POLYMER MOLECULAR WEIGHT MEASUREMEN

POLYMER MOLECULAR WEIGHT MEASUREMENT
Mar´ıa Guadalupe Neira-Vel´azquez, Mar´ıa Teresa Rodr´ıguez-Hern´andez, Ernesto Hern´andez-Hern´andez, and Antelmo R. Y. Ruiz-Mart´ınez
17.1 INTRODUCTION
Gel permeation chromatography (GPC), also known as size-exclusion chromatography (SEC), is a chromatographic technique that employs specialized columns to separate natural and synthetic polymers, biopolymers, or proteins on the basis of their size. GPC is the most widely used technique for the analysis of polymers, in relation to other techniques of molecular weight (MW) measurement; the analysis is very fast (compared to older techniques) and can be carried out in a couple of hours. It can be used for samples soluble in organic and aqueous eluents, and for MWs from approximately 100 to several million daltons (Da). With GPC, it is also possible to obtain the MW of polymers that are soluble only at high temperatures. Besides, in contrast to traditional techniques, it yields all MW averages and the molecular weight distribution (MWD).
17.2 HISTORICAL BACKGROUND
The word chromatography was used for the first time in 1906 by a Russian botanist, Mikhail Tswett, who described itas anewtechnique toseparate the components of complex mixtures [1, 2]. His work was published in the Proceedings of the German Botanical Society; there he described a technique based on the partition of solutes between a stationary solid adsorbent and a moving liquid phase. The experiment consisted in pouring a small quantity of the solution of pigments, such as green leaf pigments, on the top of a vertical column of absorbent, followed by a flow of pure solvent, whereupon a series of colored bands formed
Handbook of Polymer Synthesis, Characterization, and Processing, First Edition. Edited by Enrique Sald´ıvar-Guerra and Eduardo Vivaldo-Lima. © 2013 John Wiley & Sons, Inc. Published 2013 by John Wiley & Sons, Inc.
down the length of the column in a sequence determined by mass relationships and absorption coefficients [3]. Despite the tremendous potential impact of his discovery, chromatography was not revived until 1931, under the stimulus of widespread research on the separation of carotenoids from several natural sources by adsorption analysis on fibrous alumina [4]. Since the cited work was published, chromatography application has been extended over practically all areas of chemistry. In polymer science, chromatography was used for the first time by Moore in 1963 to determine the MWD of polymers [5]. The technique was really invented by Lathe and Ruthven [6], who were working at Queen Charlotte’s Hospital in London. They received the John Scott Award for their invention. In 1964 Moore, from the Dow Chemical Company, prepared GPC columns using crosslinked polystyrene with controlled pore size [7]; after publishing his results, there was a rapid increase of research activity in the field of measurement of the MW of polymers. James Waters, industry pioneer and entrepreneur, had founded Waters Associates (WA) in 1958 in order to invent instruments for others. He worked with five employees in the rented basement of a police station. In 1961 John Moore required from WA to develop a 0.1 ml volume flow cell, which would enable him to develop an instrument using gel columns to analyze the MW of polymers (natural and synthetic macromolecules). After experimental work by Moore, followed by negotiations between Dow and WA and additional hard work to scale up the synthesis of the polymeric gel used in the columns, the invention of the GPC was completed, becoming a major breakthrough for WA.
355

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดน้ำหนักโมเลกุลของพอลิเมอร์Mar´ıa Guadalupe Neira-Vel´azquez, Mar´ıa เทเรซา Rodr´ıguez-Hern´andez, Ernesto Hern´andez Hern´andez และ Antelmo R. Y. Ruiz-Mart´ınez17.1 แนะนำเจลซึม chromatography (GPC), รู้จักแยกขนาดเป็น chromatography (วินาที), เทคนิค chromatographic ที่มีคอลัมน์เฉพาะแยกโพลิเมอร์ธรรมชาติ และสังเคราะห์ biopolymers หรือโปรตีนตามขนาด ได้ GPC เป็นเทคนิคที่ใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการวิเคราะห์ของโพลิเมอร์ เกี่ยวกับเทคนิควัด น้ำหนักโมเลกุล (MW) การวิเคราะห์เป็นอย่างรวดเร็ว (เมื่อเทียบกับเทคนิคเก่า) และสามารถทำได้ในสองสามชั่วโมง สามารถใช้ ตัวอย่างละลายในอินทรีย์ และอควี eluents และ MWs ประมาณ 100 ไปหลายล้าน daltons (ดา) ด้วย GPC นอกจากนี้ยังสามารถได้รับ MW ของโพลิเมอร์ที่ละลายน้ำได้ที่อุณหภูมิสูง นอก ตรงข้ามเทคนิคดั้งเดิม มันทำให้ทั้งหมด MW ค่าเฉลี่ยและการกระจายน้ำหนักโมเลกุล (MWD)หา 17.2 เบื้องหลังประวัติศาสตร์Chromatography คำใช้เวลา first ใน 1906 โดย botanist รัสเซีย มิ Tswett ผู้อธิบาย itas anewtechnique toseparate ส่วนประกอบของน้ำยาผสมซับซ้อน [1, 2] งานของเขาถูกตีพิมพ์ในกระบวนการพิจารณาของสมาคมพฤกษศาสตร์เยอรมัน มีเขาอธิบายเทคนิคที่อยู่บนพาร์ติชันของ solutes adsorbent แข็งเป็นประจำและเฟสของเหลวเคลื่อนไหว ทดลองประกอบด้วยในเทโซลูชั่นของเม็ดสี เช่นสีเขียวใบไม้ บนคอลัมน์แนวตั้งของดูดซับ ปริมาณตาม flow ของตัวทำละลายบริสุทธิ์ whereupon ชุดของแถบสีที่เกิดขึ้นคู่มือของพอลิเมอร์สังเคราะห์ คุณลักษณะ และประมวล ผล รุ่นแรก แก้ไข โดย Enrique Sald´ıvar Guerra และ Eduardo Vivaldo ม่า © 2013 จอห์น Wiley & Sons, Inc. ประกาศ 2013 โดยจอห์น Wiley & Sons, incลงความยาวของคอลัมน์ตามลำดับตามความสัมพันธ์โดยรวมและการดูดซึม coefficients [3] แม้มหาศาลผลกระทบของการค้นพบของเขา chromatography ถูกไม่สามารถฟื้นฟูจนถึง 1931 ภายใต้การกระตุ้นของแยกของ carotenoids จากหลายแหล่งธรรมชาติโดยดูดซับอลูมินา fibrous [4] วิเคราะห์วิจัยอย่างแพร่หลาย ตั้งแต่งานอ้างอิงถูกเผยแพร่ chromatography แอพลิเคชันมีการขยายไปเกือบทุกพื้นที่ของเคมี วิทยาศาสตร์พอลิเมอร์ chromatography ถูกใช้สำหรับเวลา first โดยมัวร์ใน 1963 MWD ของโพลิเมอร์ [5] เทคนิคจริง ๆ ได้ถูกคิดค้น โดยเครื่องกลึงและ Ruthven [6], ที่ทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลควีนชาร์ล็อตในลอนดอน ได้รับรางวัลจอห์นสก็อตสำหรับประดิษฐ์ของพวกเขา ในปี 1964 มัวร์ จาก บริษัทเคมีว เตรียมคอลัมน์ GPC ด้วยโฟม crosslinked ขนาดรูขุมขนควบคุม [7]; หลังจากการประกาศผลของเขา มีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของกิจกรรมวิจัยใน field วัดของ MW ของโพลิเมอร์ น้ำ James ผู้บุกเบิกอุตสาหกรรมและผู้ประกอบการ ได้ก่อตั้งน้ำร่วม (WA) พ.ศ.การสร้างเครื่องมือผู้อื่น เขาทำงานกับ five พนักงานเช่าชั้นใต้ดินของสถานีตำรวจ ใน 1961 จอห์นมัวร์ต้องจาก WA พัฒนา 0.1 มล.ปริมาตร flow เซลล์ ซึ่งจะช่วยให้เขาพัฒนาเครื่องมือที่ใช้เจลคอลัมน์วิเคราะห์ MW ของโพลิเมอร์ (macromolecules ธรรมชาติ และสังเคราะห์) หลังจากงานทดลองโดยมัวร์ ตาม ด้วยการเจรจาระหว่างดาว และ WA และทำงานหนักเพิ่มเติมในการปรับสร้างเจลชนิดที่ใช้ในคอลัมน์ การประดิษฐ์ของ GPC ที่เสร็จ เป็น ความก้าวหน้าสำคัญใน WA355

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

POLYMER
น้ำหนักโมเลกุลวัดMar'ıaกัวดาลูNeira-Vel'azquez, เทเรซาMar'ıaRodr'ıguez-Hern'andez, เออร์เนส Hern'andez-Hern'andez และ Antelmo RY Ruiz-Mart'ınez
17.1
บทนำโคเจลซึมผ่าน(GPC ) ยังเป็นที่รู้จักกันเป็นโคขนาดยกเว้น (ก.ล.ต. ) เป็นเทคนิคโครมาที่มีพนักงานคอลัมน์เฉพาะในการแยกโพลิเมอร์ธรรมชาติและสังเคราะห์พลาสติกชีวภาพหรือโปรตีนบนพื้นฐานของขนาดของพวกเขา GPC เป็นเทคนิคที่ใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการวิเคราะห์ของโพลิเมอร์ที่มีความสัมพันธ์กับเทคนิคอื่น ๆ ที่มีน้ำหนักโมเลกุล (MW) วัด การวิเคราะห์เป็นไปอย่างรวดเร็วมาก (เมื่อเทียบกับเทคนิคเก่า) และสามารถดำเนินการได้ในสองสามชั่วโมง มันสามารถใช้สำหรับตัวอย่างที่ละลายน้ำได้ในตัวชะอินทรีย์และน้ำและน้ำหนักโมเลกุลประมาณ 100 ถึงหลายล้านดาลตัน (ดา) ด้วย GPC ก็ยังเป็นไปได้ที่จะได้รับเมกะวัตต์ของโพลิเมอร์ที่ละลายน้ำได้เท่านั้นที่อุณหภูมิสูง นอกจากนี้ในทางตรงกันข้ามกับเทคนิคแบบดั้งเดิมก็มีอัตราผลตอบแทนเฉลี่ยทั้งหมดเมกะวัตต์และการกระจายน้ำหนักโมเลกุล (MWD).
17.2
ภูมิหลังทางประวัติศาสตร์โคเป็นคำที่ใช้สำหรับสายครั้งแรกใน1906 โดยนักพฤกษศาสตร์รัสเซียมิคาอิล Tswett ผู้บรรยาย ITAS anewtechnique toseparate ส่วนประกอบของผสมที่ซับซ้อน [1, 2] ผลงานของเขาได้รับการตีพิมพ์ในการดำเนินการของเยอรมันพฤกษศาสตร์สังคม; มีเขาอธิบายเทคนิคที่ขึ้นอยู่กับพาร์ทิชันของตัวถูกละลายระหว่างตัวดูดซับแข็งนิ่งและเคลื่อนไหวของเหลว
การทดลองประกอบด้วยเทปริมาณขนาดเล็กของการแก้ปัญหาของเม็ดสีเช่นเม็ดสีใบสีเขียวด้านบนของคอลัมน์ในแนวตั้งของการดูดซับตามด้วยฟลอริด้าโอ๊ยตัวทำละลายบริสุทธิ์ครั้นแล้วชุดของแถบสีที่เกิดขึ้นคู่มือของพอลิเมอสังเคราะห์ลักษณะและการประมวลผลฉบับพิมพ์ครั้งแรก แก้ไขโดยเอ็นริเกSald'ıvar-Guerra และเอดูอาร์วิวัลโด-ลิมา © 2013 John Wiley & Sons, Inc เผยแพร่ 2013
โดยจอห์นไวลีย์แอนด์ซันส์อิงค์ลงความยาวของคอลัมน์ในลำดับที่กำหนดโดยความสัมพันธ์มวลและการดูดซึมCOEF cients ไฟเมื่อ [3] แม้จะมีผลกระทบต่อศักยภาพอันยิ่งใหญ่ของการค้นพบของเขาโคไม่ได้ฟื้นขึ้นมาจนถึงปี 1931 ภายใต้มาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจของการวิจัยอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับการแยกตัวของนอยด์จากแหล่งน้ำธรรมชาติหลายที่โดยการวิเคราะห์การดูดซับในสายอลูมิ brous [4] ตั้งแต่ทำงานอ้างถูกตีพิมพ์ใบสมัครโคได้รับการขยายไปทั่วทุกพื้นที่จริงของสารเคมี ในสาขาวิทยาศาสตร์พอลิเมอโคถูกนำมาใช้เป็นครั้งแรกโดยสายมัวร์ในปี 1963 เพื่อตรวจสอบ MWD ของโพลีเมอ [5] เทคนิคที่ถูกคิดค้นจริงๆโดยเครื่องกลึงและรูทเวน [6] ที่กำลังทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลสมเด็จพระราชินีชาร์ลในกรุงลอนดอน พวกเขาได้รับจอห์นสกอตต์ได้รับรางวัลสำหรับการประดิษฐ์ของพวกเขา ในปี 1964 มัวร์จาก บริษัท Dow Chemical คอลัมน์ GPC เตรียมใช้สไตรีนเชื่อมขวางที่มีขนาดรูขุมขนควบคุม [7]; หลังจากการประกาศผลของเขามีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของกิจกรรมการวิจัยใน ELD ไฟของการวัดของเมกะวัตต์โพลิเมอร์ เจมส์ Waters, ผู้บุกเบิกอุตสาหกรรมและผู้ประกอบการที่ได้ก่อตั้งขึ้น Associates น้ำ (WA) ในปี 1958 เพื่อที่จะคิดค้นเครื่องมือที่ใช้สำหรับคนอื่น ๆ เขาทำงานร่วมกับพนักงานสายได้ในชั้นใต้ดินเช่าของสถานีตำรวจ ในปี 1961 จอห์นมัวร์ที่จำเป็นจากวอชิงตันในการพัฒนา 0.1 มล. ปริมาณชั้นโอ๊ยมือถือซึ่งจะช่วยให้เขาในการพัฒนาเครื่องมือที่ใช้ในคอลัมน์เจลในการวิเคราะห์เมกะวัตต์ของโพลิเมอร์ (ธรรมชาติและสังเคราะห์โมเลกุล) หลังจากการทดลองโดยมัวร์ตามมาด้วยการเจรจาระหว่างดาวโจนส์และวอชิงตันและการทำงานอย่างหนักที่เพิ่มระดับขึ้นการสังเคราะห์พอลิเมอเจลที่ใช้ในคอลัมน์การประดิษฐ์ของ GPC เสร็จสมบูรณ์กลายเป็นความก้าวหน้าที่สำคัญสำหรับ WA.
355

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โมเลกุลพอลิเมอร์การวัด
มี.ค. ´ıเป็น Guadalupe ไนราดีใหม่ azquez มี.ค. ´ıเทเรซ่าลุยส์โรดรีเกซ เอร์นันเดซ ใหม่เป็น´ı andez เฮอ เอร์นันเดซ ใหม่ andez เอร์นันเดซ ใหม่ andez และ antelmo อาร์. วาย รูอิซ มาร์ท´ıเนซา

เอาเจลผ่านโครมาโตกราฟี ( GPC ) , ที่รู้จักกันเป็นขนาดยกเว้นโครม ( วินาที ) เป็น และเทคนิคที่ใช้เฉพาะกับคอลัมน์แยก พอลิเมอร์ธรรมชาติและสังเคราะห์โปรตีนหรือโปรตีนบนพื้นฐานของขนาดของพวกเขา GPC เป็นส่วนใหญ่ใช้กันอย่างแพร่หลายเทคนิคสำหรับการวิเคราะห์สารโพลิเมอร์ ในความสัมพันธ์กับเทคนิคอื่น ๆของน้ำหนักโมเลกุล ( MW ) การวัด วิเคราะห์ได้รวดเร็วมาก ( เมื่อเทียบกับเทคนิคเก่า ) และสามารถดำเนินการได้ใน 2 ชั่วโมง มันสามารถใช้สำหรับตัวอย่างสารละลายตัวชะละลายอินทรีย์ ,และ mws จากประมาณ 100 ถึงหลายล้านดาลตัน ( Da ) กับโค มันยังเป็นไปได้ที่จะได้รับ MW ของพอลิเมอร์ที่ละลายที่อุณหภูมิสูง นอกจากนี้ ในทางตรงกันข้ามกับเทคนิคแบบดั้งเดิม มันให้ผลทั้งหมดเฉลี่ยและการกระจายน้ำหนักโมเลกุล ( MW mwd ความเป็นมา

17.2 )คำที่ใช้สำหรับโครมาโตกราฟี จึงตัดสินใจเดินทางไปเวลาใน 1906 โดยนักพฤกษศาสตร์ชาวรัสเซีย มิคาอิล tswett , ที่อธิบายไอแทส anewtechnique การส่วนประกอบของส่วนผสมเชิงซ้อน [ 1 , 2 ] ผลงานของเขาได้รับการตีพิมพ์ในกิจการของสมาคมพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน มีเขาอธิบายเทคนิคพื้นฐานในพาร์ทิชันของสารละลายระหว่างสารดูดซับของแข็งเครื่องเขียนและย้ายเฟสของเหลวการทดลองใช้ในการเทปริมาณขนาดเล็กของสารละลายสี เช่น สีใบเขียว ที่ด้านบนของคอลัมน์แนวตั้งของการดูดซับ ตามด้วย โอ๊ยflของตัวทำละลายบริสุทธิ์ ซึ่งชุดของแถบสีขึ้น
คู่มือของพอลิเมอร์สังเคราะห์ วิเคราะห์ และประมวลผล รุ่นแรก แก้ไขโดย Enrique sald ´ıวาร์โด้ และ vivaldo Guerra ลิมา .สงวนลิขสิทธิ์ 2012 จอห์นนิ่ง&บุตรชาย , Inc เผยแพร่ 2013 โดยจอห์นนิ่ง& Sons , Inc
ลงความยาวของคอลัมน์ในลำดับที่กำหนดโดยความสัมพันธ์มวลและการดูดซึม coef จึง cients [ 3 ] แม้ผลกระทบที่มีศักยภาพมหาศาลของการค้นพบของเขาโครมไม่ฟื้น จนกระทั่ง 1931ภายใต้การกระตุ้นของการวิจัยอย่างกว้างขวางในการแยกแคโรทีนอยด์จากหลายแหล่งธรรมชาติโดยการวิเคราะห์การดูดซับบนอะลูมินาจึง brous [ 4 ] เนื่องจากอ้างงานเผยแพร่ โครมาโทกราฟี การได้ขยายไปเกือบทุกพื้นที่ของเคมี วิทยาศาสตร์พอลิเมอร์ โครมาโทกราฟี คือใช้สำหรับจึงตัดสินใจเดินทาง เวลา โดย มัวร์ ในปี 1963 เพื่อหา mwd ของพอลิเมอร์ [ 5 ]เทคนิคก็คิดค้นโดยกลึงและวงศ์ [ 6 ] ใครเคยทำงานที่ โรงพยาบาลควีนชาร์ล็อต ใน ลอนดอน พวกเขาได้รับรางวัลจอห์น สก็อตสำหรับสิ่งประดิษฐ์ของพวกเขา ในปี 1964 มัวร์ จาก บริษัท ดาว เคมิคอล เตรียมใช้พอลิสไตรีนกับคอลัมน์ GPC เครื่องควบคุมขนาดรูพรุน [ 7 ] ; หลังจากที่การประกาศผลของเขามีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของกิจกรรมการวิจัยในสาขาจึงวัดของ MW ของพอลิเมอร์ เจมส์น้ำ , ผู้บุกเบิกอุตสาหกรรมและผู้ประกอบการ ได้ก่อตั้งน้ำ Associates ( WA ) ในปี 1958 เพื่อประดิษฐ์เครื่องมือสำหรับคนอื่น ๆ เขาจึงได้ทำงานร่วมกับพนักงานในเช่าชั้นล่างของโรงพัก ในปี 1961 จอห์นมัวร์ที่ต้องการจาก WA พัฒนา 0.1 มิลลิลิตร ปริมาณflโอ๊ยเซลล์