『師匠』って単語が、どんどん万能化していってやがる。「はぁ……まあいい

『師匠』って単語が、どんどん万能化していってやがる。

「はぁ……まあいいや。とにかく、これからよろしくな、オリガちゃん」
「……ん、よろしく、誠一お兄ちゃん」
「わーい！ オリガちゃん、私たちと一緒だねぇ！」

すると、サリアがオリガちゃんに飛びつき、抱きしめた。

「……？ サリアお姉ちゃんも？」
「サリアだけじゃねぇぞ。オレも一緒にいてやるからな」
「フン、私はもともと主様の騎士だからな。一緒に行動を共にすることになるな」
「……アルトリアお姉ちゃんと食いしん坊……」
「おいっ！ いい加減食いしん坊と呼ぶのはヤメろ！」
「いや、本当のことじゃねぇか」
「主様まで!?」

俺までが食いしん坊だと思っていることを知ったルルネは、目に見えて落ち込んでしまった。

「……そうか。私は、ただの食いしん坊だったのか。そうか、そうか……」
「そんなに落ち込まなくても……なんだかんだ言って、俺はルルネの美味しそうに食べてる姿が好きなんだけどなぁ」
「ほ、本当ですか？ 主様……」
「うんうん、だから元気をだしてくれよ」
「……はい！ 私、これからより一層精進して、食事をしていきたいと思います！」
「精進する方向がオカシイ」

何だよ。どこまで行ってもルルネは変わる様子がねぇよ。いや、それはいいことなんだけどさ。
さっきまでの雰囲気がウソのように、俺たちの間には和やかな雰囲気が流れていた。
ただ――――１名を除いて。

「わ、私も混ぜてくださいよぅ！」
「……や。この人嫌い」
「どうしてええええええええええ!?」

ローナさんは、本当にオリガちゃんから嫌われてしまったようだ。
……と思ったのだが、項垂れるローナさんの姿に、小さな笑みを浮かべているから、本当に嫌いってわけじゃないと思うんだけどな。

「……食べ物の恨みは、コワイよ」
「……」

訂正。やっぱり本当に嫌われてるのかもしれない。ローナさんに、合掌。

◆◇◆

「そう言えば、結局ルイエスは俺に何を頼みたかったんだ？」

オリガちゃんの件が一通り片付いたころ、俺はルイエスにそう尋ねた。

「そうでした。頼みたいことというのは、師匠に私がいない間、陛下の護衛をしてもらいたいのです」
「へ？ 俺がランゼさんの護衛？ というか、お前どこかに行くのか？」
「はい。実は、私と同期で【黒の聖騎士ブラック・パラディン】と呼ばれる者がいるのですが、その者は私とは違い、主にウィンブルグ王国内を巡回しながら、様々な問題を解決しているのです。そして、つい最近、その【黒の聖騎士】から連絡があり、どうも国境付近で魔物の動きが活発化しているとの報告が入ったのです」
「なるほど……それで、ルイエスも助っ人として、呼ばれたってわけなのか？」
「そう言うことです。【黒の聖騎士】は守護の天才と呼ばれているのですが、あの者の体も一つですから。どうしても一つの場所に集中すれば、他の場所に行くことができなくなってしまうので、そこに私が【剣聖の戦乙女ワルキューレ】を率いて向かうわけなのです」
「そう言うことか……でも、そんな大事なことなら、俺なんかじゃなくて、もっと他にお城に勤める優秀な兵隊さんに頼めばいいんじゃないか？」
「いえ、どうしても、師匠と比べてしまうと心もとないので……。それに、護衛と言いましたが、陛下に付きっきりでいてもらいたいというわけではないのです」
「そうなのか？」

意外なルイエスの言葉に、俺はちょっと驚く。
てっきり、四六時中一緒にいろって言われるのかと思った。

「私がお願いしたいのは、私がいない間、師匠にはこのテルベールから移動してほしくない、ということなのです。師匠がこの街にいるというだけで、私の安心さも格段に上がりますから」
「ずいぶんと俺を買ってくれているようだけど、俺はただの冒険者なんだけどなぁ……」
「師匠。ただの冒険者に、私……【剣騎士ナイト・オブ・ソード】を倒すことはできませんよ」
「ハイ、スミマセン」

やべぇ。俺の感覚と、周囲の感覚に大きなズレが生じているぞ。

「まあいいや。そういうことなら、任せてくれ。と言っても、本当にテルベールから移動しないってだけの話なんだが……」
「それで結構です。ありがとうございます、師匠」
「気にすんな。それで？ いつごろ帰って来るんだ？」
「そんなに時間はかけないつもりですが、移動するだけでも最低でも１週間はかかると思います」
「なるほど……１ヵ月とかそれくらいの長さで考えてたほうがよさそうだな」
「重ね重ね、すみません、師匠」
「俺のことはいいから。ルイエスも、気を付けてな」
「はいっ！」

ルイエスは、小さくだが、目に見える形で微笑み、俺の言葉に答えた。
それからほどなくして、ルイエスはワルキューレのみなさんを伴い、出発した。
でも、何事もなく終われるほど、世の中は上手く回ってねぇなぁ、と、しみじみと感じずにはいられなかった。
それは、ルイエスたちが出発して、１週間後のことだった。

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำว่า " ฉัน " , อาจารย์ และเป็นสากลมากขึ้น

「ฮะ . . . . . . . อืม . . . . ยังไงก็มีความสุข . . . . . . 」
「 Olga , สวัสดี สวัสดีครับ พี่ เซอิจิ 」
「 Yahoo ! โอลกา ด้วยกันกับเรา ! ถ้างั้น ฉันกอด saria , Olga . 「

. . . . . . ? saria ซิสเตอร์ ? ไม่เพียง แต่
「 saria ? ผมอยู่ ผมจะ」
「ฮุน เดิมทีผมอัศวินจะได้แสดงในคอนเสิร์ตกับ」
「 . . . . . . . ลเทรียและโลภ "
「คุณ ! หยุดเรียกฉันว่า " โลภน้อยลง !
「ลูลู่ ก็รู้ว่ามันไม่จริง คุณ」
「ส่วนใหญ่ฉันจนกว่าฉัน ! ? 」

จอมตะกละ และมองลง 「

. . . . . . งั้นเหรอ ? ฉันก็แค่คนเห็นแก่ตัว แหม . . . . . . . " มันเป็นไม่มาก
「 . . . ลง . . . . . . . บรรทัดล่างคือผมชอบลักษณะของลูลู่กินอร่อย แต่ผม」
「 จริงหรือเปล่าครับ วิธีหลัก . . " โอ้ ดี

「」「เริ่มมา . . . . . . ใช่ ! จากนี้ไป ฉันคิดว่ายิ่งทุ่มเทเพื่อต้องการที่จะกิน ! " ทิศทาง
「สิ่งที่เขา」

ไปที่ไหน แล้วเปลี่ยนลูลู่ . ไม่ มันเป็นสิ่งที่ดี บรรยากาศให้อยู่ก่อนเรา บรรยากาศที่กลมกลืนระหว่างการไหล ที่ชื่อเดียว เป็นข้อยกเว้น ผม

「 ช่วยฉันด้วย ! "
「 . . . . . . . และ ทำไมผู้คนในนี้」
「 , ใช่ , ใช่ , ใช่ , ใช่ ! ? 」

ลอร์นา ดูเหมือนว่าจริงๆ โอลกา จากที่ฉันเกลียด ที่ . . . . . . . และฉันคิดว่า ในรูปแบบของลอร่าแขวนหัวหนึ่งรอยยิ้มเล็ก ๆ เพราะเราไม่คิด 「

. . . . . . อาหารที่คุณ」
「」コワイ . . . . . . ด้วย ฉันเกลียดจริงๆ อาจจะโรนา , มือ . ถ้าเป็นเช่นนั้น

◆◇◆

「อยากให้ฉันถามว่า ' s หลุยส์ ? โอลกา ด้วยทุกวิธีที่ผมถาม หลุยส์ ( s )

「 . ฉันต้องการที่จะถามครู ผมไม่ต้องพาคุณไป」
「 ? ผมランゼเป็นบอดี้การ์ดเหรอ นั่นคือ คุณกำลังจะไปไหน ?
「เอ็มบริโอ . จริงๆ แล้ว ในการประสานกับผมที่ชื่อ paladins บริสุทธิ์สีดำอัศวินความแตกต่างระหว่างที่และชนะกษัตริย์ลิงในประเทศ ต่าง ๆเป็นหลักในการแก้ไขปัญหา และเมื่อเร็วๆนี้ อัศวินจากติดต่อรายงานใกล้ชายแดนปราดเปรียวเคลื่อนไหวของ」
「ปีศาจนี่ . . . ดังนั้น , ช่วย , และ S , โทรหาคุณ ? มันเป็น
「ว่างั้น " อัศวินดำเป็นนักบุญอุปถัมภ์เรียกว่าอัจฉริยะเป็นหนึ่งที่ออกมาจากร่างกายถ้าผมมีสมาธิในสถานที่หนึ่งและคุณสามารถไปที่สถานที่อื่น ๆ จะไม่ต้องมี เพราะดาบที่ฉันต่อสู้หญิง Valkyrie เซนต์ สู่」
「พูด . . . . . . . แต่มันไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญดังนั้นฉันเป็นเลิศในปราสาทที่ทหารมากกว่าจะถามว่าทำไมไม่ได้ ไม่ จริงๆ เมื่อเทียบกับอาจารย์และฉันก็ . . . . . . . มัน บอกว่าฝ่าบาทไม่ได้เป็นแบบนั้นเลย การทำ」
「 ? " หลุยส์เป็นคำเปิดเผยของ ฉันแค่แปลกใจ ที่คิดว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดเวลา และที่คุณกล่าวว่า แต่ฉันต้องการ

「โปรด ในขณะที่ฉันไม่ต้องการจะบอกเจ้านายของเขาย้ายจากผ้าคลุมหน้านั้น เป็นหลักในเมืองนี้ แต่ตราบใดที่」
「ซื้อผมจากของฉันเพิ่มขึ้นอย่างมาก หรือบรรเทาฉันแค่การผจญภัย แต่ฉัน . . . "
「ปริญญาโทที่ การผจญภัย , ฉันแค่ . . . . . . . คุณไม่สามารถเป็นดาบอัศวินแห่งดาบ 」
「พ่ายแพ้ . . . 」

แสดงความคิดเห็น ความรู้สึกของผมคือ มีความแตกต่างกันมากในรอบ

「อย่างดี ถ้าเป็นกรณีนั้น , ให้ฉัน หลังจากทั้งหมด แต่บอกจริงๆม่านและย้ายมัน . . . . . . . "
「 : ก็ไม่เป็นไร ขอบคุณ อาจารย์」
「ชีวิต ดังนั้นสิ่งที่ ?เมื่อไหร่เธอจะกลับบ้าน ? ผมจะไม่ใช้เวลามากเวลา
「คิดว่าแค่ไปอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์ และ」
「แน่นอน . . . . . . . ในเดือนแรก และมันก็ยาวเลยดีกว่า」
「อีกครั้งและอีกครั้ง คุณสามารถ」
「ปริญญาโทที่ ใน」
「หลุยส์ดูแล ! หลุยส์ มันเล็กเกินไป เห็นยิ้มและตอบกลับกับคำพูดของผม แล้วหายไปกับรุย วัลคีรี่ฉันตั้งค่าออก นอกจากนี้ ในสถานที่โดยไม่ต้องผูกปม โลกรอบ ๆตัวคุณ แต่ฉันไม่สามารถช่วยให้ความรู้สึก มันเป็นเรา มันเป็นสัปดาห์ภายหลัง