After returning to the Tradition Ac

After returning to the Tradition Academy, Chen Chang Sheng was drunk. He narrowed his eyes and could barely walk stably. As for the Ivy Festival, he had already put it into the back of his mind and no longer cared about it.

The library was dark. He wasn’t there so obviously, the Tradition Academy would be cold as usual. He walked to the side of lake. The surrounding was very quiet, only stars were floating on the clean water and the reflections of trees on the opposing shore were not so clear in the darkness. There was a clean spring wind blowing on his face.

He stood on a stone next to the lake, and looked up at the stars for a really long time. He then looked towards the stars in the lake for a really long time. He closed his eyes, silently stood there for a very long time and suddenly shouted out some curse words to the lake.

He always gave others a calm and silent impression and was precocious. Such venting behavior was very rare for him but he vented out his feelings tonight. He realized that he was actually a little tired so he decided to sit on the lawn next to the lake, lie down and doze off.

The library was completely dark. He did not go there to read, to absorb starlights, or to purify. He completely fell into a daze. He did not think. Over the years of his life, he never indulged himself and this was the first time he wasted time.

After some time had elapsed, he opened his eyes and saw that he was still lying on the lawn. The grass his hands were touching had moderately cold raindrops. His cheeks were also somewhat wet and the distant sky faintly had morning light coming out. It should be around five o’clock – even after self-indulging when he was drunk, he still woke up promptly. The strict or even traditional daily routine and behaviors were already penetrating into his bones and became some kind of instinct which made him feel helpless.

Habit was very strong; even purification could not change it. Chen Chang Sheng returned to his little building and used a wet towel to carefully clean his face while he was thinking. He glimpsed at the tightly closed door on the old wall and felt somewhat hopeful.

Heaven would not respond to every wish, but today, it responded. The door was opened up and the little girl jumped over the doorsill like stepping on stones to pass a brook. She hopped to him, her black ponytails swung back and forth. She looked very cute.

Luo Luo looked at him and said happily. “Loh, master, don’t you feel convenient?”

The little girl smiled very happily, but inside she was very nervous. She was afraid that Chen Chang Sheng would run away like he had done yesterday.

Chen Chang Sheng did not run today. Maybe it was because he wasn’t naked today, maybe it was because he was not fully awake from ebriety last night, maybe it was because he already gave up resisting the little girl’s entanglement or maybe he actually wanted to see her.

Walking out of the Tradition Academy, he bought two bowls of dumplings and gave the one of that was not spicy to the little girl. He then walked to the library. The little girl held the bowl, followed him and was extremely surprised but happy.

After breakfast, Chen Chang Sheng began to read. He found what he wanted to read easily off the shelf as he was very familiar with where he had placed it. He then sat on the floor and read attentively and silently, comparing the original documentations to the three thousand Scrolls of Way he read in the old temple in Xi Ning. He called this method comparison study.

Reading was a very boring activity and watching others read was even worse. Chen Chang Sheng was quietly reading. In the beginning, Luo Luo was very interested and she attempted to read with him, but after reading a while, she realized that she could not understand a lot of the books so she felt very bored. Thinking that waking up early was truly not a good thing, sleepiness, like the ants under the tree, came over constantly and endlessly. As time went by, it made her feel like her head became heavier and heavier…..

After a long time, Chen Chang Sheng woke up from his deep reading. He felt that his right arm was somewhat heavy, somewhat limp and numb. Suddenly, he recalled the scene he saw when he woke from meditation and purification last night. He turned around and the little girl was hanging on his arm and sleeping again, as expected.

Her hand actually did not hang around to his right arm, but simply grabbed onto his sleeve lightly. She also did not actually lean on his shoulder — because she was too small, she was only able to lean on his upper arm. Though this position was not really comfortable for her, she was still having a good nap…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากกลับไปสถาบันประเพณี Chen Sheng ช้างคือเมาสุรา เขา narrowed ตาของเขา และอาจเดินแทบไม่สามารถ เป็นเทศกาลไอวี่ เขามีแล้วเปลี่ยนเป็นด้านหลัง ของจิตใจของเขา และไม่ได้ ดูแลเกี่ยวกับมันไลบรารีเป็นสีเข้ม ไม่มีดังนั้นชัด สถาบันประเพณีจะเย็นเป็นปกติ เขาเดินไปทางด้านของทะเลสาบ โดยรอบเพราะ ดาวเท่านั้นลอยในน้ำสะอาด และเงาสะท้อนของต้นไม้บนฝั่งตรงข้ามเคยไม่ชัดเจนในความมืด น้ำพุสะอาดสะบัดใบหน้าได้เขายืนอยู่บนก้อนหินอยู่ติดกับทะเลสาบ และมองดาวนานจริง ๆ เขาแล้วมองไปทางดาวในทะเลสาบเป็นเวลานานจริง ๆ เขาปิดตาของเขา อย่ายืนอยู่ที่นั่นเป็นเวลานานมาก และก็ตะโกนออกคำสาปไปทะเลสาบนอกจากนี้เขามักจะให้ผู้อื่นให้ความรู้สึกสงบ และเงียบ และเป็นวัย พฤติกรรมดังกล่าวระบายยากสำหรับเขา แต่เขาระบายอากาศออกความรู้สึกของเขาคืนมา เขาตระหนักว่า เขาเป็นจริงเหนื่อยเล็กน้อยเพื่อให้เขาตัดสินใจที่ จะนั่งบนสนามหญ้าติดกับทะเลสาบ นอนหลับไลบรารีคือมืดสนิท เขาก็ไม่ไปที่นั่น เพื่ออ่าน ซับภาค หรือทำให้บริสุทธิ์ เขาสมบูรณ์ตกดึก เขาไม่คิดว่า ปีชีวิตของเขา เขาไม่เคย indulged เอง และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเสียเวลาหลังจากเวลาได้ล่วงเลยไป เขาเปิดตาของเขา และเห็นว่า เขายังคงกำลังนอนสนามหญ้า หญ้าที่มือของเขาถูกสัมผัสมีหยาดฝนเย็นปานกลาง แก้มของเขายังค่อนข้างเปียก และท้องฟ้าไกลรวย ๆ เช้าแสงออกมา มันควรจะประมาณห้าโมง – แม้ว่าตัวเองผ่อนคลายเมื่อเขาเมา เขายังคงตื่นขึ้นมาทันที เข้มงวด หรือแบบดั้งเดิมแม้แต่กิจวัตรประจำวันและพฤติกรรมแล้วทะลวงเข้าไปในกระดูกของเขา และกลายเป็น ชนิดของสัญชาตญาณซึ่งทำให้เขารู้สึกหมดหนทางบางอย่างนิสัยก็ดีมาก แม้บริสุทธิ์ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงมัน Chen Sheng ช้างกลับไปตึกของเขาเล็กน้อย และใช้ผ้าขนหนูเปียกในการเช็ดใบหน้าของเขาขณะที่เขาคิด เขา glimpsed ที่ประตูปิดสนิทบนผนังเก่า และรู้สึกว่าความหวังค่อนข้างสวรรค์จะไม่ตอบสนองต่อทุกความต้องการ แต่วันนี้ การตอบสนอง ประตูถูกเปิดขึ้น และสาวน้อยฝอ doorsill เหมือนก้าวบนหินผ่านธารน้ำ เธอรสเขา เธอ ponytails ดำก้นไปมา เธอดูน่ารักมากLuo Luo มองไปที่เขา และกล่าวอย่างมีความสุข "โละ หลัก คุณรู้สึกไม่สะดวกหรือไม่"สาวน้อยยิ้มอย่างมีความสุขมาก แต่ภายในเธอมากประสาท เธอกลัวว่า Chen Sheng ช้างจะวิ่งหนีเหมือนที่เขาทำวันนี้Chen Sheng ช้างไม่ทำวันนี้ บางทีก็ เพราะเขาไม่ได้รักวันนี้ บางทีมันเป็นเพราะเขาไม่ตื่นจาก ebriety เมื่อคืน บางทีก็ เพราะเขาให้ขึ้นต่อต้านความยุ่งเหยิงของสาวน้อยอยู่แล้ว หรือบางทีเขาจริงอยากเห็นเธอเขาเดินออกจากสถาบันการศึกษาประเพณี ซื้อชามที่สองของเกี๊ยว และให้หนึ่งที่ไม่เผ็ดไปยังสาวน้อย เขาจากนั้นเดินไปยังห้องสมุด สาวน้อยถือชาม ตามเขา และประหลาดใจมาก แต่มีความสุขหลังอาหารเช้า Chen Sheng ช้างเริ่มอ่าน เขาพบว่าสิ่งที่เขาต้องการอ่านได้อย่างง่ายดายออกจากชั้นวางขณะที่เขาคุ้นเคยกับการที่เขาได้วาง เขานั่งอยู่บนพื้น และอ่านทำความเข้าใจ และอยู่เบื้อง หลัง เปรียบเทียบเอกสารต้นฉบับไปสามพันเลื่อนของเขาอ่านในพระวิหารเก่าในซีหนิง เขาเรียกว่าการศึกษาเปรียบเทียบวิธีนี้อ่านเป็นกิจกรรมที่น่าเบื่อมาก และดูคนอื่น ๆ อ่านก็ยิ่งแย่ลง Chen Sheng ช้างก็คือการอ่านอย่างเงียบ ๆ ในการเริ่มต้น Luo Luo สนใจ และเธอพยายามอ่าน กับเขา แต่หลัง จากอ่านในขณะที่ เธอรู้ว่า เธอไม่เข้าใจหนังสือจำนวนมากเพื่อให้เธอรู้สึกเบื่อมาก คิดว่า ตื่นแต่เช้ามากไม่ได้เป็นสิ่งที่ดี ง่วงนอน เหมือนมดใต้ต้นไม้ มาอย่างต่อเนื่อง และไม่รู้จบ เมื่อเวลาผ่านไปโดย มันทำให้เธอรู้สึกว่าหัวของเธอกลายเป็นหนัก และหนัก...หลังจากเวลานาน Chen Sheng ช้างตื่นขึ้นมาจากการอ่านของเขาลึก เขารู้สึกว่าแขนขวาของเขาค่อนข้างหนัก ค่อนข้างลีบ และชา ทันใดนั้น เขาเรียกฉากที่เขาเห็นเมื่อเขาตื่นจากการทำสมาธิและทำให้บริสุทธิ์เมื่อคืน เขาหันไปรอบ ๆ และลูกสาวแขวนอยู่บนแขนของเขา และนอนหลับอีกครั้ง ตามที่คาดไว้มือของเธอจริง ไหมไม่ป้วนเปี้ยนแขนขวาของเขา แต่เพียงแค่คว้าลงบนแขนเขาเบา ๆ เธอยังไม่ยันจริงบนไหล่ของเขา — เพราะเธอเล็กเกินไป เธอได้เพียงพาดแขนของเขา ว่าตำแหน่งนี้ไม่สบายจริง ๆ สำหรับเธอ เธอยังคงมีงีบหลับดี...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากกลับไปที่สถาบันการศึกษาประเพณี Chen Sheng ช้างเมา เขาหรี่ตาของเขาและแทบจะไม่สามารถเดินเสถียร ในฐานะที่เป็นสำหรับเทศกาล Ivy เขาได้แล้วใส่ลงในด้านหลังของใจของเขาและไม่ได้รับการดูแลเกี่ยวกับเรื่องนี้. ห้องสมุดมืด เขาไม่ได้มีเพื่อให้เห็นได้ชัดว่าสถาบันการศึกษาประเพณีจะเย็นตามปกติ เขาเดินไปที่ด้านข้างของทะเลสาบ โดยรอบเป็นที่เงียบสงบมากแค่ดาวที่ลอยอยู่บนน้ำสะอาดและการสะท้อนของต้นไม้บนฝั่งตรงข้ามที่ไม่ได้ให้ชัดเจนในความมืด มีลมฤดูใบไม้ผลิเป่าทำความสะอาดบนใบหน้าของเขา. เขายืนอยู่บนก้อนหินที่อยู่ติดกับทะเลสาบและเงยหน้าขึ้นมองไปที่ดาวเป็นเวลานานจริงๆ จากนั้นเขาก็มองไปทางดาวในทะเลสาบเป็นเวลานานจริงๆ เขาปิดตาของเขาเงียบ ๆ ยืนอยู่ที่นั่นเป็นเวลานานมากและก็ตะโกนออกมาคำสาปแช่งบางส่วนไปที่ทะเลสาบ. เขามักจะทำให้คนอื่น ๆ ความประทับใจและความสงบเงียบและเป็นแก่แดด พฤติกรรมการระบายดังกล่าวเป็นที่หายากมากสำหรับเขา แต่เขาระบายออกจากความรู้สึกของเขาในคืนนี้ เขารู้ว่าเขาเป็นจริงเหนื่อยเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาจึงตัดสินใจที่จะนั่งบนสนามหญ้าที่อยู่ติดกับทะเลสาบลงนอนและหลับใน. ห้องสมุดมืดสนิท เขาไม่ได้ไปที่นั่นเพื่ออ่านเพื่อดูดซับ starlights หรือการชำระล้าง เขาสมบูรณ์ตกอยู่ในอาการงุนงง เขาไม่คิดว่า ในช่วงหลายปีของชีวิตของเขาเขาไม่เคยตามใจตัวเองและครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาเสียเวลา. หลังจากที่เวลาผ่านไปบางคนเขาเปิดตาของเขาและเห็นว่าเขายังคงนอนอยู่บนสนามหญ้า หญ้ามือของเขามีการสัมผัสมีเม็ดฝนเย็นปานกลาง แก้มของเขาก็ยังค่อนข้างเปียกและท้องฟ้าไกลแผ่วเบามีแสงออกมาในตอนเช้า มันควรจะเป็นรอบ 05:00 - แม้หลังจากที่ตัวเองผ่อนคลายเมื่อเขาเมาเขาก็ยังคงตื่นขึ้นมาทันที เข้มงวดหรือแม้กระทั่งแบบดั้งเดิมกิจวัตรประจำวันและพฤติกรรมได้แล้วเจาะเข้าไปในกระดูกของเขาและกลายเป็นชนิดของสัญชาตญาณบางอย่างที่ทำให้เขารู้สึกหมดหนทาง. นิสัยเป็นคนเข้มแข็งมาก แม้กระทั่งการทำให้บริสุทธิ์ไม่สามารถเปลี่ยนได้ เฉินช้าง Sheng กลับไปยังอาคารเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาและใช้ผ้าขนหนูเปียกอย่างรอบคอบทำความสะอาดใบหน้าของเขาในขณะที่เขาคิด เขาเห็นที่ประตูปิดฝาให้แน่นบนกำแพงเมืองเก่าและรู้สึกว่าค่อนข้างมีความหวัง. สวรรค์จะไม่ตอบสนองต่อทุกความปรารถนา แต่วันนี้มันตอบสนอง ประตูถูกเปิดขึ้นและสาวน้อยกระโดดข้าม doorsill เหมือนเหยียบลงไปบนก้อนหินที่จะผ่านลำธาร เธอกระโดดเขา ponytails สีดำของเธอเหวี่ยงไปมา เธอมองน่ารักมาก. Luo Luo มองไปที่เขาและบอกว่ามีความสุข "โละต้นแบบคุณไม่รู้สึกสะดวก?" สาวน้อยยิ้มอย่างมีความสุขมาก แต่ภายในเธอเป็นกังวลมาก เธอกลัวว่าเฉินช้าง Sheng จะวิ่งหนีไปเหมือนอย่างที่เขาเคยทำมาเมื่อวานนี้. เฉินช้าง Sheng ไม่ได้ทำงานในวันนี้ บางทีมันอาจจะเป็นเพราะเขาไม่ได้เปลือยกายในวันนี้อาจจะเป็นเพราะเขาไม่ได้ตื่นตัวอย่างเต็มที่จาก ebriety คืนที่ผ่านมาบางทีมันอาจจะเป็นเพราะเขาอยู่แล้วให้ขึ้นต่อต้านพัวพันสาวน้อยหรืออาจจะจริงเขาอยากจะเห็นเธอ. เดินออกจาก สถาบันการศึกษาประเพณีเขาซื้อสองชามของเกี๊ยวและให้หนึ่งที่ไม่เผ็ดสาวน้อย จากนั้นเขาก็เดินไปที่ห้องสมุด สาวน้อยถือชามตามเขาและรู้สึกประหลาดใจมาก แต่มีความสุข. หลังอาหารเช้า Chen Sheng ช้างเริ่มอ่าน เขาพบว่าสิ่งที่เขาอยากจะอ่านได้อย่างง่ายดายปิดการเก็บรักษาในขณะที่เขาเป็นอย่างมากที่คุ้นเคยกับการที่เขาวางไว้ จากนั้นเขาก็นั่งกับพื้นและอ่านอย่างตั้งใจและเงียบ ๆ เมื่อเปรียบเทียบกับเอกสารต้นฉบับให้กับสามพันม้วนของทางที่เขาอ่านในวัดเก่าแก่ในหนิงจิน เขาเรียกว่าการศึกษานี้เปรียบเทียบวิธี. อ่านเป็นกิจกรรมที่น่าเบื่อมากและดูคนอื่น ๆ อ่านได้แม้แต่เลว เฉินช้าง Sheng ถูกอ่านอย่างเงียบ ๆ ในการเริ่มต้น Luo Luo ก็ให้ความสนใจมากและเธอพยายามที่จะอ่านกับเขา แต่หลังจากที่ได้อ่านในขณะที่เธอรู้ว่าเธอไม่เข้าใจมากของหนังสือเพื่อให้เธอรู้สึกเบื่อมาก คิดว่าตื่นขึ้นมาในช่วงต้นเป็นจริงไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีง่วงนอนเช่นมดใต้ต้นไม้ที่เข้ามาอย่างต่อเนื่องและอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อเวลาผ่านไปมันทำให้เธอรู้สึกเหมือนหัวของเธอกลายเป็นหนักและหนัก ... .. หลังจากที่เวลานานเฉินช้าง Sheng ตื่นขึ้นมาจากการอ่านลึกของเขา เขารู้สึกว่าแขนข้างขวาของเขาค่อนข้างหนักค่อนข้างนุ่มและชา ทันใดนั้นเขาจำได้ว่าฉากที่เขาเห็นเมื่อเขาตื่นขึ้นมาจากการทำสมาธิและการทำให้บริสุทธิ์คืนที่ผ่านมา เขาหันไปรอบ ๆ และสาวน้อยที่ถูกแขวนอยู่บนแขนของเขาและนอนหลับอีกครั้งตามที่คาดไว้. มือของเธอจริง ๆ ไม่ได้ไปไหนมาไหนกับแขนข้างขวาของเขา แต่เพียงคว้าลงบนแขนของเขาเบา ๆ นอกจากนี้เธอยังไม่ได้จริงยันบนไหล่ของเขา - เพราะเธอมีขนาดเล็กเกินไปเธอเป็นเพียงสามารถที่จะพึ่งพาแขนของเขา แม้ว่าตำแหน่งนี้ไม่สบายจริงๆสำหรับเธอเธอก็ยังคงมีการนอนหลับที่ดี ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากกลับมาถึงประเพณีโรงเรียน เฉินฉาง เซิง เมา เค้าคอดตาของเขาและเดินแทบไม่ได้เสถียร สำหรับเทศกาล ไอวี่ เขาได้ใส่ลงในด้านหลังของจิตใจของเขาและไม่ห่วงมันห้องสมุดก็มืด เขาไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว ประเพณี สถาบันจะเย็นเป็นปกติ เขาเดินไปที่ข้างทะเลสาบ โดยรอบเงียบสงบ ดาวเท่านั้นที่ลอยอยู่ในน้ำที่สะอาด และภาพสะท้อนของต้นไม้ฝั่งตรงข้าม ก็ไม่ค่อยชัดเจนในความมืด มีฤดูใบไม้ผลิสะอาด ลมพัดผ่านใบหน้าของเขาเขายืนอยู่บนหินข้างทะเลสาบ และมองขึ้นไปที่ดาวมานานแล้ว จากนั้นเขาก็มองไปยังดาวในทะเลสาบเป็นเวลานานจริงๆ เขาหลับตาลงอย่างเงียบๆ ยืนเป็นเวลานานมาก และก็ตะโกนออกมาคําบางคําสาปทะเลสาบเขามักจะให้ผู้อื่นสงบและความประทับใจที่เงียบและก็แก่แดด เช่น venting พฤติกรรมก็ยากมากสำหรับเขา แต่เขาระบายความรู้สึกของเขาคืนนี้ เขาตระหนักว่าเขาก็เหนื่อย ดังนั้นเขาตัดสินใจที่จะนั่งบนสนามหญ้าข้างทะเลสาบ นอนลงและหลับไปห้องสมุดก็มืดไปหมด เขาไม่ได้ไปอ่าน ซึมซับ starlights หรือฟอก . เขาก็ตกอยู่ในภาวะที่งงงวย เขาไม่ได้คิด กว่าปีของชีวิตของเขา เขาไม่เคยตามใจตัวเอง และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเสียเวลาหลังจากเวลาผ่านไป เขาก็ลืมตาขึ้น และพบว่าเขายังนอนอยู่บนสนามหญ้า หญ้า มือของเขาสัมผัสได้ค่อนข้างเย็น หยดน้ำฝน แก้มของเขายังค่อนข้างเปียกและท้องฟ้าไกล ๆมีแสงเช้า ออกมา มันน่าจะประมาณห้าโมงยิ่งขึ้น หลังจากที่ตนเองโอ๋ตอนเขาเมา เขาก็ตื่นขึ้นมาทันที เข้มงวด หรือแม้แต่ดั้งเดิมกิจวัตรและพฤติกรรมได้เจาะเข้าไปในกระดูกของเขา และก็เป็นสัญชาตญาณที่ทำให้เขารู้สึกหมดหนทางนิสัยมันแรงมาก แม้แต่การไม่สามารถเปลี่ยนมันได้ เฉินฉาง เซิง กลับไปที่ตึกเล็ก ๆน้อย ๆของเขาและใช้ผ้าเช็ดตัวเปียกๆ ใบหน้าของเขาในขณะที่เขากำลังคิดอะไรอยู่ เขามองผ่านๆ ประตูที่ปิดแน่นบนผนังเก่าและสึกค่อนข้างมีความหวังสวรรค์จะไม่ตอบสนองต่อทุกความต้องการ แต่ วันนี้ มัน ตอบ ประตูถูกเปิดขึ้นและสาวน้อยกระโดดข้ามธรณีประตูเหมือนเหยียบหิน ผ่านลำธาร เธอจับเขา , ponytails สีดำของเธอแกว่งไปมา เธอดูน่ารักมากหลัวหลัวมองตาเค้าและพูดอย่างมีความสุข " โล๊ะ อาจารย์ คุณไม่รู้สึกสะดวกสบาย ? "สาวน้อยยิ้มอย่างมีความสุขมาก แต่ภายใน เธอตื่นเต้นมาก เธอกลัวว่าเฉินฉาง เซิง ก็จะวิ่งหนีไปเหมือนที่เขาทำตั้งแต่เมื่อวานเฉินฉาง เซิง ไม่ได้วิ่งในวันนี้ อาจเป็นเพราะเค้าไม่ได้แก้ผ้าวันนี้ อาจจะเป็นเพราะเขายังตื่นไม่เต็มที่ จาก ebriety เมื่อคืน อาจเป็นเพราะเค้ายอมแพ้แล้ว การต่อต้านของเด็กพวกนี้ หรือบางทีเขาก็อยากจะเห็นเธอเดินออกมาจากประเพณีของโรงเรียน เขาซื้อขนมสองชามและให้หนึ่งของที่ไม่เผ็ด กับสาวน้อย จากนั้นเขาก็เดินไปที่ห้องสมุด สาวน้อยถือชาม ตามเขา และค่อนข้างแปลกใจแต่ก็มีความสุขหลังจากอาหารเช้า เฉินฉาง เซิง เริ่มอ่าน เขาพบว่าเขาต้องการที่จะอ่านได้อย่างง่ายดายปิดชั้น เขาคุ้นเคยกับที่เขาได้วางไว้แล้ว จากนั้นเขาก็นั่งบนพื้นและอ่านอย่างตั้งใจและอย่างเงียบ ๆ เปรียบเทียบกับเอกสารต้นฉบับไปสามพันม้วน วิธีที่เขาอ่านในวิหารเก่าในซีหนิง เขาเรียกวิธีการนี้เปรียบเทียบ .การอ่านเป็นกิจกรรมที่น่าเบื่อมากและดูคนอื่นอ่านก็ยิ่งแย่ลง เฉินฉาง เซิง เงียบ ๆอ่าน ในการเริ่มต้น , Luo หลัวสนใจมันมาก เธอพยายามที่จะอ่านกับเขา แต่หลังจากอ่านสักพัก เธอตระหนักว่าเธออาจจะไม่เข้าใจมากของหนังสือ เธอจึงรู้สึกเบื่อมาก คิด ว่า ตื่นเช้าขึ้นมา ที่แท้จริง ไม่ใช่สิ่งที่ดี ง่วงนอน เหมือนมดใต้ต้นไม้ มาอย่างต่อเนื่องและไม่สิ้นสุด เมื่อเวลาผ่านไป มันทำให้เธอรู้สึกเหมือนศีรษะของเธอเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ . . . . .หลังจากที่เวลานาน เฉินฉาง เซิง ตื่นขึ้นมาอ่านลึกของเขา เขารู้สึกว่าแขนข้างขวาของเขาหนักค่อนข้าง ค่อนข้างปวกเปียกและชา ทันใดนั้นเขานึกถึงเหตุการณ์ที่เขาเห็นเมื่อเขาตื่นจากสมาธิ บำบัดน้ำเสีย เมื่อคืนนี้ เขาหันไปรอบ ๆและสาวน้อยที่ถูกแขวนอยู่บนแขนของเขา และหลับอีกครั้ง ตามที่คาดไว้มือของเธอจริง ไม่แขวนรอบแขนขวา แต่ก็มาคว้าแขนของเขาเบาๆ เธอยังไม่ได้จริง ๆ พิงไหล่ของเขา เพราะมันเล็กเกินไป เธอสามารถซบต้นแขน แม้ว่าตำแหน่งนี้ได้สบายๆ เธอยังคงมีการนอนที่ดี . . . . . . .