Fruit ripening is the physiological

Fruit ripening is the physiological repercussion of a very complex and interrelated biochemical
changes that occur in the fruits. Ripening is the ultimate stage of the development of the fruit, which entails the development of ideal organoleptic characters such as taste,
color, and aroma that are important features of attraction for the vectors (animals, birds,
etc.) responsible for the dispersal of the fruit, and thus the seeds, in the ecosystem. Human
beings have developed an agronomic system of cultivation, harvest, and storage of fruits
with ideal food qualities. In most cases, the ripening process is very fast, and the fruits
undergo senescence resulting in the loss of desirable qualities. An understanding of the
biochemistry and molecular biology of the fruit ripening process has resulted in developing
biotechnological strategies for the preservation of postharvest shelf life and quality of
fruits

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลไม้สุกเป็น repercussion ทางสรีรวิทยาของความซับซ้อน และสัมพันธ์กันทางชีวเคมีการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในผลไม้ สุกเป็นขั้นสุดยอดของการพัฒนาของผลไม้ ซึ่งจะพัฒนาเหมาะ organoleptic อักขระเช่นรสชาติสี และกลิ่นหอมที่มีคุณสมบัติที่สำคัญที่น่าสนใจสำหรับเวกเตอร์ (สัตว์ นกฯลฯ) รับผิดชอบการกระจายผลไม้ และดังนั้นเมล็ด ระบบนิเวศ มนุษย์สิ่งมีชีวิตมีพัฒนาระบบที่มีลักษณะทางการเกษตรเพาะปลูก เก็บเกี่ยว และเก็บผลไม้ด้วยคุณภาพอาหารที่เหมาะ ในกรณีส่วนใหญ่ กระบวนการสุกได้อย่างรวดเร็ว และผลไม้รับชราภาพเกิดการสูญเสียของคุณสมบัติที่พึง ความเข้าใจในการชีวเคมีและอณูชีววิทยาของผลไม้สุกกระบวนที่มีผลในการพัฒนากับการประกลยุทธ์สำหรับการเก็บรักษาหลังการเก็บเกี่ยวอายุการเก็บรักษาและคุณภาพของผลไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลไม้สุกเป็นสิ่งที่สะท้อนกลับทางสรีรวิทยาของที่มีความซับซ้อนมากและความสัมพันธ์ทางชีวเคมี
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในผลไม้ สุกเป็นขั้นตอนที่ดีที่สุดของการพัฒนาของผลไม้ซึ่งเป็นรายละเอียดการพัฒนาของตัวละครทางประสาทสัมผัสที่เหมาะเช่นรสชาติ
สีและกลิ่นหอมที่มีคุณสมบัติที่สำคัญของสถานที่สำหรับเวกเตอร์ (สัตว์นก
ฯลฯ ) รับผิดชอบในการกระจายของ ผลไม้และทำให้เมล็ดพันธุ์ในระบบนิเวศ มนุษย์
สิ่งมีชีวิตที่ได้มีการพัฒนาระบบการเกษตรของการเพาะปลูกเก็บเกี่ยวและการเก็บรักษาผลไม้
มีคุณภาพอาหารที่เหมาะ ในกรณีส่วนใหญ่กระบวนการสุกเป็นไปอย่างรวดเร็วมากและผลไม้
ได้รับการชราภาพทำให้สูญเสียคุณภาพที่พึงประสงค์ ความเข้าใจของ
ชีวเคมีและอณูชีววิทยาของกระบวนการสุกของผลที่เกิดขึ้นในการพัฒนา
กลยุทธ์ทางเทคโนโลยีชีวภาพเพื่อรักษาอายุการเก็บรักษาหลังการเก็บเกี่ยวและคุณภาพของ
ผลไม้