Chapter 89: “It’s just a medicinal

Chapter 89: “It’s just a medicinal pill (3)”

The palace maid looked blankly at Jun Wu Xie , her hands full with long lists for herbs, confused on what to do with them and what this Young Miss of the Jun family wants done.

Jun Wu Xie cast a brief fleeting glance, and the little palace maid was so overcome from the chill in those eyes, she immediately turned around, and hastened out the door.

“Your lowly servant shall prepare it.”

“Am I that scary?” Jun Wu Xie asked the cat in her arms, looking at the back of the lowly hunched over form of the servant as she hastened out.

“No, these are people who have weak hearts.” With no one around, the black cat has no need to hide its ability of speech.

People do not know Jun Wu Xie like the little black cat did. She is neither haughty nor superciliously aloof. She just ….. does not know how to get along with others ….. in a normal way.

Just imagine, a person kept alone from birth, it is for certain there will be repercussions on human interrelations.

Jun Wu Xie was locked up thirteen long years, her world had only been herself, growing up amidst the mountains of medicine and treatments, and the cold and lifeless medical equipment.

At that time, she barely spoke two words throughout the years. When the little black cat first met Jun Wu Xie, it thought she was mute, and autistic.

She viewed everything coldly, her eyes never showing a single trace of emotion.

From a young age, she was able to dissect still warm bodies unfeelingly, soaking the still fresh organs in formalin.

The little black cat has always felt, its mistress was just a machine incapable of emotions.

That was till the first time she learned to hate, it burned that cage that had imprisoned her.

She was finally freed, but more than a decade of imprisonment had made her develop a regimented, closed up lifestyle. Coming into society, she was unable to blend and mingle with people, unable to integrate.

She preferred to stay in the animal clinic, treating the animals.

Though animals are incapable of speech, and Jun Wu Xie cannot fathom the behavior of people, she is very sensitive and understands the needs and pains of the animals. She knows, why they are suffering, and how to help them.

At these times, Jun Wu Xie, does not need to speak.

Having joined that organization, where she met her only friend, she then began to feel, like a human.

Alas, the time Heaven gave her was short, everything ended before she could learn to lead a normal human life.

For those who viewed Jun Wu Xie as an oddball, little black cat had hated them. It was not its mistress that was odd, but it was those people who were stupid, and does not know how to get along with Jun Wu Xie. The unscrupulous little thief was the exception, and it is just proves that its owner is not without feelings, just that she does not know how to show it.

Because ……

No one ever taught her.

But with the Jun Family father and son, the little black cat believes, its mistress will be able to go far on this road to being normal!

Meanwhile, the palace maid sent a lot of herbs, also the medicine furnace fire was rekindled, and the temperature in the room started to rise.

Jun Wu Xie had everyone leave the room, sorted out all the herbs, to treat and process them, her eyes lowered in concentration. In this moment, she was back in those thirteen years of captivity, with the same eyes, familiar movements of the hands, absorbed into her medical prowess.

Extraction, grinding, crushing …… Jun Wu Xie’s soft and fair hands seemed imbued with magic, all that passed those hands, in the blink of an eye, was processed with impeccable precision.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 89: "มันเป็นเพียงยายา (3)"แม่บ้านพามอง blankly ที่มิ.ย. Wu Xie มือของเธอเต็มไป ด้วยรายการยาวสมุนไพร สับสนกับสิ่งที่ต้องทำกับพวกเขาและสิ่งนี้นางสาวหนุ่มของมิ.ย.ครอบครัวต้องทำมิ.ย. Wu Xie ชำเลืองสั้น ๆ ปราย และแม่บ้านวังน้อยถูกให้เอาชนะจากชิลล์ในตาคู่นั้น เธอทันทีหัน และพริบออกประตู"ราชาต่ำต้อยจะเตรียมมัน""ฉันกลัวว่า" มิ.ย. Wu Xie ถามแมวในอ้อมแขนของเธอ ดูที่ด้านหลังที่ต่ำต้อยพัทผ่านรูปแบบของคนรับใช้เธอพริบออก"ไม่ เหล่านี้เป็นคนที่มีจิตใจที่อ่อนแอ" ไม่มีใครรอบ แมวดำได้ไม่จำเป็นต้องซ่อนความสามารถในการพูดท่านไม่ทราบว่า คุณ Wu Xie มิ.ย.เช่นแมวดำน้อย เธอไม่ใช่ตระหง่าน หรือห่าง ๆ superciliously เธอเพียงแค่... ไม่ทราบวิธีการเข้ากับคนอื่น... ในทางปกติแค่คิด คนเก็บคนเดียวตั้งแต่เกิด เป็นบางจะมีกระทบในมนุษย์ interrelationsมิ.ย. Wu Xie ถูกล็อคขึ้นสิบสามปีนาน โลกของเธอได้เฉพาะตัวเอง เติบโตขึ้นมาท่ามกลางเทือกเขายา และรักษา โรค อุปกรณ์ทางการแพทย์ และเย็นตายในเวลานั้น เธอเพิ่งจะพูดสองคำตลอดปี เมื่อแมวดำเล็ก ๆ ครั้งแรกมิ.ย. Wu Xie คิดว่า ปิดเสียง และอาชาเธอมองทุกอย่างจ้างงาน ดวงตาของเธอไม่เคยแสดงการสืบค้นกลับเดียวของอารมณ์จากวัย เธอก็สามารถผ่าวิเคราะห์ร่างกายยังอุ่น unfeelingly แช่อวัยวะยังสดใหม่ใน formalinแมวดำน้อยมีเสมอรู้สึกว่า ผู้เป็นที่รักของเป็นเพียงเครื่องจักรความสามารถอารมณ์ที่จนถึงครั้งแรกที่เธอเรียนรู้เกลียด มันเขียนว่ากรงที่มีโทษจำคุกเธอเธอก็ว่าง แต่กว่าทศวรรษจำคุกได้ทำให้เธอพัฒนาไลฟ์สไตล์ที่ตก ปิดขึ้น เธอเข้ามาในสังคม ไม่สามารถผสมผสาน และสังสรรค์กับผู้คน ไม่สามารถบูรณาการเธอต้องการพักในคลินิกสัตว์ รักษาสัตว์แม้ว่าสัตว์มีความสามารถในการพูด และ Wu Xie มิ.ย.ละเมิดการทำงานของท่าน เธอเป็น และเข้าใจความต้องการและความเจ็บปวดของสัตว์ เธอรู้ ทำไมทุกข์ และวิธีการช่วยให้พวกเขาช่วงเวลา มิ.ย. Wu Xie ไม่จำเป็นต้องพูดมีร่วมองค์กร ที่เธอได้พบกับเพื่อนของเธอเท่านั้น เธอแล้วเริ่มรู้สึก มนุษย์เช่นกันอนิจจา เวลาสวรรค์ให้เธอสั้น ทุกอย่างสิ้นสุดลงก่อนที่เธอจะได้เรียนรู้ชีวิตมนุษย์ปกติสำหรับผู้ที่ดู Wu Xie มิ.ย.เป็นการ oddball แมวดำน้อยมีคนเกลียดพวกเขา มันไม่ได้เป็นผู้หญิงที่แปลก แต่มันคนเคยโง่ และไม่ทราบวิธีการรับพร้อมกับ Wu Xie มิ.ย. ขโมยน้อยไร้ยางอายข้อยกเว้น และมันเป็นเพียงแค่พิสูจน์ให้เห็นว่า เจ้าของไม่ได้อยู่โดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบเพียงว่า เธอไม่ทราบวิธีการแสดง ความรู้สึกเนื่องจาก...ไม่มีใครเคยสอนเธอแต่ ด้วยมิ.ย.ครอบครัวบิดาและบุตร แมวดำน้อยเชื่อ ผู้เป็นที่รักของมันจะสามารถไปบนถนนสายนี้จะเป็นปกติในขณะเดียวกัน บ้านพาส่งจำนวนมากสมุนไพร ยัง ถูก rekindled ไฟเตายา และอุณหภูมิในห้องเริ่มขึ้นมิ.ย. Wu Xie คนออก แยกออกทั้งหมดสมุนไพร การรักษา และประมวลผล ดวงตาของเธอลดลงในความเข้มข้นได้ ในช่วงเวลานี้ เธอได้ย้อนกลับไปในปีที่สิบสามของเชลย ตาเดียว คุ้นเคยการเคลื่อนไหวของมือ ดูดซึมเข้าสู่ความกล้าหาญทางการแพทย์ของเธอดูด บด บด... มิ.ย. Wu Xie มือนุ่ม และยุติธรรมดูเหมือนไปกับเวทมนตร์ ทุกที่ผ่านมือเหล่านั้น ในพริบตา การประมวลผล ด้วยความแม่นยำที่เหนือกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 89: "มันก็แค่เป็นยาสมุนไพร (3)"

แม่บ้านวังมอง blankly ที่มิถุนายนวู Xie, มือของเธอเต็มไปด้วยรายการยาวสมุนไพรสับสนในสิ่งที่ต้องทำกับพวกเขาและสิ่งที่หนุ่มคนนี้มิสของครอบครัวมิถุนายนต้องการทำ .

มิถุนายนวู Xie โยนได้อย่างรวดเร็วหายวับไปช่วงสั้น ๆ และนางกำนัลในวังเล็ก ๆ น้อย ๆ เอาชนะจากเย็นในดวงตาเธอทันทีหันไปรอบ ๆ และรีบออกไปที่ประตู.

"คนรับใช้ที่ต่ำต้อยของคุณจะเตรียมความพร้อมมัน."

"ผมว่าน่ากลัว ? "มิถุนายนวู Xie ถามแมวในอ้อมแขนของเธอมองไปที่ด้านหลังของโน้มต่ำต้อยกว่ารูปแบบของคนรับใช้ที่เธอรีบออก.

" ไม่มีเหล่านี้เป็นคนที่มีหัวใจอ่อนแอ. "ไม่มีใครรอบแมวดำ ยังไม่จำเป็นต้องซ่อนความสามารถในการพูด.

คนไม่ทราบมิถุนายนวู Xie เหมือนแมวดำเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ เธอเป็นคนไม่หยิ่งผยองมิได้ห่าง superciliously เธอเพียงแค่ ... .. ไม่ทราบว่าจะได้รับพร้อมกับคนอื่น ๆ ... .. ในทางปกติ.

แค่คิดคนเก็บไว้คนเดียวตั้งแต่แรกเกิดมันเป็นบางอย่างที่จะมีผลกระทบในสัมพันธ์ของมนุษย์.

มิถุนายนวู Xie ถูกขัง สิบสามปียาวโลกของเธอได้รับเพียงตัวเองเติบโตขึ้นมาท่ามกลางเทือกเขาของยาและการรักษาและอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่หนาวเย็นและมีชีวิตชีวาได้.

ในเวลานั้นเธอแทบจะไม่พูดคำสองคำนี้ตลอดทั้งปี เมื่อแมวดำเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้พบกับจุนวู Xie แรกก็คิดว่าเธอเป็นใบ้และออทิสติก.

เธอมองทุกอย่างเย็นชาดวงตาของเธอไม่เคยแสดงให้เห็นร่องรอยของอารมณ์ความรู้สึก.

จากวัยเด็กเธอก็สามารถที่จะผ่ายังร่างกายอบอุ่นเลือดเย็น, แช่อวัยวะยังคงสดในฟอร์มาลิน.

แมวดำเล็ก ๆ น้อย ๆ มีความรู้สึกเสมอที่รักของมันเป็นเพียงเครื่องความสามารถของอารมณ์.

นั่นคือจนถึงครั้งแรกที่เธอได้เรียนรู้ที่จะเกลียดมันเผากรงที่ขังเธอ.

เธอเป็นอิสระในที่สุด แต่กว่าทศวรรษของการจำคุกทำให้เธอพัฒนาตกตะกอน, ปิดการดำเนินชีวิต ที่เข้ามาในสังคมเธอก็ไม่สามารถที่จะผสมผสานและคลาคล่ำไปด้วยผู้คนไม่สามารถที่จะบูรณาการ.

เธอต้องการที่จะอยู่ในคลินิกสัตว์รักษาสัตว์.

แม้ว่าสัตว์มีความสามารถในการพูดและมิถุนายนวู Xie ไม่สามารถเข้าใจพฤติกรรมของคนที่เธอ มีความสำคัญมากและเข้าใจความต้องการและความเจ็บปวดของสัตว์ เธอรู้ว่าทำไมพวกเขากำลังทุกข์ทรมานและวิธีการที่จะช่วยให้พวกเขา.

ช่วงเวลาเหล่านี้จุนวู Xie, ไม่จำเป็นต้องพูด.

การเข้าร่วมว่าองค์กรที่เธอได้พบกับเธอเพื่อนเพียงคนเดียวเธอก็เริ่มที่จะรู้สึกเหมือนมนุษย์

อนิจจาเวลาสวรรค์ให้เธอเป็นระยะสั้นทุกอย่างสิ้นสุดลงก่อนที่เธอจะได้เรียนรู้ที่จะนำไปสู่ชีวิตปกติของมนุษย์.

สำหรับผู้ที่มองมิถุนายนวู Xie เป็นลูกบอลในกอล์ฟ, แมวดำเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้เกลียดชังเขา มันไม่ได้เป็นที่รักของตนที่แปลก แต่มันก็คนเหล่านั้นที่เขาโง่และไม่ทราบวิธีที่จะได้รับพร้อมกับวูมิถุนายน Xie ขโมยเล็ก ๆ น้อย ๆ ไร้ยางอายเป็นข้อยกเว้นและมันก็เป็นเพียงแค่พิสูจน์ให้เห็นว่าเจ้าของไม่ได้โดยไม่มีความรู้สึกเพียงว่าเธอจะไม่ทราบวิธีการที่จะแสดงมัน.

เพราะ ......

ไม่มีใครเคยสอนให้เธอ.

แต่ด้วยความที่พ่อมิถุนายนครอบครัวและลูกชาย แมวดำเล็ก ๆ น้อย ๆ เชื่อว่าเป็นที่รักของตนจะสามารถที่จะไปไกลบนถนนสายนี้จะเป็นปกติ!

ขณะที่นางกำนัลในวังที่ส่งจำนวนมากของสมุนไพรยังไฟเตาเผายาถูกตาลุกและอุณหภูมิในห้องเริ่มต้นที่จะเพิ่มขึ้น

มิถุนายนวู Xie มีทุกคนออกจากห้องไปแยกออกสมุนไพรเพื่อรักษาและดำเนินการให้ดวงตาของเธอลดลงในความเข้มข้น ในช่วงเวลานี้เธอกลับมาอยู่ในบรรดาสิบสามปีจากการถูกจองจำด้วยสายตาเดียวกันการเคลื่อนไหวที่คุ้นเคยของมือดูดซึมเข้าสู่เธอกล้าหาญทางการแพทย์.

สกัด, บด, บด ...... มิถุนายนวู Xie ของมือที่อ่อนนุ่มและเป็นธรรมดูเหมือนตื้นตันใจกับมายากล ทุกสิ่งที่ผ่านมือเหล่านั้นในพริบตาได้รับการประมวลผลที่มีความแม่นยำไร้ที่ติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 89 : " มันเป็นเพียงแค่เม็ดยา ( 3 )นางกำนัลมองอย่างว่างเปล่า ที่จุนวู เซี่ย มือของเธอเต็มไปด้วยรายการยาวสำหรับสมุนไพร สับสนในสิ่งที่จะทำอย่างไรกับพวกเขา และสิ่งที่พลาดเด็กของครอบครัว จุน ต้องการทำจุนวูเซียโยนสั้นหายวับไปอย่างรวดเร็ว และนางกำนัลน้อยจึงเอาชนะจากความกลัวในดวงตาคู่นั้น เธอหันกลับมาทันที และรีบออกจากบ้าน" ผู้รับใช้ต่ำต้อยของคุณจะเตรียมมัน" นี่ฉันน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ ? " จุน วูเซียถามแมวในอ้อมแขน มองด้านหลังของต้อยโค้งกว่ารูปแบบของผู้รับใช้ที่เธอร้องออกมา" ไม่ เหล่านี้คือคนที่มีหัวใจอ่อนแอ . " ไม่มีๆ แมวดำ ไม่ต้องซ่อนความสามารถในการพูดคนไม่รู้ จุน วู เซี่ย เหมือนแมวน้อยสีดำทำ เธอไม่ถือตัวหรือ superciliously ห่าง เธอแค่ . . . . . ไม่ทราบวิธีที่จะได้รับพร้อมกับคนอื่น ๆ . . . . . ในทางปกติแค่คิดคนเก็บไว้คนเดียวตั้งแต่เกิด มันแน่นอนจะมีผลกระทบในด้าน interrelations .จุนวูเซี่ยถูกขังสิบสามปี โลกของเธอมีเพียงตัวเอง เติบโตขึ้นท่ามกลางขุนเขาของยาและการรักษา และเย็น และอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ไม่มีชีวิตชีวาในตอนนั้น เธอเพิ่งจะพูด 2 คำตลอดทั้งปี เมื่อแมวน้อยสีดำ เจอกันครั้งแรก จุน วู เซี้ย มันนึกว่าเธอเป็นใบ้ และออทิสติกเธอมองทุกอย่างอย่างเย็นชา สายตาของเธอไม่เคยแสดงร่องรอยเดียวของอารมณ์ตั้งแต่อายุยังน้อย เธอสามารถที่จะผ่าศพยังอุ่นอย่างไม่ใส่ใจผู้อื่น เปียกยังคงสดอวัยวะในฟอร์มาลินแมวน้อยสีดำก็รู้สึกเสมอว่า นายหญิงของมันแค่เครื่องไม่อารมณ์นั่นคือจนกว่าครั้งแรกเธอเรียนรู้ที่จะเกลียด มันเขียนว่า กรงที่ขังเธอในที่สุดเธอก็ได้ แต่กว่าทศวรรษของการจำคุก ทำให้เธอพัฒนา regimented , ปิดขึ้นในเมืองไทย เข้าสังคม เธอไม่สามารถที่จะกลืน และปะปนกับผู้คนไม่สามารถที่จะบูรณาการเธอต้องการที่จะอยู่ในคลินิคสัตว์ , รักษาสัตว์แม้ว่าสัตว์มีความสามารถในการพูด และ จุน วู เซี้ยสามารถเข้าใจพฤติกรรมของผู้คน เธออ่อนไหวมากและเข้าใจความต้องการและความเจ็บปวดของสัตว์ เธอรู้ว่าทำไมพวกเขามีทุกข์ และวิธีที่จะช่วยให้พวกเขาในช่วงเวลาเหล่านี้ จุนวู เซี่ย ไม่ต้องพูดมีเข้าร่วมองค์กรนั้นที่เธอได้พบกับเพื่อนของเธอเท่านั้น เธอจึงเริ่มรู้สึกเหมือนมนุษย์แต่อนิจจา สวรรค์ประทานเวลาของเธอสั้น ทุกอย่างจบลงก่อนที่เธอจะเรียนรู้ที่จะนำมนุษย์ธรรมดาชีวิตสำหรับผู้ที่ดูจุนวูเซี่ยเป็นคนประหลาด แมวสีดำตัวเล็กก็เกลียดพวกเขา ไม่ใช่เมียน้อยของที่แปลก แต่เป็นคนที่โง่ และไม่ได้รู้วิธีที่จะได้รับพร้อมกับจุนวูเซี่ย . หัวขโมยน้อยหลอก เป็นข้อยกเว้น มันก็พิสูจน์ได้ว่าเจ้าของจะไม่มีความรู้สึก แต่เธอไม่ได้รู้วิธีที่จะแสดงมันเพราะ . . . . . . .ไม่มีใครเคยสอนเธอแต่กับจุนครอบครัวพ่อและลูกแมวน้อยสีดำ เชื่อว่า นายหญิงของมันจะสามารถไปได้ไกลบนถนนนี้เป็นปกติขณะเดียวกัน นางกำนัลส่งมากของสมุนไพร , ยาเตาไฟ rekindled และอุณหภูมิในห้องก็เริ่มขึ้นจุนวู เซี่ยได้ทุกคนออกจากห้อง แยกออกสมุนไพรทั้งหมด เพื่อรักษาและกระบวนการเหล่านั้น สายตาของเธอลดลงในความเข้มข้น ในช่วงเวลานี้ เธอกลับมาในสิบสามปีของการเป็นเชลย ด้วยสายตาเดียวกัน การเคลื่อนไหวที่คุ้นเคยของมือ , ดูดซึมเข้าสู่ความกล้าหาญทางการแพทย์ของเธอการสกัด , บด , บดมัน . . . . . . . จุนวูเซี่ยนุ่มและยุติธรรมมือดูเหมือนเต็มไปด้วยเวทมนตร์ ทั้งหมดที่ผ่านมือเหล่านั้น ในชั่วพริบตา การประมวลผลที่แม่นยำไร้ที่ติ