We obtained longitudinally resolved

We obtained longitudinally resolved thermal infrared spectra (8–13 μm and 17–25 μm) of Jupiter’s impact debris at the Gemini South Telescope on July 24, 2009; five days after the July 19th collision. These were used to study the mechanisms responsible for the redistribution of thermal energy and material (ammonia and stratospheric particulates) following the impact. Upwelling of (8.5 ± 4.1) × 1014 g of tropospheric air was sufficient to deposit (6.7 ± 4.1) × 1012 g of NH3 over a 6° longitude range above the impact core. The NH3 was distributed over the 20–80 mbar region with a peak abundance of 1.0 ± 0.6 ppm at 45 mbar. Only a 10th of this abundance was observed over the western ejecta, and it is unlikely that these observations were sensitive to NH3 entrained in the ballistic plume itself. The pattern of excess thermal energy was markedly different from that of Shoemaker-Levy 9 (SL9), with a localized tropospheric perturbation of 2.0 ± 1.0 K at 200–300 mbar and a broader stratospheric warming of up to 3.5 ± 2.0 K at 10–30 mbar. We find no evidence of residual warmth at p < 1 mbar five days after the impact. The excess thermal energy places lower limits on the total energy of the impact (1.8–15.7 × 1026 ergs), which limits the impactor diameter to 70–510 m (depending on the bulk density chosen for the material).

The models of the Gemini spectra required three distinct aerosol features, indicative of the mineralogy of the dark particulate debris, centred at 9.1, 10.0 and 18.5 μm. The retrieved opacities for each of these features were distributed over a larger area (9–10° longitude) and at higher altitudes (above the 10-mbar level) than the stratospheric NH3, and they are more spatially inhomogeneous. This implies the particulates were either entrained with the rising hot plume or created upon plume re-entry and are subsequently redistributed by stratospheric winds. The three particulate features were consistent with a mixture of amorphous iron and magnesium-rich silicates and silicas in the debris field. A broad 10-μm signature was coincident with peaks expected from material rich in amorphous olivines (but poor in pyroxenes), and similar to silicate features observed during SL9. A narrow 9.1-μm signature was interpreted as a combination of amorphous and crystalline silica. Finally, a broad 18.5-μm emitter was not adequately reproduced by a mixture of simple olivines and pyroxenes and remains to be identified.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรารับแก้ไข longitudinally ความร้อนอินฟราเรดแรมสเป็คตรา (μm 8-13 และ 17-25 μm) ของเศษผลของดาวพฤหัสบดีที่กล้องโทรทรรศน์ใต้ราศีเมถุน 24 กรกฎาคม 2009 วันที่ห้าหลังจาก 19 กรกฎาคมชน เหล่านี้ใช้ในการศึกษากลไกที่รับผิดชอบวงเงินของพลังงานความร้อนและวัสดุ (แอมโมเนียและฝุ่นละออง stratospheric) ต่อผลกระทบ Upwelling (8.5 ± 4.1) × 1014 g tropospheric อากาศเพียงพอที่จะฝาก (6.7 ± 4.1) × 1012 g ของ NH3 มากกว่า 6 องศาลองจิจูดช่วงเหนือหลักผลกระทบได้ NH3 มีการกระจายมากกว่าภูมิภาค mbar 20 – 80 มีความอุดมสมบูรณ์สูงสุดของ 1.0 ± 0.6 ppm ที่ 45 mbar 10 เท่าของความอุดมสมบูรณ์นี้ถูกตรวจสอบผ่าน ejecta ตะวันตก และเป็นที่สังเกตเหล่านี้ก็อ่อนไหวกับ NH3 ฟองในเบิ้ลพลูม ballistic เองน่า รูปแบบของพลังงานความร้อนส่วนเกินได้อย่างเด่นชัดแตกต่างจากของชูเมกเกอร์เลวี 9 (SL9), perturbation tropospheric เป็นภาษาท้องถิ่นของ 2.0 ± 1.0 K ที่ 200 – 300 mbar และความกว้าง stratospheric ร้อนของถึง± 3.5 2.0 K ที่ 10 – 30 mbar เราพบความอบอุ่นเหลือที่ p < 1 mbar ห้าวันหลังจากผลกระทบ พลังงานความร้อนส่วนเกินขีดจำกัดต่ำสุดในพลังงานรวมของผลกระทบ (1.8 – 15.7 × 1026 ergs), ซึ่งจำกัด impactor เส้นผ่าศูนย์กลาง 70-510 เมตร (ขึ้นอยู่กับจำนวนมากความหนาแน่นสำหรับวัสดุ)The models of the Gemini spectra required three distinct aerosol features, indicative of the mineralogy of the dark particulate debris, centred at 9.1, 10.0 and 18.5 μm. The retrieved opacities for each of these features were distributed over a larger area (9–10° longitude) and at higher altitudes (above the 10-mbar level) than the stratospheric NH3, and they are more spatially inhomogeneous. This implies the particulates were either entrained with the rising hot plume or created upon plume re-entry and are subsequently redistributed by stratospheric winds. The three particulate features were consistent with a mixture of amorphous iron and magnesium-rich silicates and silicas in the debris field. A broad 10-μm signature was coincident with peaks expected from material rich in amorphous olivines (but poor in pyroxenes), and similar to silicate features observed during SL9. A narrow 9.1-μm signature was interpreted as a combination of amorphous and crystalline silica. Finally, a broad 18.5-μm emitter was not adequately reproduced by a mixture of simple olivines and pyroxenes and remains to be identified.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราได้รับการแก้ไขตามยาวสเปกตรัมอินฟราเรดความร้อน (8-13 ไมโครเมตรและ 17-25 ไมครอน) ผลกระทบของเศษซากของดาวพฤหัสบดีในราศีเมถุนกล้องโทรทรรศน์ใต้ 24 กรกฏาคม 2009; ห้าวันหลังจากการปะทะกัน 19 กรกฎาคม เหล่านี้ถูกนำมาใช้ในการศึกษากลไกที่รับผิดชอบในการกระจายของพลังงานความร้อนและวัสดุ (แอมโมเนียและอนุภาคใจ) ดังต่อไปนี้ผลกระทบ เต็มตื่นของ (8.5 ± 4.1) × 1,014 กรัมอากาศ tropospheric ก็เพียงพอที่จะฝากเงิน (6.7 ± 4.1) × 1,012 กรัม NH3 มากกว่า 6 °เหนือลองจิจูดช่วงหลักผลกระทบ NH3 ถูกกระจายไปทั่วภูมิภาค 20-80 เอ็มบาร์ที่มีความอุดมสมบูรณ์สูงสุดของ 1.0 ± 0.6 ppm ที่ 45 เอ็มบาร์ เพียง 10 ของความอุดมสมบูรณ์นี้พบว่าในช่วงการตกกระทบตะวันตกและก็ไม่น่าที่สังเกตเหล่านี้มีความไวต่อการ NH3 ฟองในขนนกขีปนาวุธตัวเอง รูปแบบของพลังงานความร้อนส่วนเกินเป็นโดดเด่นแตกต่างจากที่เท้า-Levy 9 (SL9) มีการก่อกวน tropospheric แปล 2.0 ± 1.0 K ที่ 200-300 เอ็มบาร์และร้อนใจที่กว้างถึง 3.5 ± 2.0 K ที่ 10 30 เอ็มบาร์ เราพบหลักฐานของความอบอุ่นที่เหลือที่ไม่มีพี <1 เอ็มบาร์ห้าวันหลังจากผลกระทบ สถานที่เกินขีด จำกัด ของพลังงานความร้อนที่ลดลงในการใช้พลังงานรวมของผลกระทบ (1.8-15.7 × 1026 ergs) ซึ่ง จำกัด เส้นผ่าศูนย์กลางกระแทกเพื่อ 70-510 เมตร (ขึ้นอยู่กับความหนาแน่นเลือกสำหรับวัสดุ). รูปแบบของราศีเมถุน สเปกตรัมต้องสามคุณสมบัติละอองที่แตกต่างกันบ่งบอกถึงความวิทยาของอนุภาคเศษมืดมีศูนย์กลางอยู่ที่ 9.1, 10.0 และ 18.5 ไมโครเมตร opacities ดึงสำหรับแต่ละคุณสมบัติเหล่านี้ถูกกระจายไปทั่วพื้นที่ขนาดใหญ่ (9-10 °ลองจิจูด) และที่ระดับความสูงที่สูงขึ้น (สูงกว่าระดับ 10 เอ็มบาร์) กว่า NH3 ใจและพวกเขามี inhomogeneous ตำแหน่ง ซึ่งหมายความว่าอนุภาคถูกฟองทั้งที่มีขนนกร้อนที่เพิ่มขึ้นหรือสร้างขึ้นเมื่อขนนกรายการใหม่และได้รับการจัดสรรภายหลังจากลมใจ สามคุณสมบัติอนุภาคมีความสอดคล้องกับส่วนผสมของเหล็กอสัณฐานและแมกนีเซียมซิลิเกตที่อุดมด้วยและ silicas ในด้านเศษ ลายเซ็นกว้าง 10 ไมครอนมียอดตรงกันคาดหวังจากวัสดุที่อุดมไปด้วย olivines สัณฐาน (แต่ยากจนใน pyroxenes) และคุณสมบัติคล้ายกับซิลิเกตที่สังเกตในช่วง SL9 ลายเซ็น 9.1 ไมครอนแคบถูกตีความว่าเป็นส่วนผสมของซิลิกาอสัณฐานและผลึก สุดท้ายอีซีแอลในวงกว้าง 18.5 ไมครอนไม่ได้ทำซ้ำอย่างเพียงพอโดยมีส่วนผสมของ olivines ง่ายและ pyroxenes และยังคงที่จะระบุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราได้รับการแก้ไขความร้อนอินฟราเรดสเปกตรัมตามยาว ( 8 – 13 μ M 17 – 25 μ m ) ของดาวพฤหัสบดีในราศีเมถุนใต้ผลกระทบเศษกล้องโทรทรรศน์ในกรกฎาคม 24 , 2009 ; 5 วันหลังจากการปะทะกันวันที่ 19 กรกฎาคม เหล่านี้ถูกใช้เพื่อศึกษากลไกที่รับผิดชอบการกระจายของพลังงานและวัสดุ ( แอมโมเนียและปรากฏการณ์อนุภาค ) ต่อผลกระทบ ซ่อนอัตโนมัติ ( 8.5 ± 41 ) × 1014 กรัมชั้นโทรโปสเฟียร์อากาศก็เพียงพอที่จะฝาก ( 6.7 ± 4.1 ) × 1012 กรัม nh3 กว่า 6 องศาลองจิจูดช่วงข้างต้น ผลกระทบหลัก การ nh3 กระจายกว่า 20 - 80 มิลลิบาร์ภูมิภาคด้วยยอดดาวน์โหลดความอุดมสมบูรณ์ของ± 0.6 ppm ที่ 45 มิลลิบาร์ เพียง 10 นี้อุดมสมบูรณ์ พบกว่า ejecta ตะวันตกและเป็นไปได้ยากที่จะสังเกตเหล่านี้ไวต่อ nh3 entrained ใน ballistic ขนนกนั่นเอง รูปแบบของพลังงานความร้อนส่วนเกินอย่างแตกต่างจากที่ของชูเมกเกอร์เลวี 9 ( sl9 ) มีการรบกวนของถิ่นชั้นโทรโปสเฟียร์± 1.0 2.0 K ที่ 200 – 300 mbar และปรากฏการณ์ภาวะโลกร้อน กว้างถึง 3.5 ± 2.0 K ที่ 10 – 30 มิลลิบาร์เราพบหลักฐานของความอบอุ่นที่ตกค้างที่ p < 1 มิลลิบาร์ห้าวันหลังจากที่ผลกระทบ พลังงานส่วนเกินที่ลดข้อจำกัดเรื่องพลังงานทั้งหมดของผลกระทบ ( 1.8 – 4 ×แล้ว ergs ) ซึ่ง จํากัด อิมแพคเตอร์เส้นผ่าศูนย์กลาง 70 – 510 เมตร ( ขึ้นอยู่กับความหนาแน่นของ เลือกวัสดุ )

รุ่นนี้ต้องสามราศีเมถุนละอองลอยที่แตกต่างกัน คุณสมบัติจํานวนของแร่ของเศษฝุ่นสีเข้ม ศูนย์กลางที่ 9.1 , 10.0 และ 18.5 เมตร μดึง opacities สำหรับแต่ละคุณลักษณะเหล่านี้มีกระจายทั่วพื้นที่ขนาดใหญ่ ( 9 - 10 องศาเส้นแวง ) และที่ระดับความสูงที่สูง ( สูงกว่าระดับ 10 mbar ) กว่า nh3 ชั้นสตราโตสเฟียร์ และพวกเขาจะเปลี่ยน inhomogeneous เพิ่มเติมนี้แสดงถึงอนุภาคที่เหมือนกัน entrained กับเพิ่มขึ้นจาขนนกหรือสร้างบนขนนก re-entry และต่อมาแจกจ่ายโดยลมปรากฏการณ์ . สามคุณสมบัติอนุภาคที่สอดคล้องกับส่วนผสมของอสัณฐานซิลิกาที่อุดมไปด้วยและเหล็กและแมกนีเซียมซิลิเกตในเศษนามกว้าง 10 - μ M ลายเซ็นคือพ้องกับยอดที่คาดหวังจากวัสดุที่อุดมไปด้วย olivines สัณฐาน ( แต่ไม่ดีใน pyroxenes ) และซิลิเกตลักษณะคล้ายกับสังเกตในระหว่างการ sl9 . 9.1 - แคบμ M ลายเซ็นถูกตีความเป็นการรวมกันของผลึกซิลิกาอสัณฐานและ . ในที่สุด กว้าง 185 - μ M อีซียังมีไม่เพียงพอ ทำซ้ำ โดยส่วนผสมของ olivines ง่ายและ pyroxenes และยังคงที่จะระบุ .