It was huge, covered with loose, re

It was huge, covered with loose, red fur. Bone spurs stuck out all over its body, making its appearance even more ferocious. Its gaze was filled with bloodthirstiness, like a Qilin or a Bloodlion. The level of incredible fierceness that it emanated was difficult to describe!

This was… the Blood Mastiff!

As soon as it appeared, an aura similar to the Spirit Severing stage exploded out from its body, and even emanated the feeling of a Domain. Meng Hao knew that this Domain was not inherently the mastiff’s, but rather, branded to it by the Blood Immortal as part of its bloodline, and the Blood Immortal legacy.

Such a brand existed in all Blood Spirits. However, because of the unprecedented fusion it had experienced, it was able to completely manifest it. It was for the same reason that the mastiff had fallen asleep for nearly two hundred years. Now, though, it was fully awakened.

The mastiff lifted its head and roared, a sound which shook Heaven and Earth. The sky dimmed and everything trembled. The Violet Sea seethed. All of the Cultivators who remained conscious in the outpost passed out.

Meng Hao looked at the mastiff, at its enormous frame, its fierce appearance, and its intrepid Cultivation base. However, even if the mastiff grew more fierce in appearance, to Meng Hao, it was the same, fluffy little puppy that had run along at his side all those years ago.

It was still his partner, the partner who had fought with him in the Blood Immortal legacy tournament, and had refused to leave his side.

It was the same mastiff who had stood guard over him atop that lonely mountain in the Blood Immortal legacy tournament. No matter how exhausted or injured it grew, even when it was on the verge of death, it refused to leave. It put its own life on the line to protect Meng Hao. Even when exhausted and nearing the point of death, all it wanted was for Meng Hao to lift his hand and pet its head.

Meng Hao would never forget all of that. He had watched as the mastiff, its body broken and nearly destroyed, crawled over to him and then exerted all the effort it could muster just to lick his hand.

Then he thought about how it had saved him during the encounter with the Li Clan Patriarch, using all its power to fling him out of the portal. Innumerable hands had stretched out to grab it, and it was pulled down into the sludge. Just before it disappeared, it had stuck its tongue out, as if in a final attempt to lick its master.

How could Meng Hao… possibly forget such things?!

“Blood Mastiff,” he said softly, looking at the gigantic, ferocious mastiff. He saw the shocking spurs, and the astonishing aura it emanated.

His voice was soft, but the instant it left his mouth, the mastiff suddenly trembled. It turned its head and looked in confusion toward Meng Hao. But then, its expression turned gentle, even happy. It slowly lowered its head, allowing Meng Hao to rub its nose. It carefully extended its tongue to lick Meng Hao’s hand.

As Meng Hao rubbed its nose, it emitted a contented growl, just like it had when it was tiny.

Meng Hao smiled as he gently pet the mastiff. He thought about that time outside the Rebirth Cave when the mastiff, despite being asleep, had exerted all the power it could to extend a single paw.

“Hey buddy, I haven’t seen you for more than a hundred years….” he said softly. “Let’s go wipe out that damned Heavenly Pursuit Tribe!” His killing intent suddenly boiled up. At the same time, the mastiff’s killing intent exploded to the sky. It roared, the sound of which was like thunder. Meng Hao leaped up into the air, flying up to stand on the mastiff’s head. He waved his right hand, causing a massive wave to sweep out and pick up the Golden Crow Tribe members, as well as the bodies of their dead.

Under Meng Hao’s control, the Violet Sea’s power of extermination was restricted, ensuring that the Golden Crow Tribe members would not be harmed in any way.

Meng Hao looked at Wu Ling and the others. “We’re going together. There’s a debt of blood that can only be paid back… with blood!”

As soon as the words left his mouth, the mastiff roared again and then shot up into the sky, taking Meng Hao with it. Wu Ling and the other old-timers felt their blood beginning to grow hot, just like it had in the old days. They and the other Tribe members shot forward within the wave.

They did not leave for the Black Lands. Instead, they went to the nearest outpost, the ninth.

Under the orders of Patriarch Huyan, the Heavenly Pursuit Tribe had gone to war with the Golden Crow Tribe in order to force Meng Hao out. It had cost them quite a bit, but in the first battle, they had managed to capture five hundred prisoners. Those captives had been subjected to endless forms of torture. Their Cultivation bases had been ruined, and they were then sent to the ten outposts in the Western Desert Sea to be strung up!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันใหญ่มาก ปกคลุม ด้วยขนหลวม สีแดง กระดูกเดือยติดทั่วร่างกาย ทำดุร้ายยิ่งลักษณ์ สายตาของมันก็เต็มไป ด้วย bloodthirstiness เช่นกิเลนมีหรือ Bloodlion ระดับความรุนแรงน่าทึ่งที่มันเล็ดลอดออกมาเป็นเรื่องยากที่จะอธิบายนี้เป็น...กาแฟเลือดทันทีที่ปรากฏ กลิ่นอายคล้ายกับขั้นตอน Severing วิญญาณกระจายออกจากร่างกาย และแม้จะเล็ดลอดออกมาของโดเมน เฮา เมงรู้ว่า โดเมนนี้ไม่ได้โดยเนื้อแท้ของกาแฟ แต่ค่อนข้าง มันตรา โดยเลือดอมตะเป็นส่วนหนึ่งของของยเลือด และการเลือดอมตะดั้งเดิมแบรนด์ที่มีอยู่ในวิญญาณเลือดทั้งหมด อย่างไรก็ตาม เนื่องจากฟิวชั่นเป็นประวัติการณ์ที่มี ประสบการณ์ ก็จะสมบูรณ์อย่างชัดแจ้ง มันเป็นเหตุผลเดียวกันว่า กาแฟที่ได้ลดลงหลับไปเกือบสองร้อยปี ขณะนี้ แม้ มันได้อย่างเต็มตื่นตัวกาแฟที่ยกหัว และ คำราม เสียงที่ส่ายสวรรค์และโลก ท้องฟ้าเป็นสีเทา และทุก trembled ทะเลสีม่วง seethed ทั้งหมดของเครื่องพรวนดินที่ยังคงสติในหน้าด่านที่ส่งออกเมงเฮาดูกาแฟ ที่โครงกรอบมหาศาล ลักษณ์รุนแรง และการเพาะปลูกฉกาจฐาน อย่างไรก็ตาม แม้ว่ากาแฟขยายตัวรุนแรงมากขึ้นในลักษณะ เมงเฮา มันเป็นเดียวกัน ขนปุยลูกหมาน้อยที่ได้วิ่งไปตามที่อยู่เคียงข้างเขาทุกปีแล้วมันยังคงเป็นคู่ คู่ที่ได้ต่อสู้กับเขาในการแข่งขันเลือดอมตะดั้งเดิม และได้ปฏิเสธที่จะออกจากด้านข้างของเขาIt was the same mastiff who had stood guard over him atop that lonely mountain in the Blood Immortal legacy tournament. No matter how exhausted or injured it grew, even when it was on the verge of death, it refused to leave. It put its own life on the line to protect Meng Hao. Even when exhausted and nearing the point of death, all it wanted was for Meng Hao to lift his hand and pet its head.Meng Hao would never forget all of that. He had watched as the mastiff, its body broken and nearly destroyed, crawled over to him and then exerted all the effort it could muster just to lick his hand.Then he thought about how it had saved him during the encounter with the Li Clan Patriarch, using all its power to fling him out of the portal. Innumerable hands had stretched out to grab it, and it was pulled down into the sludge. Just before it disappeared, it had stuck its tongue out, as if in a final attempt to lick its master.How could Meng Hao… possibly forget such things?!“Blood Mastiff,” he said softly, looking at the gigantic, ferocious mastiff. He saw the shocking spurs, and the astonishing aura it emanated.His voice was soft, but the instant it left his mouth, the mastiff suddenly trembled. It turned its head and looked in confusion toward Meng Hao. But then, its expression turned gentle, even happy. It slowly lowered its head, allowing Meng Hao to rub its nose. It carefully extended its tongue to lick Meng Hao’s hand.As Meng Hao rubbed its nose, it emitted a contented growl, just like it had when it was tiny.Meng Hao smiled as he gently pet the mastiff. He thought about that time outside the Rebirth Cave when the mastiff, despite being asleep, had exerted all the power it could to extend a single paw.“Hey buddy, I haven’t seen you for more than a hundred years….” he said softly. “Let’s go wipe out that damned Heavenly Pursuit Tribe!” His killing intent suddenly boiled up. At the same time, the mastiff’s killing intent exploded to the sky. It roared, the sound of which was like thunder. Meng Hao leaped up into the air, flying up to stand on the mastiff’s head. He waved his right hand, causing a massive wave to sweep out and pick up the Golden Crow Tribe members, as well as the bodies of their dead.Under Meng Hao’s control, the Violet Sea’s power of extermination was restricted, ensuring that the Golden Crow Tribe members would not be harmed in any way.Meng Hao looked at Wu Ling and the others. “We’re going together. There’s a debt of blood that can only be paid back… with blood!”As soon as the words left his mouth, the mastiff roared again and then shot up into the sky, taking Meng Hao with it. Wu Ling and the other old-timers felt their blood beginning to grow hot, just like it had in the old days. They and the other Tribe members shot forward within the wave.They did not leave for the Black Lands. Instead, they went to the nearest outpost, the ninth.Under the orders of Patriarch Huyan, the Heavenly Pursuit Tribe had gone to war with the Golden Crow Tribe in order to force Meng Hao out. It had cost them quite a bit, but in the first battle, they had managed to capture five hundred prisoners. Those captives had been subjected to endless forms of torture. Their Cultivation bases had been ruined, and they were then sent to the ten outposts in the Western Desert Sea to be strung up!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันมีขนาดใหญ่ปกคลุมด้วยหลวมสีแดงที่ทำจากขนสัตว์ สเปอร์สกระดูกโผล่ออกมาทั่วร่างกายของมันทำให้การปรากฏตัวของมันได้แม้รุนแรงมากขึ้น จ้องมองมันก็เต็มไปด้วย bloodthirstiness เช่น Qilin หรือ Bloodlion ระดับของความรุนแรงอย่างไม่น่าเชื่อว่ามันเล็ดลอดออกมาเป็นเรื่องยากที่จะอธิบาย! นี่คือ ... ความ Mastiff เลือด! เร็วที่สุดเท่าที่มันปรากฏกลิ่นอายคล้ายกับสั้เวทีวิญญาณระเบิดออกมาจากร่างกายของตนและแม้จะเล็ดลอดออกมาความรู้สึกของโดเมน เม้งเฮารู้ว่าโดเมนนี้ไม่ได้โดยเนื้อแท้ของสุนัขพันธุ์หนึ่ง แต่ตราไปโดยอมตะเลือดเป็นส่วนหนึ่งของวงศ์ตระกูลของตนและเลือดมรดกอมตะ. ดังกล่าวแบรนด์ที่มีอยู่ในทุกสปิริตเลือด แต่เนื่องจากการฟิวชั่นเป็นประวัติการณ์มันเคยมีประสบการณ์มันก็สามารถที่จะแสดงให้เห็นว่ามันสมบูรณ์ มันเป็นเหตุผลเดียวกันกับที่สุนัขพันธุ์ได้ลดลงนอนหลับเป็นเวลาเกือบสองร้อยปี แต่ในเวลานี้มันถูกปลุกให้ตื่นขึ้นอย่างเต็มที่. สุนัขพันธุ์หนึ่งยกหัวและคำรามเสียงที่สั่นสวรรค์และโลก ท้องฟ้าสีจางและทุกอย่างก็หวั่นไหว สีม่วงทะเล seethed เครื่องคราดที่ยังคงใส่ใจในด่านผ่านออกมา. เม้งเฮามองที่สุนัขพันธุ์หนึ่งที่กรอบมหาศาลลักษณะที่รุนแรงและฐานการเพาะปลูกกล้าหาญ อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะมีสุนัขพันธุ์ขยายตัวรุนแรงมากขึ้นในลักษณะที่จะเม้งเฮามันก็เหมือนกันลูกหมาน้อยปุยที่ได้วิ่งไปตามด้านข้างของเขาทุกปีที่ผ่านมา. มันก็ยังคงหุ้นส่วนของเขาพันธมิตรที่เคยต่อสู้กับเขาใน การแข่งขันมรดกเลือดอมตะและได้ปฏิเสธที่จะออกจากด้านข้างของเขา. มันเป็นสุนัขพันธุ์เดียวกันที่ยืนเฝ้าอยู่บนยอดเขาที่เอเรบอร์ในการแข่งขันมรดกอมตะเลือด ไม่ว่าเหนื่อยหรือได้รับบาดเจ็บจะขยายตัวแม้ในขณะที่มันกำลังจะตายก็ไม่ยอมปล่อย มันทำให้ชีวิตของตัวเองในบรรทัดเพื่อปกป้องเม้งเฮา แม้เมื่อหมดและใกล้จุดของการเสียชีวิตทั้งหมดก็อยากเป็นเม้งเฮาจะยกมือของเขาและสัตว์เลี้ยงที่หัวของมัน. เม้งเฮาจะไม่ลืมทุกที่ เขาได้ดูเป็นสุนัขพันธุ์หนึ่งที่ร่างกายของเสียและเกือบจะถูกทำลายคลานไปกับเขาแล้วทุ่มเทความพยายามทั้งหมดที่สามารถรวบรวมเพียงเพื่อเลียมือของเขา. แล้วเขาคิดเกี่ยวกับวิธีการที่จะได้ช่วยเขาในระหว่างการเผชิญหน้ากับหลี่แซ่พระสังฆราช โดยใช้พลังทั้งหมดที่จะเหวี่ยงเขาออกมาจากพอร์ทัล มือนับไม่ถ้วนได้ยืดออกไปคว้ามันและมันก็ถูกดึงลงไปในโคลน ก่อนที่มันจะหายไปมันก็ติดลิ้นออกมาได้เช่นถ้าในความพยายามครั้งสุดท้ายที่จะเลียเจ้านายของมัน. วิธีการอาจเม้งเฮา ... อาจจะลืมสิ่งต่างๆ ?! "Mastiff เลือด" เขาพูดเบา ๆ กำลังมองหาที่ยักษ์สุนัขพันธุ์ดุร้าย . เขาเห็นว่าสเปอร์สที่น่าตกใจและน่าอัศจรรย์กลิ่นอายมันเล็ดลอดออกมา. เสียงของเขานุ่ม แต่ทันทีมันทิ้งปากของเขา Mastiff ก็ตัวสั่นกึก มันเปิดหัวของมันและมองไปในความสับสนที่มีต่อเม้งเฮา แต่แล้วการแสดงออกหันอ่อนโยนแม้มีความสุข มันช้าลดลงหัวของมันช่วยให้เม้งเฮาจะถูจมูกของมัน อย่างระมัดระวังขยายลิ้นเลียมือของเม้งเฮา. ในฐานะที่เป็นเม้งเฮาลูบจมูกของมันก็ปล่อยออกมาคำรามพึงพอใจเช่นเดียวกับมันได้เมื่อมันเป็นเล็ก ๆ . เม้งเฮายิ้มในขณะที่เขาเบา ๆ สัตว์เลี้ยงสุนัขพันธุ์ เขาคิดเกี่ยวกับเวลานอกถ้ำวิญญาณว่าเมื่อสุนัขพันธุ์หนึ่งที่แม้จะนอนหลับได้ทุ่มเทพลังทั้งหมดก็อาจจะขยายตีนเดียว. "เฮ้เพื่อนฉันไม่ได้เห็นคุณมานานกว่าร้อยปี ... ." เขา พูดเบา ๆ "Let 's go เช็ดออกว่าไอ้สวรรค์แสวงหาเผ่า!" เจตนาฆ่าเขาทันใดนั้นต้มขึ้น ในเวลาเดียวกันเจตนาฆ่าสุนัขพันธุ์หนึ่งของระเบิดขึ้นไปบนฟ้า มันคำรามเสียงซึ่งเป็นเหมือนฟ้าร้อง เม้งเฮากระโดดขึ้นไปในอากาศบินขึ้นไปยืนอยู่บนหัวสุนัขพันธุ์หนึ่งของ เขาโบกมือขวาของเขาก่อให้เกิดคลื่นขนาดใหญ่ที่จะกวาดออกและรับสมาชิกโกลเด้นโครเผ่าเช่นเดียวกับร่างของคนตาย. ของพวกเขาภายใต้เม้ง Hao ของการควบคุมอำนาจม่วงทะเลของขุดรากถอนโคนถูก จำกัด เพื่อให้มั่นใจว่าโกลเด้นอีกา สมาชิกเผ่าจะไม่ได้รับอันตรายในทางใด. เม้งเฮามองที่วูหลิงและคนอื่น ๆ "เรากำลังจะร่วมกัน มีหนี้เลือดที่สามารถจ่ายเงินกลับ ... ด้วยเลือด! " ทันทีที่คำว่าซ้ายปากของเขา Mastiff คำรามอีกครั้งและแล้วยิงขึ้นสู่ท้องฟ้าพาเม้งเฮากับมัน วูหลิงและอื่น ๆ นับเก่ารู้สึกว่าเลือดของพวกเขาเริ่มที่จะเติบโตร้อนเช่นเดียวกับมันได้ในวันเก่า พวกเขาและสมาชิกคนอื่น ๆ เผ่ายิงไปข้างหน้าภายในคลื่น. พวกเขาไม่ได้ปล่อยให้ดินแดนสีดำ แต่พวกเขาก็เดินไปที่ด่านใกล้ที่สุดที่เก้า. ภายใต้คำสั่งของพระสังฆราช Huyan ที่แสวงหาสวรรค์เผ่าได้ไปทำสงครามกับโกลเด้นโครเผ่าเพื่อบังคับเม้งเฮาออก มันมีค่าใช้จ่ายพวกเขาไม่น้อย แต่ในการต่อสู้ครั้งแรกที่พวกเขามีการจัดการเพื่อจับห้าร้อยนักโทษ นักโทษผู้ถูกยัดเยียดให้รูปแบบที่ไม่มีที่สิ้นสุดของการทรมาน ฐานการเพาะปลูกของพวกเขาได้ถูกทำลายและพวกเขาถูกส่งไปยังสิบนายทวารในทะเลทรายตะวันตกทะเลจะเครียดขึ้น!