曲檀儿笑眯眯地话完，拉着镜心便要闪开。 “我叫萧离。”男子冷冷地开了口

曲檀儿笑眯眯地话完，拉着镜心便要闪开。

“我叫萧离。”男子冷冷地开了口。

“哦，幸会幸会，后会无期。”曲檀儿应了一声，对于说话的人，不说是理会了，连抬眼看一眼的心情都没有。

“等等，我认识你吗？”萧离紧盯过去，眼底深沉，似在思考着什么。

“认错人了。”

“我问的不是你。”

“咦？”曲檀儿一愣，总算回头正眼看向萧离。不由一怔，这男人，长得也太……只是，怎么看着眼熟？

“我认识你吗？”萧离再问了一句，问的却是镜心，而脚步也向镜心走近了一些。

“我不认识你。”镜心淡淡地回着。

“我们见过？”萧离微眯着眼，仍是紧盯着镜心。

“你认错人了吧？”曲檀儿虚虚一笑，小心地把镜心给拉到身后，小声地问着：“镜心，你是不是欠了什么人的银子没还，现在有人找上门来讨债了。”

“没有。”

“那你认识他？”

“不认识。”

“那你跟他有仇？”

“没有。”

“姐姐……”恰在此时，云忧怜正好也走了过去，本想把手中拿着的东西递过来，但见曲檀儿也镜心的手里都要空空的，什么都没有的时候，脸色一变：“姐姐，我买的东西呢？”

“送人了。”曲檀儿也不罗嗦，直接回了她。

“送人了，你怎么可以送人了，那是我花银子买回来！”

“咦？！那不是你要给我的吗？”曲檀儿小脸上露出了疑惑，还非常不解地看着她。

“我什么时候说要给你了？”云忧怜脸色一沉，在大街上也不好发作，只能暂时忍着。

“刚刚你不是说给我拿着？我拿着……意思不是送给我么？何况，本……咳咳，我是你姐姐，你孝敬我一下也是应该的。我自是当真了，是不？原来，不是啊，怎么办？只有问那些人要回来了！不过……”曲檀儿微微震惊了，眼神一暗，貌似有些尴尬了，视线扫扫前面的方向，再回头看看后面的人群，无奈的神色此时也重了些许：“那些人，好像已经走远了。”

“姐姐你……”

“云夫人，如果你不高兴，那奴婢再陪你去重新再买一份吧。”镜心微微把脚步移到云忧怜与曲檀儿的中间。

“你让开，我没跟你说话。”云忧怜眼神一冷，狠狠扫了一眼镜心。

“如果奴婢没记错的话，云夫人只是侍妾吧，奴婢家主子是王妃，要是让王爷知道了云夫人让王妃当随从，不知王爷会怎么说呢。”镜心淡淡一笑，完全不把云忧怜当回事。

“你……”云忧怜动怒，挥起手便要拍过去。

“想打人？”一个男声冷冷介入。

“谁啊，放……萧公子？”云忧怜刚抬起来的玉手，还没来得及拍下，就让一只大手给握住，动弹不得，就连想开骂的话，在看清来人是谁时，什么话都给吞了回去。

萧公子？

曲檀儿瞥了一眼萧离，再看看云忧怜，原来……这两人认识。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผิวโค้งตาลยิ้ม ดึงกระจกจะต้องได้รับจากหัวใจ "ชื่อของฉันคือ เสี่ยวหลี่ "คนที่ มีปากเปิดเย็น "โอ้ ดี จะเคยตัว "เพลงของ Tan a พูดคุยกับคน ไม่กล่าวว่า ละเว้น ตาไม่ได้มองที่อารมณ์ "รอ รู้จัก "ชอว์ถูกจ้องอดีต ตาลึก เช่นความคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เราทำ "ผิดคน ” "ฉันขอให้คุณ ” "นี่คืออะไร "เพลงของตาล ครู่สุด กำลังเสี่ยวหลี่ โดยยิ คน ไม่นานเกินไป...... แต่ลักษณะคุ้นเคย "รู้จัก "ชอว์ถาม a, q คือ กระจกเงาของหัวใจ และแม้กระทั่งใกล้ชิดกับกระจกของหัวใจเล็กน้อย ฉันคุณ "กระจกหัวใจเบา ๆ "เราได้เห็น "ชอว์จากตัวเล็กน้อยหรี่ตา จ้องมองที่กระจกของหัวใจ "คุณมีบุคคลที่ไม่ถูกต้อง ขวา "เพลงของตาลเสมือนเสมือนเป็นรอยยิ้ม และรอบคอบลากหลังกระจกของหัวใจ และถามเสียงต่ำ: " กระจกของหัวใจ ไม่คุณเรดดี้เงินคนไม่มาตอนนี้หนี้สิน ” "ไม่" ” "คุณรู้เขา ” "ไม่ทราบ ” "บอกเขาว่า คุณมีกระดูก ” "ไม่" ” "น้องสาว..." เวลานี้ ความโศกเศร้าสงสารเมฆไปมากกว่า และอยากมือสิ่งผ่าน แต่ตาลโค้ง บุตรยังสะท้อนใจมือว่างเปล่า ไม่มีอะไรเมื่อเปลี่ยนสีหน้า: "น้องสาว ฉันซื้อสิ่งที่ ” "ส่งคน "โค้งตาล บุตรที่ยังไม่อนุ โดยตรงกลับไปที่เธอ "ส่งคน วิธีคุณสามารถให้ ที่เป็นเงิน ” "นี่คืออะไร นั่นคือสิ่งที่คุณต้องการให้ฉัน? ' "ตาล Qu สับสนเล็กน้อยเธอหน้า แต่ยังงง มากดูเธอ "เมื่อฉันพูดกับคุณ "ความโศกเศร้าสงสารเมฆหน้าจม ไม่ดีในการโจมตีถนน ถือชั่วคราวเท่านั้น "คุณไม่ได้ตั้งใจสำหรับฉัน ผมเอาการ...... ไม่ได้หมายถึงฉัน มีอะไรเพิ่มเติม,...... ฮื้อ ผมน้องสาวของคุณ คุณเกียรติฉัน ตามธรรมชาติ ฉันใช้มันอย่างจริงจัง ไม่คุณ มันเปิดออกที่ไม่ ทำอย่างไร เพียง ขอให้ผู้ที่ต้องการกลับมา อย่างไรก็ตาม... "ตกใจเล็กน้อย โค้งดวงตาจ้องมองที่มืด อายดูเหมือนกวาดกวาดหน้าทิศทาง ตาลมองด้านหลังฝูงชน แต่ลักษณะเป็นบิต: " คนเหล่านั้น น่าจะ มีหายไป ” "พี่..." "ม่าย ถ้าคุณไม่มีความสุข แล้วทาสให้คุณซื้อสำเนาอีกครั้ง "กระจกของ cloud กังวลเล็กน้อยหัวใจย้ายไปสงสารและเพลงของตำบล "คุณได้รับออกมา ฉันไม่พูดกับคุณ "ความเศร้าโศกสงสารเมฆดูเย็น ฮาร์กวาดหัวใจแก้ว "ทาสไม่จำอย่างถูกต้อง เมฆนางสนมเพียง ทาสหญิงว่าทำงานบ้าน ถ้าเจ้ารู้เมฆเจ้าหญิงเลดี้เมื่อ Entourage ไม่รู้พวกท่านดี "กระจกของรอยยิ้มจาง ๆ หัวใจ ทั้งหมดอย่ากังวล-cloud อย่างจริงจัง "คุณ......" คลาวด์เสียใจสงสารโกรธ โบกมือยิงอดีต "ต้องการเอาชนะผู้อื่นหรือไม่ "หวัดชายที่เกี่ยวข้อง "ใครคือ,...... เสี่ยว Gongzi "ความเศร้าโศกสงสารเมฆยกมือ ยังไม่มีเวลาถ่ายภาพ ให้มือใหญ่กุม ไม่สามารถ ย้าย แม้คำสาบาน มองเห็นผู้นั้น อะไรจะกลืนกลับ เสี่ยว Gongzi ตำบลโค้ง glanced ที่ชอว์ แล้ว ดูที่คลาวด์เสียใจเสียดาย เดิม...... คนทั้งสองรู้ว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Qu ตาลเด็กยิ้มเสร็จสิ้นแล้วและดึงกระจกออกจากทางที่จะหัวใจของมัน

"ฉันชื่อเสี่ยวไป." ผู้ชายพูดอย่างเย็นชา

"โอ้ความสุขที่จะได้ระยะเวลา no." เด็ก Qu ตาลควรจะร้องไห้สำหรับลำโพงไม่พูดจะถูกละเว้นและแม้กระทั่งมองขึ้นไปเห็นอารมณ์ที่ทั้งหมด

"รอทำฉันรู้ว่าคุณ?" เสี่ยวจ้องมองจากอดีตที่ผ่านมาตาลึกเช่นเดียวกับความคิดเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง

"ผิดคน."

"ผมไม่ได้ถามคุณ."

"หือ?" เด็ก Qu ตาลประหลาดใจสักครู่และในที่สุดก็กลับไปมองไปทางอื่นจากชอว์ ช่วย Yizheng คนนี้มากเกินไป ...... เพียงแค่มองวิธีการมองคุ้นเคย?

"ฉันรู้ว่าคุณ?" เสี่ยวจากที่หนึ่งที่จะถาม แต่ก็จะขอหัวใจกระจก แต่ยังสะท้อนก้าวของหัวใจเข้าหาบาง

"ผมไม่ทราบว่าคุณ." กระจกกลับสู่หัวใจเบา ๆ

"เราได้เห็น?" เสี่ยวจากดวงตาลดลงเล็กน้อยยังคงจ้องมองที่หัวใจกระจก

"คุณมีความผิดคนใช่มั้ย?" Qu ตาลเด็กเสี่ยวเสี่ยวยิ้มและดึงระมัดระวังอยู่เบื้องหลังกระจกไปยังหัวใจ Xiaoshengdiwen ด้วย: "หัวใจกระจก, คุณไม่ได้สิ่งที่คนเป็นหนี้เงินยังไม่ได้ตอนนี้มีคนเคาะประตูของคุณ เพื่อการจัดเก็บหนี้. "

" no. "

" แล้วคุณจะรู้ว่าเขา? "

" ไม่ทราบว่า. "

" คุณมีความแค้นใด ๆ กับเขา? "

" no. "

" น้องสาว ...... "เพียงที่จุดนี้เพียงแค่สงสารเมฆกังวลจะหายไป ในอดีตที่ผ่านมาผมอยากจะทำบางสิ่งบางอย่างในมือของเขายื่นออกมา แต่ยังเห็นเพลงกระจกหัวใจมือเด็กตาลควรที่ว่างเปล่าไม่มีอะไรเมื่อใบหน้าของเธอเปลี่ยนแปลง: "น้องสาวของผมซื้อสิ่ง"

"ให้ไป." เด็ก Qu ตาลไม่ใช้คำฟุ่มเฟือยโดยตรงกลับไปหาเธอ

"ให้ออกไปวิธีการที่คุณสามารถให้มันออกไปว่าผมจ่ายเงินเพื่อซื้อกลับมาแล้ว!"

"อืมมม ?! นั่นไม่ใช่คุณให้ฉัน?" เด็ก Qu ตาลเผชิญเล็ก ๆ น้อย ๆ งง แต่ยังงงมาก ผมมองไปที่เธอ

"เมื่อฉันบอกว่าคุณให้ขึ้น?" ใบหน้าเมฆกังวลสงสารทรุดถนนไม่ใช่การโจมตีดีมีเพียงทนชั่วคราว

"คุณไม่ได้พูดกับผมเพียงแค่เอาผมเอา ...... ไม่ได้หมายถึงให้ฉัน? นอกจากนี้ ...... Keke ผมน้องสาวของคุณคุณให้เกียรติเราที่ควรจะเป็น. ฉันเป็นธรรมชาติจริงๆและเป็น ไม่มันกลับกลายเป็นว่าไม่ Ah อย่างไร? เฉพาะผู้ที่ขอให้กลับมา! แต่ ...... "เด็ก Qu ตาลตกใจเล็กน้อยดวงตาที่มืดอายดูเหมือนและกวาดด้านหน้าของบรรทัดทิศทางสายตาและแล้วมองไปที่ด้านหลัง ฝูงชนกำพร้าดูหนักเล็ก ๆ น้อย ๆ ในขณะนี้ ". ผู้ที่ดูเหมือนจะหายไป"

ของคุณ " น้องสาว ...... "

"นางเมฆถ้าคุณมีความสุขแล้วทาสที่มาพร้อมกับเรื่องการซื้อ . "สะท้อนก้าวหัวใจเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นเมฆสงสารและความเศร้าโศกเพลงเด็กตาลที่อยู่ตรงกลาง

"คุณได้รับจากผมไม่ได้พูดคุยกับคุณ." ตาเมฆกังวลสงสารของเย็นกวาดรุนแรงของแว่นตาหัวใจ

"ถ้าไม่จำทาสไม่ถูกต้อง แต่นางเมฆนางสนมขวาทาสเจ้าหญิงเป็นหลักบ้านและถ้าเป็นเช่นเจ้าฟ้าทราบเมื่อมีการแจ้งให้ผู้ติดตามนางเมฆผมไม่ทราบว่าเจ้าชายจะบอกว่า." กระจกหัวใจรอยยิ้มจาง ๆ ไม่สมบูรณ์เมฆ สงสารกังวลอย่างจริงจัง

"คุณ ...... " เมฆสงสารกังวลโกรธพวกเขาโบกมือในการถ่ายภาพที่ผ่านมา

"ต้องการที่จะตี?" เสียงชายเย็นชากล่าวว่าการแทรกแซง

"ใครใส่ ...... เสี่ยว Gongzi?" เมฆกังวลสงสารเพียงเพื่อยกมือไม่มีเวลามากพอที่จะใช้ขอให้มือใหญ่ที่จะถือไม่สามารถย้ายและยังต้องการที่จะยกเลิกการโหลดแล้วเข้ามาดู ที่เป็นสิ่งที่คำให้กลืนกินกลับ

เสี่ยว Gongzi?

Qu Xiao ตาลเด็กชำเลืองมองออกไปและแล้วมองไปที่เมฆกังวลสงสารทั้งสองคนมีความเข้าใจ ......

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พูดจบและยิ้มให้曲檀儿ดึงกระจกหัวใจก็จะหลีกไป" ฉันชื่อเสี่ยวจาก . . . . . . . เสียงเย็นชาของผู้ชายจะเปิดปาก" อ๋อยินดีที่ได้รู้จักนะไม่ได้เจอกันอีกเลย . . . . . . . 曲檀儿จะดังมากสำหรับคนที่พูดไม่ละเว้นแม้แต่เงยหน้ามองแวบเดียวของอารมณ์ก็ไม่มี" เดี๋ยวผมรู้จักคุณเหรอ ? เขาจ้องลึกไปในช่วงการเกิดเหมือนครุ่นคิดอะไร" คนผิด " . . . . . ." ผมไม่ได้ถามคุณ . . . . . . ." เอ๋ ? " 曲檀儿งงก็หันกลับไปมองต่อจากชอว์ ก็เป็นผู้ชายที่ค่อนข้างยาวมาก . . . . . . . . . . . . . . แต่ทำไมดูคุ้นๆมั้ย ? ? ? ? ? ? ?" ฉันรู้จักคุณเหรอ ? เสี่ยวจากจะถามคำถามที่เป็นกระจกของหัวใจแต่ฝีเท้ายังให้กระจกหัวใจมาใกล้ๆ" ผมไม่รู้จักคุณ " . . . . . . กระจกหัวใจบางๆกลับ ." เราได้เห็น ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " เสี่ยวจากไมโครตายังคงจ้องกระจกหัวใจ" คุณทักคนผิดแล้วล่ะครับ ? ? ? ? ? ? " " " " " " " 曲檀儿เสมือนเสมือนรอยยิ้มค่อยๆวางกระจกหัวใจให้ดึงไปข้างหลังแล้วกระซิบถามว่า " กระจกหัวใจคุณไม่ได้ติดหนี้อะไรกับคนที่ยังไม่ได้เงินแล้วมีคนมาเอาแล้ว . . . . . . ." ไม่ . . . . . . ." แล้วคุณรู้จักเขา ?" ไม่รู้ . . . . . . ." แล้วคุณมีศัตรูกับเขา ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "" ไม่ . . . . . . ." พี่ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ตอนนั้นเศร้าสงสารเมฆก็เดินไปเดินมาและเราต้องการที่จะใส่ในมือถือบางอย่างมาแต่เห็น曲檀儿กระจกหัวใจอยู่ในมือก็จะเปล่าเมื่อสีหน้าเปลี่ยนไป " พี่ผมซื้ออะไร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "" " " " " " ส่งคน " . . . . . 曲檀儿ไม่ซ้ำซากโดยตรงกลับไปที่ของเธอ" ให้พวกเขาและวิธีที่คุณสามารถไปที่การใช้จ่ายเงินที่ฉันซื้อมา ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "" เอ๋ ? ? ? ? ? ? ? ! ! ! ! ! ! ! นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณให้ฉันไหม ? " 曲檀儿ปรากฏบนใบหน้าที่สงสัยและก็มองดูเธอ" เมื่อฉันกล่าวว่าพวกเขาจะให้คุณ ? สงสารเมฆกังวลของใบหน้าลดลงในถนนยังไม่ดีขึ้นแม้จะเพียงชั่วคราว" แค่คุณบอกว่าให้ฉันเอา ? ? ? ? ? ? ? ผมเอา . . . . . . . . . . . . . . ไม่ได้หมายถึงว่าให้ฉัน ? ? ? ? ? ? ? ? และนี้ . . . . . . . . . . . . . . เอ่อฉันเป็นน้องสาวของคุณที่คุณควรให้เกียรติฉันด้วย ตั้งแต่ฉันจริงจังใช่มั้ย ? เดิมไม่ได้อ่าทำไงดี ? แต่ถ้าถามคนเหล่านั้นต้องกลับมา ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " แต่ . . . . . . . . . . . . . 曲檀儿ตกใจเล็กน้อยดวงตาสีเข้มที่ดูเหมือนจะเขินอายแล้วปัดฝุ่นในทิศทางของสายตาในด้านหน้าของฝูงชนที่อยู่เบื้องหลังและกลับไปดูแต่ตอนนี้ยังดูหนักๆ : " คนเหล่านั้นดูเหมือนจะเดินจากไป . . . . . . ." พี่ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "เมฆ " คุณนายถ้าคุณไม่มีความสุขที่ข้าน้อยจะพาคุณไปซื้อชุดใหม่ . . . . . . . " " " " " " " กระจกหัวใจเล็กน้อยเพื่อให้ขั้นตอนย้ายไปยังเมฆความสงสารและเป็นห่วง曲檀儿กลาง" คุณหลีกไป , ฉันไม่ได้พูดกับคุณ . . . . . . . เศร้าสงสารตาเมฆเย็นเตะกวาดใส่แว่นหัวใจ" ถ้าข้าน้อยจำไม่ผิดนางเป็นสนมยุน . . นายเป็นทาสที่บ้านเจ้าหญิงถ้าเขารู้ว่าเมฆเมื่อเลดี้ให้เจ้าหญิงไปไม่รู้ว่าเขาจะพูดยังไง . . . . . . . กระจกหัวใจยิ้มบางๆและไม่สนใจอะไรจนเมื่อเมฆ" คุณ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " เศร้าสงสารเมฆโกรธก็ต้องยิงผ่านมือ ." " " " " " ต้องการเอาชนะใคร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " ผู้ชายเย็นชาที่เกี่ยวข้อง" ใครอ่า . . . . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " " ครับ ? ? ? ? ? ? ? สงสารเมฆเพิ่งยกความกังวลของคุณยังไม่ได้ถ่ายให้มือใหญ่จับให้ขยับไม่ได้แม้แต่จะดุเมื่อเห็นว่าเป็นใครอะไรให้กลืนกลับชอว์คิมิโกะ ?曲檀儿เหลือบมองเมฆจากเสี่ยวและดูกังวลจน . . . . . . . . . . . . . มันสองคนรู้จัก