One final point worth emphasising i

One final point worth emphasising is the contrast between the ancient empires and the nineteenth- and twentieth-century European colonial empires in their attitudes towards their subjects. Basically this may be encapsulated in one rather nasty word – racism. The European empires were increasingly based on a core metropolitan state that claimed to be a nation and often a democracy. The empire was a separate area of colonies whose dependence on the metropolitan area could only be easily justified by an allegation of the incapacity of their inhabitants to rule themselves. Nineteenth-century anthro- pologists' findings were used and abused to justify a doctrine of the racial or cultural inferiority of 'coloured' people compared with the 'white' race. In theory official attitudes might not quite go so far as to allege permanent inferiority on the part of the governed. British policy in principle was based on grooming colonies for self-governing 'dominion' status (like the white ex-colonies of Australia, New Zealand and Canada), whilst the French, for instance, were much more prepared to accord equal rights to 'natives' if they assimilated French culture and behaved like black Frenchmen. However, the Nazi view of the permanent inferiority of 'non-Aryan' races probably reflected the practice of European colonial residents more accurately for most of the nineteenth and early twentieth centuries. The near extermination of the aboriginal inhabitants of Tasmania and the South African colonists' doctrine of apartheid are extreme examples of these attitudes at work.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดหนึ่งสุดท้ายคุ้มค่าเน้นความแตกต่างระหว่างอาณาจักรโบราณและปั้นจั่น - และ -ศตวรรษที่ยี่สิบอาณานิคมจักรวรรดิยุโรปในเรื่องของทัศนคติของพวกเขาได้ โดยทั่วไปนี้อาจถูกนึ้ในหนึ่งค่อนข้างขมคำ – เหยียด จักรวรรดิยุโรปได้มากขึ้นขึ้นอยู่กับรัฐนครหลักที่เป็น ประเทศและมักจะเป็นประชาธิปไตย อาณาจักรแยกพื้นที่ของอาณานิคมที่พึ่งห้องสามารถเฉพาะจะเดินชิด โดยในกรณีของ incapacity ของประชากรการปกครองตัวเอง ปั้นจั่นศตวรรษ anthro-pologists' พบถูกใช้ และถูกใช้สอนของเชื้อชาติ หรือวัฒนธรรมด้อยกว่าเมื่อเทียบกับการแข่งขัน 'สีขาว' คน 'สี' ในทฤษฎี ทางทัศนคติอาจไม่ค่อนข้างไปจนถึง allege ต่ำถาวรในส่วนของการควบคุม นโยบายอังกฤษหลักเป็นไปตามอาณานิคมกรูมมิ่งสำหรับควบคุมตนเอง 'เอง' สถานะ (เช่นขาวอดีตอาณานิคมของออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ และแคนาดา), ในขณะที่ฝรั่งเศส เช่น ถูกมากเตรียมสิทธิเท่าแอคคอร์ด 'ชาวพื้นเมือง' นั้นขนบธรรมเนียมประเพณีวัฒนธรรมฝรั่งเศส และประพฤติตัวเช่นสีดำ Frenchmen อย่างไรก็ตาม ต่ำถาวรของการแข่งขัน 'ไม่ใช่อารยัน' นาซีวิวคงสะท้อนให้เห็นการปฏิบัติของชาวอาณานิคมยุโรปได้แม่นยำมากขึ้นสำหรับมากที่สุดในศตวรรษที่ยี่สิบศตวรรษที่ 19 และช่วงต้น มรณะใกล้ระเบิดของสงวนและหลักคำสอนของ colonists แอฟริกาใต้แบ่งแยกสีผิวเป็นอย่างมากของเหล่านี้ทัศนคติในการทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งจุดสุดท้ายมูลค่าเน้นคือความแตกต่างระหว่างจักรวรรดิโบราณและจักรวรรดิอาณานิคมที่สิบเก้าและศตวรรษที่ยี่สิบยุโรปในทัศนคติของพวกเขาที่มีต่อเรื่องของพวกเขา โดยทั่วไปนี้อาจจะห่อหุ้มในหนึ่งคำที่น่ารังเกียจมากกว่า - การเหยียดสีผิว จักรวรรดิยุโรปมีพื้นฐานมากขึ้นในรัฐปริมณฑลหลักที่อ้างตัวว่าเป็นประเทศประชาธิปไตยและมักจะ อาณาจักรเป็นพื้นที่ที่แยกต่างหากจากอาณานิคมที่มีการพึ่งพาปริมณฑลเท่านั้นที่จะเป็นธรรมได้อย่างง่ายดายโดยข้อกล่าวหาของการไร้ความสามารถของผู้อยู่อาศัยของพวกเขาที่จะปกครองตัวเอง ศตวรรษที่สิบเก้า anthro- pologists 'ค้นพบถูกนำมาใช้และถูกทารุณกรรมที่จะพิสูจน์ความเชื่อของปมด้อยเชื้อชาติหรือวัฒนธรรมของ' สี 'คนเมื่อเทียบกับ' ผิวขาว ' ทัศนคติอย่างเป็นทางการในทางทฤษฎีอาจจะไม่มากไปไกลที่สุดเท่าที่จะกล่าวหาปมด้อยถาวรในส่วนของหน่วยงาน นโยบายของอังกฤษในหลักการอยู่บนพื้นฐานของกรูมมิ่งสำหรับอาณานิคมปกครองตนเอง 'อำนาจ' สถานะ (เช่นอดีตอาณานิคมสีขาวของออสเตรเลียนิวซีแลนด์และแคนาดา) ในขณะที่ฝรั่งเศสเช่นกำลังเตรียมพร้อมที่มากขึ้นให้สอดคล้องสิทธิเท่าเทียมกับ ' ชาวพื้นเมือง 'ถ้าพวกเขาหลอมรวมวัฒนธรรมฝรั่งเศสและทำตัวเหมือนฝรั่งเศสสีดำ แต่มุมมองของนาซีปมด้อยถาวรไม่ใช่อารยัน 'การแข่งขันอาจจะสะท้อนให้เห็นถึงการปฏิบัติของชาวอาณานิคมยุโรปถูกต้องมากขึ้นสำหรับส่วนมากของที่สิบเก้าและต้นศตวรรษที่ยี่สิบ ขุดรากถอนโคนใกล้ชาวอะบอริจิแทสเมเนียและลัทธิอาณานิคมแอฟริกาใต้ของการแบ่งแยกสีผิวเป็นตัวอย่างมากของทัศนคติเหล่านี้ในการทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งจุดสุดท้ายคือมูลค่า ตอกย้ำความแตกต่างระหว่างอาณาจักรโบราณและสิบเก้าและยี่สิบจักรวรรดิอาณานิคมของยุโรปในทัศนคติเรื่องของพวกเขา โดยทั่วไปนี้อาจบรรจุในหนึ่งค่อนข้างคำ racism น่ารังเกียจ– . จักรวรรดิยุโรปมีมากขึ้นตามหลักของกรุงเทพมหานคร สภาพที่อ้างว่าเป็นประเทศและเป็นประชาธิปไตยจักรวรรดิคือพื้นที่ที่แยกจากกันของโคโลนีที่มีการพึ่งพาพื้นที่กรุงเทพมหานคร สามารถได้อย่างง่ายดาย เป็นธรรมตามข้อกล่าวหาของการไร้ความสามารถของชาวของพวกเขาที่จะปกครองตัวเอง ศตวรรษที่สิบเก้า - แอน ' พบ pologists ถูกใช้ และใช้เพื่อปรับหลักคำสอนของเชื้อชาติหรือวัฒนธรรม ปมด้อยของ ' สี ' ' ขาว ' คนเมื่อเทียบกับการแข่งขันในทัศนคติอย่างเป็นทางการทฤษฎีอาจจะไม่มากไปไกลขนาดว่าปมด้อยถาวร ในส่วนของการควบคุม นโยบายของอังกฤษในหลักการบนพื้นฐานของการปกครองอาณานิคมปกครองตนเองกรูมมิ่งสำหรับ ' ' ( เหมือนอดีตอาณานิคมสีขาวของออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ และแคนาดา ) ในขณะที่ฝรั่งเศส , สำหรับอินสแตนซ์อื่น ๆ อีกมากมายที่เตรียมไปตามสิทธิที่เท่าเทียมกันกับชาวพื้นเมือง ' ถ้าพวกเขาขนบธรรมเนียมประเพณีวัฒนธรรมฝรั่งเศส และประพฤติเช่นสีดำฝรั่งเศส . อย่างไรก็ตาม ในมุมมองของนาซีของถาวรปมด้อยของ ' ไม่ใช่ ' เชื้อชาติอารยันอาจสะท้อนให้เห็นถึงการปฏิบัติของอาณานิคมของยุโรปที่อยู่อาศัยมากขึ้นถูกต้องมากที่สุดของศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ยี่สิบการทำลายล้างที่ใกล้ของชนพื้นเมืองโบราณของแทสมาเนียและอาณานิคม ' แอฟริกาใต้ลัทธิเหยียดผิวเป็นตัวอย่างสุดโต่งของทัศนคติเหล่านี้ในการทำงาน