิบ และดูกรกับชิ้นส่วนของกระดาษสีเหลือง สันนิษฐานว่าบางปี อักขระเขียนสีดำ สีมีสีดำเส้นแนวนอน แนวตั้ง โค้งเส้น เล็กน้อย เช่นแผนที่บาง...... Murong หิมะตาเหล่เหล่ กำลังเตรียมที่จะหลบการเขียนข้างต้น Yuyan ฉินได้รับบาดเจ็บก็เกิดไปดำมาให้เธอ: "กลับมาให้ฉัน ” "ลุย , " Murong หิมะข้างเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีของเธอ เริ่มเตะเธอในอดีต ธรรม เพียงเตะประตูในใบหน้าของเธอ ฟังเสียง 'เกย์' molars สอง เพียงเลือดยูฉินควันปากน้ำลายมันออกมา...... Murong หิมะคนตาบอด มองไปที่ถนนเธอวางตัว stuck-up: "ชิ้นส่วนของกระดาษในนี้ของฉัน ดูเขาเหล้าของเขา ฉันสามารถทำให้คุณตายสบาย บอกฉัน คุณต้องตาย ” เธอไม่รู้ว่าอะไรถูกวาดบนกระดาษ สนใจมันไม่มาก อย่างไรก็ตาม ควันฉิน Yu เด็กชิ้นส่วนของใบหน้าด้านหน้าตายของฉินยูยัน ฉิน Yu yan กระดาษ กระดาษ , "Murong หิมะ วัดนี้ถูกฆ่าคุณ "ฉิน Yuyan thundered ไว้มาพรรคการเมือง ปีศาจ ตาที่กระพริบที่ limang จุด Xueling รงมูดูเหมือนที่จะในภายหลังความตาย ฆ่าเธอ Overconfident Murong สบาย ๆ บินเท้าหิมะ ควันฉินหยูเตะสาม หรือสี่เมตร เท้า ช่วงเวลารูปเรียวมาก่อน Yuyan ฉิน มือนุ่มดาบแทงโหดเหี้ยมของฉิน Yu-บุหรี่: เธอต้องตายตัวเองเป้าหมาย 眼看着锋利剑尖就要刺到秦玉烟身上了，一只大手横空伸出，紧紧抓住了慕容雪的手腕，无论她怎么用力，都再也刺不近半分。 她皱着眉头抬头一望，正对上夜逸尘冷峻的容颜，他冷冷望着她，目光冷酷如冰：“慕容雪，你太狠毒了……” 不愧是相互喜欢的渣男贱女，连训斥她的话都说的一模一样！ 慕容雪嘴角弯起一抹冷笑，挥掌打开他的钳制，冷冷的道：“这都是和你的心上人学的！” 夜逸尘犀利目光轻扫过昏迷不醒的秦玉烟，重新落到慕容雪身上：“本王与玉烟相处三年，对她的性子了如指掌，她聪明，美丽，善良，唯独不会像你这么狠毒，慕容雪，你再敢污蔑她，休怪本王对你不客气……” 话落的瞬间，阿一，阿二‘刷’的一下拔出了长剑，锋利剑尖在阳光下折射出森冷的寒芒，直指慕容雪。 慕容雪视若无睹，勾唇冷笑，秦玉烟善良？这是她听过的最好笑的笑话了！ 足尖一点，她瞬间来到大树下，提起那名褐衣人的尸体，扔到了夜逸尘面前：“这是秦玉烟的暗卫，一个时辰前，她命他们将我碎尸万段……连我的死亡方法都替我想好了，还免费让暗卫送我上西天，你的秦公主，真是善良的不得了啊……” 清冷的女声连嘲带讽，夜逸尘充耳不闻，犀利目光紧紧凝望着地上的褐衣人尸体，眸底飞快的闪过一丝震惊…… 震惊只有一瞬间，还是被慕容雪捕捉到了：“靖王爷，您这么惊讶做什么？是没想到秦玉烟会让暗卫杀我，还是没料到秦玉烟身边有暗卫啊……” 说到这里，慕容雪蓦然想起，夜逸尘，秦玉烟被食人魔花，吸血蝙蝠围困的生死时刻，秦玉烟没叫暗卫，夜逸尘也没有提醒过她，也就是说，夜逸尘应该是不知道秦玉烟身边有暗卫的！ “秦公主身边有暗卫保护，这么重要的事情，她竟然都没告诉靖王爷？她不是深爱靖王爷吗？不是以靖王爷为天吗？怎么还会对靖王爷有所隐瞒呢……” 慕容雪故做惊讶的声音里，透着掩饰不住的幸灾乐祸：秦玉烟，夜逸尘就是这么心意相通，两情相悦的，真是让人惊叹…… 突如其来的事件，让夜逸尘心烦意乱，厉声怒喝：“慕容雪，你不必再挑拨本王和玉烟的关系……” “夜逸尘，你们之间的关系好坏已经摆在了眼前，还用得着我挑拨？我是来虞山采药的，不是来受食人魔花和吸血蝙蝠追杀的，你们连累了我，推我坠落断崖险些丧命，不道歉也就算了，还斥责我见不得你们好……战神王爷的脑回路，果然奇葩的让人惊叹！” 慕容雪轻蔑的瞟了夜逸尘一眼，转过身，头也不回的大步向前走去。 望着她纤细的背影，夜逸尘利眸微眯，冷冷的道：“你去哪里？” "ฉันสิ่งและคุณไม่มีอะไร คุณรั้นคุณฉินของเจ้าหญิง ลืมได้บอกคุณ ควันยูฉินถูกฉันเล่นเป็นได้รุนแรงมากของการบาดเจ็บภายใน ที่ดีที่สุดอย่างรวดเร็วกับเธอไปพบแพทย์ตรวจวินิจฉัยและรักษา ปลายมี เธอสามารถจะเข้าที่กับร่างกาย แล้ว ได้คนเดียวคือ ฉันหัวใจสุขภาพอิจฉา ฆ่าคุณรัก..." Murong หิมะก้าวเก็บ หัวยังไม่หลังของตอบด้วย: ซ่าฝุ่นในนี่ เธอฆ่าไม่มีควันยูฉิน ค้นหาแรกเพื่อยางหญ้าของ เธอและฉินหยูควันของคะแนน เสมอได้เลิกกิจการของเมื่อ ตาดำไวน์มืดหนีฝุ่นคืนทันที อิจิ winked ที่สอง อิจิ Aer วิญญาณ เข้าใจ กับรอบของเขา ขณะมาก่อน Murong หิมะ บล็อกทางเธอ......