กลอนต่างๆอสุรีผีเสื้อเหลือจะอด แค้น

กลอนต่างๆ
อสุรีผีเสื้อเหลือจะอด แค้นโอรสราวกับไฟไหม้มังสา ช่างหลอกหลอนผ่อนผันจำนรรจา แม้นจะว่าโดยดีเห็นมิฟัง จะจับไว้ให้พาไปหาพ่อ แล้วหักคอเสียให้ตายเมื่อภายหลัง โกรธตวาดผาดเสียงสำเนียงดัง น้อยหรือยังโหยกเหยกเด็กเกเร ช่างว่ากล่าวราวกับกูไม่รู้เท่า มาพูดเอาเปรียบผู้ใหญ่ทำไพล่เผล เอาบิดรซ่อนไว้ในทะเล ทำโว้เว้ว่ากล่าวให้ยาวความ ยิ่งปลอบโยนโอนอ่อนยิ่งหลอนหลอก แม้นไม่บอกโดยดีจะตีถาม พลางโผโผนโจนโจมเสียงโครมคราม เข้าไล่ตามคลุกคลีตีไปพลาง สินสมุทรผลุดออกนอกรักแร้ แล้วล่อแม่ตบหัตถ์ผัดผางผาง แกล้งหลบลี้หนีวนไปต้นทาง หมายให้ห่างพระบิดาได้คลาไคล นางผีเสื้อเหลือแค้นแสนสาหัส แต่ฉวยพลัดแพลงคลื่นลื่นไถล อุตลุดผุดดำปล้ำกันไป เหมือนเล่นไล่ตามละเมาะทุกเกาะเกียน ถึงเขาใหญ่ในน้ำง้ำชะเงื้อม พระหลบเลื่อมเลี้ยวลัดฉวัดเฉวียน เข้าหาดทรายชายตื้นขึ้นบนเตียน เที่ยววิ่งเวียนวนรอบขอบคิรี เห็นมารดาล่าลับแล้วยับยั้ง แกล้งถอยหลังลงน้ำแล้วดำหนี ไม่พ่นผุดรุดไปในนที ตั้งภักดีตามติดพระบิดร ฯ * ฝ่ายผีเสื้อเมื่อลูกลอบลงน้ำ พอจวนค่ำคิดว่าวิ่งขึ้นสิงขร ด้วยใจนางคิดว่าพาบิดร มาซุ่มซ่อนอยู่ที่นี่จึงหนีมา เที่ยวแลรอบขอบเขาเงาชะงุ้ม ยิ่งมืดคลุ้มก็ยิ่งคลั่งตั้งแต่หา เสียงคลื่นโครมโถมตะครุบก้อนศิลา จนหน้าตาแตกยับลงสับเงา แล้วลุกขึ้นยืนชะโงกโยกสิงขร จนโคลงคลอนเคลื่อนดังทั้งภูเขา ยิ่งมืดค่ำสำเหนียกร้องเรียกเดา ไม่พ้นเราเร่งมาหาโดยดี เห็นไม่ขานมารร้ายทลายซ้ำ เขาระยำย่อยยับดังสับสี ไม่พบเห็นเป็นเพลาเข้าราตรี อสุรีเหลือแค้นเน่นอุรา ช่างชาติชั่วหัวกระดูกลูกตอแหล ลวงให้แม่หลงกลเที่ยวค้นหา เออกระนั้นมันจึงทบตลบมา ให้บิดาเลยไปเสียไกลแล้ว ดำริพลางนางมารอ่านพระเวท ให้สองเนตรโชติช่วงดังดวงแก้ว แลเขม้นเห็นไปไวแววแวว อยู่โน่นแล้วลุยตามโครมครามไป ฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลอนต่างๆ
อสุรีผีเสื้อเหลือจะอด แค้นโอรสราวกับไฟไหม้มังสา ช่างหลอกหลอนผ่อนผันจำนรรจา แม้นจะว่าโดยดีเห็นมิฟัง จะจับไว้ให้พาไปหาพ่อ แล้วหักคอเสียให้ตายเมื่อภายหลัง โกรธตวาดผาดเสียงสำเนียงดัง ช่างว่ากล่าวราวกับกูไม่รู้เท่า มาพูดเอาเปรียบผู้ใหญ่ทำไพล่เผล เอาบิดรซ่อนไว้ในทะเล ทำโว้เว้ว่ากล่าวให้ยาวความ ยิ่งปลอบโยนโอนอ่อนยิ่งหลอนหลอก แม้นไม่บอกโดยดีจะตีถาม พลางโผโผนโจนโจมเสียงโครมคราม สินสมุทรผลุดออกนอกรักแร้ แล้วล่อแม่ตบหัตถ์ผัดผางผาง แกล้งหลบลี้หนีวนไปต้นทาง หมายให้ห่างพระบิดาได้คลาไคล นางผีเสื้อเหลือแค้นแสนสาหัส แต่ฉวยพลัดแพลงคลื่นลื่นไถล อุตลุดผุดดำปล้ำกันไป ถึงเขาใหญ่ในน้ำง้ำชะเงื้อม พระหลบเลื่อมเลี้ยวลัดฉวัดเฉวียน เข้าหาดทรายชายตื้นขึ้นบนเตียน เที่ยววิ่งเวียนวนรอบขอบคิรี เห็นมารดาล่าลับแล้วยับยั้ง แกล้งถอยหลังลงน้ำแล้วดำหนี ไม่พ่นผุดรุดไปในนที ฯ * ฝ่ายผีเสื้อเมื่อลูกลอบลงน้ำ พอจวนค่ำคิดว่าวิ่งขึ้นสิงขร ด้วยใจนางคิดว่าพาบิดร มาซุ่มซ่อนอยู่ที่นี่จึงหนีมา เที่ยวแลรอบขอบเขาเงาชะงุ้ม ยิ่งมืดคลุ้มก็ยิ่งคลั่งตั้งแต่หา เสียงคลื่นโครมโถมตะครุบก้อนศิลา แล้วลุกขึ้นยืนชะโงกโยกสิงขร จนโคลงคลอนเคลื่อนดังทั้งภูเขา ยิ่งมืดค่ำสำเหนียกร้องเรียกเดา ไม่พ้นเราเร่งมาหาโดยดี เห็นไม่ขานมารร้ายทลายซ้ำ เขาระยำย่อยยับดังสับสี ไม่พบเห็นเป็นเพลาเข้าราตรี ช่างชาติชั่วหัวกระดูกลูกตอแหล ลวงให้แม่หลงกลเที่ยวค้นหา เออกระนั้นมันจึงทบตลบมา ให้บิดาเลยไปเสียไกลแล้ว ดำริพลางนางมารอ่านพระเวท ให้สองเนตรโชติช่วงดังดวงแก้ว แลเขม้นเห็นไปไวแววแวว ฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

诗。
巨人会怨恨像蝴蝶留下儿子火肉即使是在纵容说话，好让我听去父亲的脖子，后来死了。愤怒的叫喊声模糊的声音。我不知道是责备似的。利用成熟的偏离เผล说把油壶藏在海做为长期支持者责备越拉越安慰吓唬我即使不好打电话问，飞琼攻击声发行外，腋下神仙妈妈拍拍手，骡子炒脑儿假装逃逃去无脑儿源指把父亲造她愤怒的蝴蝶了热核但把失去扭伤打滑混战跳波黑摔跤。到他在阿勒水精牧师转向避开亮片快捷的嗡嗡声沙滩男孩进入浅平上。旋转边跑出去的女神看到母亲的秘密，抑制。假装退水，喷黑逃避范尼在跳。当你方公司*蝴蝶、水当薄暮想跑到山。她想把油壶，潜伏在逃跑了去照顾他高耸的外伸边缘阴影。更黑暗，更从疯狂寻找声波层析冲卡块石头然后站起来伸杆山直到松动脱位联响山越晚出叫猜不可避免。看不见我们加快腿重复他该死的魔鬼打破响子是切碎的颜色不看到是输入轴。真养孩子说谎的骨头母亲欺骗愚弄，然而，寻找影响渗透到父亲去了很远了，她认为阅读吠陀两个眼睛亮如水晶。它看到了闪光敏感。公司