Drought had spread throughout the r

Drought had spread throughout the region despite the cloud masses in the sky. His Majesty also discovered that many localities had encountered problems characteristic of dryland areas, most importantly shortages of water for consumption and farming. Particularly in the growing season, farmers had faced difficulty because dry spells would occur during critical cropping periods. If water were unavailable during that period, crops would fail or be damaged. Whenever a dry spell happened, usually each year, it would cause huge economic losses to farmers. In addition, industrial, agricultural and population growth had sharply increased demand for water for consumption. One clue to the problems was a shocking decrease in the level of water in Bhumibol Dam.

His Majesty kindly advised senior officials in rainmaking technology, including Mr. Sumet Tantivejkul, Mr. Manoon Mukpradit and Mr. Phimolsak Suvarnathat of the Office of the Royal Development Projects Boards on 17 March 1986 at Chitralada Villa Royal Residence.

“…Artificial rainmaking was started in 1955, but not much was done. At that time I went to the northeast during the dry season, in November. The place I visited was cloudy, while the northeast is a dry region, so I thought of two things. Firstly, check dams must be built. This thought came to me on the way from Nakhon Phanom passing Sakon Nakhon to Kalasin. We had a stop at Sahatsakhan District to visit people. It was dry and dusty…

“At that time I looked up at the sky and saw that there were many clouds. Now what can be done to make these clouds precipitate as rain in the locality. I used to hear about artificial rainmaking, so I talked to M.R. Debriddhi about how rain could be made. I used to read from a book that it can be made…”

That was the beginning of royal rainmaking in Thailand which His Majesty himself initiated.

With the far-sighted vision and intelligence characteristic of a scientist, His Majesty had analyzed primary information that he had observed before discussing his ideas for rainmaking with M.R. Debriddhi Devakul. His Majesty would experiment with rainmaking methods, applying contemporary technology with the available resources.

His Majesty was confident that the country’s climate and geography would ensure the success of the project. As water is essential to human and animal life and agriculture, shortages of water thus affect the entire scope of national economic and social development. His Majesty himself once asserted that “water is life.”

Even though Thailand had gone to great lengths to solve water shortages by developing all kinds of existing water resources, they were known to be insufficient to meet the demands of the Thai population. Over 82 per cent of agricultural lands still had to rely on rainwater. His Majesty thought certain measures should be taken before the problems got out of hand. His Majesty thus consulted with M.L. Dej Sanitwongse in 1956 about which techniques or scientific methods could best be used to modify the weather so that clouds would form and precipitate rainfall in targeted areas. His Majesty’s royal initiative was implemented with the cooperation of three royal relatives: M.L. Dej Sanitwongse, H.H. Prince Chakrabandh Pensiri and M.R. Debriddhi Devakul. They studied and applied the rainmaking techniques of other countries with Thailand’s climate. Royal rainmaking or artificial rain was thus the product of academic research in countries such as the United States, Australia and Israel, along with the royal advice of His Majesty the King. In the meantime, the Office of Rainmaking Operations was established. During the first phase, there was very little information or evidence to confirm results, and the academic credibility remained low since Thailand had no expertise in weather modification. His Majesty the King was the one who followed up on progress and planned the experiments by closely studying reports from each operation.

Thai rainmaking debuted on 20 July 1969, the first actual rainmaking operation in the atmosphere. His Majesty had arranged for this experiment to be done at Khao Yai National Park in Pak Chong District of Nakhon Ratchasima Province. The operation was performed by dispensing “dry ice” flakes over the top of existing cumulus clouds in the sky. After 15 minutes of seeding, the cumulus became enlarged, its color turning from white to gray at its base. The experiment yielded satisfying results with strong evidence showing that a reasonable amount of rain had fallen, but still it had not been controlled enough to fall over the targeted catchments. His Majesty continued to give advice, such as which areas to use as experimental sites. Initially, the rainmaking operations encountered many difficulties and obstacles. The most important factor is weather conditions that will permit the desired precipitation. That includes the appearance of clouds with the potential to become rain. Such a cloud looks like fleece or

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภัยแล้งได้กระจายไปทั่วภูมิภาคแม้มวลเมฆในท้องฟ้า พระพบว่า ท้องถิ่นหลายคนได้พบปัญหาลักษณะของพื้นที่ dryland มากที่สุดที่สำคัญคือขาดแคลนน้ำสำหรับการบริโภคและการเกษตร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูเจริญเติบโต เกษตรกรได้ประสบความยากลำบากเนื่องจากคาถาแห้งจะเกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาการครอบตัดที่สำคัญ ถ้าน้ำไม่พร้อมใช้งานช่วง พืชจะล้มเหลว หรือเสียหาย เมื่อใดก็ ตามที่เกิดขึ้นการสะกดแห้ง โดยปกติแต่ละปี มันจะทำให้สูญเสียทางเศรษฐกิจแก่เกษตรกร นอกจากนี้ เกษตร อุตสาหกรรมและการเติบโตของประชากรอย่างรวดเร็วเพิ่มขึ้นความต้องการน้ำเพื่อการบริโภค ปมปัญหาหนึ่งคือ ระดับน้ำในเขื่อนภูมิพลลดลงน่าตกใจทรงพระกรุณาให้คำแนะนำเจ้าหน้าที่อาวุโสใน rainmaking เทคโนโลยี รวมถึงนายสุเมธตันติเวชกุล นายมนูญ Mukpradit และนาย Phimolsak Suvarnathat ของสำนักงานคณะกรรมการโครงการพัฒนารอยัล 17 1986 มีนาคมที่จิตรลดาวิลล่ารอยัลเรสซิเดนซ์“… เริ่มต้นในปี 1955 rainmaking ประดิษฐ์ แต่ไม่มากทำ เวลาที่ ผมไปอีสานแล้ง พฤศจิกายน ผมเข้าเยี่ยมชมมีเมฆมาก ในขณะที่ภาคอีสานเป็นภูมิภาคแห้ง ก็เลยคิดว่า ของสองสิ่ง ประการแรก ต้องสร้างฝายชะลอน้ำ ความคิดนี้มาหาผมมาจากนครพนมผ่านสกลนครกาฬสินธุ์ เรามีการหยุดที่อำเภอสหัสขันธ์ไปคน มันก็แห้ง และมีฝุ่น..."เวลาที่ ฉันมองขึ้นท้องฟ้า และเห็นว่า มีเมฆมาก ตอนนี้ สิ่งที่สามารถทำให้เหล่านี้ตกตะกอนเมฆเป็นฝนในท้องถิ่น เคยได้ยินเกี่ยวกับ rainmaking ประดิษฐ์ ดังนั้นผมคุยกับม.ร.ว. Debriddhi เกี่ยวกับวิธีฝนอาจจะทำ เคยอ่านจากหนังสือว่า ก็สามารถทำได้..."นั่นคือจุดเริ่มต้นของ royal rainmaking ในประเทศไทยซึ่งทรงพระตัวเองเริ่มต้นมีวิสัยทัศน์มองการณ์ไกลและลักษณะของนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะ สมเด็จได้วิเคราะห์ข้อมูลเบื้องต้นที่เขาได้สังเกตเห็นก่อนที่จะคุยความคิดของเขาสำหรับ rainmaking กับ Debriddhi ม.ร.ว.ปรีดิ พระจะทดลอง ด้วยวิธี rainmaking ใช้เทคโนโลยีร่วมสมัยมีการพระถูกมั่นใจได้ว่า ภูมิอากาศและภูมิประเทศของประเทศจะให้ความสำเร็จของโครงการ เป็นน้ำจำเป็นสำหรับชีวิตมนุษย์ และสัตว์และการเกษตร ขาดแคลนน้ำจึงมีผลต่อขอบเขตของการพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคมแห่งชาติ สมเด็จเองเมื่อถูกกล่าวหาว่า "น้ำคือ ชีวิต"แม้ว่าประเทศไทยไปยาวมากเพื่อแก้ปัญหาขาดแคลนน้ำ โดยการพัฒนาทรัพยากรที่มีอยู่ในน้ำทุกชนิด พวกเขาได้รู้จักกันจะไม่เพียงพอกับความต้องการของประชากรไทย กว่าร้อยละ 82 ของพื้นที่เกษตรกรรมยังคงมีการพึ่งพาน้ำฝน พระคิดบางมาตรการควรดำเนินการก่อนที่มีปัญหาออกจากมือ สมเด็จจึง ปรึกษากับม.ล.เดช Sanitwongse ในปี 1956 ซึ่งเทคนิคหรือวิธีการทางวิทยาศาสตร์อาจดีที่สุดถูกใช้เพื่อปรับเปลี่ยนสภาพอากาศเพื่อที่จะแบบ ฝนตกตะกอนปริมาณน้ำฝนในพื้นที่เป้าหมาย พระราชดำริได้ดำเนินความร่วมมือของญาติรอยัลสาม: ม.ล.เดช Sanitwongse, H.H. เจ้า Chakrabandh ไม่ และม.ร.ว. ปรีดิ Debriddhi พวกเขาศึกษา และประยุกต์ใช้เทคนิค rainmaking ของประเทศอื่น ๆ ที่มีสภาพภูมิอากาศของประเทศไทย Royal rainmaking หรือฝนเทียมจึงเป็นผลิตภัณฑ์ที่ศึกษาวิจัยในประเทศเช่นสหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย และ อิสราเอล พร้อมกับคำแนะนำราชของพระบาทสมเด็จ ในระหว่างนี้ สำนักงาน Rainmaking ก่อ ในช่วงระยะแรก มีข้อมูลหรือหลักฐานเพื่อยืนยันผลลัพธ์น้อยมาก และน่าเชื่อถือทางวิชาการยังคงต่ำเนื่องจากประเทศไทยมีไม่มีความเชี่ยวชาญในการปรับเปลี่ยนสภาพอากาศ พระคือ ผู้ที่ติดตามความคืบหน้า และวางแผนการทดลอง โดยการศึกษารายงานจากแต่ละการดำเนินงานอย่างใกล้ชิดไทย rainmaking ออกมาในวันที่ 20 1969 กรกฎาคม การดำเนินงานจริง rainmaking แรกในบรรยากาศ สมเด็จได้จัดการสำหรับ experiment นี้ที่จะทำที่วนอุทยานเขาใหญ่ในปากชองอำเภอของจังหวัดนครราชสีมา ดำเนินการ โดยจ่าย "น้ำแข็งแห้ง" เกล็ดเหนือเมฆลัสที่มีอยู่ในท้องฟ้า หลังจาก 15 นาทีการเพาะ การลัสกลายเป็นขยาย สีเปลี่ยนจากขาวไปเทาที่ฐาน การทดลองผลผลลัพธ์ที่น่าพอใจพร้อมหลักฐานแสดงว่า ได้ลดลงจำนวนฝนเหมาะสม แต่ยัง ไม่ได้ควบคุมเพียงพอที่จะล้ม catchments เป้าหมาย พระอย่างต่อเนื่องเพื่อให้คำแนะนำ เช่นพื้นที่ที่จะใช้เป็นสถานที่ทดลอง เริ่มแรก การดำเนินงาน rainmaking พบความยากลำบากและอุปสรรคมากมาย ปัจจัยสำคัญสุดคือ สภาพอากาศที่จะทำให้ฝนที่ต้องการ ที่มีลักษณะของเมฆที่มีศักยภาพที่จะกลายเป็น ฝน มีเมฆดูเหมือนขนแกะ หรือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภัยแล้งได้แผ่กระจายไปทั่วภูมิภาคแม้จะมีมวลเมฆในท้องฟ้า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนอกจากนี้ยังพบว่าเมืองที่หลายคนพบปัญหาลักษณะของพื้นที่ dryland ที่สำคัญที่สุดคือการขาดแคลนน้ำเพื่อการอุปโภคบริโภคและการเกษตร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูปลูกเกษตรกรต้องเผชิญกับความยากลำบากได้เพราะแล้งที่จะเกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาการปลูกพืชที่สำคัญ ถ้าน้ำสามารถใช้งานได้ในช่วงระยะเวลาที่พืชจะล้มเหลวหรือได้รับความเสียหาย เมื่อใดก็ตามที่แล้งที่เกิดขึ้นในแต่ละปีมักจะมันจะก่อให้เกิดความเสียหายทางเศรษฐกิจมากให้กับเกษตรกร นอกจากนี้อุตสาหกรรมเกษตรกรรมและการเติบโตของประชากรได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วความต้องการน้ำเพื่อการอุปโภคบริโภค หนึ่งเบาะแสในการแก้ไขปัญหาการลดลงที่น่าตกใจในระดับของน้ำในเขื่อนภูมิพล.

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกรุณาให้คำแนะนำเจ้าหน้าที่ระดับสูงในด้านเทคโนโลยีการทำฝนเทียมรวมทั้งนายสุเมธตันติเวชกุลนายมนูญ Mukpradit และนาย Phimolsak Suvarnathat ของสำนักงานพระราชดำริ โครงการบอร์ดที่ 17 มีนาคม 1986 พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน Royal Residence.

" ... การทำฝนเทียมประดิษฐ์เริ่มต้นในปี 1955 แต่ไม่มากได้ทำ ในเวลานั้นผมไปภาคตะวันออกเฉียงเหนือในช่วงฤดูแล้งในเดือนพฤศจิกายน สถานที่ที่ผมไปเยี่ยมคือเมฆในขณะที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเป็นพื้นที่แห้งดังนั้นฉันคิดว่าสองสิ่ง ประการแรกฝายจะต้องสร้างขึ้น ความคิดนี้มาให้ฉันในทางจากนครพนมสกลนครผ่านไปกาฬสินธุ์ เราต้องหยุดที่อำเภอสหัสขันธ์เพื่อเข้าชมคน มันก็แห้งและเต็มไปด้วยฝุ่น ...

"ในขณะที่ผมมองขึ้นไปบนท้องฟ้าและเห็นว่ามีเมฆจำนวนมาก ตอนนี้สิ่งที่สามารถทำได้เพื่อให้เมฆเหล่านี้ก่อให้เกิดเป็นฝนในท้องที่ ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับการทำฝนเทียมเทียมดังนั้นผมจึงได้พูดคุยกับนาย Debriddhi เกี่ยวกับวิธีการที่ฝนตกอาจจะทำ ผมเคยอ่านจากหนังสือเล่มนั้นก็สามารถที่จะทำ ... "

นั่นคือจุดเริ่มต้นของการทำฝนเทียมในพระราชประเทศไทยที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวว่าตัวเองเริ่มต้น. the

กับการมองการณ์ไกลวิสัยทัศน์และสติปัญญาลักษณะของนักวิทยาศาสตร์ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้วิเคราะห์ข้อมูลหลักที่เขา สังเกตเห็นก่อนที่จะคุยความคิดของเขาสำหรับการทำฝนเทียมกับนาย Debriddhi เทวกุล พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจะทดสอบด้วยวิธีการทำฝนเทียม, การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีร่วมสมัยกับทรัพยากรที่มีอยู่.

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็มั่นใจว่าสภาพภูมิอากาศของประเทศและสภาพทางภูมิศาสตร์จะให้ประสบความสำเร็จของโครงการ ขณะที่น้ำเป็นสิ่งจำเป็นต่อมนุษย์และสัตว์มีชีวิตและการเกษตรขาดแคลนน้ำจึงส่งผลกระทบต่อขอบเขตทั้งหมดของการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตัวเองครั้งหนึ่งเคยถูกกล่าวหาว่า "น้ำคือชีวิต."

แม้ไทยได้ไปช่วงที่ดีในการแก้ปัญหาการขาดแคลนน้ำโดยการพัฒนาทุกชนิดของแหล่งน้ำที่มีอยู่พวกเขาเป็นที่รู้จักกันไม่เพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการของประชากรไทย กว่าร้อยละของพื้นที่ทางการเกษตรต่อ 82 ยังคงต้องพึ่งพาน้ำฝน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงคิดว่ามาตรการบางอย่างจะต้องดำเนินการก่อนที่จะเกิดปัญหาได้ออกจากมือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจึงปรึกษากับ ML เดชสนิทวงศ์ในปี 1956 เกี่ยวกับการที่เทคนิคหรือวิธีการทางวิทยาศาสตร์ที่ดีที่สุดสามารถนำมาใช้ในการปรับเปลี่ยนสภาพอากาศเพื่อให้เมฆจะก่อตัวและเกิดการตกตะกอนปริมาณน้ำฝนในพื้นที่เป้าหมาย เขาพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ดำเนินการด้วยความร่วมมือของสามพระราชญาติ: ML เดชสนิทวงศ์, พระนิพนธ์และนาย Debriddhi เทวกุล พวกเขาศึกษาและใช้เทคนิคการทำฝนเทียมของประเทศอื่น ๆ ที่มีสภาพภูมิอากาศของประเทศไทย ฝนหลวงหรือฝนเทียมจึงเป็นผลิตภัณฑ์ของการวิจัยทางวิชาการในประเทศเช่นสหรัฐอเมริกาออสเตรเลียและอิสราเอลพร้อมกับพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในขณะเดียวกันสำนักงานฝ่ายปฏิบัติการฝนหลวงก่อตั้งขึ้น ในช่วงแรกมีข้อมูลน้อยมากหรือหลักฐานเพื่อยืนยันผลลัพธ์และความน่าเชื่อถือทางวิชาการอยู่ในระดับต่ำเนื่องจากประเทศไทยมีความเชี่ยวชาญในการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศไม่มี พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเป็นคนหนึ่งที่ติดตามความคืบหน้าและการวางแผนการทดลองโดยรายงานการศึกษาอย่างใกล้ชิดจากการดำเนินงานในแต่ละ.

ฝนเทียมไทยออกมาวันที่ 20 กรกฎาคม 1969 การดำเนินการทำฝนเทียมครั้งแรกที่เกิดขึ้นจริงในชั้นบรรยากาศ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้จัดขึ้นสำหรับการทดลองนี้จะต้องทำในอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ปากช่องอำเภอของจังหวัดนครราชสีมา การดำเนินการที่ได้ดำเนินการโดยจ่าย "น้ำแข็งแห้ง" สะเก็ดกว่าด้านบนของเมฆคิวมูลัสที่มีอยู่ในท้องฟ้า หลังจาก 15 นาทีของการเพาะ Cumulus กลายเป็นขยายสีเปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีเทาที่ฐานของมัน การทดลองได้ผลที่น่าพอใจที่มีหลักฐานแสดงให้เห็นว่าจำนวนที่เหมาะสมของฝนลดลง แต่ก็ยังไม่ได้รับการควบคุมเพียงพอที่จะลดลงกว่า catchments เป้าหมาย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอย่างต่อเนื่องเพื่อให้คำแนะนำเช่นพื้นที่ที่จะใช้เป็นเว็บไซต์ที่มีการทดลอง ในขั้นต้นการดำเนินการทำฝนเทียมที่พบความยากลำบากและอุปสรรคมากมาย ปัจจัยที่สำคัญที่สุดคือสภาพอากาศที่จะอนุญาตให้ตกตะกอนที่ต้องการ ซึ่งรวมถึงการปรากฏตัวของเมฆที่มีศักยภาพที่จะกลายเป็นฝน เช่นเมฆมีลักษณะเหมือนขนแกะหรือ