“You want to sell us this inscripti

“You want to sell us this inscription on consignment? Are you kidding me little boy? You’re so young and yet you want to do something so dishonest. This simply cannot be sold. Go, go and do not delay me in doing business. You’re blocking the way.”

The storekeeper of Hundred Treasure Hall impatiently waved him away. The manners of private shop owners were always worse than the more professional auction houses. Lin Ming didn’t take this too heart, but as he turned around he saw a familiar face. It was an extremely beautiful face, but one he was also reluctant to see.

Not too far from him were two girls wearing light yellow dresses. One of them was the one who had missed their promised meeting a few months ago, and had accompanied Zhu Yan to go to the Seven Profound Martial House, Lan Yunyue.

Lan Yunyue had also just arrived, and she looked down at the four sloppy symbol papers in Lin Ming’s hand, and thought about the words that the storekeeper and just said. Her dewy complexion changed.

Lan Yunyue had not seen inscription symbol papers before, but even if she had she would not connect those fabled objects to these rough papers in Lin Ming’s hand. She guessed Lin Ming was reselling goods…some goods didn’t cost much, and they would try to buy up such things and sell them at the more common, lower-end markets for the price difference. This kind of work had low profits, and above all, it wasn’t work one could hold their head high to.

Also…Lin Ming’s family was not rich, and he had to support the expenses of cultivating martial arts along with daily expenses for living. He must have been short on money recently, and therefore tried whatever he could…

With that thought there, Lan Yunyue sighed. She did not know if she should say anything in this situation. She felt as if anything she said might possibly injure Lin Ming’s dignity, but she also couldn’t pretend that she had not seem him.

By now the storekeeper had seen Lan Yunyue, and his ugly mug immediately smiled in welcome. From the past to now, it was as if he were a completely different person. “This young lady, what goods were you looking to purchase? Yesterday you bought a sword; was it easy to use? Oh yes, and how about that young master that accompanied you yesterday, did you come together? I don’t see him.”

It was obvious the storekeeper’s mention of young master was referring to Zhu Yan. Seeing that smile on the storekeepers face, Lin Ming also knew that the last time Zhu Yan had come here with Lan Yunyue, the storekeeper had made a fortune.

Lan Yunyue didn’t think that the storekeeper would mention Zhu Yan at this time, which only made the situation more awkward and tense. She wanted to explain that she hadn’t done anything with Zhu Yan, but she held the words on the tip of her tongue. Her face paled and she steeled herself. She was not a little girl anymore, and she had to be clear about these things. Sooner or later she would marry into the Zhu Family, and although she did not like Zhu Yan, but for her goals, she had caved into her destiny and had chosen the path of betrayal…

After a little more tense awkwardness, Lan Yunyue asked in a low voice, “It’s been awhile…have you been well?”

“Alright.” Lin Ming replied calmly. What was in the past was in the past, he did not wish to dwell on these matters.

Alright? If you were truly alright, then how could you be there? A fifteen year old boy suffering from the pain of cultivation, while also having to worry about his own livelihood, and experiencing the derision of others…was this really okay?
Lan Yunyue knew Lin Ming’s stubbornness, but seeing his appearance like this, she could only urge, “You had not thought to turn back…?”

“Turn back? Turn back to where? Ha-ha, are you telling me to give up on martial arts?”

“I am not saying that. I am only saying that cultivating martial arts is dangerous to the body. If you don’t have enough money to buy medicine, then it is easy to suffer permanent disability…” Lan Yunyue sighed, and her gaze fell on the symbol papers in Lin Ming’s hand. “Money you make from reselling some small goods is not enough to support the needs of martial arts cultivation. I do not think that you have suffered from anything yet…I know that you are unwilling to listen but I do not want to think that later in life the only thing you’ll be doing is lying down on a bed.”

Hearing her heartfelt words, Lin Ming smiled and said, “Thank you for the advice, but I won’t give up. I will never give up.”

He lifted his hand and pointed at the beautiful burning flame image on the symbol paper and said, “The path of the martial artist is like this flame. Practicing the martial arts will only cause pain. The dangers are countless and the road is filled with obstacles. Everyone who walks down it will eventually turn to ash, but the true martial artist will be reborn from these ashes. Even if I was only a small and weak moth, I will walk into the flames without hesitation. I will fight my destiny

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณต้องการขายเรานี้จารึกฝากขาย มีคุณล้อเล่นฉันเด็กน้อย คุณหนุ่มมาก และยัง ต้องการทำอะไรที่ไม่สุจริตดังนั้น นี้เพียงแค่ไม่สามารถขาย ไป ไป และหน่วงฉันในการทำธุรกิจ คุณกำลังปิดกั้นทาง"Storekeeper ของหอเก็บสมบัติร้อยอย่างกระสับกระส่ายโบกเขาออกไป มารยาทเจ้าของร้านส่วนตัวเสมอแย่ยิ่งกว่าการประมูลมืออาชีพมากขึ้นบ้าน หมิงหลินไม่ได้ใช้นี้หัวใจเกินไป แต่เขาเปิดรอบ เขาเห็นใบหน้า ก็มีใบหน้าสวยงามมาก แต่หนึ่งเขาก็ยังอยากดูไม่ไกลจากเขาถูกสองสาวสวมชุดสีเหลืองอ่อน หนึ่งในนั้นคือผู้ที่ได้พลาดการประชุมสัญญากี่เดือน และมีพร้อมยัน Zhu ไปเจ็ดลึกซึ้งต่อสู้บ้าน Lan YunyueLan Yunyue ยังมา และเธอมองลงไปที่กระดาษเลอะเทอะสัญลักษณ์สี่ในมือหลินหมิ และคิดคำที่ storekeeper ว่าเพียง ผิวของเธอสดชื่นขึ้นLan Yunyue ไม่ได้เห็นจารึกสัญลักษณ์กระดาษก่อน แต่แม้ว่าเธอ เธอจะไม่เชื่อมต่อวัตถุเหล่านั้นโกหกกับเอกสารเหล่านี้หยาบในมือหลินหมิง เธอเดาหมิงหลินถูกขายสินค้า...บางสินค้าไม่มีค่าใช้จ่ายมาก และพวกเขาจะพยายามซื้อสิ่งต่าง ๆ และขายในตลาดทั่วไป คุณภาพต่ำสำหรับผลต่างของราคา ชนิดนี้ทำงานมีผลกำไรต่ำ และเหนือสิ่งอื่นใด มันไม่ได้ทำงานหนึ่งถือหัวของพวกเขาสูงไปนอกจากนี้... ครอบครัวหลินหมิไม่รวย และเขาจะสนับสนุนค่าใช้จ่ายของการปลูกฝังศิลปะการต่อสู้พร้อมกับค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน เขาต้องได้รับในเงินเมื่อเร็ว ๆ นี้ และดังนั้น พยายามสิ่งที่เขาสามารถ...ว่ามี Lan Yunyue ถอนหายใจ เธอไม่รู้ถ้าเธอจะพูดอะไรในสถานการณ์นี้ เธอรู้สึกเป็นอะไรเธอบอกว่า อาจทำร้ายหลินหมิศักดิ์ศรีอาจจะ แต่เธอยังไม่แกล้งว่า เธอมีไม่ดูเหมือนเขาตอนนี้ storekeeper ที่ได้เห็น Lan Yunyue และแก้วของเขาน่าเกลียดยิ้มทันทีในยินดีต้อนรับ จากอดีตสู่ปัจจุบัน มันก็ว่า เขาถูกคนอื่นอย่างสมบูรณ์ "หญิงสาวนี้ ว่าสินค้าที่คุณกำลังจะซื้อ วันนี้คุณซื้อดาบ ถูกใช้งานง่าย โอ้ ใช่ และวิธีการเกี่ยวกับที่หนุ่มต้นแบบที่มาพร้อมกับคุณในวันนี้ คุณมาไหนกัน ไม่เห็นเขา"มันเป็นสิ่งที่ชัดเจนของ storekeeper กล่าวถึงหนุ่มหลักหมายถึงยัน Zhu เห็นว่ารอยยิ้มบนใบหน้า storekeepers หมิงหลินยังรู้ว่า ครั้งสุดท้ายยัน Zhu ได้มาที่นี่กับ Lan Yunyue, storekeeper ที่มีโชคLan Yunyue ไม่คิดว่า storekeeper ที่จะพูดถึงย่าน Zhu ขณะนี้ ซึ่งเพียง ทำสถานการณ์ตึงเครียด และอึดอัดมาก เธอต้องการอธิบายว่า เธอไม่ได้ทำอะไรกับ Zhu Yan แต่เธอก็ได้คำบนปลายลิ้นของเธอ Paled ใบหน้าของเธอ และเธอ steeled เอง เธอไม่สาวน้อยอีกต่อไป และเธอต้องมีความชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ ไม่ช้าเธอจะแต่งงานในครอบครัวซู และแม้ ว่าเธอไม่ชอบ Zhu Yan แต่ สำหรับเป้าหมายของเธอ เธอมี caved ในโชคชะตาของเธอ และทรงเลือกเส้นทางของการทรยศ...หลังจาก awkwardness ตึงเครียดมากขึ้นเล็กน้อย Lan Yunyue ถามเสียงต่ำ "มาแล้ว...คุณเคยดี""ไร" หมิงหลินตอบใจเย็น อะไรคือในอดีตคือในอดีต เขาไม่ต้องอาศัยในเรื่องเหล่านี้ไม่เป็นไร ถ้าคุณอย่างแท้จริงไม่เป็นไร แล้ววิธีที่คุณสามารถ จะมีได้อย่างไร นี่เป็นเด็กอายุสิบห้าปีที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดของการเพาะปลูก ในขณะที่ยัง ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับชีวิตของเขาเอง และพบ derision ของผู้อื่น...จริง ๆ ล่ะLan Yunyue รู้หลินหมิดื้อ แต่เห็นเขาลักษณะเช่นนี้ เธออาจเพียงกระตุ้น "คุณมีไม่ คิดจะหันหลังกลับ...""หันกลับ กลับไปที่ไหน Ha-ha คุณบอกในศิลปะการต่อสู้""ฉันไม่บอกที่ ฉันเพียงบอกว่า ศิลปะการต่อสู้เพาะปลูกเป็นอันตรายต่อร่างกาย ถ้าคุณไม่มีเงินเพียงพอซื้อยา แล้วมันเป็นเรื่องง่ายที่จะประสบความทุพพลภาพถาวร..." Lan Yunyue หายใจ และสายตาของเธอลงบนเอกสารสัญลักษณ์ในมือหลินหมิง "เงินที่คุณทำจากการขายสินค้าบางขนาดเล็กไม่เพียงพอเพื่อรองรับความต้องการของศิลปะการต่อสู้เพาะปลูก ฉันไม่คิดว่า คุณประสบปัญหาอะไรก็ตามแต่... ฉันรู้ว่า คุณไม่เคยฟัง แต่ไม่อยากจะคิดว่า ในชีวิต สิ่งเดียวที่คุณจะทำคือนอนลงบนเตียงด้วย"ได้ยินคำพูดจากใจของเธอ หมิงหลินยิ้ม และกล่าว ว่า "ขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำ แต่ฉันจะไม่ให้ขึ้น ฉันจะไม่ให้ขึ้น"เขายกมือของเขา และชี้ไปที่รูปเปลวไฟเผาไหม้สวยงามบนกระดาษสัญลักษณ์ และกล่าว ว่า "เส้นทางของศิลปินศิลปะเป็นเหมือนเปลวไฟนี้ ฝึกศิลปะการต่อสู้จะทำให้เจ็บปวดเท่านั้น อันตรายนับไม่ถ้วน และถนนเต็มไป ด้วยอุปสรรค ในที่สุดทุกคนที่เดินลงมันจะให้เถ้า แต่ศิลปินศิลปะที่แท้จริงจะเกิดจากขี้เถ้าเหล่านี้ แม้เพียงผีเสื้อขนาดเล็ก และอ่อนแออย่างผม ผมจะเดินเข้าไปในเปลวไฟโดยไม่ลังเล ฉันจะต่อสู้กับชะตากรรมของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณต้องการที่จะขายเราจารึกนี้ในการส่งมอบ? คุณกำลังหลอกฉันเด็กน้อย? คุณหนุ่มมากและคุณยังต้องการที่จะทำบางสิ่งบางอย่างที่ไม่สุจริตเพื่อให้ นี้ก็ไม่สามารถขายได้ ไปไปและไม่ล่าช้าฉันในการทำธุรกิจ คุณกำลังปิดกั้นทาง. " ภัณฑารักษ์ร้อยเทรเชอร์ฮอลล์อดทนโบกมือเขาออกไป มารยาทของเจ้าของร้านเอกชนมักจะเลวร้ายยิ่งกว่าอื่น ๆ การประมูลบ้านมืออาชีพ หลินหมิงไม่ได้ใช้เวลานี้หัวใจเกินไป แต่ในขณะที่เขาหันไปรอบ ๆ เขาเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย มันเป็นใบหน้าที่สวยงามมาก แต่เขาก็ยังไม่เต็มใจที่จะเห็น. ไม่ไกลจากเขาเป็นเด็กผู้หญิงสองคนสวมใส่ชุดสีเหลืองอ่อน หนึ่งในนั้นเป็นคนหนึ่งที่เคยพลาดการประชุมสัญญาของพวกเขาไม่กี่เดือนที่ผ่านมาและได้มาพร้อมกับจู้ยันไปที่เซเว่น Profound ต่อสู้บ้านลาน Yunyue. ลาน Yunyue ก็เพิ่งมาถึงและเธอมองลงไปที่สัญลักษณ์เลอะเทอะสี่ เอกสารในมือหลินหมิงและความคิดเกี่ยวกับคำที่ภัณฑารักษ์และเพียงแค่บอกว่า ผิวสดชื่นของเธอเปลี่ยนไป. ลาน Yunyue ไม่เคยเห็นเอกสารสัญลักษณ์จารึกก่อน แต่แม้ว่าเธอมีเธอจะไม่เชื่อมต่อวัตถุโกหกเหล่านั้นไปยังเอกสารหยาบเหล่านี้อยู่ในมือของหลินหมิง เธอเดาหลินหมิงได้รับการขายสินค้า ... สินค้าบางอย่างไม่เสียค่าใช้จ่ายมากและพวกเขาจะพยายามที่จะซื้อสิ่งดังกล่าวและขายพวกเขาที่ร่วมกันมากขึ้นตลาดสิ้นลงสำหรับราคาที่แตกต่าง ชนิดของการทำงานนี้มีผลกำไรต่ำและเหนือสิ่งอื่นใดมันก็ไม่ได้ทำงานอย่างใดอย่างหนึ่งสามารถจับหัวของพวกเขาสูงเพื่อ. นี้ด้วย ... ครอบครัวหลินหมิงก็ไม่ได้รวยและเขาได้ให้การสนับสนุนค่าใช้จ่ายในการปลูกฝังศิลปะการต่อสู้พร้อมกับค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันสำหรับ การดำรงชีวิต. เขาจะต้องได้รับสั้น ๆ เกี่ยวกับเงินเมื่อเร็ว ๆ นี้และดังนั้นจึงพยายามสิ่งที่เขาจะได้ ... ด้วยความคิดที่ว่ามีลาน Yunyue ถอนหายใจ เธอไม่ทราบว่าเธอควรจะพูดอะไรในสถานการณ์เช่นนี้ เธอรู้สึกราวกับว่าสิ่งที่เธอบอกว่าอาจจะทำร้ายศักดิ์ศรีหลินหมิง แต่เธอก็ยังไม่สามารถแกล้งทำเป็นว่าเธอไม่ได้ดูเหมือนเขา. โดยขณะนี้ภัณฑารักษ์ได้เห็นลาน Yunyue และแก้วน่าเกลียดของเขายิ้มทันทีในการต้อนรับ จากที่ผ่านมาถึงตอนนี้มันก็เหมือนกับว่าเขาเป็นคนที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง "นี่หญิงสาวสิ่งที่สินค้าที่คุณกำลังมองหาซื้อ? เมื่อวานนี้คุณซื้อดาบ คือมันใช้ง่ายหรือไม่ โอ้ใช่และวิธีการเกี่ยวกับท่านอาจารย์หนุ่มที่มาพร้อมกับคุณเมื่อวานนี้คุณไม่ได้มาด้วยกันไหม? ผมไม่เห็นเขา. " มันเห็นได้ชัดกล่าวถึงภัณฑารักษ์ของต้นแบบหนุ่มหมายถึงจู้ยัน เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของชำที่หลินหมิงก็รู้ว่าเวลาที่ผ่านมาจู้ยันได้มาที่นี่กับลาน Yunyue, ภัณฑารักษ์ได้ทำโชคลาภ. ลาน Yunyue ไม่ได้คิดว่าภัณฑารักษ์จะพูดถึงจู้ยันในเวลานี้ซึ่ง เพียง แต่ทำให้สถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจมากขึ้นและเครียด เธออยากจะอธิบายว่าเธอไม่ได้ทำอะไรกับจู้ยัน แต่เธอจัดขึ้นคำบนปลายลิ้นของเธอ ใบหน้าของเธอและเธอ paled steeled ตัวเอง เธอไม่ได้เป็นสาวน้อยอีกต่อไปและเธอต้องมีความชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ ไม่ช้าก็เร็วเธอจะแต่งงานเข้าไปในจู้ครอบครัว, และถึงแม้ว่าเธอไม่ชอบจู้ยัน แต่สำหรับเป้าหมายของเธอเธอก็ยุบลงในโชคชะตาของเธอและได้เลือกเส้นทางของการทรยศ ... หลังจากที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ความอึดอัดตึงเครียดมากขึ้นลาน Yunyue ถาม เสียงต่ำ "มันถูกเดี๋ยว ... ที่คุณได้รับด้วยหรือไม่" "เอาล่ะ." หลินหมิงตอบอย่างใจเย็น สิ่งที่อยู่ในอดีตที่ผ่านมาอยู่ในอดีตที่ผ่านมาเขาไม่ได้ต้องการที่จะอาศัยอยู่ในเรื่องเหล่านี้. Alright? ถ้าคุณไม่เป็นไรอย่างแท้จริงแล้วว่าคุณอาจจะมี? สิบห้าปีเด็กอายุทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดของการเพาะปลูกในขณะที่ยังมีความกังวลเกี่ยวกับการทำมาหากินของเขาเองและประสบการดูถูกของคนอื่น ๆ ... เป็นแบบนี้โอเคจริงๆ? ลาน Yunyue รู้ดื้อรั้นหลินหมิง แต่ไม่เห็นรูปร่างหน้าตาของเขาเช่นนี้เธอสามารถทำได้ เพียง แต่ขอให้ "คุณไม่เคยคิดที่จะหันหลังกลับ ... ?" "หันกลับมา? กลับไปที่ไหน? ฮ่าคุณกำลังบอกฉันให้ขึ้นไปบนศิลปะการต่อสู้? " " ผมไม่ได้บอกว่า ฉันเป็นเพียงการบอกว่าการปลูกฝังศิลปะการต่อสู้ที่เป็นอันตรายต่อร่างกาย หากคุณไม่ได้มีเงินมากพอที่จะซื้อยาแล้วมันเป็นเรื่องง่ายที่จะประสบทุพพลภาพถาวร ... "ลาน Yunyue ถอนหายใจและสายตาของเธอลงบนเอกสารสัญลักษณ์ในมือหลินหมิง "เงินให้คุณจากการขายสินค้าขนาดเล็กบางอย่างจะไม่เพียงพอที่จะรองรับความต้องการของการเพาะปลูกศิลปะการต่อสู้ ผมไม่คิดว่าคุณได้รับความเดือดร้อนจากอะไรยัง ... ฉันรู้ว่าคุณจะไม่เต็มใจที่จะรับฟัง แต่ฉันไม่ต้องการที่จะคิดว่าต่อไปในชีวิตสิ่งเดียวที่คุณจะทำคือการนอนลงบนเตียง. " เธอได้ยินจริงใจ คำหลินหมิงยิ้มและกล่าวว่า "ขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำ แต่ฉันจะไม่ให้ขึ้น ฉันจะไม่ยอมแพ้. " เขายกมือของเขาและชี้ไปที่ภาพเปลวไฟเผาไหม้ที่สวยงามบนกระดาษสัญลักษณ์และกล่าวว่า" เส้นทางของศิลปินศิลปะเป็นเหมือนเปลวไฟนี้ การฝึกศิลปะการต่อสู้เท่านั้นที่จะทำให้เกิดอาการปวด อันตรายที่มีนับไม่ถ้วนและถนนที่เต็มไปด้วยอุปสรรค ทุกคนที่เดินไปในที่สุดมันก็จะหันไปเถ้า แต่ศิลปินศิลปะที่แท้จริงจะเกิดจากขี้เถ้าเหล่านี้ แม้ว่าผมจะเป็นเพียงมอดขนาดเล็กและอ่อนแอผมจะเดินเข้าไปในเปลวไฟโดยไม่ต้องลังเล ผมจะสู้ชะตากรรมของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คุณต้องการที่จะขายนี้จารึกในการฝากขาย ? ล้อเล่นน่า เด็กน้อย ? คุณยังสาวและยังอยากทำอะไรที่ทุจริต นี้ก็ไม่สามารถขายได้ ไป ไป และไม่ล่าช้าในการทำธุรกิจ นายบังวิธี”พระประเทียบร้อยสมบัติห้องโถงโบกมือให้เขาอย่างหงุดหงิดทันที มารยาทของเจ้าของร้านส่วนบุคคลมักจะเลวร้ายยิ่งกว่าประมูลบ้านมืออาชีพมากขึ้น หลินหมิงไม่ได้เอาไปด้วย หัวใจ แต่เมื่อเขาหันกลับมา เขาเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย มันเป็นใบหน้าที่สวยมาก แต่เขาก็ยังลังเลที่จะเห็นไม่ไกลจากเขาถูกสองสาวใส่ชุดสีเหลืองอ่อน . หนึ่งในนั้นคือคนที่พลาดของพวกเขาสัญญากับการประชุมไม่กี่เดือนที่ผ่านมา และได้มีจูเหยียนไปเจ็ดลึกซึ้งศิลปะบ้านลาน yunyue .ลาน yunyue ก็เพิ่งมาถึง เธอก้มลงมองสี่เลอะเทอะสัญลักษณ์เอกสารในมือของหลินหมิง และคิดถึงคำพูดว่า ภัณฑารักษ์ และกล่าวว่า ผิวสดชื่นของเธอเปลี่ยนแปลงไปลาน yunyue เห็นจารึกเอกสารสัญลักษณ์ก่อน แต่ถ้าเธอได้ เธอจะไม่ติดต่อผู้โกหกวัตถุเอกสารเหล่านี้ขรุขระของหลินหมิงในมือ เธอเดาหลินหมิงคือขายสินค้า . . . สินค้าบางอย่างไม่มีราคามาก และพวกเขาก็พยายามที่จะซื้อสิ่งต่าง ๆและขายพวกเขาที่พบบ่อยกว่าตลาดจบสำหรับความแตกต่างของราคา งานแบบนี้มีกำไรต่ำ และข้างต้นทั้งหมด มันไม่ได้ทำงานอย่างใดอย่างหนึ่งสามารถถือศีรษะของพวกเขาสูง .. . . . . . . ครอบครัวของหลินหมิงก็ไม่ได้รวย และเขาต้องสนับสนุนค่าใช้จ่ายของการปลูกฝังศิลปะพร้อมกับค่าใช้จ่ายในการดำรงชีวิต เขาต้องได้รับการสั้น ๆเกี่ยวกับเงินเมื่อเร็วๆ นี้ จึง พยายาม ไม่ว่าเขาจะ . . . . . . .ด้วยความคิดนั้นมี ลาน yunyue ถอนใจ เธอไม่รู้ว่าเธอควรจะพูดอะไรในสถานการณ์แบบนี้ เธอรู้สึกว่าสิ่งที่เธอพูดอาจทำร้ายศักดิ์ศรีของหลินหมิง แต่เธอยังไม่สามารถแกล้งทำเป็นว่าเธอไม่เหมือนเขาโดยขณะนี้ ภัณฑารักษ์ได้เห็นลาน yunyue และถ้วยกาแฟน่าเกลียดของเขาทันที ยิ้มยินดีต้อนรับ จากอดีตจนถึงตอนนี้ มันเหมือนกับว่าเขาเป็นคนละคน " นี่สาวน้อย แล้วสินค้าที่คุณต้องการซื้อ ? เมื่อวานคุณซื้อดาบ มันใช้งานง่าย โอ้ ใช่ แล้วเรื่องคุณชายที่มาพร้อมกับเธอเมื่อวาน เธอมาด้วยกันเหรอ ฉันไม่เห็นเขาเลย .มันเป็นที่ชัดเจนของภัณฑารักษ์พูดถึงคุณชายหมายถึง Zhu Yan เห็นรอยยิ้มบนใบหน้า storekeepers หลินหมิงก็รู้ว่าครั้งสุดท้ายที่ Zhu Yan ได้มาที่นี่กับ LAN yunyue , ภัณฑารักษ์ได้มรดกลาน yunyue ไม่ได้คิดว่าเจ้าของร้านค้าจะกล่าวถึง Zhu Yan ในเวลานี้ ซึ่งทำให้สถานการณ์ยิ่งตึงเครียด เธออยากอธิบายว่า เธอไม่ได้ทำอะไรกับจูเหยียน แต่เธอถือคำบนลิ้นของเธอ ใบหน้าของเธอกับเธอ steeled เอง เธอไม่ใช่สาวน้อยแล้ว เธอต้องมีความชัดเจนเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ ไม่ช้าก็เร็วเธอจะแต่งงานกับครอบครัวจู และถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ชอบจูเหยียน แต่เป้าหมายของเธอเธอได้ยอมแพ้ในโชคชะตาของเธอ และได้เลือกเส้นทางแห่งการทรยศ . . . . . . .หลังจากเครียดนิดหน่อยเพิ่มความ , LAN yunyue ถามด้วยเสียงต่ำ " มันก็นานแล้ว . . . . . . . คุณสบายดีมั้ย ? "" ไม่เป็นไร " หลินหมิงตอบอย่างใจเย็น สิ่งที่ผ่านมาในอดีต เขาไม่ได้ต้องการที่จะอาศัยอยู่ในเรื่องเหล่านี้ไม่เป็นไรนะ ? ถ้าคุณเป็นอย่างแท้จริงก็ได้ แล้วเธอจะอยู่ที่นั่น เด็กอายุ 15 ปี ทุกข์จากความเจ็บปวดของการเพาะปลูก ขณะที่ยังไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับวิถีชีวิตของเขาเอง และปัญหาการเยาะเย้ยของผู้อื่น . . . . . . มันไม่เป็นไรจริงๆหรอลาน yunyue รู้ว่าหลินหมิงความดื้อรั้น แต่เห็นการปรากฏตัวของเขาแบบนี้ เธอได้แต่ขอให้ " คุณเคยคิดที่จะหันหลังกลับ . . . . . . . ? "" กลับไป กลับไปที่ไหน ? ฮาฮา คุณจะบอกให้ฉันเลิกกับศิลปะการต่อสู้ ? "" ฉันไม่ได้พูดแบบนั้น ฉันแค่บอกว่า การปลูกฝังศิลปะเป็นอันตรายต่อร่างกาย หากคุณไม่ได้มีเงินพอที่จะซื้อยา แล้วมันเป็นเรื่องง่ายที่จะประสบความพิการถาวร . . . . . . . " ลาน yunyue ถอนหายใจ สายตาของเธอหล่นลงบนสัญลักษณ์ของหลินหมิง เอกสารในมือ " เงินที่คุณทำจากการขายสินค้าบางอย่างมีขนาดเล็ก ไม่เพียงพอที่จะรองรับความต้องการของการต่อสู้ ผมไม่คิดว่าคุณเคยมีปัญหาอะไรเลย . . . . . . . ฉันรู้ว่าคุณไม่อยากฟัง แต่ผมไม่อยากจะคิดว่าในชีวิตในภายหลังสิ่งเดียวที่คุณจะต้องทำคือ นอนบนเตียง "ได้ยินคำพูดของเธอจริงใจ , หลินหมิงยิ้มและกล่าวว่า " ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ แต่ผมจะไม่ยอมแพ้ ผมจะไม่มีวันยอมแพ้ "เขายกพระหัตถ์ชี้ที่สวยงามบนเปลวไฟเผาไหม้ภาพสัญลักษณ์กระดาษว่า " เส้นทางของศิลปินศิลปะเป็นเหมือนเปลวไฟนี้ การฝึกศิลปะการต่อสู้จะทำให้เกิดความเจ็บปวด อันตรายนับไม่ถ้วน และถนนก็เต็มไปด้วยอุปสรรค ทุกคนที่เดินลง ในที่สุดมันก็จะกลายเป็นเถ้าถ่าน แต่ศิลปะการต่อสู้ที่แท้จริงจะเกิดใหม่จากเถ้ากระดูกเหล่านี้ ถ้าฉันเป็น ONL