Next to him, the azure-robed man co

Next to him, the azure-robed man continued to sit there, occasionally sipping alcohol. As he looked at the group of people, the melancholy in his eyes grew deeper, and the corners of his mouth twisted with bitterness.

He examined them closely, as if he were looking for something. He examined each figure closely, and when he reached the last one, his loneliness seemed to grow deeper. He frowned and took another drink.

The figures moved toward the rock Meng Hao was on, and as they grew close, they suddenly stopped. The blankness and confusion in their faces suddenly turned into viciousness. They looked over at the rock, and the azure-robed man.

The man looked back at them, and then waved his hand. As he did, the figures continued to float on by. They moved off into the distance, their confusion once again restored. Faint voices were again heard.

“When will the Bridge of Immortality reappear like new…? Sir, on what day will we again lay eyes on you…?”

The sound faded off into the distance, and the grayness in the void disappeared. There was no tempest like before. The silence was restored.

As everything returned to normal, the three hundred meter wide rock that Meng Hao was on once again began to move forward at top speed.

Meng Hao’s body trembled as he recovered. His heart shook because of this second encounter with these bizarre figures. Without thinking about it, he turned to the azure-robed man and asked, “What are they…?”

After asking the question, Meng Hao realized that, considering the man’s Cultivation base, and the days of silence, it was likely that he might not get an answer to the question.

“Bridge Slaves,” said the azure-robed man, his voice soft.

“After the Bridge of Immortal Treading was destroyed by Ancestor Ji, the surviving will of the bridge settled in this spot. People who coveted eternity and sought to extend their lives found their wills dissolved, and they became Bridge Slaves.

“They achieved the eternal life they sought, but the price… was that they became slaves of the bridge. Day and night, throughout their eternal lives, they slave away to rebuild the Bridge of Immortal Treading, which of course, can never be rebuilt.”

Hearing this explanation caused Meng Hao’s mind to spin. He turned to look in the direction the figures had departed in, but all he could see was blackness, as if an enormous screen of darkness were covering over everything.

The man began to mutter bitterly, “Everything in the world comes with a price… a price….” He held the alcohol flagon in front of him, gripping it tightly.

Time passed. Meng Hao asked no further questions, nor did the man say anything further. He reclined there in his silence, staring off into the void, disconsolately drinking his alcohol.

Meng Hao sat there thoughtfully. The term Bridge Slave certainly seemed appropriate. They acquired eternity, but the price they paid was a great one. When he thought of this, it caused Meng Hao to recall the Bridge Slaves’ faint voices.

Two more months passed. Up ahead in the void appeared an enormous rock. This was another Immortality Bridgestone, its vastness virtually indescribable. It appeared to be about ten times larger than the land mass he had just come from.

An incredible pressure radiated out from it, enveloping everything in the area as it floated there in the void. Its edges were irregularly shaped, causing Meng Hao to think of the image of the enormous, broken bridge he had seen stretching boundlessly out in the starry sky.

It was at this moment that the azure-robed man suddenly stood up.

“Would you like a drink?” he asked, turning his head to look at Meng Hao. His eyes were clear and filled with a profundity like that of the stars in the sky. This was the second time the man had taken the initiative to speak. The first time was when he had arrived. Considering this was the second time, Meng Hao understood… that he was about to leave.

Meng Hao stood up, clasped hands and bowed deeply. He looked at the azure-robed man, his eyes glittering. After a moment’s hesitation, he nodded.

The man smiled, then waved his hand, causing the alcohol flagon to fly over to Meng Hao. Meng Hao grabbed it and, without hesitation, drank a mouthful.

As the alcohol flowed down his throat, a burning sensation exploded out. It felt like fire, and caused Meng Hao’s Cultivation base to rotate wildly.

“A bit greedy, aren’t we, boy? Well, it doesn’t matter. I’ll just consider it to be traveling expenses.” The man pointed a finger at Meng Hao, causing his body to tremble. The mouthful of alcohol inside of him instantly formed into something similar to his Gold Core. Strands of Alcohol Qi began to emanate out from it, fusing it with his Perfect Gold Core. He did not experience any growth in Cultivation base, however, he could tell that something inside of him was now different.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถัดเขาไปที่ชายเสื้อคลุมสีฟ้ายังคงนั่งมีบางครั้งที่จิบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ในขณะที่เขามองไปที่กลุ่มของคนที่เศร้าโศกในสายตาของเขาขยายตัวลึกและมุมปากของเขาบิดด้วยความขมขื่น. เขาตรวจสอบพวกเขาอย่างใกล้ชิดราวกับว่าเขากำลังมองหาบางสิ่งบางอย่าง เขาตรวจสอบแต่ละรูปอย่างใกล้ชิดและเมื่อเขามาถึงคนสุดท้ายเหงาของเขาดูเหมือนจะเติบโตลึก เขาขมวดคิ้วและเอาเครื่องดื่มอื่น. ตัวเลขเดินตรงไปยังหินเม้งเฮาอยู่บนและในขณะที่พวกเขาเติบโตใกล้พวกเขาก็หยุด ความว่างเปล่าและความสับสนในใบหน้าของพวกเขาอยู่ ๆ ก็กลายเป็นความผิดพลาด พวกเขามองไปที่หินและชายเสื้อคลุมสีฟ้า. คนที่มองกลับมาที่พวกเขาแล้วโบกมือ ขณะที่เขาทำตัวเลขยังคงลอยอยู่บนโดย พวกเขาย้ายออกไปในระยะทางที่สับสนของพวกเขาเรียกคืนอีกครั้ง เสียงลมก็ได้ยินเสียงอีกครั้ง. "เมื่อสะพานแห่งความเป็นอมตะจะเกิดขึ้นอีกครั้งเหมือนใหม่ ... ? เซอร์ในสิ่งที่วันที่เราจะวางอีกครั้งตากับคุณ ... ? " เสียงจางหายไปในระยะทางและ grayness ในโมฆะหายไป มีความวุ่นวายเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้ ความเงียบได้รับการบูรณะ. ในฐานะที่เป็นทุกอย่างกลับสู่ปกติสามร้อยเมตรหินกว้างที่เม้งเฮาอยู่บนอีกครั้งเริ่มที่จะก้าวไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง. ร่างกายเม้งงูเห่าตัวสั่นในขณะที่เขากู้คืน หัวใจของเขาสั่นเพราะการเผชิญหน้าที่สองนี้มีตัวเลขที่แปลกประหลาดเหล่านี้ โดยไม่ต้องคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เขาหันไปชายสีฟ้าเสื้อคลุมและถามว่า "สิ่งที่พวกเขา ... ?" หลังจากที่ถามคำถามเม้งเฮาตระหนักว่าเมื่อพิจารณาจากฐานการเพาะปลูกของชายคนนั้นและวันแห่งความเงียบมันเป็นโอกาสที่เขา อาจจะไม่ได้คำตอบสำหรับคำถาม. "สะพานทาส" กล่าวว่าคนที่สีฟ้าเสื้อคลุมเสียงของเขานุ่ม. "หลังจากสะพานอมตะ Treading ถูกทำลายโดยบรรพบุรุษ Ji หญิงจะของสะพานที่ตั้งรกรากอยู่ในจุดนี้ คนที่โลภนิรันดร์และพยายามที่จะขยายชีวิตของพวกเขาพบความรู้สึกนึกคิดของพวกเขาละลายและพวกเขากลายเป็นสะพานทาส. "พวกเขาประสบความสำเร็จในชีวิตนิรันดพวกเขาต้องการ แต่ราคา ... คือการที่พวกเขากลายเป็นทาสของสะพาน ทั้งกลางวันและกลางคืนตลอดชีวิตนิรันดร์ของพวกเขาออกไปเป็นทาสที่จะสร้างสะพานอมตะ Treading ซึ่งแน่นอนไม่สามารถสร้างขึ้นมาใหม่. " การรับฟังคำอธิบายนี้เกิดจากจิตใจเม้งเฮาจะปั่น เขาหันไปมองไปในทิศทางตัวเลขที่ได้ออกใน แต่ทั้งหมดที่เขาจะได้เห็นเป็นความมืดเช่นถ้าหน้าจอมหาศาลของความมืดที่ถูกปกคลุมไปทั่วทุกอย่าง. คนเริ่มที่จะพูดพึมพำขมขื่น "ทุกอย่างในโลกที่มาพร้อมกับราคา ... ราคา ... . "เขายื่นขวดเหล้าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในด้านหน้าของเขาจับมันแน่น. เวลาผ่านไป เม้งเฮาถามไม่มีคำถามเพิ่มเติมหรือไม่คนที่พูดอะไรต่อไป เขาพิงมีอยู่ในความเงียบของเขาจ้องมองออกไปในช่องว่างก็ disconsolately ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของเขา. เม้งเฮานั่งอยู่ที่นั่นอย่างพิถีพิถัน ระยะสะพานทาสแน่นอนดูเหมือนเหมาะสม พวกเขาได้รับนิรันดร์ แต่ราคาที่พวกเขาจ่ายเป็นหนึ่งที่ดี เมื่อเขาคิดว่าเรื่องนี้มันจะทำให้เกิดเม้งเฮาจะจำเสียงลมสะพานทาส '. สองเดือนที่ผ่านมากขึ้น ขึ้นไปข้างหน้าในโมฆะปรากฏหินขนาดมหึมา นี้เป็นอีกหนึ่งความเป็นอมตะโตนความกว้างใหญ่ของมันไม่สามารถอธิบายความจริง มันดูเหมือนจะเป็นประมาณสิบครั้งใหญ่กว่ามวลดินแดนที่เขาเพิ่งมาจาก. ความดันอย่างไม่น่าเชื่อมีแผ่ออกมาจากมันห่อทุกอย่างในพื้นที่ในขณะที่มันลอยอยู่ในความว่างเปล่า ขอบมีรูปร่างผิดปกติทำให้เกิดเม้งเฮาจะคิดว่าภาพของมหาศาลสะพานหักเขาได้เห็นการยืดไร้ขีด จำกัด ออกมาในท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว. มันเป็นในขณะนี้ว่าชายสีฟ้าเสื้อคลุมจู่ ๆ ก็ลุกขึ้นยืน. "คุณต้องการ เครื่องดื่มที่? "เขาถามหันหัวของเขาไปดูที่เม้งเฮา ดวงตาของเขาได้ชัดเจนและเต็มไปด้วยความลึกซึ้งเช่นนั้นของดาวในท้องฟ้าที่ นี่เป็นครั้งที่สองคนที่มีความคิดริเริ่มที่จะพูด เป็นครั้งแรกเมื่อเขาได้เดินทางมาถึง พิจารณานี้เป็นครั้งที่สองเม้งเฮาเข้าใจ ... ว่าเขากำลังจะออกจาก. เม้งเฮาลุกขึ้นยืนพนมมือและโค้งคำนับ เขามองไปที่ชายเสื้อคลุมสีฟ้าที่ดวงตาของเขาระยิบระยับ หลังจากลังเลอยู่ครู่เขาพยักหน้า. คนที่ยิ้มแล้วโบกมือก่อให้เกิดขวดเหล้าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่จะบินไปยังเม้งเฮา เม้งเฮาคว้ามันและโดยไม่ลังเลดื่มคำหนึ่ง. ในฐานะที่เป็นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไหลลงลำคอของเขารู้สึกแสบร้อนระเบิดออก มันให้ความรู้สึกเหมือนไฟและก่อให้เกิดฐานการเพาะปลูกเม้งเฮาส์เพื่อหมุนลำพอง. "บิตโลภเราไม่ได้เด็ก? ดีมันไม่สำคัญ ฉันเพิ่งจะพิจารณาให้เป็นค่าใช้จ่ายในการเดินทาง. "คนชี้นิ้วที่เม้งเฮาทำให้ร่างกายของเขาสั่น คำหนึ่งของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ภายในของเขาที่เกิดขึ้นทันทีเป็นสิ่งที่คล้ายกับทองของเขาหลัก เส้นของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ฉีเริ่มที่จะออกมาจากมันหลอมรวมกับของเขาที่สมบูรณ์ทองแกน เขาไม่ได้สัมผัสกับการเจริญเติบโตของใด ๆ ในฐานการเพาะปลูก แต่เขาอาจจะบอกอะไรบางอย่างที่อยู่ภายในของเขาตอนนี้แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้างๆเขา ผู้ชาย robed สีฟ้ายังคงนั่งอยู่ตรงนั้น บางครั้งนั่งจิบเหล้า เมื่อมองไปที่กลุ่มของคน เศร้าในดวงตาของเขาเติบโตลึกและมุมปากของเขาบิดกับความขมขื่นเขาตรวจสอบพวกเขาอย่างใกล้ชิด ราวกับว่าเขากำลังมองหาบางอย่าง เขาตรวจสอบแต่ละรูปอย่างใกล้ชิด และเมื่อถึงคนสุดท้าย ความเหงาของเขาดูเหมือนจะเติบโตขึ้น เขาขมวดคิ้ว และก็ดื่มอีกตัวเลขที่ย้ายไปยังหินเมงเฮาอยู่ และเป็นพวกเขาเติบโตใกล้ชิด พวกเขาก็หยุดลงอย่างกระทันหัน ถึงแม้ว่าความสับสนและในใบหน้าของพวกเขาก็กลายเป็นความชั่วร้าย พวกเขามองไปที่หินและ Azure robed แมนชายหนุ่มหันกลับไปมองพวกนั้น แล้วโบกมือ อย่างที่เขาทำ ตัวเลขยังคงลอยตาม พวกเขาย้ายไปไกลความสับสนอีกครั้งเรียกคืน เสียงลมอีกครั้งได้ยิน" เมื่อสะพานอมตะอีกครั้ง เหมือนใหม่ . . . . . . . ? ท่านครับ ในวันนี่เราจะมองเห็นเธออีกครั้ง . . . . . . . "เสียงจางหายไป ไปไกลและสีเทาในความว่างเปล่า หายตัวไป ไม่มีความวุ่นวายเหมือนเมื่อก่อน ความเงียบถูกเรียกคืนเมื่อทุกอย่างกลับสู่ปกติ สามร้อยเมตร หิน ที่เมิงเฮาคือเมื่อเริ่มที่จะย้ายไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงสุดอีกครั้งร่างของเมิงเฮาสั่นสะท้านขณะที่เขากู้คืนมาได้ หัวใจของเขาสั่น เพราะวินาทีนี้พบกับตัวเลขประหลาดเหล่านี้ โดยไม่ต้องคิดเกี่ยวกับมัน เขาก็กลายเป็นผู้ชาย robed Azure และถามว่า " มันคืออะไร . . . ? "หลังจากถามคำถาม เมิ่งฮ่าวคิดได้ว่า เมื่อพิจารณาจากฐานการเพาะปลูกของมนุษย์ และวันแห่งความเงียบ มันเป็นโอกาสที่เขาจะได้รับคำตอบสำหรับคำถาม" ทาส บริดจ์ กล่าวว่า " ผู้ชาย robed Azure , เสียงนุ่มๆของเขา" หลังจากที่สะพานอมตะเหยียบถูกจี บรรพบุรุษ ที่รอดชีวิต จะของสะพานอยู่ในจุดนี้ คนที่โลภไม่สิ้นสุด และพยายามที่จะขยายชีวิตของพวกเขาพวกเขาพบพินัยกรรมที่ละลาย กลายเป็นทาสของสะพาน" พวกเขาได้รับชีวิตนิรันดร์ที่พวกเขาแสวงหา แต่ราคา . . . . . . . คือว่าพวกเขากลายเป็นทาสของสะพาน กลางวันและกลางคืน ตลอดนิรันดร์ของพวกเขาอาศัยอยู่ พวกเขาทำงานอย่างทาสเพื่อสร้างสะพานอมตะ ( ซึ่งแน่นอนว่าไม่สามารถสร้างขึ้นมาใหม่ "ได้ยินคำอธิบายทำให้เมิงเฮาใจที่จะปั่น เขาหันไปมองในทิศทางตัวเลขได้ออกเดินทาง แต่สิ่งที่เขาเห็นคือความมืด เช่น ถ้าเป็นจอใหญ่ ความมืดก็ครอบคลุมไปหมดทุกอย่างเลยชายคนนั้นเริ่มบ่นอย่างขมขื่นว่า " ทุกอย่างในโลกนี้มาด้วยราคา . . . ราคา . . . . . . . " เขาถือเหยือกเหล้าต่อหน้าเขา จับมันไว้แน่นเวลาผ่านไป เมิ่งเฮ่าถามหมดคำถาม , หรือพวกผู้ชายพูดอะไรต่อไปอีก เขา reclined ในความเงียบของเขา จ้องปิดเข้าไป ครั้นเมื่อดื่มแอลกอฮอล์ได้เมิ่งเฮ่านั่งลงอย่างครุ่นคิด คำว่าสะพานทาสแน่นอน ดูเหมาะสม พวกเขาได้รับชีวิตอมตะ แต่ราคาที่พวกเขาจ่ายเงินที่ดีคนหนึ่ง เมื่อเขาคิดแบบนี้ มันทำให้เมิงเฮาเรียกสะพานทาส " เป็นลมเสียงสองเดือนผ่านไป ข้างหน้าในความว่างเปล่าปรากฏหินมหาศาล นี้เป็นอีกหนึ่งความอมตะ Bridgestone ของความกว้างใหญ่เกือบสุดที่จะบรรยาย มันปรากฏเป็นสิบครั้งมีขนาดใหญ่กว่ามวลดินที่เขาเพิ่งจากมาแรงดันที่เหลือเชื่อแผ่ออกมาจากมัน , ห่อทุกอย่างในพื้นที่ขณะที่มันลอยอยู่ในความว่างเปล่า ขอบมีรูปร่างผิดปรกติ ทำให้เมิ่งเฮ่านึกถึงภาพมหาศาล พังสะพาน เขาเคยเห็นยืดสุดสายตาในท้องฟ้าที่มีดาวระยิบระยับมันอยู่ในขณะนี้ว่า Azure robed แมนก็ลุกขึ้นยืน" คุณอยากดื่มไหม ? " เขาถาม เงยหน้ามอง เมิ่งฮ่าว ดวงตาของเขาได้ชัดเจน และเต็มไปด้วยความรู้ความสามารถเหมือนดาวในท้องฟ้า นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาได้เอาความคิดริเริ่มที่จะพูด ครั้งแรกตอนที่เขามาถึง พิจารณานี้เป็นครั้งที่สอง เมิ่งฮ่าวเข้าใจ . . . ว่าเขากำลังจะไปเมิ่งฮ่าวลุกขึ้นประสานมือคำนับ และลึกซึ้ง เขามองดูผู้ชาย robed สีฟ้า ดวงตาแวววาว หลังจากลังเล เขาพยักหน้าผู้ชายที่ยิ้มแล้วโบกมือให้เหยือกเหล้าไป เมิ่งฮ่าว เมิ่งเฮ่าคว้ามันและโดยไม่ลังเล ดื่มคำหนึ่งเท่านั้นเป็นเหล้าไหลลงคอ , ความรู้สึกการเผาไหม้ที่ระเบิดออก มันรู้สึกเหมือนไฟ และเป็นเหตุให้ เมิ่งฮ่าวฐานการเพาะปลูกเพื่อหมุนอย่างบ้าคลั่ง" เห็นแก่ตัวไปหน่อยนะ ไม่ใช่เราเหรอ ไอ้หนู มันไม่สำคัญหรอก ผมจะพิจารณามันเป็นค่าใช้จ่าย . " เขาชี้มาที่เมิ่งเฮ่า ทำให้ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน มีคำหนึ่งของแอลกอฮอล์ในตัวเขาทันที รูปแบบเป็นสิ่งที่คล้ายกับหลักทองของเขา เส้นของฉีแอลกอฮอล์เริ่มไหลออกมาจากมัน , fusing กับหลักทองที่สมบูรณ์แบบของเขา เขาไม่ได้พบการเจริญเติบโตในฐาน การเพาะปลูก อย่างไรก็ตาม เขาสามารถบอกได้ว่าบางอย่างในตัวเขามันต่างกันแล้ว