BIOGRAPHYTetsuya Ishida’s Kafkaesqu

BIOGRAPHY
Tetsuya Ishida’s Kafkaesque paintings reflect the psychological malaise of growing up in Japan’s “lost decade” of economic turmoil. His paintings depict humanoid figures in surreal environments, reflecting on uncertainty and unease. Ishida’s practice grew out of a self-portraiture that used absurdist humor to address his emotional abjection. “I tried to make myself—my weak self, my pitiful self, my anxious self—into a joke or something funny that could be laughed at,” the artist once said. In Waiting for a Chance (1999), Ishida paints a hospital ROOM and captures melancholy and apprehension in his figure’s face. Yet the patients sit and lie on derelict cars instead of beds: a farcical gesture that ties the painting’s emotional atmosphere to questions of the uncertainty of Japan’s industrial, economic, and social futures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวประวัติ
เท็ตสึยะอิชิดะภาพวาด Kafkaesque สะท้อนให้เห็นถึงอาการป่วยไข้ทางจิตวิทยาของการเจริญเติบโตในประเทศญี่ปุ่นของ "ทศวรรษที่หายไป" ของความวุ่นวายทางเศรษฐกิจ ภาพวาดของเขาแสดงให้เห็นถึงตัวเลขมนุษย์ในสภาพแวดล้อมที่เหนือจริงสะท้อนให้เห็นถึงความไม่แน่นอนและความไม่พอใจ การปฏิบัติของอิชิดะงอกออกมาจากตัวเองรูปที่ใช้อารมณ์ขัน absurdist เพื่อที่อยู่สภาพที่น่าเวทนาอารมณ์ของเขา "ผมพยายามที่จะทำให้ตัวเองของฉันตัวเองอ่อนแอของตัวเองน่าสงสารของฉันกังวลของฉันเป็นตัวเองเป็นเรื่องตลกหรือสิ่งที่ตลกที่อาจจะหัวเราะเยาะ" ศิลปินเคยกล่าวไว้ว่า ในการรอคอยสำหรับโอกาส (1999), อิชิดะสีห้องของโรงพยาบาลและจับเศร้าโศกและความเข้าใจในการเผชิญกับร่างของเขา แต่ผู้ป่วยนั่งและนอนบนรถที่ถูกทิ้งร้างแทนเตียง: ท่าทางหัวเราะที่ผูกบรรยากาศอารมณ์ของภาพวาดคำถามของความไม่แน่นอนของญี่ปุ่นอุตสาหกรรมเศรษฐกิจและสังคมฟิวเจอร์ส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นชีวประวัติ
เท็ตสึยะอิชิดะ kafkaesque ภาพวาดสะท้อนความจิตของการเติบโตของญี่ปุ่นในทศวรรษที่สูญหาย " ของความวุ่นวายทางเศรษฐกิจ ภาพวาดของเขาแสดงให้เห็นถึงตัวเลขของมนุษย์ในสภาพแวดล้อมที่เหนือจริงสะท้อนให้เห็นถึงความไม่แน่นอนและความไม่สบายใจ การปฏิบัติของ อิชิดะ เติบโตออกมาจากตัวเพลงที่ใช้ absurdist อารมณ์ขันที่อยู่น่าสังเวชทางอารมณ์ของเขา " ผมพยายามที่จะทำให้ตัวเองตนเองอ่อนแอของฉันตนเองที่น่าสงสารของฉันตนเอง กลายเป็นเรื่องตลกหรือเรื่องตลกที่สามารถหัวเราะที่กังวลของฉัน " ศิลปินที่เคยพูด รอโอกาส ( 1999 ) , อิชิดะ สีห้องโรงพยาบาล และจับความเศร้าโศกและความหวาดหวั่นในรูปร่างของใบหน้า แต่ผู้ป่วยนั่งและนอนในรถที่ถูกทิ้งแทนเตียง :เป็นตลกท่าทางที่ความสัมพันธ์ของภาพ อารมณ์ บรรยากาศ คำถามของความไม่แน่นอนของญี่ปุ่นอุตสาหกรรม เศรษฐกิจ และอนาคตของสังคม