“不。”苏落摇头，目光前所未有的坚定，“是要告诉你的时候了。知道真相后

“不。”苏落摇头，目光前所未有的坚定，“是要告诉你的时候了。知道真相后，是走是留……你自己决定。”

南宫流云目光深邃，邪魅阴柔，深不可测，灼灼地盯着苏落，一言不发。

他的目光太亮，仿佛所有的秘密在他面前都无所遁形。

苏落下意识地避开他的视线，缓缓说道：“你相信世间有轮回吗？”

轮回？

如果是旁人说，南宫流云自然是不信的。

那是何等荒谬的事？

但是这话出自苏落之口，一时间，他有些游移不定。

“南宫，相信我，这世上是有轮回的。”苏落定定地看着他，目光雪亮，“我清清楚楚地记着前世发生的事，从小到大，每一件事都能说出来。”

南宫流云面色不变，但是握住苏落的手却微微一紧。

苏落反握回去，坚定地点点头：“那个世界与这个世界完全不同。那是一个科技文明非常先进的星球。”

南宫流云似隐形人般不出声，却又让人忽视不掉他强烈的存在感。

苏落看着他，缓缓说道：“那个世界，有飞机，有火车，有汽车，有钢精水泥……”

苏落将那个世界的情况说了一遍，见南宫流云一头雾水，不由轻笑出声。

“我在那个世界，遇见了云起。”苏落敛容，看着南宫流云，神色极为认真。

南宫流云的神色瞬间张狂阴戾，浓密剑眉紧紧蹙着。

既然已经说出口，苏落便一口气说完：“在那个世界，我和云起……确实在一起过。”

南宫流云面色铁青，薄唇抿成一条直线。

苏落咬咬牙，索性一股脑说出口。

“那个孩子的事也是真实存在的，只是最后的时刻，云起的匕首****这里。”苏落指着胸口的位置，缓缓说道，“为了他的功成名就，他毫不犹豫地牺牲了我们。”

苏落的语气轻描淡写，但是，撕心裂肺的背叛，不是说过去就能过去的。

苏落说的这些事，确实难以置信，且匪夷所思。

南宫流云听到她和云起的过去，确实嫉妒到疯狂。

但是，当苏落说到那场背叛时候，但她用云淡风轻的语气描述那副场景时，南宫流云的心紧紧揪在一起。

夕阳余晖渐渐散去，房内漆黑一片，谁也没有去点蜡烛。

南宫流云斜靠在床垫上，光滑如绸的青丝倾泻而下，黑暗中，他的面容忽明忽暗，阴晴不定，高深莫测，没人知道他在想什么。

苏落静静地垂眸，等待着他的答案。

这是她无法湮灭的过去，她已经看开了，却不知他如何想的。

如果他介意，那么就到此为止吧。

如果他不介意，以后她必然以诚待他。

苏落垂眸，等待着他的宣判。

时间一分一秒过去。

房内时间静止。

犹如死寂。

忽然，南宫流云长叹一声，他长臂捞过，紧紧搂住苏落入怀。

他的下巴搁在她的头顶，那股与生俱来的骄傲、高贵和霸气似乎在这一刻消失无踪。

“落落，我信你。”简单五个字，饱含着无尽的情意。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"หมายเลข" "ตก Su ส่ายหัว ตาประวัติการณ์ความมุ่งมั่นของเขา ที่เขาจะไปบอกคุณทันที หลังจากรู้ความจริง จะ อยู่ หรือไป...... คุณตัดสินใจด้วยตัวคุณเอง ” วัดเมฆตาลึก ร้ายผู้หญิง เก่าหนุ่ม จ้องไปที่น้ำตกบางซื่อในความเงียบของเขา ตาสว่าง ว่าความลับด้านหน้าเขามีข่าวคราวที่ได้ บางซื่ออยู่มีสติหลีกเลี่ยงสายตาของเขา และพูดว่า ช้า: "คุณเชื่อในเกิดใหม่บนโลกหรือไม่ ” รอบ ถ้าพวกเขาพูด วัดเมฆไม่ นั่นคือสิ่งที่ไร้สาระอย่างไร แต่คำที่มาจากปากของ Su เวลา เขาถูกหลง "วัด และเชื่อฉัน ว่า มีชาติหน้า "Su ตัดสิน และมองเขา ตาคม ฉันใจผ่านชีวิต เล็กกลางใหญ่ ทุกอย่างที่สามารถบอก ” วัดเมฆเหมือนเดิม แต่ถือมือโซเวียตแต่แน่นเล็กน้อย บางซื่ออยู่ที่จับแน่น กลับพยักหน้า: "โลกและโลกจะแตกต่าง เป็นอารยธรรมที่สูงมากของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของโลก ” วัดเมฆเป็นเบื้องหลังเป็นคนที่มองไม่เห็น แต่คนที่ละเว้นไม่จากความรู้สึกของเขาแข็งแกร่งของสถาน ซูฟอลส์เขา ว่า ช้า: "ที่โลก เครื่องบิน รถไฟ รถยนต์ เหล็ก และปูนซีเมนต์......" ฟ้องจะตกโลกพูดอีก ดูสับสน ไม่ใช่จากวัดเมฆเบา ๆ ออกเสียง "ผมในที่โลก พบ "บางซื่อน้ำตก LianRong กำลังร้ายแรงมาก วัดเมฆ วัดเมฆดู คิ้วดก Yin Li ภูมิใจทันทีเช่น scimitars, CU แน่น หลังจากที่คุณได้กล่าวว่า บางซื่อแล้วเสร็จลงในหนึ่งลมหายใจ: "ในโลกที่ ฉัน...... ไม่ต้องไป ” วัดเมฆมอง ริมฝีปาก livid บาง pursed เป็นเส้นตรง บางซื่อตก gritted สมองก็ว่า "เด็กจริง ยกเว้นครั้งสุดท้าย กริชเมฆ *** นี่ "Su ซ้ายชี้ไปยังตำแหน่งของหน้าอก ช้า กล่าวว่า สำหรับความสำเร็จของเขา เขาไม่ลังเลที่จะเสียสละเรา ” ฟ้องเสียงโทของพูดมากคำนึง แต่การทรยศของการเจาะ ไม่ต้องพูดเป็นอดีตที่ผ่านมา น้ำตกบางซื่อกล่าวว่า สิ่งเหล่านี้ จริง ๆ ไม่น่าเชื่อ และอย่าง วัดเมฆ และได้ยินเธอเล่นในอดีต อิจฉาจะบ้า อย่างไรก็ตาม เมื่อสหภาพโซเวียตตกกล่าวว่า การทรยศเมื่อ กับลมแสง แต่เธอเสียงเมื่ออธิบายภาพที่ วัดเมฆหัวใจดึงแน่นเข้าด้วยกัน พระอาทิตย์ตกทันจางหาย ห้องมืด ไม่มีแสงเทียน วัดเมฆได้บนนอน เรียบเนียนผมลง ในมืด หน้ากะพริบเปิด และ ปิด ตมูล inscrutable ดูรู้ว่าสิ่งที่เขาคิด บางซื่ออยู่เงียบ ๆ ร้องไห้ตา รอคำตอบของเขา ก็เธอไม่ฆ่าอดีต เธอได้พบ แต่ไม่รู้ว่าเขาคิด ถ้าเขาใจ แล้วเรียกว่าวันนั้น ถ้าเขาไม่ทราบ เธอปฏิบัติต่อเขา ด้วยความจริงใจ บางซื่อตกร้องไห้ตา รอประโยคของเขา ครั้งที่สองในอดีตที่ผ่านมา เวลายืนอยู่ในห้อง เป็นถ้าตาย ทันใดนั้น วัดเมฆ sighed แขนยาว ทุกกอดบางซื่อลดลงเข้าสู่อ้อมแขนของฉัน คางของเขาบนหัวของเธอ ที่เกิดมาพร้อมกับความภาคภูมิใจของ โนเบิลและ despot น่าจะตอนนี้หายไป โดยไม่มีการสืบค้นกลับ "ประสพ ผมเชื่อว่าคุณ "ง่าย ๆ ห้าคำ เต็มไป ด้วยรักไม่รู้จบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ไม่." ซูส่ายหัวลงสายตาของเขาไม่เคย บริษัท "ที่จะบอกคุณเวลา. ทราบความจริงคือการลา ...... คุณตัดสินใจ." พระราชวังเมฆตาลึก Xiemei ผู้หญิงกินลึก ส่องจ้องมองลงสหภาพโซเวียตโดยไม่ต้องคำ ดวงตาของเขาเป็นสว่างเกินไปเช่นถ้าความลับทั้งหมดก่อนที่เขาจะมีไม่มีที่ไหนให้ซ่อน ซูล้มรู้ตัวหลีกเลี่ยงการจ้องมองเขาอย่างช้า ๆ กล่าวว่า "คุณเชื่อในโลกวิญญาณทำอย่างไร" กลับชาติมาเกิด? ถ้าคนอื่นพูดว่าเป็นธรรมชาติเมฆพระราชวังไม่เชื่อ นั่นคือสิ่งที่วิธีการที่ไร้สาระ? แต่คำพูดเหล่านี้ออกมาจากปากของสหภาพโซเวียตตกเวลาบางส่วนของเขาหลง "พระราชวังฉันเชื่อว่าในโลกนี้มีการเกิดใหม่." ซูฤดูใบไม้ร่วงจะมองไปที่เขาตาคม "ผมจำได้อย่างชัดเจนสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตที่ผ่านมาตั้งแต่ขนาดเล็กจนถึงขนาดใหญ่ทุกสิ่งสามารถกล่าวว่า ออก. " เมฆพระราชวังมองเหมือนกัน แต่กดปิดมือของสหภาพโซเวียตแน่นเล็กน้อย ซูถอยกลับจับกลับพยักหน้าอย่างมั่นคง "ว่าโลกนี้เป็นโลกที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงและเป็นอารยธรรมทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีขั้นสูงมากของดาวเคราะห์ .. " เมฆพระราชวังเหมือนเช่นคนที่มองไม่เห็นไม่ได้พูดอะไร แต่คนไม่สามารถที่จะไม่สนใจที่แข็งแกร่งของเขา ความรู้สึกของการแสดงตน ซูดูเขาตกช้ากล่าวว่า "โลก, เครื่องบิน, รถไฟ, รถยนต์, มีซีเมนต์เหล็กดี ...... " ซูวางกรณีที่ว่าโลกจะบอกว่ามันอีกครั้งเห็นเมฆพระราชวังสับสนไม่ได้ หัวเราะออกมาดัง ๆ "ผมอยู่ในโลกได้พบกับเมฆ." ซูตก Lianrong ดูเมฆวังมองที่ร้ายแรงมาก ช่วงเวลาที่พระราชวังเมฆมืดครึ้มอวดดีดูโหดร้ายหนาเจี้ยนเหมยกับองค์การแน่น ตอนนี้คุณได้กล่าวว่าดังนั้นซูเสร็จปิดในลมหายใจ ". ในโลกที่และเมฆ ...... ผมจะอยู่ด้วยกัน" พระราชวังเมฆมองซีดริมฝีปากบางจิบเป็นเส้นตรง ซูสิ้นสุดลงเพียงแค่บอกว่ามันจะตก "เด็กคนนั้นเป็นสิ่งที่จริง แต่ช่วงเวลาที่ผ่านมาเมฆกริช **** นี่." ซูชี้ลงตำแหน่งหน้าอกช้ากล่าวว่า "สำหรับชื่อเสียงของเขาเขาก็ไม่ลังเลที่จะเสียสละ เรา. " ซูล้มพูดเสียง แต่ทรยศเจาะไม่ได้บอกว่าที่ผ่านมาจะมีความสามารถที่จะผ่าน ซูกล่าวว่าสิ่งเหล่านี้ลงไม่น่าเชื่อจริงๆและที่น่าทึ่ง พระราชวังเมฆไหลเวียนและได้ยินเธอในอดีตที่ผ่านมาจริงๆอิจฉาบ้า แต่เมื่อสหภาพโซเวียตลดลงไปที่สนามที่เขาบอกว่าเวลาที่ทรยศ แต่เมื่อเธออธิบายว่าเสียงที่เกิดเหตุความไม่ไว้วางใจกับฟ้าใสเมฆพระราชวังหัวใจดึงแน่น ซันเซ็ทค่อยๆกระจายห้องที่มืดไม่มีใครได้ไปเทียน พระราชวังเมฆโน้มตัวบนที่นอนเรียบเป็นผมสีดำผ้าไหมเทลงความมืดริบหรี่ใบหน้าของเขาตามอำเภอใจลึกลับไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่เขาคิด ตาซูห้อยลงมาอย่างเงียบ ๆ รอคำตอบของเขา ว่าเธอไม่สามารถทำลายที่ผ่านมาเธอได้เห็นเปิด แต่ผมไม่ทราบว่าเขาคิดว่า ถ้าใจของเขาแล้วเรียกมันว่า ถ้าเขาไม่ได้ใจตั้งแต่เธอถูกผูกไว้ที่จะซื่อสัตย์กับเขา ซูตาห้อยลงมารอการพิจารณาคดีของเขา เวลาเป็นสิ่งที่ผ่านมา เวลายังห้องพัก ถ้าเป็นตาย ทันใดนั้นเมฆพระราชวังถอนหายใจแขนยาวของเขามากกว่าการตกปลา, ยึดมั่นกับสหภาพโซเวียตตกตั้งครรภ์ คางของเขาที่วางอยู่บนหัวของเธอทำให้เกิดความรู้สึกของความภาคภูมิใจไฮโซและครอบงำในขณะนี้ดูเหมือนจะหายไปอย่างไร้ร่องรอย "โยผมเชื่อว่าคุณ." ง่ายห้าคำเต็มรูปแบบของความรักที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ไม่ . . . . . . . ฟ้องล้มศีรษะและดวงตาที่เคยมั่นคง " จะบอกเธอ หลังจากรู้ความจริงแล้ว , กำลังเดินอยู่ . . . . . . . . . . . . . . คุณตัดสินใจด้วยตัวคุณเอง " " " " " " " . . . . . . .วังมารร้ายพร้อมกับสายตาอ่อนโยนลึกซึ้งกินลึกมีจ้องฟ้องลงในความเงียบสายตาของเขาดูสดใสเหมือนความลับทั้งหมดก่อนที่เขาจะไม่กลัวSue ลดลงโดยไม่รู้ตัวอย่างช้าๆออกจากสายตาของเขาและกล่าวว่า : " คุณเชื่อว่าโลกนี้มีวงจรของ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "การ ? ? ? ? ? ? ?ถ้าเป็นคนอื่นกล่าวว่าเมฆเป็นไม้ธรรมชาติที่ไม่เชื่อนั่นมันเรื่องไร้สาระอะไร ? ? ? ? ? ? ?แต่มันออกมาจากปากของซูตกเมื่อเวลาที่เขามี" วังและฉันเชื่อว่าโลกนี้คือโลกที่ต้องเวียนว่ายตายเกิด . . . . . . . กำหนดตัดสินซูจ้องเขาเสมอ " ผมจำได้อย่างชัดเจนในอดีตเกิดอะไรขึ้นทุกอย่างที่พูดออกไป . . . . . . .คุณเมฆสีเหมือนเดิมแต่มือถือ Sue ลดลงเล็กน้อย .Zorro ต่อต้านไว้กลับแน่นพยักหน้า " โลกที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงกับโลกนี้ มันเป็นโลกของวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและอารยธรรมที่ก้าวหน้ามาก . . . . . . .คุณเมฆเหมือนล่องหนเหมือนคนไม่มีเสียงแต่ก็ทำให้คนไม่สนใจไม่ทิ้งเขาขอของตนSue ลดลงอย่างช้าๆมองเขากล่าวว่า : " โลกที่ไม่มีเครื่องบิน , รถไฟ , รถยนต์ , ซีเมนต์เหล็ก . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "ซูจะกล่าวอีกครั้งในสถานการณ์ที่โลกที่คุณเห็นเมฆหมอกที่ไม่ประกอบด้วยเสียงหัวเราะ" ผมอยู่ในโลกที่สามารถพบได้ . . . . . . . Zorro สีหน้าจริงจังว่ามองสีหน้าจริงจังของวังเมฆคุณเมฆมืดครึ้มทันทีดูหยิ่งผยอง ; แน่นหนาคิ้วกับรอยไหนๆก็พูดแล้วพูด : " Zorro ลมหายใจในโลกนั้นผมกับเมฆ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " จริงด้วย . . . . . . .นังก๊อกไหลใบหน้าซีดเผือดกัดริมฝีปากบางเป็นเส้นตรงZorro ก็กัดฟันพูดออกมา" เด็กนั่นมันก็จริงแต่เวลาสุดท้ายสามารถ * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * มีดนี่ . . . . . . . " " " " " " " Sue ลดลงชี้ที่หน้าอกตำแหน่งที่พูดช้าๆเพื่อความสำเร็จของเขาและเขาไม่ลังเลที่จะฆ่าเรา . . . . . . .เสียงของซูล้มลงแต่หัวใจทรยศไม่สามารถกล่าวว่าในอดีตที่ผ่านมาSue ลดลงกล่าวว่าสิ่งที่มันเป็นและสิ่งที่คุณได้ยินเกี่ยวกับเธอและเมฆเมฆไปอิจฉาไปบ้าแต่เมื่อถึงเวลาต่อสู้ Zorro ทรยศแต่น้ำเสียงที่เธอใช้เพื่ออธิบายมันรองผ่านฉากที่วังเมฆหัวใจแน่นกอดแน่นเข้าด้วยกันพระอาทิตย์ตกลอยไปในห้องมืดที่ยังไม่ได้ไปที่จุดเทียนคุณเมฆพาดบนที่นอนเรียบเป็นผ้าไหมสีดำไหลลงมาในที่มืดและใบหน้าของเขากระพริบที่ไม่แน่นอนและลึกลับไม่มีใครรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ฟ้องล้มลงอย่างเงียบๆและสายตาที่รอคอยคำตอบของเขามีบางอย่างที่เธอไม่อาจทำลายในอดีตเธอเคยเห็นเปิดแต่ผมไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับถ้าเขาสนใจงั้นพอแค่นี้ถ้าเขาไม่รังเกียจที่เธอจะต้องปฏิบัติต่อเขาด้วยความจริงใจซูล้มลงและสายตาที่รอคอยประโยคของเขาทุกนาทีที่ผ่านไปเวลายืนนิ่งอยู่ภายในห้องเหมือนความเงียบทันใดนั้นคุณเมฆถอนหายใจเขามีแขนยาวตักและกอดเขาไว้แน่นในอ้อมแขนซูคางของเขาเหนือศีรษะของเธอที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิดและความสง่างามและความภาคภูมิใจในช่วงเวลานี้คุณจะหายไป" ว้าว , ฉันเชื่อคุณ . . . . . . . ง่ายที่ที่เต็มไปด้วยความรักที่ไม่มีที่สิ้นสุด