邪王宠妻：腹黑世子妃-82.第82章 挑战慕容烨-69书吧手机版 “送

邪王宠妻：腹黑世子妃-82.第82章 挑战慕容烨-69书吧手机版
“送你去军营！”欧阳少宸淡淡说着，强劲有力的双臂自她身体两侧穿过，将她紧紧圈在了怀里，随手接过了她的马缰绳。

慕容雪后背紧贴着欧阳少宸温暖的胸膛，抬头，低头都能看到他，目光不自然的闪了闪，悄悄和他拉开了些许距离：“我会骑马，你不必送了！”

“骑马掉下悬崖也叫会骑马？”欧阳少宸瞟她一眼，漆黑的眼瞳里满是轻蔑。

慕容明媚小脸瞬间黑了下来，气呼呼的道：“那是意外，意外懂不懂？”

“如果让你独自骑马去军营，你还会再出一次意外！”欧阳少宸清越嗓音里带着一丝凉薄，轻轻一扯缰绳，快马如离弦之箭一般，快速向前奔去。

慕容雪浅蓝色的裙摆随着清风翩翩飘飞，乌黑的墨丝轻轻摇曳，映着欧阳少宸修长、挺拔的白色身影，美如画卷！

葛辉眸底浮现一抹意味深长，望望越升越高的太阳，扬声道：“小侯爷，坐稳了。”手起鞭落，快马撒开四蹄，快速向前奔去。

慕容健站在原地，看着渐渐跑远的快马，锐利眼眸微微眯了起来：欧阳少宸怎么会认识慕容雪？还和她那熟悉，那么亲近……

望着他晦暗不明的神色，慕容霁小心翼翼的道：“爹，咱们还去军营吗？”

“去，当然要去！”慕容健高声说着，眸底寒光闪掠：柴进重伤昏迷，他也受了不轻的伤，他们付出了这么大的代价，一定要达到原本的目的，绝不能半途而废！

欧阳少宸骑术极好，快马一路狂奔，慕容雪几乎没感觉到什么颠簸，若有似无的墨竹香萦绕周身，呼呼的风声自耳边刮过，眼前的景色飞速倒退，慕容雪眉眼弯弯，饶有兴致的慢慢观赏。

“我送你几名暗卫吧。”欧阳少宸蓦然开口，漆黑的眼瞳深若幽潭。

“不用了！”慕容雪摇摇头，悠悠的道：“慕容健父子，我应付得了……”

欧阳少宸瞟她一眼：“如果你真应付得了，就不会坠落悬崖了，这次是我碰巧路过，救下了你，下次你可就没那么幸运了，会跌落崖底，摔的粉身碎骨。”

慕容雪小脸阴沉，恶狠狠的瞪着他：“都说了是意外了，你能不能不要紧揪着这件事情不放啊？”

“你的敌人不止慕容健一家，还有杜尚书府，武安侯府，你确定只凭你一已之力，能够应付得了他们？”欧阳少宸低低的说着，眸底闪着少有的凝重！

慕容雪挑挑眉，现在的她差不多算是孤身一人，如果杜氏母子联合尚书府，武安侯府一起对付她，她的胜算确实不怎么大！

可如果接受了欧阳少宸的暗卫，就是欠了他天大的人情，她都不知道要怎么报答了：“你让我考虑考虑！”

“好！”欧阳少宸点点头，阴霾的眉宇微微舒展：“不过，不要考虑的太久，你的敌人置你于死地时，可不会给你思考的时间。”

“我知道。”慕容雪点点头，面前出现一片片的栅栏，军帐，她眼睛一亮：“军营到了！”

欧阳少宸淡淡嗯了一声，勒停了快马，慕容雪干脆利落的跳了下去，温软的娇躯瞬间远离，清新自然的火莲香渐渐消散，欧阳少宸心里莫名的升起一阵失落，翻身下了马，将缰绳丢给暗中的荀风，走上前握住了慕容雪的小手，和她并肩向前走去。

张将军是一名三十多岁的男子，面容冷峻，目光冷冽，唇上留着黑色胡须，正在教场操练士兵，看到欧阳少宸，眸底闪着浓浓的惊讶，丢下士兵们，阔步迎了上来：“世子！”

“张将军！”欧阳少宸声音淡淡！

“张将军，我没来晚吧！”慕容烨急急忙忙的跑了过来，额头上渗出点点汗珠。

张将军望了望天空：“不算晚，东西可都带齐了？”

“带齐了，立刻就能做士兵！”慕容烨接过葛辉手中的大包袱举了举，墨玉般的眼睛笑成了一条细缝。

张将军点点头：“那就立刻……”

“张将军，许久不见，别来无恙吧！”爽朗的笑音传入耳中，慕容雪抬头一望，只见慕容健笑容满面的走了过来，他身上的衣服已经重新换过，干净整洁，头发梳理的整整齐齐，脸上的伤也擦了药，若不是他那微微瘸拐的走路姿势，别人绝对想不到他受了伤。

张将军目光微凝：“慕容大人，你这是怎么了？”

“不小心，摔伤了！”慕容健不以为然的说着，瞟了一眼慕容烨：“烨儿性子调皮，进了军营，要劳烦张将军多多照顾了！”

“慕容大人客气！”张将军客套的语气里透着淡漠与疏离。

慕容健心里皱了皱眉，面上却是笑容满满：“烨儿年龄尚小，他独自一人进军营，我有些不放心，想让霁儿陪他一起，不知张将军还收不收人？”

“实不相瞒，军营的每一队士兵都有编制，今年不是新兵招募年，不能胡乱收人，收下慕容烨，是因为有名老兵过世了，需要他来替补……”张将军一字一顿的说着，目光严厉！

“原来如此。”慕容健了解的点点头，不好意思的笑笑：“打扰张将军了，霁儿，咱们回府吧！”

伸手去拉慕容霁，慕容霁却推开了他的手，昂着小脸走到了张将军面前，一本正经的道：“张将军，军营里的士兵们都是受过好几年训练的，直接就能上战场，新进的士兵，也是箭法越好，武功越高，越好吧！”

张将军目光一凛，居高临下的望着他：“你什么意思？”

慕容霁下巴微昂，傲然道：“烨堂兄想进军营做士兵，我也想做，可军营只需要一名新士兵，不如，让我们两人比试箭法，武功，赢者进军营！”

慕容雪勾唇冷笑，她就知道，慕容健父子跟来军营，绝对没安好心！

父亲慕容健抢慕容烨的侯位，儿子慕容霁抢慕容烨的入军名额，这父子两人，真是绝了，不知张将军会怎么处理这件事情。

抬头望向张将军，只见他阴沉着面色，冷冷看着慕容霁：“你的提议不错，不过，本将军已经答应收下慕容烨，不能言而无信！”

慕容霁闻言，清秀的容颜微微涨红，众目睽睽下被拒绝，真是丢死人了！传扬出去，他肯定会成为众人的笑料，他才不要被人耻笑。

慕容霁目光一凛，抬头看向慕容烨，扬声道：“慕容烨，我向你挑战，赢者进军营，输者退出，如何？”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ้าหญิงวังชองภรรยา: เว็บ heishizi 82.82nd Mu ร่อง Ye-69 บทท้าทายหนังสือมือถือ "นำคุณไปยังค่ายทหาร "OU Yang Chen ละเอียดน้อยกล่าว ว่า แขนแข็งแรงทั้งสองข้างของร่างกายของเธอ และจัดเธอในอ้อมแขนของฉัน พร้อมมาบังเหียนม้าของเธอ Ouyang หัก Xue ร่อง Mu Chen กลับใกล้หน้าอกอบอุ่น หัวขึ้น หัวเขา ดูเป็นธรรมชาติดูแฟลชแฟลช เงียบ ๆ และเขาดึงบิตของระยะ: "ทางได้ คุณไม่ต้องส่ง ” "ม้าจะหลุดหน้าผา เรียกว่าขี่ "Ouyang เฉินน้อยสายตาที่ดวงตาของเธอ ตามืดที่เต็มไป ด้วยความชิงชัง Murong สดใสทันทีน้อยหน้าดำลง Huff กล่าว "ว่า เป็นอุบัติเหตุ ไม่คาดคิดเข้าใจมัน หรือไม่ ” "ถ้าคุณต้องนั่งไปค่ายเดียว คุณจะอีกครั้งแปลกใจ "OU Yang Chen ในน้อยในเสียงของเขามีบางเย็น เบา ๆ ดึงบังเหียน swift เป็นลูกศร วิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว Murong อ่อนกระโปรงสีฟ้ากับสายลมรำใต้หิมะ หมึกดำเป็นห้องมอบกับ OU-Yang Chen น้อยเรียว งูขาวรูป รูปภาพที่สวยงาม รูปภาพโผล่ออกมาในตอนท้ายของ MOU มีประโยชน์ ดูช่องกุหลาบเพิ่มสูงขึ้น และสูง ขึ้น พระอาทิตย์ "น้อย Duke นี่แหละ "แส้มือ ตก ทรอตเตอร์ และหล่อสี่ฟุต วิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว หมู่เจียนรองยืนนิ่ง กำลังรันเก็บอย่างรวดเร็ว คมตาเล็กน้อย narrowed: OU-Yang Chen วิธีการที่เขาสามารถรู้จัก Murong หักหิมะ ยัง คุ้นเคยกับเธอ ดังนั้นปิด...... กำลังดูเขา ลักษณะทึบแสง จิ-หมู่อย่างระมัดระวัง: "พ่อ ทำเราไปค่าย ” ไป ไป " Mu เจียนร่องกล่าวเสียงดัง เย็นตากะพริบที่เหยื่อ: ฟืนเป็นบาดเจ็บหมดสติ เขาประสบแผล พวกเขาราคาแพง ให้แน่ใจว่าบรรลุวัตถุประสงค์เดิม ต้องไม่ยอมแพ้ ขี่น้อยทำงานที่ดี รวดเร็ว หิมะ Murong OU-Yang Chen ไม่รู้สึกกระแทกเพียงเล็กน้อย ถ้าไม่มีธูปไม่ไผ่ lingering ทั่วร่างกาย เสียงของลมที่พัดในหู มุมกลับที่ความเร็วสูง Murong หิมะคิ้วโค้ง ด้วยความสนใจ และดูช้า "ผมส่งคุณ Wei มืดกี่ "OU Yang Chen ก็หักบ่อลึกมืดลึก เปิดตา "ไม่จำเป็น , " Murong ส่ายหิมะ ถนนยาว: " เจียนร้องหมู่และลูกชายของเขา ฉันจะจัดการ... " OU Yang Chen สายตาที่เธอเล็กน้อยหนึ่ง: "ถ้าคุณจริง ๆ จับต้องไม่ได้ลดลงจากหน้าผา และเวลานี้ฉันพ้นที่เกิดขึ้น และบันทึกคุณ จะโชคดีในครั้งถัดไปที่คุณจะตกจากหน้าผาปลาย และตกลงกัน ” Murong หิมะขนาดเล็กสีดำหม่น จ้องไปที่เขา: "ทั้งหมดว่า มันเกิดอุบัติเหตุ และคุณอาจไม่เคยทราบการดึงสิ่งนี้เก็บมัน ” "ศัตรูมากกว่าหมู่ร่องเจียน และ Shang Fu du ฮูวูแมนชั่น คุณแน่ใจคุณมีพลัง สามารถจัดการกับพวกเขา "กล่าวต่ำต่ำใน OU Yang Chen ตากระพริบปลายหนึ่งในไม่กี่ที เลือก Mu-รง Xue-เหมย ตอนนี้ เธออยู่คนเดียวเกือบ Duchenne หลักรวมซางชูฟู ครอบครัววูฮูด้วยกันกับเธอ อัตราต่อรองของเธอจะจริง ๆ ไม่ใหญ่มาก Ouyang น้อยมืดเว่ยเฉิน ถ้าการยอมรับ เป็นหนี้เขาดีของชำร่วย เธอไม่ทราบวิธีการคืน: "คุณทำให้ฉันคิดว่า ” "โอเค" "เฉินน้อยเลยต้อง Ouyang เข้มหน้าผากเล็กน้อยยืด: " แต่อย่ายาวเกินไป เมื่อศัตรูของคุณจะฆ่าคุณ แต่จะไม่ให้คุณมีเวลาที่จะคิด ” "ฉันรู้ว่า , "หิมะ Murong พยักหน้า ปรากฏออกมาก่อนของรั้ว บัญชีกองทัพบก ดวงตาของเธอสว่างขึ้น: " ค่ายกำลังจะมา ” Ouyang น้อยเฉินแสงดีมีเสียง เลอหยุดมีม้า Murong คมหิมะของกระโดดได้ลง อุณหภูมินุ่มของจอห์นสันบอดี้ครบ ธรรมชาติสดไฟธูปดอกบัวค่อย ๆ dissipated, Ouyang เฉินน้อยหัวใจอธิบายไม่ของขึ้นเซี่ยมีม้า บังเหียนที่หายไปของซันเฟิง เคียนไว้แอบมีหิมะ Murong เข็ม และเธอเคียงข้างจะเลี้ยวหายไป ไปข้างหน้าไป ทั่วไปเตียวคนมากกว่า 30 - ปีเก่า ใบหน้าเย็น เย็นตา ริมฝีปาก เคราดำ มีสอนฝึกทหาร ดูหัก OU Yang Chen ตากระพริบที่ประหลาดหนา ออกจากทหาร ตอบสนองการก้าวขึ้น: "โลก ” ทั่วไป "OU Yang Chen เสียงสัมผัสน้อย "ทั่วไป ฉันไม่ปลาย "ร่องมูเยวิ่งมาวิ่ง exudate จุดบนหน้าผากของพวกเขากับเหงื่อ ทั่วไปเตียว glanced ท้องฟ้า: "ไม่สายเกินไป สิ่งที่นำ ” "ทุกคน ทหารสามารถทำได้ในครั้งเดียว "หมูร้องเยเอาภาพในมือของใหญ่ภาระยก MO ตายิ้มเข้าบ้านร่อง เลยต้องจางทั่วไป: "มันทันที..." “张将军，许久不见，别来无恙吧！”爽朗的笑音传入耳中，慕容雪抬头一望，只见慕容健笑容满面的走了过来，他身上的衣服已经重新换过，干净整洁，头发梳理的整整齐齐，脸上的伤也擦了药，若不是他那微微瘸拐的走路姿势，别人绝对想不到他受了伤。 张将军目光微凝：“慕容大人，你这是怎么了？” “不小心，摔伤了！”慕容健不以为然的说着，瞟了一眼慕容烨：“烨儿性子调皮，进了军营，要劳烦张将军多多照顾了！” “慕容大人客气！”张将军客套的语气里透着淡漠与疏离。 慕容健心里皱了皱眉，面上却是笑容满满：“烨儿年龄尚小，他独自一人进军营，我有些不放心，想让霁儿陪他一起，不知张将军还收不收人？” “实不相瞒，军营的每一队士兵都有编制，今年不是新兵招募年，不能胡乱收人，收下慕容烨，是因为有名老兵过世了，需要他来替补……”张将军一字一顿的说着，目光严厉！ “原来如此。”慕容健了解的点点头，不好意思的笑笑：“打扰张将军了，霁儿，咱们回府吧！” 伸手去拉慕容霁，慕容霁却推开了他的手，昂着小脸走到了张将军面前，一本正经的道：“张将军，军营里的士兵们都是受过好几年训练的，直接就能上战场，新进的士兵，也是箭法越好，武功越高，越好吧！” 张将军目光一凛，居高临下的望着他：“你什么意思？” 慕容霁下巴微昂，傲然道：“烨堂兄想进军营做士兵，我也想做，可军营只需要一名新士兵，不如，让我们两人比试箭法，武功，赢者进军营！” 慕容雪勾唇冷笑，她就知道，慕容健父子跟来军营，绝对没安好心！ 父亲慕容健抢慕容烨的侯位，儿子慕容霁抢慕容烨的入军名额，这父子两人，真是绝了，不知张将军会怎么处理这件事情。 抬头望向张将军，只见他阴沉着面色，冷冷看着慕容霁：“你的提议不错，不过，本将军已经答应收下慕容烨，不能言而无信！” 慕容霁闻言，清秀的容颜微微涨红，众目睽睽下被拒绝，真是丢死人了！传扬出去，他肯定会成为众人的笑料，他才不要被人耻笑。 慕容霁目光一凛，抬头看向慕容烨，扬声道：“慕容烨，我向你挑战，赢者进军营，输者退出，如何？”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภรรยา Xie วังปากช่อง: ลูกชายคนโตของเจ้าหญิงท้องสีดำบทที่ 82 -82 -69 ท้าทาย Murong Ye Shuba มือถือ
! "เพื่อส่งให้คุณค่ายทหาร" โอวหยางเฉินกล่าวว่าลมแขนที่มีประสิทธิภาพจากทั้งสองด้านของร่างกายของเธอผ่าน แขนของเธอแน่นแหวนในมือจับสายบังเหียนม้าของเธอ

Murong หิมะกลับมาใกล้กับเฉินโอวหยางหน้าอกอบอุ่นน้อยเงยหน้าขึ้นมองลงไปเขาจะได้เห็นดวงตาของเขา flickered ธรรมชาติและเขาอย่างเงียบ ๆ เปิดเป็นระยะทางน้อย: "ผมขี่ม้า, คุณไม่ส่งมัน! ""

ขี่ออกจากหน้าผายังเป็นที่รู้จักขี่ม้า? "โอวหยางเฉินเหลือบมองไปที่เธอนักเรียนต่อตามืดก็เต็มไปด้วยความชิงชัง

Murong สวยงามใบหน้าเล็ก ๆ น้อยทันทีลงดำโกรธกล่าวว่า: "มันเป็นอุบัติเหตุที่เกิดอุบัติเหตุรู้อะไร?"

! "ถ้า

Murong แสงหิมะกระโปรงสีฟ้าที่มีสายลมสง่างามทุกขณะนี้แล้วผ้าไหม, ผ้าหมึกสีดำไหวแกว่งเบา ๆ โอวหยางเฉินเรียวน้อยร่างสีขาวสูงที่สวยงามเป็นภาพ!

ก็อดฟรีย์ตาสัมผัสพื้นผิวด้านล่างที่มีความหมายและมองไปที่ดวงอาทิตย์ขึ้นสูงขึ้นและสูงลำโพงกล่าว :. "ลิตเติ้ลดยุคนั่งคับ" จากมือแส้ลงอย่างรวดเร็วมาร์ธากีบเปิดรีบวิ่งไปข้างหน้า

Murong เจี้ยนยืนอยู่และดูม้าค่อยๆไปนานตาแหลมแคบขึ้นเล็กน้อย: วิธีจะรู้จักโอวหยางเฉิน Murong หิมะ? และเธอยังเป็นที่คุ้นเคยใกล้ชิดเพื่อ ......

มองที่ดูคลุมเครือของเขา Murong Ji ระมัดระวังกล่าวว่า: "พ่อทำเราต้องไปที่ค่ายทหารหรือไม่"

! "เพื่อ,

โอวหยางเฉินขี่ที่ดีเยี่ยมม้าวิ่งตลอดทาง Murong กระแทกหิมะแทบจะไม่รู้สึกอะไรถ้ามีดูเหมือนว่าจะไม่มีเอ้อระเหยธูปไม้ไผ่ร่างกายลมหวีดหวิวจากหูมีรอยขีดข่วน, ภูมิทัศน์ทันทีเสื่อมถอยหลังอย่างรวดเร็ว Murong ใบหน้าหิมะโค้งช้าเฝ้าดูด้วยความสนใจ

"ผมส่งมืดไม่กี่ปกป้องมัน." โอวหยางเฉินจู่ ๆ ก็เปิดถ้าลึกนักเรียนต่อตามืดเงียบสงบทะเลสาบ

"No!" Murong หิมะส่ายหัวสบายกล่าวว่า "ลูกชายของญาติ Murong ผมจัดการกับมัน ...... "

โอวหยางเฉินเหลือบมองไปที่เธอ: "ถ้าคุณจัดการกับมันจริงๆก็จะไม่ตกหน้าผาและนี่คือของฉัน ที่เกิดขึ้นในการส่งผ่านโดยการช่วยเหลือคุณในครั้งต่อไปคุณอาจจะไม่โชคดีอย่างนั้นก็จะตกอยู่ด้านล่างของหน้าผาและลดลงเป็นชิ้น ๆ ".

Murong หิมะบูดบึ้งใบหน้าเล็ก ๆ น้อยจ้องมองไปที่เขาดุร้าย:" ทุกคนบอกว่าอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นคุณสามารถ มันไม่สำคัญว่าดึงไม่สามารถถือสิ่งที่อานี้? "

" ศัตรูของคุณเป็นมากกว่า Murong สุขภาพและ Du บ้านหนังสือ Wuan Hou บ้านเพียงแค่คุณแน่ใจหรือว่าคุณมีอำนาจที่พวกเขาสามารถจัดการกับมันได้หรือไม่ "โอวหยางเฉิน Didi กล่าวว่ากระพริบตาที่หายากด้านล่างสง่างาม!

Murong หิมะเลือกคิ้วและตอนนี้เธอเกือบจะอยู่คนเดียวถ้าแม่และสห Duchenne บ้านหนังสือ Wuan Hou บ้านด้วยกันกับเธอเธอก็ไม่ใหญ่มากราคาต่อรองแน่นอน!

หากคุณสามารถยอมรับโอวหยางเฉินเหว่ยมืดที่หนี้เขาชอบใหญ่เธอไม่ทราบวิธีการชำระคืน: "คุณทำให้ฉันคิดว่า!"

!

"ฉัน"ดี" รู้" Murong หิมะพยักหน้าปรากฏในหน้าของชิ้นส่วนของรั้วจุนจาง ดวงตาของเธอสว่างขึ้น "ค่ายทหารไป!"

โอวหยางเฉิลม Enliaoyisheng, สายบังเหียนม้า Murong หิมะคมชัดและกระโดดลงขณะ Jiaoqu อ่อนโยนไปไฟสดและธรรมชาติโลตัสค่อยๆสำมะเลเทเมา โอวหยางเฉินหัวใจของการสูญเสียออกมาอธิบายไม่ได้เพิ่มขึ้นเลี้ยวลงจากหลังม้าโยนบังเหียนลับลมซุนหิมะ Murong ก้าวไปข้างหน้าถือมือเล็ก ๆ , เคียงบ่าเคียงไหล่และเธอก็เดินขึ้นไปบน

ทั่วไปช้างเป็นชาย 31 ปีต้องเผชิญกับความหนาวเย็นสายตาเย็นชาริมฝีปากเครายาวสีดำข้อมูลการเรียนการสอนได้รับการเจาะทหารดูโอวหยางเฉินตาส่องแสงประหลาดใจด้านล่างหนาออกจากทหาร ที่ก้าวขึ้นเพื่อตอบสนอง "Seiko!"

"นายพลช้าง" โอวหยางเฉินเสียงลม !!

"นายพลช้างผมไม่ได้มาช่วงปลายเดือนนี้!" Murong เจ้ารีบวิ่งไป, ลูกปัดเหงื่อบนหน้าผากของเขา

ทั่วไปช้างมองที่ท้องฟ้า: "ไม่สายเกินไปสิ่งที่สามารถมีทุกอย่างด้วย?"

! "เพื่อ

ทั่วไปช้างพยักหน้า "นั่นทันที ...... "

"นายพลช้างหายไปนาน unscarred มันว่า" เสียงหัวเราะหูส่งมากมาย Murong หิมะเงยหน้าขึ้นและเห็น Murong สุขภาพดียิ้มมา! เสื้อผ้าของเขาได้ถูกแทนที่อีกครั้งสะอาดเรียบร้อยบาดเจ็บหวีผมของเขายังถูยาหากไม่ได้เล็กน้อยจ่อวิธีการของเขาเดินคนอื่น ๆ ไม่ทราบว่าเขาได้รับบาดเจ็บ

ทั่วไปช้างตาไมโคร: "ผู้ใหญ่ Murong นี้เป็นวิธีการที่คุณ"

"ตั้งใจยากจน" สุขภาพไม่อนุมัติ Murong กล่าวว่าเหลือบมองไปที่ Murong เจ้า "ของเขา! Ye อารมณ์เด็กซนเข้าไปในค่ายทหารเพื่อ ทั่วไปช้างปัญหามากในการดูแลของมัน! ""

ผู้ใหญ่ Murong สุภาพ! "นายพลช้างโทนสุภาพเผยให้เห็นความไม่แยแสและความแปลกแยก

Murong ที่ดีต่อสุขภาพหัวใจขมวดคิ้วพื้นผิวที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม: "เจ้าเด็กที่มีอายุต่ำยังมีขนาดเล็กเขาเป็นคนเดียวเข้าไปในค่ายทหารผมกังวลเล็กน้อยเด็ก Ji ต้องการที่จะมาพร้อมกับเขาผมไม่ทราบว่านายพลช้างยังได้รับรายได้หรือไม่? ""

มันไม่ค่าย Xiangman ของทหารแต่ละทีมได้รวบรวมในปีนี้ไม่ได้ที่จะรับสมัครรับสมัครใหม่รายได้ไม่สามารถกราดยอมรับ Murong เจ้าเพราะเก๋าที่รู้จักกันดีผ่านไปเขาต้องการที่จะมาจากม้านั่ง ...... "คำทั่วไปช้าง อาหารกล่าวว่ามองสเติร์น!

. "ดังนั้นการที่" พยักหน้าเข้าใจ Murong สุขภาพดีมีรอยยิ้มอาย: "รบกวนเด็กทั่วไปช้างจีขอกลับไปยังรัฐบาลที่ถูกต้อง"

ที่จะเข้าถึงและละมุยูงจีจี Murong แต่ผลักมือของเขาอ่างทอง ทั่วไปช้างเดินไปที่หน้าใบหน้าเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างเคร่งขรึมกล่าวว่า: "นายพลช้างค่ายทหารที่ทหารได้รับการฝึกฝนมาเป็นเวลาหลายปีของการฝึกอบรมคุณสามารถโดยตรงในสนามรบที่ดีกว่าสำหรับทหารใหม่ แต่ยังลูกศร, ผู้ที่มีอำนาจ ! ที่ดีกว่ามัน "

ตาทั่วไปช้างของเย็นวางตัวมองที่เขา:" คุณหมายถึงอะไร "?

Murong Ji คางแพงเล็กน้อยภูมิใจกล่าวว่า:" เจ้าทำญาติทหารต้องการที่จะไปค่ายทหารและฉันต้องการที่จะเป็นค่ายทหาร เพียงแค่ต้องเป็นทหารใหม่เช่นขอทดสอบของทั้งสองลูกศร, ศิลปะการต่อสู้, ผู้ชนะเข้าไปในค่ายทหาร! "

Murong หิมะเบ็ดริมฝีปากเยาะเย้ยเธอรู้ว่าจะค่ายทหารกับลูกชายของเขา Murong มีสุขภาพดีอย่างไม่มีที่ดี!

พระบิดาเจ้า Murong Murong Hou เจี้ยนคว้าบิตลูกชาย Murong มิถุนายน Ji วิ่งเข้าไปในสถานที่ Murong Ye พ่อและลูกชายเป็นจริงวิธีไม่ออกผมไม่ทราบวิธีการทั่วไปช้างจะจัดการกับมัน

ทั่วไปช้างเงยหน้าขึ้นและเห็นเขามองมืดมนดูเย็นใน Murong จี: "ข้อเสนอของคุณเป็นสิ่งที่ดี แต่นายพลมีสัญญาว่าจะยอมรับ Murong เจ้าได้สัญญา"

Murong Ji ได้ยินอย่างนี้หล่อ ใบหน้าแดงเล็กน้อยถูกปฏิเสธใต้ตาตื่นตัวหายไปจริงๆตาย! กระจายออกไปเขามั่นใจว่าจะเป็นเรื่องตลกของทุกคนเขาก็ไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะ

ตา Murong จีของเย็นมองขึ้นไป Murong เจ้าลำโพงกล่าวว่า "Murong Ye, ผมขอท้าให้คุณชนะเข้าไปในค่ายทหารแพ้เลิกทำอย่างไร?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภรรยา : เจ้าหญิงรัชทายาทปีศาจ王宠หน้าท้องสีดำ - 82 ที่82 บทที่ท้าทาย慕容烨 69 รุ่นมือถือ - หนังสือ" จะพาคุณไปที่ค่าย ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 欧阳少宸อ่อนแขนแข็งแรงของตนเองว่าผ่านทั้งสองด้านของร่างกายเธอจะห่วงเธอไว้ในอ้อมแขนพร้อมใช้บังเหียนม้าของเธอหลัง欧阳少宸慕容雪กับความอบอุ่นของหน้าอกและเงยหน้าขึ้นมองลงไปจะเห็นเขาดูไม่ธรรมชาติกระพริบอย่างเงียบๆและเขาดึงบางส่วนจาก : " ผมจะขี่ม้า , คุณไม่ต้องไปส่ง ! ! ! ! ! ! !" ขี่ม้าขี่ม้าตกหน้าผาหรือที่เรียก ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " 欧阳少宸เธอเหลือบไปมองดวงตาสีดำที่เต็มไปด้วยการดูถูกมูรองใบหน้าที่สดใสในช่วงเวลามืดด้วยความโกรธและกล่าวว่า : " มันเป็นอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิดไม่เข้าใจ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "" ถ้าคุณนั่งคนเดียวในค่ายที่คุณจะไม่เคยเกิดอุบัติเหตุ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 欧阳少宸ดีกว่าเสียงกับความเย็นบางๆค่อยๆดึงบังเหียนม้าทั่วไปเช่นลูกศรตรงไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วไป慕容雪กระโปรงสีฟ้าอ่อนเธอกับสายลมอ่อนและสีดำของหมึกค่อยๆพลิ้วไหวสะท้อนให้เห็นถึงใบหน้าที่เรียวยาวและตรง欧阳少宸ร่างขาวของสหรัฐอเมริกาเช่นรูปภาพ ! ! ! ! ! ! !เขาเห็นแสงที่ปลายเปิดที่มีความหมายและมองไปที่ดวงอาทิตย์จะขึ้นยัง " น้อย " ดยุคและลง . . . . . . . ตั้งแต่มือแส้ลงให้กีบเท้าของม้าตรงไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วไป慕容健ยืนมองม้าเริ่มวิ่งไกลขึ้นในดวงตาคมหรี่ตาเล็กน้อย欧阳少宸慕容雪 : จะรู้ได้อย่างไรว่า ? ? ? ? ? ? ? และยังที่คุ้นเคยใกล้ชิดกับเธอแล้ว . . . . . . . . . . . . . .มองไปที่เขาอย่างแน่ชัดดู慕容霁กล่าวว่า " พ่อเราต้องไปค่าย ?" ไปไปแน่นอน ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 慕容健อุทานที่ปลายเปิดแฟลชเย็นของเชลย柴进บาดเจ็บสาหัสอาการโคม่าและเขายังได้รับบาดเจ็บไม่เบาที่พวกเขาจ่ายราคาดังกล่าวต้องตอบสนองวัตถุประสงค์เดิมจะไม่ทำ ! ! ! ! ! ! !欧阳少宸ขี่ที่ยอดเยี่ยม , ม้าวิ่ง , 慕容雪แทบไม่ได้รู้สึกอะไรหากมีการกระแทกที่ดูเหมือนว่าจะไม่มีกลิ่นหอมของไม้ไผ่จริงอยู่ในร่างกายทั้งหมดที่ลมผ่านจากหูและฉากก่อนกลับมาอย่างรวดเร็ว慕容雪ตาคิ้วโค้ง , เพลิดเพลินกับความสนใจ" ผมจะให้คุณหลายๆคนสุขภาพมืด . . . . . . . " " " " " " " 欧阳少宸ก็เปิดดวงตาสีดำลึกถ้าคุณตั้ม" ไม่ต้อง ! ! ! ! ! ! ! 慕容雪ส่ายหน้าช้าๆ " 慕容健พ่อและลูกที่ฉันสามารถจัดการกับ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "欧阳少宸มองเธอแวบเดียว : " ถ้าคุณจัดการมันได้ก็จะไม่ตกหน้าผา , เวลาที่ฉันผ่านมาช่วยคุณในครั้งต่อไปที่คุณอาจจะไม่โชคดีขนาดนั้นจะล้มลงตายที่ด้านล่างของหน้าผา . . . . . . .慕容雪ใบหน้าบึ้งตึงดุร้ายที่จ้องเขา : " มันบอกว่ามันเป็นอุบัติเหตุที่คุณและคุณไม่ต้องกำสิ่งนี้อยู่อีกเหรอ ? "" ศัตรูของคุณมากกว่า慕容健บ้านและนายชาง侯府สระบุรี , อู๋ , คุณแน่ใจว่าคุณจะได้รับความสามารถที่จะจัดการกับพวกเขา ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " 欧阳少宸ต่ำที่ปลายเปิดกระพริบบอกว่าหายากจริงๆ ! ! ! ! ! ! !慕容雪ยกคิ้วและตอนนี้เธอเกือบจะเป็นคนเดียวในการร่วมรัฐบาลแต่ถ้าแม่อู๋侯府ร่วมกันกับเธอชนะก็จะไม่ใหญ่มาก ! ! ! ! ! ! !แต่ถ้ายอมรับ欧阳少宸ยามมืดคือการเป็นหนี้เขามากขอบคุณที่เธอไม่รู้จะตอบแทนยังไงดี : " คุณให้ฉันคิด ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "" ดี ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 欧阳少宸หมอกพยักหน้าเล็กน้อย " แต่ยืดไปไม่ต้องคิดนานและศัตรูที่คุณฆ่าคุณเมื่อคุณไม่ได้ให้เวลาคิด . . . . . . ." ผมรู้ . . . . . . . 慕容雪พยักหน้าก่อนที่แพทช์ของรั้วและทหารเต็นท์ตาเธอสว่างขึ้น : " ค่ายไป ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "欧阳少宸บางๆก็ออกมาเป็นเสียงเหล็กที่หยุดม้า慕容雪เรียบร้อยกระโดดลงอบอุ่นร่างกายในช่วงเวลาที่ห่างจากธรรมชาติสดไฟดอกบัวค่อยๆจางหายไป欧阳少宸นิรนามหัวใจขึ้นมีการสูญเสียพลิกตัวลงจากหลังม้าและจะมีบังเหียนให้มืด荀风เอื้อมมือไปคว้ามือเล็ก慕容雪และเธอเดินเคียงข้างกันนายพลจางเป็นคนอายุสามสิบกว่าคนจ้องใบหน้าเย็นเย็นบนริมฝีปากไว้เคราดำกำลังสอนสนามฝึกทหาร , เห็น欧阳少宸หนาและปลายเปิดประกายแปลกใจทิ้งทหารเดินเข้ามา " ฉันต้องการ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "" นายพลจาง ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " เสียง欧阳少宸อ่อน ! ! ! ! ! ! !" จางทั่วไปผมไม่ได้มาสาย ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 慕容烨รีบวิ่งมาน้อยเหงื่อบนหน้าผากนายพลจางมองดูฟ้า : " ไม่ดึกมากเพื่อจะเอา ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "" ใส่กันทันทีและเป็นทหาร ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " รับในมือของกลุ่ม慕容烨เขายกถุง , สีดำเหมือนตาหัวเราะแตกนายพลจางพยักหน้า " นั่นทันที . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "" นายพลจาง , หายไปนานเป็นไงบ้าง ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " มีเสียงหัวเราะเสียงเข้ามาในหู , 慕容雪เงยหน้าขึ้นและเห็น慕容健ยิ้มเดินเข้ามาในร่างกายของเขาได้เปลี่ยนเสื้อผ้าได้สะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อย , หวีผมเรียบร้อยและความเจ็บปวดบนใบหน้าและเช็ดยาถ้าไม่ใช่เขาแล้วเดินกระเผลกเล็กน้อยที่คนอื่นไม่คิดว่าเขาได้รับบาดเจ็บนายพลจางตา : " ไมโครคอนที่มีชื่อเสียงของผู้ใหญ่ , คุณจะทำอะไร ?" ไม่ระวังเจ็บตัว ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 慕容健 " พูดแล้วเหลือบมอง慕容烨 : " เด็กหนุ่มสดใสซุกซนเข้าไปในค่ายของนายพลจางจะดูแลปัญหานี้ ! ! ! ! ! ! !" มู่หรงผู้ใหญ่ครับ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " นายพลจางความสุภาพในน้ำเสียงมากอารมณ์และความหัวใจ慕容健ขมวดคิ้วแต่รอยยิ้มบนใบหน้าที่เต็มไปด้วยเด็ก : " ท่านอายุยังหนุ่มและเขาเป็นคนเดียวที่ผมไม่ได้ใส่เข้าไปในค่าย