那孩子背對著小林修造，故而看不到他的臉。他穿著深駝色上 衣，背著個扁扁

那孩子背對著小林修造，故而看不到他的臉。他穿著深駝色上 衣，背著個扁扁的紅色帆布背包，下身則是牛仔褲加運動鞋。這身裝 束的男孩在這一帶隨處可見，而眼前這個孩子也跟習慣如此打扮的大 部分男孩一樣，站沒站相，吊兒郎當。小林修造搞不懂，為什麼現在 的孩子都是這副哈腰曲背的模樣呢?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังของเด็กหันไปทางเสี่ยวหลิน ซิ่วเซา จึงไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้ เขาสวมเสื้อสีคาเมลสีเข้ม กระเป๋าสะพายหลังสีแดง กางเกงยีนส์ และรองเท้าผ้าใบ เด็กผู้ชายที่แต่งตัวแบบนี้สามารถพบเห็นได้ทุกที่ในบริเวณนี้และเด็กที่อยู่ตรงหน้าเขาก็เหมือนกับเด็กผู้ชายส่วนใหญ่ที่คุ้นเคยกับการแต่งตัวแบบนี้เขาไม่ยืนและดูไร้กังวล เซียว หลินซิ่วเซาไม่เข้าใจว่าทำไมเด็กสมัยนี้ถึงโค้งงอแบบนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เด็กคนนั้นหันหลังให้โคบายาชิเพื่อซ่อมแซม ดังนั้นเขาจึงมองไม่เห็นหน้าเขา เขาสวมเสื้ออูฐเข้ม สะพายกระเป๋าเป้ผ้าใบสีแดงแบน ร่างกายท่อนล่างเป็นกางเกงยีนส์และรองเท้ากีฬา เด็กชายในชุดนี้สามารถมองเห็นได้ทุกที่ในบริเวณนี้ และเด็กที่อยู่ตรงหน้าเขาคนนี้ก็เหมือนกับเด็กชายส่วนใหญ่ที่เคยชินกับการแต่งตัวแบบนี้ ยืนนิ่ง ๆ และแขวนเอ๋อไว้ โคบายาชิไม่เข้าใจการซ่อมแซม ทําไมเด็ก ๆ ในปัจจุบันถึงดูเหมือนหลังเอวนี้ล่ะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กคนนั้นหันหลังให้โคบายาชิเพื่อไม่ให้เห็นหน้าเขา เขาสวม เสื้อ อูฐ สีเข้ม แบก กระเป๋าเป้ ผ้าใบ สีแดง แบน ร่างกายส่วนล่าง เป็น กางเกงยีนส์ และรองเท้ากีฬา. เด็กชายชุดนี้สามารถมองเห็นได้ทุกที่ในพื้นที่นี้และในด้านหน้าของเด็กคนนี้เป็นเรื่องปกติที่จะแต่งตัวเป็นเด็กส่วนใหญ่เช่นเดียวกับไม่ได้ยืนขั้นตอนแขวน โคบายาชิ ซ่อมแซม ไม่เข้าใจว่าทําไม เด็ก ๆ ในขณะนี้ มีลักษณะ คู่ของ เอว มันได้หรือไม่?