Zhang Ye shook his head. He really

Zhang Ye shook his head. He really did not think highly of Wang Shuixin’s ‘Everything’, nor did he find it very good. Truthfully, he didn’t even like his world’s ‘Everything’ from Beidao. However, not liking it was subjective. “Everything” was one of Beidao’s representative works. There was naturally no bones to pick in terms of literary content. Despite it not being as famous as “This is also Everything”, Beidao’s “Everything” was also a classic masterpiece that had been immortalized!

Notice, this is Beidao’s “Everything” and not that of Wang Shuixin’s!

Zhang Ye held onto the podium and began reciting, “If it were me, I would compose it as…”

Everyone focused their attentions. Teacher Zhang was composing another poem again? And it was another on-the-spot piece of work? Everyone listened in earnestly! This was because Zhang Ye’s poems were too famous!

Professor Zeng also pricked up his ears.

Senior Song looked disapprovingly at him.

Zhang Ye breathed out and then used a calm, yet somewhat dejected voice to recite:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จางเย่ส่ายหัวของเขา เขาไม่คิดจริง ๆ สูงของวัง Shuixin ของ 'ทุกอย่าง' ไม่ได้เขาพบว่ามันดีมาก ดี ๆ เขาไม่ได้เหมือนในโลกของเขา 'ทุกอย่าง' จาก Beidao อย่างไรก็ตาม ไม่ชอบเป็นอัตนัย "ทุกอย่าง" เป็นผลงานตัวแทนของ Beidao อย่างใดอย่างหนึ่ง ธรรมชาติมีกระดูกไม่รับในแง่ของเนื้อหาวรรณกรรม แม้มีไม่ได้เป็นที่รู้จักเป็น "นี้จะยังมีทุก" Beidao ของ "ทุกอย่าง" ยังเป็นผลงานชิ้นเอกคลาสสิกที่ได้รับอันเป็นอมตะสังเกตเห็น นี้เป็น Beidao "ทุกอย่าง" ไม่วัง Shuixinจางเย่ลงบนแท่นที่จัดขึ้น และเริ่มอ่าน, "ก็ได้ ผมจะเรียบเรียงให้เป็น. ... "ทุกคนเน้นความแน่น ครูจางเขียนบทกวีอื่นอีกหรือไม่ และก็อีกจุดบนชิ้นงาน ทุกคนฟังในจริงจัง นี้เป็นเพราะจางเยของบทกวีชื่อดังเกินไปศาสตราจารย์เซงยังจำนวนที่/กี่ค่าหูของเขาเพลงอาวุโสมองดูเหมือนที่เขาจางเย่หายใจออก และใช้เสียงสงบ ยังค่อนข้างสลดใจสาธยาย:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จางเยส่ายหัว เขาจริงๆไม่ได้คิดว่าสูงของวัง Shuixin ของ 'ทุกอย่าง' เขาก็ไม่พบว่ามันดีมาก ตามความเป็นจริงเขาไม่ได้เช่นเดียวกับโลกของเขาทุกอย่างจาก Beidao แต่ไม่ชอบที่มันเป็นอัตนัย "ทุกอย่าง" เป็นหนึ่งในผลงานของตัวแทน Beidao มีธรรมชาติกระดูกที่จะเลือกในแง่ของเนื้อหาวรรณกรรมไม่มี แม้จะไม่ได้เป็นที่รู้จักในฐานะ "และนี่ก็เป็นทุกอย่าง" Beidao ของ "ทุกอย่าง" ยังเป็นผลงานชิ้นเอกของคลาสสิกที่ได้รับการยลโฉม!

แจ้งให้ทราบล่วงหน้านี้เป็น Beidao ของ "ทุกอย่าง" และไม่ว่าวัง Shuixin ของ!

จางเจ้าจัดขึ้นบนเวทีและเริ่มท่อง "ถ้าเป็นผมผมจะเขียนเป็น ... "

ทุกคนที่มุ่งเน้นความสนใจของพวกเขา ครูจางได้รับการแต่งบทกวีอีกครั้ง? และมันก็เป็นอีกชิ้นในจุดของการทำงาน? ทุกคนฟังในจริงจัง! เพราะนี่คือบทกวีจางเยมีชื่อเสียงมากเกินไป!

ศาสตราจารย์เซงยัง pricked ขึ้นหูของเขา

เพลงอาวุโสมอง disapprovingly เขา

จางเจ้าลมหายใจออกมาแล้วใช้ความสงบ แต่เสียงค่อนข้างหดหู่ใจที่จะท่อง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จางเยส่ายหน้า เขาไม่ได้คิดว่า วัง shuixin ' ทุกอย่าง ' , หรือเขาเจอดีเลย จริงๆแล้วเขาก็ไม่ได้ชอบเขาโลก ' ทุกอย่าง ' จาก beidao . แต่ไม่ได้ชื่นชอบมันเป็นอัตนัย " ทุกอย่าง " เป็นหนึ่งในตัวแทนของ beidao ทํางาน มีธรรมชาติที่ไม่มีกระดูกที่จะเลือกในแง่ของวรรณกรรมเนื้อหา แม้จะไม่ได้ดังแบบนี้ " มีทุกอย่าง " beidao " ทุกอย่าง " เป็นคลาสสิคชิ้นเอกที่ได้รับ immortalized !ประกาศนี้เป็น beidao " ทุกอย่าง " และไม่ใช่ที่วัง shuixin !จางเยจัดลงบนแท่นและเริ่มอ่าน " ถ้าเป็นผม ผมจะเขียนมันเป็น . . . . . . . "ทุกคนมุ่งเน้นความสนใจของพวกเขา ครูจาง เขียนบทกวีอื่นอีกเหรอ ? และก็อีกชิ้น - ของงาน ทุกคนรับฟังอย่างจริงจัง ! นี้เป็นเพราะจางเย บทกวีก็มีชื่อเสียงศาสตราจารย์เซงยังแทงขึ้นหูของเขาเพลง disapprovingly รุ่นพี่มองที่เขาจางเย ลมหายใจออกแล้ว ใช้ความสงบ แต่ค่อนข้างผิดหวัง เสียงท่อง :