Ecological design and the aesthetic

Ecological design and the aesthetics of sustainability
One of the most significant shifts in the theoretical orientation of the discipline over the past fifty years has been the development of concepts of "ecological" and "sustainable" design. This in turn has raised questions about the aesthetic basis for ecological design. In particular, there has been a sustained critique of the way that picturesque conventions have disguised ecological processes within modern landscapes. In Part V, a series of readings sets out a framework of ecological design and alternative approaches to its aesthetic expression. Proposals for a new ecological aesthetic for urbanism have been integral to these developments. The theme that links the readings is best expressed in the tide of John T. Lyle's (1991) article "Can Floating Seeds Make Deep Forms?" That is, how can identification and expression of the underlying ecological and cultural processes of a project and site provide the basis for configuration of landscape as "deep" rather than shallow form? The different formulations of an ecological aesthetic in Part V all articulate aspects of this fundamental question.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกแบบระบบนิเวศและความสวยงามอย่างยั่งยืน หนึ่งกะที่สำคัญในแนวทฤษฎีของวินัยผ่านมา 50 ปีได้รับการพัฒนาแนวคิดของการออกแบบ "ระบบนิเวศ" และ "ยั่งยืน" นี้จะได้ยกคำถามเกี่ยวกับพื้นฐานความงามการออกแบบระบบนิเวศ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีแล้ววิจารณ์ sustained แบบแผนงดงามได้ปลอมแปลงกระบวนระบบนิเวศภายในภูมิทัศน์ที่ทันสมัย ในส่วน V ชุดอ่านชุดออกกรอบระบบนิเวศและวิธีอื่นในนิพจน์ของสุนทรียะ ข้อเสนอสำหรับความเป็นระบบนิเวศใหม่สำหรับ urbanism ได้รับไปพัฒนาเหล่านี้ ชุดรูปแบบที่เชื่อมโยงการอ่านส่วนแสดงของ Lyle จอห์นต.บท (1991) "สามารถเมล็ดลอยน้ำทำให้ฟอร์มลึก" นั่นคือ วิธีสามารถรหัสและค่าของกระบวนการต้นแบบของระบบนิเวศ และวัฒนธรรมของโครงการและเว็บไซต์ให้ข้อมูลพื้นฐานสำหรับการกำหนดค่าของภูมิทัศน์เป็น "ลึก" มากกว่าตื้น สูตรต่าง ๆ ของสุนทรียศาสตร์เป็นระบบนิเวศในส่วน V ทั้งหมดบอกลักษณะของคำถามนี้พื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกแบบระบบนิเวศและความสวยงามของความยั่งยืน
หนึ่งในการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุดในการวางแนวทางทฤษฎีของระเบียบวินัยที่ผ่านมาห้าสิบปีที่ผ่านมาได้รับการพัฒนาแนวความคิดของ "ระบบนิเวศ" และ "การพัฒนาอย่างยั่งยืน" การออกแบบ ในเทิร์นนี้ได้ยกคำถามเกี่ยวกับความงามพื้นฐานสำหรับการออกแบบเชิงนิเวศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งได้มีการวิจารณ์อย่างยั่งยืนของวิธีการที่การประชุมที่งดงามได้ปลอมตัวกระบวนการทางนิเวศวิทยาในภูมิทัศน์ที่ทันสมัย ในส่วนที่ V ชุดของการอ่านกำหนดกรอบของการออกแบบระบบนิเวศและวิธีอื่นที่จะแสดงออกความงามของ ข้อเสนอสำหรับความงามของระบบนิเวศน์ใหม่สำหรับวิถีชีวิตได้รับความสำคัญในการพัฒนาเหล่านี้ รูปแบบที่เชื่อมโยงการอ่านจะแสดงที่ดีที่สุดในกระแสของจอห์นตันไลล์ (1991) บทความ "เมล็ดพันธุ์พืชลอยน้ำสามารถทำให้รูปแบบลึก?" นั่นคือวิธีการระบุและการแสดงออกของกระบวนการทางนิเวศวิทยาและวัฒนธรรมพื้นฐานของโครงการและเว็บไซต์ที่สามารถให้พื้นฐานสำหรับการกำหนดค่าของภูมิทัศน์ที่เป็นรูปแบบ "ลึก" มากกว่าตื้น? สูตรที่แตกต่างของความงามของระบบนิเวศในส่วนที่ V ด้านชัดเจนทั้งหมดนี้คำถามพื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิเวศวิทยาการออกแบบและสุนทรียศาสตร์ของความยั่งยืน
หนึ่งสําคัญที่สุดกะในแนวทฤษฎีของวินัยปี 50 ที่ผ่านมาได้รับการพัฒนาของแนวคิดของ " ธรรมชาติ " และ " ยั่งยืน " การออกแบบ นี้ในการเปิดได้ยกคำถามเกี่ยวกับพื้นฐานด้านการออกแบบเพื่อสิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะอย่างยิ่งได้มีการวิจารณ์ในทางที่ยั่งยืนในการประชุมที่งดงามเผยมีกระบวนการภายในที่ทันสมัย ในส่วนที่ 5 ชุดของการอ่านชุดออกจากกรอบของการออกแบบระบบนิเวศและแนวคิดทางเลือกเพื่อความสวยงามของการแสดงออก ข้อเสนอเพื่อสุนทรียะทางนิเวศวิทยาใหม่สำหรับวิถีชีวิตได้บูรณาการกับการพัฒนาเหล่านี้รูปแบบการเชื่อมโยงการอ่านจะแสดงที่ดีที่สุดในกระแสของจอห์น ที ไลล์ ( 1991 ) บทความ " เมล็ดลอยให้รูปแบบลึก ? นั่นคือ วิธีสามารถระบุและการแสดงออกของต้นแบบและนิเวศวิทยาวัฒนธรรม กระบวนการของโครงการและเว็บไซต์ให้พื้นฐานสำหรับการปรับแต่งของภูมิทัศน์ที่ " ลึก " มากกว่ารูปแบบตื้น ?สูตรที่แตกต่างกันของสุนทรียะทางนิเวศวิทยาในส่วนวีทุกปล้องด้านของคำถามพื้นฐานนี้
.