Meng Hao’s face tightened. All of a

Meng Hao’s face tightened. All of a sudden, his features looked exactly the same as they used to. He was his old self, skin a bit dark, cultured and refined, with the air of a scholar. Within the scholar’s air existed a touch of something demonic, and a hint of callousness.

Meng Hao frowned, neither lifting his head up nor paying any attention to Chu Yuyan’s voice, which drifted in from outside the Immortal’s Cave.

“Fang Mu!” she said again, her delicate brow furrowed. She had come with the specific purpose of thoroughly examining Fang Mu to find out why he irritated her so much.

However, the door to the Immortal’s Cave was sealed shut. No sound emerged to indicate Fang Mu was inside. Looking far from pleased, Chu Yuyan gave a cold harrumph. Before coming she had asked around and determined that Fang Mu hadn’t left his Immortal’s Cave for days. Along the way, she had also encountered Lin Rui, who said she had just come from Meng Hao’s after delivering a pill furnace.

“You close the door, don’t come out, and won’t even talk?” she said coldly, her eyes narrowing. “Don’t tell me there’s something you don’t want me to know about, is there Fang Mu?”

Within the Immortal’s Cave, Meng Hao frowned, continuing to ignore Chu Yuyan. He slapped his bag of holding to produce the blood-colored mask. He looked at it for a moment, then entered it with Spiritual Sense.

Within the world of the mask, he could see that the meat jelly seemed to have lost its shape-changing ability. It was no longer a parrot, but a simple rectangular slab of a meat jelly. It seemed completely lifeless, and a death aura even rose up from it.

It was extremely hard to the touch. After examining it for a moment, Meng Hao extracted his Spiritual Sense and sat there thoughtfully.

“According to the meat jelly, because it lent me some of its transformation ability, it now has to shed. It said one month….” He felt somewhat relieved. He could most likely last for a month, as long as he didn’t let anyone see him, and didn’t venture outside.

“Having Chu Yuyan outside is really annoying, though,” he thought, looking up at the large door of the Immortal’s Cave.

“Fang Mu, get out here right now!”

Meng Hao’s expression was the same as ever. He simply closed his eyes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมงเฮาหน้ารัดกุมกว่านี้ ทันที คุณสมบัติของเขาเหมือนว่าพวกเขาใช้การ เขาเป็นของเขาเก่าตนเอง ผิวไปหน่อย ล้าง และ กลั่น อากาศของผู้ ภายในอากาศของนักวิชาการจำนวนมากอย่างปีศาจ และคำแนะนำของ callousnessเมงเฮา frowned ไม่ยกหัวขึ้น หรือสนใจใด ๆ กับชู Yuyan เสียง ซึ่งลอยในจากภายนอกถ้ำของอมตะ"ฝางหมู่" เธอกล่าวว่า อีกครั้ง เธอคิ้วอ่อนงุ่นง่าน เธอมาพร้อมระบุวัตถุประสงค์ของการตรวจสอบอย่างละเอียดฝางหมู่เพื่อค้นหาว่าทำไมเขาระคายเคืองเธอมากอย่างไรก็ตาม ประตูถ้ำของอมตะถูกปิดสนิท ไม่มีเสียงออกมาส่อหมู่ฝางได้ภายใน มองไกลจากความยินดี Yuyan ชูให้เป็น harrumph เย็น ก่อนกลับ เธอได้ถามรอบ และกำหนดว่า ฝางหมู่ไม่เหลืออมตะของเขาถ้ำวัน ตลอดทาง เธอยังได้พบหลินรุ่ย ที่เธอเพิ่งได้มาจากเมงเฮาหลังส่งมอบเตาไฟยา"คุณปิดประตู ไม่ออกมา และไม่ได้พูดคุย" เธอบอกว่า จ้างงาน ดวงตาของเธอตีบ "อย่าบอกนะมีบางอย่างที่คุณอยากรู้เกี่ยวกับ มีฝางหมู่? "ภายในถ้ำของอมตะ frowned เฮาเมง การละเว้น Yuyan ชูต่อไป เขาตบกระเป๋าถือผลิตหน้ากากสีเลือดของเขา เขาดูครู่ แล้วป้อน ด้วยความรู้สึกทางจิตวิญญาณภายในโลกของหน้ากาก เขาอาจเห็นว่า วุ้นเนื้อดูเหมือนจะ สูญเสียความสามารถในการเปลี่ยนรูปร่าง มันไม่เป็นนกแก้ว แต่พื้นสี่เหลี่ยมเรียบง่ายของเนื้อวุ้น มันดูเหมือนตายอย่างสมบูรณ์ และมีออร่าตายแม้กุหลาบขึ้นจากมันมันก็ยากมากที่จะสัมผัส หลังจากตรวจสอบช่วง เมงเฮาแยกความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขา และนั่งอย่างพิถีพิถัน"ตามเนื้อเจลลี่ เนื่องจากยืมฉันบางส่วนของความสามารถในการแปลง ตอนนี้ได้หลั่ง มันบอก...หนึ่งเดือน" เขารู้สึกโล่งใจค่อนข้าง เขามักสามารถสุดท้ายสำหรับเดือน ตราบใดที่เขาไม่ให้ใครเห็นเขา และไม่ได้แห่งนี้"มีชู Yuyan นอกรำคาญจริง ๆ แม้ว่า, " เขาคิดว่า ที่ประตูใหญ่ของอมตะถ้ำมอง"ฝางหมู่ ได้ที่นี่!"เมงเฮานิพจน์ถูกเหมือนเคย เขาเพียงแค่ปิดตาของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใบหน้าของเม้งเฮารัดกุม ทั้งหมดในทันทีที่คุณสมบัติของเขาดูตรงเช่นเดียวกับที่พวกเขาใช้ เขาเป็นตัวของตัวเองอายุผิวคล้ำบิตการเพาะเลี้ยงและการกลั่นกับอากาศของนักวิชาการที่ ภายในอากาศนักวิชาการที่มีอยู่สัมผัสของบางสิ่งบางอย่างปีศาจและคำใบ้ของความกระด้างได้. เม้งเฮาขมวดคิ้วไม่ยกศีรษะของเขาขึ้นมิได้ให้ความสนใจใด ๆ เสียงชู Yuyan ซึ่งลอยจากภายนอกถ้ำอมตะของ. "ฝางหมู่!" เธอ กล่าวอีกว่าคิ้วที่ละเอียดอ่อนของเธอมีรอยย่น เธอได้มาโดยมีวัตถุประสงค์เฉพาะอย่างถี่ถ้วนตรวจสอบฝางหมู่เพื่อหาว่าทำไมเขาหงุดหงิดของเธอมาก. แต่ประตูไปสู่ถ้ำอมตะของถูกปิดผนึกปิด ไม่มีเสียงโผล่ออกมาเพื่อแสดงให้เห็นฝางหมู่ที่อยู่ข้างใน มองไกลจากความยินดีที่ชู Yuyan ให้ harrumph เย็น ก่อนที่จะมาเธอได้ถามไปรอบ ๆ และเห็นว่าฝางหมู่ที่ไม่ได้ทิ้งถ้ำอมตะของเขาสำหรับวัน ไปตามทางที่เธอยังได้พบกับหลิน Rui ที่บอกว่าเธอได้มาจากเพียงเม้งเฮาหลังจากการส่งมอบเตาเผายา. "คุณปิดประตูไม่ออกมาและจะไม่ได้พูดคุย?" เธอกล่าวอย่างเย็นชา ดวงตาของเธอกวดขัน "อย่าบอกนะว่ามีอะไรบางอย่างที่คุณไม่ต้องการให้ฉันรู้เกี่ยวกับการจะมีฝางหมู่?" ภายในถ้ำเป็นอมตะของเม้งเฮาขมวดคิ้วอย่างต่อเนื่องที่จะไม่สนใจชู Yuyan เขาตบกระเป๋าของเขาในการถือครองในการผลิตหน้ากากเลือดสี เขามองไปที่มันสักครู่แล้วใส่มันไว้ด้วยความรู้สึกทางจิตวิญญาณ. ในโลกของหน้ากากที่เขาจะได้เห็นว่าวุ้นเนื้อดูเหมือนจะมีการสูญเสียความสามารถรูปร่างที่เปลี่ยนแปลงของ มันก็ไม่ได้นกแก้ว แต่แผ่นสี่เหลี่ยมที่เรียบง่ายของเนื้อวุ้น มันดูเหมือนไม่มีชีวิตชีวาอย่างสมบูรณ์และกลิ่นอายความตายแม้จะลุกขึ้นจากมัน. มันเป็นเรื่องยากมากที่จะสัมผัส หลังจากตรวจสอบมันสักครู่เม้งเฮาสกัดความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขาและนั่งคิด. "ตามเนื้อวุ้นเพราะฉันยืมบางส่วนของความสามารถในการเปลี่ยนแปลงของมันตอนนี้มีการหลั่ง มันบอกว่าหนึ่งเดือน ... . "เขารู้สึกโล่งใจบ้าง เขาใหญ่มีแนวโน้มที่จะมีอายุการใช้งานต่อเดือนตราบใดที่เขาไม่ให้ใครเห็นเขาและไม่กล้าออกไปข้างนอก. "การมีชู Yuyan นอกเป็นที่น่ารำคาญจริงๆ แต่" เขาคิดว่ามองขึ้นไปที่ประตูใหญ่ของ อมตะถ้ำ. "ฝางหมู่ที่ได้รับออกจากที่นี่ในขณะนี้!" แสดงออกเม้งเฮาเป็นคนเดียวกับที่เคย เขาเพียงแค่หลับตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หน้าเมิงเแน่น จู่ๆ คุณสมบัติของเขามองตรงเช่นเดียวกับที่พวกเขาเคยเป็น เขาเป็นคนเก่าของเขา ผิวสีเข้มหน่อย เลี้ยงและการกลั่นที่มีอากาศของบัณฑิต ภายในของบัณฑิตอากาศมีอยู่สัมผัสอย่างปีศาจ และคําแนะนําของความใจแข็ง .เมิ่งเฮ่าขมวดคิ้ว และยกหัวขึ้น หรือสนใจเสียงของชูจารย์ Yuyan ที่ลอยจากนอกถ้ำเป็นอมตะ" ฟาง มู " เธอกล่าวอีกครั้ง คิ้วที่ละเอียดอ่อนของเธอมีรอยย่น . เธอมาด้วยวัตถุประสงค์เฉพาะของอย่างละเอียดตรวจสอบเขี้ยวมูเพื่อหาว่าทำไมเขารำคาญเธอมากอย่างไรก็ตาม ประตูถ้ำของอมตะถูกปิดสนิท ไม่มีเสียงออกมา เพื่อบ่งชี้ถึง ฟาง มู อยู่ข้างใน มองไกลจากความยินดี ชูจารย์ Yuyan ให้ harrumph เย็น แล้วเธอเคยถามไปรอบ ๆและคิดว่า ฟาง มูไม่ทิ้งถ้ำของเขาเป็นอมตะสำหรับวัน ระหว่างทาง เธอได้พบกับหลินรุ่ย , ผู้ที่กล่าวว่าเธอได้มันมาจาก เหม็ง ห่าว หลังจากส่งเม็ดเตา" เธอปิดประตู อย่าออกมา และไม่พูด ? " เธอพูดเสียงเย็นชาของเธอตาตีบแคบลง " อย่าบอกนะว่านั่นเป็นสิ่งที่คุณไม่ต้องการให้ผมรู้ มีเขี้ยว มู "ภายในถ้ำเป็นอมตะ เมิ่งฮ่าวขมวดคิ้ว การไม่สนใจชูจารย์ Yuyan . เขาตบกระเป๋าของเขาถือผลิตหน้ากากสีเลือด เขามองดูมันสักพัก แล้วใส่มันด้วยอารมณ์ความรู้สึกภายในโลกของหน้ากาก เขาอาจดูว่าเนื้อวุ้น ดูเหมือนจะสูญเสียรูปร่างของมันเปลี่ยนแปลง ความสามารถในการ มันไม่ได้เป็นนกแก้ว แต่วิสี่เหลี่ยมแผ่นวุ้นเนื้อ มันดูสมบูรณ์ ตาย และตาย ร่าจะลุกขึ้นจากมันมันยากมากที่จะสัมผัส หลังจากตรวจสอบมันสักครู่ เมิ่งฮ่าวสกัดความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขาและนั่งลงอย่างครุ่นคิด" ตามเนื้อเยลลี่ เพราะฉันยืมบางส่วนของความสามารถในการแปลงของมัน ตอนนี้มันมีการหลั่ง มันบอกว่าหนึ่งเดือน . . . . . . . " เขารู้สึกค่อนข้างโล่งใจ เขามักใช้เวลานานเป็นเดือน ตราบใดที่เขาไม่ได้ให้ใครเห็นเขา และไม่ได้ร่วมภายนอก" มีชูจารย์ Yuyan ข้างนอกน่ารำคาญจริงๆนะ " เขาคิด มองไปที่ประตูใหญ่ของถ้ำเป็นอมตะ" ฟาง มู ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ! "สีหน้าของเมิ่งเฮ่าอยู่เหมือนเดิม เขาก็ปิดตาของเขา