Chapter 470: Violent Changes!“Do yo

Chapter 470: Violent Changes!

“Do you wish to attain eternal life?”

“Are you qualified to defy the Heavens and live forever?”

“Do you want to have a type of life that is unique in all Heaven?”

Meng Hao’s mind buzzed. As soon as he entered this world, three sentences entered his ears. They were not spoken by the same person, and they resounded like thunder into his mind and heart.

At the same time, he saw that the sky of this world was a familiar gray color. No gray mist covered the ground, but Meng Hao could see hundreds of thousands of figures, all of them Bridge Slaves, moving at high speed in the direction that he and Zhixiang were standing in.

They moved with incredible speed. In the blink of an eye, these hundreds of thousands of Bridge Slaves neared. However, they did not even glance at Meng Hao and Zhixiang. Their expressions were frustrated, even anxious, as if they had just received a summons. They charged past Meng Hao and Zhixiang, pouring out through the border of the world and into the void.

In the space of about ten breaths, hundreds of thousands of Bridge Slaves had all charged out into the void. After they were gone, the only thing that remained were the faint echoes of their voices.

“When will the Bridge of Immortality reappear like new…? Sir, on what day will we again lay eyes on you…?”

To have so many Bridge Slaves whistling through the air directly next to him caused Meng Hao’s scalp to go numb. He panted as the rock he stood on suddenly stopped moving. Zhixiang looked over at Meng Hao, obviously shaken by the huge number of Bridge Slaves in this world.

Both Meng Hao and Zhixiang heard the voices of the Bridge Slaves, although the voices didn’t seem to be directed just toward the two of them. The words uttered by the hundreds of thousands of Bridge Slaves seemed to be a collective expression of their heartfelt wishes.

Meng Hao and Zhixiang remained motionless as the Bridge Slaves swept past them like spectres. As they left, the world returned to normal. The grayness disappeared, and normal color returned. Meng Hao found that he was completely soaked with cold sweat.

As for Zhixiang, her expression was still one of fear. Even for her, her first thing she thought upon seeing so many Bridge Slaves was that she was going to die.

“According to my understanding,” she said, “it is only because of their hellish destiny that the Bridge Slaves of the Realm of the Bridge Ruins instinctively gather together in groups of a few hundred. But there were so many just now. Could it be that this place… is some immense historical remnant of the ancient Immortal Demon Sect?

“Is that why there were so many of them gathered here? If my speculations are correct, then why would they all leave so suddenly? Their expressions looked anxious. Such emotion should be impossible. Unless….” Suddenly, her eyes filled with terror.

“Unless they were summoned?” said Meng Hao slowly, his eyes glittering as he gave voice to his own speculation.

The two of them stood there silently. As they did, the restored world around them all of a sudden began to tremble violently. Everything shook as the previously clear sky suddenly filled with fissures. The fissures grew bright as a piercing shriek suddenly filled the air.

The ground was quaking so hard that it seemed it might collapse. This entire Immortality Bridgestone landmass seemed to be emitting a shocking howl which echoed into Meng Hao’s ears, shaking him and causing him to cough up a mouthful of blood.

He lost control of his body. It felt as if some incredibly powerful force had slammed into his face. He was tossed backward with a bang, slamming into the border of the void with a bang.

Fortunately, this part of the border had been ripped open, and wasn’t completely restored. Meng Hao flew like a kite with its string cut, directly out into the void.

Simultaneously, blood also sprayed from Zhixiang’s mouth. Several tremors ran through her and it seemed she was incapable of standing up to the force. However, she was apparently still in control of her body as she tumbled backward out through the gap, into the void.

Meng Hao’s face was pale and his mind spun. The coldness of the void surrounded him completely, and his body instantly began to grow stiff. Even worse, his torso was mangled bloodily; numerous bones were broken. Blood spurted out of countless wounds.

It was a critical moment. As for Zhixiang, she was tumbling backward, but clearly wasn’t seriously injured. A violet light appeared in Meng Hao’s eyes as the Violet Pupil Transformation took effect. By sacrificing some of his life force, he was able to heal some of his serious injuries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บท 470: การเปลี่ยนแปลงรุนแรง"คุณต้องการบรรลุชีวิตนิรันดร์ได้อย่างไร""มีคุณคุณสมบัติท้าสวรรค์ และอยู่ตลอดไป""คุณต้องการมีชีวิตที่ไม่ซ้ำกันในสวรรค์ทุกชนิด"ใจเมงเฮา buzzed ทันทีที่เขาป้อนโลกนี้ สามประโยคใส่หูของเขา พวกเขาไม่ได้พูด โดยคนเดียวกัน และพวกเขา resounded เหมือนฟ้าร้องในจิตใจและหัวใจของเขาในเวลาเดียวกัน เขาเห็นว่า ท้องฟ้าของโลกนี้เป็นสีเทาที่คุ้นเคย ไม่มีหมอกสีเทาปกคลุมพื้นดิน แต่เฮาเมงเห็นหลายร้อยหลายพันตัวเลข การทาสสะพาน ย้ายที่ความเร็วสูงในทิศทางที่เขาและ Zhixiang ยืนอยู่ในพวกเขาย้าย ด้วยความเร็วเหลือเชื่อ ในพริบตา เหล่านี้หลายร้อยหลายพันทาสสะพาน neared อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ไม่ได้เหลือบมองที่เฮาเมงและ Zhixiang ท่ามีผิดหวัง แม้ กังวล ว่าพวกเขาเพิ่งได้รับหมาย พวกเขาเรียกเก็บผ่านมาเฮาเมงและ Zhixiang เทผ่านชายแดน ของโลก และเป็นโมฆะในพื้นที่ของลมหายใจประมาณสิบ หลายร้อยหลายพันทาสสะพานได้ทั้งหมดคิดออกเป็นโมฆะ หลังจากที่พวกเขาหายไป สิ่งเดียวที่ยังคงถูกลมสะท้อนของเสียงของพวกเขา"เมื่อจะสะพานความเป็นอมตะปรากฏเหมือนใหม่... รัก บนจะวันอะไรเราอีกยลคุณ...? "มีทาสสะพานหลายวงศ์ย่อยแดงผ่านไปในอากาศตรงไป เขาเกิดจากหนังศีรษะเมงเฮาไปชา เขา panted เป็นหินที่ยืนก็หยุดเคลื่อนไหว Zhixiang มองไปที่เมงเฮา เขย่า โดยจำนวนมากของทาสสะพานในโลกนี้เห็นได้ชัดเฮา เมงและ Zhixiang ได้ยินเสียงของทาสสะพาน แม้ว่าเสียงไม่ได้ดูเหมือนจะนำเพียงไปของพวกเขา คำพูดหลายร้อยหลายพันทาสสะพานโดยดูเหมือนจะ เป็นนิพจน์รวมความปรารถนาของพวกเขาจากใจของเฮา เมงและ Zhixiang ยังคงนิ่งเป็นทาสสะพานกวาดได้เช่น spectres ขณะที่พวกเขาซ้าย โลกกลับเป็นปกติ Grayness ที่หายไป และสีปกติกลับ เฮา เมงพบว่า เขาแช่สมบูรณ์ ด้วยเหงื่อเย็นสำหรับ Zhixiang แสดงก็กลัวอย่างใดอย่างหนึ่ง แม้สำหรับเธอ เธอสิ่งแรกเธอคิดว่า เมื่อเห็นทาสสะพานจำนวนมากถูกว่า เธอกำลังจะตาย"ตามความเข้าใจของฉัน เธอกล่าวว่า "มันเป็น เพราะชะตากรรมของนรกที่ทาสสะพานของขอบเขตของซากสะพานสัญชาตญาณมารวมตัวกันในกลุ่มของกี่ร้อย เท่านั้น แต่มีหลายตอนนี้ มันอาจจะเป็นว่า นี้วาง...คือ บางเหลืออยู่ประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่ของนิกายอสูรอมตะโบราณ"หรือว่ามันมีจำนวนมากของพวกเขารวมตัวกันที่นี่ ถ้า speculations ของฉันไม่ถูกต้อง แล้วทำไมจะพวกเขาทั้งหมดให้มาก็เพื่อ ท่าดูกังวล อารมณ์ความรู้สึกดังกล่าวควรเป็นไปไม่ เว้นแต่... " ทันใดนั้น ดวงตาของเธอเต็มไป ด้วยความหวาดกลัว"ยกเว้นว่าพวกเขาถูกเรียกตัว" กล่าวว่า เฮาเมงช้า ประกายตาของเขาเป็นเขาให้เสียงการเก็งกำไรของเขาเองสองคนนั้นยืนอยู่มีอยู่เบื้องหลัง เหมือน โลกคืนนั้นทันทีเริ่มการสั่นอย่างรุนแรง ทุกอย่างส่ายเป็นก่อนหน้านี้ท้องฟ้าก็เต็มไป ด้วยรอยแยก รอยแยกเติบโตสดใส ตามกรี๊ดเจาะก็เต็มไปด้วยอากาศพื้นดินเป็นตัวสั่นอย่างหนักว่า เหมือนมันอาจยุบ ทะเลสาบนี้บริดจสโตนความเป็นอมตะทั้งหมดดูเหมือนจะ สามารถเปล่งหอนน่าตกใจที่ดังก้องในหูเมงเฮา สั่นเขา และทำให้เขาไอขึ้นคำหนึ่งของเลือดเขาสูญเสียการควบคุมร่างกายของเขา มันรู้สึกว่าพลังบางอย่างเหลือเชื่อมีถาโถมเข้าในใบหน้าของเขา เขาถูกจับโยนย้อนกลับโครมคราม มัดเป็นขอบของโมฆะโครมครามโชคดี นี้เป็นส่วนหนึ่งของเส้นขอบได้รับการฉีกเปิด และไม่คืนค่าอย่างสมบูรณ์ เฮา เมงบินเหมือนว่าวที่มีการตัดสาย ตรงออกเป็นโมฆะพร้อมกัน เลือดยังพ่นจากปากของ Zhixiang แรงสั่นสะเทือนหลายวิ่งผ่านเธอ และเหมือนว่าเธอไม่สามารถยืนถึงแรง อย่างไรก็ตาม เธอเห็นได้ชัดว่ายังควบคุมร่างกายของเธอ ตามเธอร่วงลงย้อนหลังออกผ่านช่องว่าง เป็นโมฆะเมงเฮาหน้าซีดและจิตใจของเขาปั่นได้ ความหนาวเย็นของโมฆะล้อมรอบอย่างสมบูรณ์ และร่างกายของเขาทันทีเริ่มที่จะเติบโตแข็ง แม้เลว ลำตัวของเขาถูก mangled bloodily กระดูกจำนวนมากถูกตัดขาด เลือด spurted จากบาดแผลนับไม่ถ้วนมันเป็นช่วงเวลาสำคัญ สำหรับ Zhixiang เธอถูกลอยย้อนหลัง แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส แสงสีม่วงที่ปรากฏในตาเมงเฮาเป็นการเปลี่ยนแปลงของ Pupil ม่วงเอาผล โดยเสียสละบางส่วนของพลังชีวิตของเขา เขาก็สามารถที่จะรักษาของเขาบาดเจ็บ