见过，可见这新人也出不了什么头。 许筎住在冷清的畅天楼里，听闻这里曾经

见过，可见这新人也出不了什么头。

许筎住在冷清的畅天楼里，听闻这里曾经住过受宠的妃嫔，可是如今这里只有她和另一个刚进宫的才人居住，每日里除了发呆就是吃饭，他们连去给皇后请安的资格也没有，而其他地方也不敢随便去，就怕冲撞到哪位贵人。

乞巧节时，宫里大大小小的妃嫔总算都出了门，各个盛装打扮，只求能偶遇帝王。

许筎精心打扮了一番，带着宫女出现在御花园，途中巧遇了不少低位份妃嫔，这些女人都比她年纪大，也没有她漂亮，她理了理衣角，努力让自己显得更加自然些。

只是她还未能走出多远，就见到前面的太假宫女如潮水般向两边推开，她定睛一看，原来是皇上与昭贵妃相携而来，她忙上前福身道：“见过皇上。”

封谨看着眼前的粉红色衣女子，微微皱眉道：“你是何人？”难道没有听到高德忠击掌示意退避的声音？

“妾是新进宫的……”

“不知规矩，拖下去，”封谨看到她这个样子，厌烦的皱了皱眉，“一个小小才人，竟穿得如此越矩，降为末等更衣，日后不得出现在朕面前。”说完，也不管对方的脸色，径直走开了。

庄络胭跟在他身后，回头向那小才人看去，只看到她惊慌失措跪坐在地上的样子。

她淡淡一笑，瞧，又是一个送死的。

回过头，看着前方纷纷避开的人影，庄络胭嘴角带着一抹淡淡的笑意，往往识时务者才能活得更好，那个许才人连自己是谁都忘记了。

作者有话要说：下次更新是封谨的番外。

〖 ［本章结束］

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดู ซึ่งก็ไม่มีอะไร Xu 筎ฟรีอาศัยอยู่ในอาคารร้าง ได้ยินเมื่ออาศัยอยู่ที่นี่ก็เริ่มชื่นชอบ แต่ตอนนี้มีเฉพาะความสามารถพิเศษของเธอ และอีกเพียงป้อนเรสซิเด้นท์พาเลซ อาหารทุกวันยกเว้นดึก เป็น พวกเขาได้ไม่ได้ทักทายควีนของสิทธิ์ แต่กล้าไม่ไปอื่น กลัวความขัดแย้งซึ่งผมยังไม่พบ เมื่อคริสต์ศักราชปฏิทินส่วน นางสนมพาออกประตู ขนาดใหญ่ และขนาดเล็ก แต่งตัวทั้งหมด เฉพาะในพบจักรพรรดิในที่สุด เสื้อ筎 Xu สองเท่า มีแม่บ้านปรากฏใน Royal Court เส้นกันดีมากกับของภรรยาน้อย ผู้หญิงเหล่านี้มีอายุมากกว่าเธอ หรือเธอจะสวยงาม เธอ straightened เสื้อผ้าของฉัน พยายามที่จะปรากฏธรรมชาติ เธอไม่ได้ได้รับจากเพียงเท่าใด คุณดูหน้าเกินไปน้ำท่วมฝ่ายผลักด้านข้าง หุ่นดี เธอเปิดออกให้เป็นจักรพรรดิและ Chiu kuei มานี้ เธอก้าวไปข้างหน้าให้พร: "พบจักรพรรดิ ” จินเฟิงมองผู้หญิงในสีชมพู คิ้วเล็กน้อย: "คุณใคร "ไม่ได้ยินเสียงของเกา Dezhong ปรบมือหลีกเลี่ยง signalled "นางสนมเป็นบ้านใหม่..." "ฉันไม่รู้กฎ ลาก อยากเห็นเธอแบบนี้ คิ้วเหนื่อย "ตัวเล็กความสามารถเสื้อ ผ้ามากแรงบิดเพิ่มมากขึ้น ลดการแต่งกายที่สุด ต้องไม่เกิดขึ้นในอนาคตหน้าฉัน "กับที่ ไม่หน้าของฝ่ายตรงข้าม ทันที ย่านสวนหลังเขา กลับมองไปความสามารถน้อย เท่านั้นเมื่อต้องการดูวิธีเธอพอคุกเข่าลงลงบนพื้น เธอยิ้ม และ voila อื่นตาย มองกลับ มองไปข้างหน้าเพื่อหลีกเลี่ยงตัวเลข ยานลู ด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนริมฝีปากของเธอ มักจะฉลาดก็ดี ที่ว่า พรสวรรค์แม้ลืม ผู้เขียนได้ให้พูด: การปรับปรุงถัดไปจะย้ายนอก 〖 [ตอนท้ายของบทนี้]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จะเห็นได้ว่าเห็นอะไรใหม่ที่ไม่สามารถออกจากหัว

许筎อาศัยอยู่ในอาคารร้าง畅天ว่าเคยเป็นเมียน้อยของที่นี่เน้นแต่ทุกวันนี้มีเพียงเธอกับอีกคนที่เพิ่งเข้าวังเพียงอาศัยอยู่ในแต่ละวันนอกจากงงๆคืออาหารที่พวกเขาไม่สามารถเดินทางไปให้ราชินีไม่เหมาะที่จะแสดงและสถานที่อื่นๆยังไม่กล้าไปกลัวจะบินเข้ามาซึ่งเป็นหนึ่งในขุนนาง

เมื่อขอทานเทศกาลในพระราชวังขนาดใหญ่และเล็กๆน้อยๆของภรรยาก็จะออกจากประตูทุกแต่งตัวสามารถหวังกับกษัตริย์

许筎บรรจงแต่งตัวกับนางกำนัลที่ปรากฏอยู่ในพระราชอุทยานพวกเขาพบมากของผู้หญิงเหล่านี้จะต่ำในส่วนของภรรยาที่อายุน้อยกว่าเธอมากก็ไม่ได้สวยเธอจัดแจงเสื้อผ้าให้ตัวเองมากขึ้นตามธรรมชาติ .

แต่เธอยังไม่เดินไกลจะได้เจอหน้าก็ปลอมเช่นน้ำท่วมนางกำนัลทั้งสองข้างผลักเธอและเมื่อฉันดูเป็นรูปจ้าวจักรพรรดิและพระพรจากเธอรีบเดินไปที่เขากล่าวว่า " เห็นฝ่าบาท . . . . . . .

ขอก่อนที่จะมองจดหมายสีชมพูเสื้อผ้าผู้หญิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและกล่าวว่า : " คุณจะเป็นใคร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " ไม่ได้ยินเสียงตบมือส่งสัญญาณให้高德忠ถอย ? ? ? ? ? ? ?

" พระสนมเรือนเป็นสินค้าใหม่ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "

" ไม่รู้ว่าทำจดหมายไปขอ " " " " " " " ที่เห็นเธอเป็นแบบนี้น่าเบื่อขมวดคิ้ว " เล็กๆน้อยๆที่ไม่เห็นด้วยแต่ยิ่งเวลาแต่งตัวแล้วลงมาที่สิ้นสุดและไม่อนุญาตให้ใช้ในล็อกเกอร์ฉันในอนาคตข้างหน้า " . . . . . . พูดจบก็ไม่ว่ากันในหน้ากลับเดินจากไป ธนาคารแห่งประเทศไทย ( ธปท. )

ตรังและระบายสีอยู่ข้างหลังเขาจะย้อนกลับไปเพียงเล็กน้อยแล้วมองไปเห็นเธอนั่งในท่าคุกเข่าบนพื้นดูแตกตื่น

เธอยิ้มดูเป็นอีกหนึ่งศพ

หันไปมองด้านหน้าเป็น shying ห่างจากคนตรังกับเครือข่ายและระบายสีปากซีดยิ้มบ่อยๆจะรู้ว่าการมีชีวิตที่ดีขึ้นและมีความสามารถที่แม้แต่ตัวเองเป็นใครที่ถูกลืม

มีอะไรจะพูด : ผู้เขียนเป็นจดหมายขอคราวหน้าปรับปรุงสีภายนอก บทนี้

" [ จบ ]