The first swallow made the girl rea

The first swallow made the girl react exaggeratedly. She began to take consecutive bites. Her eyes blurred with intoxication as she became completely absorbed in the deliciousness that she had never tasted before. Even though she ate quite impatiently, her table manners were still pleasing, each and every small bite was graceful. As he watched her not wolfing down the food, Yun Che’s gaze gradually became dumbstruck, even his stomach’s hunger was forgotten. On this girl, no matter where on her body, and no matter what she did, she possessed a dazzling, irresistible charm that no one was able to resist.

More than a large half of the dragon meat had quickly been eaten. At this time, the young girl suddenly thought of something. She looked at the remaining dragon meat, then jogged over to the Snow Phoenix: “Little White, I’ll give you something really yummy to eat, this is the best thing I’ve ever eaten, you know!”

Yun Che: “！#￥%……”

Princess Snow placed the dragon meat near the Snow Phoenix’s beak, yet the Snow Phoenix faced up, expressing its refusal. Yun Che walked over and said with a smile: “The Snow Phoenix Beast was born from an extremely cold place and only eats ice, snow, or rain. It doesn’t like eating meat.”

“Oh, so it’s like that.” Princess Snow took back the dragon meat, tilted her head, and then asked quite earnestly: “Snow Phoenix Beast? This name is even weirder sounding than Little Chan. Little White still sounds the best, right, Little White?”

“Then I’ll eat the rest all by myself!”

The young girl sat , leaning against the Snow Phoenix’s soft body and slowly enjoyed the delicacy in her hand. With each bite, an incomparably beautiful smile blossomed on her snowy face. Seeing her like this, Yun Che was once more dazzled. He couldn’t help but uncontrollably blurt out: “If you like it, I can roast it for you every day.”

The young girl blinked her beautiful eyes, then began to laugh happily. Her brows bent into two crescent moons as her eyelashes softly fluttered like butterflies: “Hehe, you’re so nice. I just knew that someone who’s able to become Little White’s owner must be a really good person.”

“…Your Highness, why do you like Little Chan so much?” Yun Che asked.

Without even bothering to think, Princess Snow smiled sweetly in reply: “Because Little White is so beautiful. The most beautiful profound beast I’ve ever seen. Look, Little White’s entire body of white is the same color as my favorite snow.”

“You like… snow?”

“Mn!” After the word “snow” was brought up, Princess Snow lowered the delicious food in her hands. Lifting up her face that was even more fair than snow, she said somewhat absent-mindedly: “I’ve only heard of ‘snow’ from my royal brothers, but I’ve never seen it before. Snow had also never fell upon Divine Phoenix City before, but when I was thirteen years old, a huge snow storm suddenly fell upon Divine Phoenix City… That was when I finally realized how beautiful snow was. The sky fluttered with white snowflakes, making me feel like I was in another world, and when snowflakes landed on my body, they were like beautiful fairies…”

“That day was the happiest day, most exciting day of my life, it was as though I had a beautiful dream. But very quickly, the snow melted. After that, I’ve always longed for snow, but have never seen it ever again. Royal father said that only the north of Divine Phoenix Empire has winter, where people can see snow. But royal father has told me many times that before I turn twenty, I’m not allowed to leave Divine Phoenix Sect… I really don’t know when I can see snow again.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลืนแรกที่ทำหญิงสาวที่ตอบสนอง exaggeratedly เธอเริ่มที่จะกัดติดต่อกัน ดวงตาของเธอเบลอกับมึนเมาขณะที่เธอกลายเป็นที่ดูดซึมได้อย่างสมบูรณ์ในความอร่อยที่เธอไม่เคยลิ้มรสมาก่อน แม้ว่าเธอจะกินค่อนข้างหงุดหงิดมารยาทโต๊ะของเธอก็ยังคงชื่นชอบแต่ละคนและทุกกัดขนาดเล็กเป็นที่สง่างาม ในขณะที่เขาดูเธอไม่ wolfing ลงอาหารที่จ้องมอง Yun เจ๊ค่อย ๆ กลายเป็นเหวอหิวแม้ในกระเพาะอาหารของเขาที่ถูกลืม เกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้ไม่ว่าในร่างกายของเธอและไม่ว่าสิ่งที่เธอทำเธอครอบครองพราวต้านทานเสน่ห์ที่ไม่มีใครสามารถที่จะต้านทาน. มากกว่าครึ่งหนึ่งที่มีขนาดใหญ่ของเนื้อมังกรที่ได้รับได้อย่างรวดเร็วกิน ในเวลานี้เด็กสาวก็คิดของบางสิ่งบางอย่าง เธอมองที่เนื้อมังกรที่เหลือจากนั้นก็วิ่งไปที่หิมะฟินิกซ์: "ลิตเติ้ลสีขาว, ฉันจะให้บางสิ่งบางอย่างอร่อยจริงๆจะกินนี้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันเคยกินคุณรู้!" ยุนเจ๊ " ! # ¥% ...... " เจ้าหญิงหิมะวางเนื้อมังกรใกล้จะงอยปากหิมะของฟินิกซ์ยังหิมะฟินิกซ์เผชิญหน้าแสดงปฏิเสธ Yun เจ๊เดินไปและกล่าวด้วยรอยยิ้ม: "หิมะฟินิกซ์สัตว์เกิดจากสถานที่ที่หนาวมากและมีเพียงกินน้ำแข็งหิมะหรือฝนตก . มันไม่ชอบกินเนื้อสัตว์ " ". โอ้จึงเป็นเช่นนั้น "เจ้าหญิงหิมะเอากลับเนื้อมังกรเอียงศีรษะของเธอแล้วถามค่อนข้างจริงจัง" หิมะฟินิกซ์สัตว์? ชื่อนี้แม้จะมีเสียงประหลาดกว่าลิตจัน เล็ก ๆ สีขาวยังคงเสียงที่ดีที่สุดขวาเล็ก ๆ สีขาว? " " แล้วฉันจะกินส่วนที่เหลือทั้งหมดด้วยตัวเอง! " เด็กสาวนั่งพิงกับตัวอ่อนหิมะฟีนิกซ์และค่อยๆมีความสุขกับอาหารอันโอชะในมือของเธอ กับแต่ละกัดเป็นรอยยิ้มที่สวยงามเหลือใจเบ่งบานบนใบหน้าเต็มไปด้วยหิมะของเธอ เห็นเธอเช่นนี้ Yun Che ที่ครั้งหนึ่งเคยตื่นตามากขึ้น เขาไม่สามารถช่วย แต่ดะโพล่ง: ". ถ้าคุณชอบมันฉันจะย่างให้คุณทุกวัน" เด็กสาวกระพริบตาดวงตาที่สวยงามของเธอก็เริ่มที่จะหัวเราะอย่างมีความสุข คิ้วของเธอก้มลงไปสองดวงจันทร์เสี้ยวเป็นขนตาของเธอเบาเบาโผบินเหมือนผีเสื้อ: "อิอิคุณให้ดี ฉันเพิ่งรู้ว่าคนที่มีความสามารถที่จะกลายเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเจ้าของสีขาวจะต้องเป็นคนดีจริงๆ. " " ... ใต้ฝ่าพระบาททำไมคุณถึงชอบลิตจันมาก? "ยุนเจ๊ถาม. โดยไม่ต้องแม้แต่จะคิดว่าเจ้าหญิงหิมะยิ้มหวานใน ตอบ: "เพราะเล็ก ๆ สีขาวมีความสวยงามดังนั้น สัตว์ลึกซึ้งสวยที่สุดที่ผมเคยเห็น ดูเล็ก ๆ สีขาวของร่างกายทั้งหมดของสีขาวเป็นสีเดียวกับหิมะที่ชื่นชอบของฉัน. " " คุณต้องการ ... หิมะ? " " Mn! "หลังจากคำว่า" หิมะ "ถูกนำขึ้นเจ้าหญิงหิมะลดอาหารอร่อยในมือของเธอ ยกขึ้นใบหน้าของเธอที่เป็นธรรมมากยิ่งกว่าหิมะที่เธอบอกว่าค่อนข้างเลื่อนลอย: "ผมเคยได้ยินคนเดียวของ 'หิมะจากพี่น้องรอยัลของฉัน แต่ฉันไม่เคยเห็นมันมาก่อน หิมะก็ไม่เคยลดลงเมื่อพระเจ้า Phoenix City ก่อน แต่เมื่อผมอายุสิบสามปีพายุหิมะขนาดใหญ่ก็ลดลงเมื่อพระเจ้า Phoenix City ... นั่นคือเมื่อในที่สุดผมก็รู้ว่าเป็นหิมะที่สวยงาม ท้องฟ้าเบาโผบินกับเกล็ดหิมะสีขาวทำให้ฉันรู้สึกเหมือนผมอยู่ในอีกโลกหนึ่งและเมื่อเกล็ดหิมะลงบนร่างกายของพวกเขาเป็นเหมือนนางฟ้าที่สวยงาม ... " " วันนั้นเป็นวันที่มีความสุขที่สุดในวันที่น่าตื่นเต้นที่สุดในชีวิตของฉันมันก็เหมือนกับ แต่ผมมีความฝันที่สวยงาม แต่อย่างรวดเร็วหิมะละลาย หลังจากนั้นผมได้เสมอ longed หิมะ แต่ไม่เคยเห็นมันเคยอีกครั้ง หลวงพ่อบอกว่าเฉพาะทางตอนเหนือของพระเจ้าฟินิกซ์จักรวรรดิมีฤดูหนาวที่ผู้คนสามารถเห็นหิมะ แต่พระราชบิดาได้บอกผมหลายครั้งว่าก่อนที่ผมจะเปิดยี่สิบฉันไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากพระเจ้าฟินิกซ์นิกาย ... ผมไม่ทราบว่าเมื่อฉันสามารถมองเห็นหิมะอีกครั้ง ".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นกนางแอ่นแรกทำให้ผู้หญิงตอบสนอง exaggeratedly . เธอเริ่มกัด ) ตาของเธอพร่ามัวด้วยพิษที่เธอกลายเป็นหมกมุ่นอยู่กับความอร่อยที่เธอเคยดื่มมาก่อน แม้ว่าเธอจะกินค่อนข้างใจร้อน มารยาทตารางที่เธอยังชื่นชอบแต่ละคำเล็กๆก็สง่างาม เขาดูไม่เหมือนหมาป่า อาหารของยุนเช สายตาค่อยๆกลายเป็นตกตะลึงจนพูดไม่ออก แม้แต่ท้องหิวถูกลืม เรื่องผู้หญิง ไม่ว่าที่ในร่างกายของเธอ และไม่ว่าเธอจะทำอะไร เธอครอบครองพราวต้านทานเสน่ห์ที่ไม่มีใครสามารถต่อต้านได้ .มากกว่าครึ่งของมังกรมีขนาดใหญ่เนื้อได้อย่างรวดเร็วถูกกิน ในเวลานี้ หญิงสาวนึกถึงอะไรบางอย่าง เธอมองไปที่มังกรที่เหลือเนื้อ แล้ว jogged เหนือหิมะ ฟีนิกซ์ " เล็ก ๆสีขาว ฉันจะหาอะไรอร่อยๆให้กิน นี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุด ที่ฉันเคยกิน คุณก็รู้ "ยุนเช : " ! # ￥ % . . . . . . . "เจ้าหญิง หิมะ วางเนื้อมังกรใกล้หิมะ Phoenix ปาก แต่หิมะ Phoenix เผชิญหน้า , แสดงการปฏิเสธของ ยุนเชก็เดินมาและกล่าวพร้อมรอยยิ้ม : " หิมะฟินิกซ์สัตว์เกิด จากสถานที่ที่แสนเย็นชาและกินแต่น้ำแข็ง หิมะ หรือ ฝน มันไม่ชอบกินเนื้อ ." โอ้ อย่างนั้นเหรอ " เจ้าหญิงหิมะเอาเนื้อมังกร หัวเอียง แล้วถามค่อนข้างจริงจัง " อสูรฟินิกซ์หิมะ ? ชื่อนี้เป็นชื่อที่แปลกมากเสียงกว่า น้อยจัง สีขาวยังฟังดูดีที่สุด ใช่น้อย สีขาว "" งั้นผมจะกินที่เหลือทั้งหมดด้วยตัวเอง ! "เด็กสาวนั่งพิงร่างนุ่มช้า ๆหิมะ Phoenix และเพลิดเพลินกับอาหารอันโอชะในมือของเธอ ด้วยแต่ละกัด มีรอยยิ้มเบ่งบานบนใบหน้างดงามเหลือใจ หิมะของเธอ เห็นเธอแบบนี้ ยุนเชก็อีกครั้งที่ลาน . เขาไม่สามารถช่วย แต่ดะพูดโพล่ง : " ถ้าคุณชอบ ผมจะย่างให้คุณทุกวัน "เด็กสาวกระพริบตา ดวงตาที่สวยงามของเธอ ก็เริ่มหัวเราะอย่างมีความสุขแล้ว คิ้วของเธอโค้งเป็นพระจันทร์เสี้ยวสองเป็นขนตาเบาเบาเหมือนผีเสื้อ : " หึหึ คุณดีจัง ฉันรู้แค่ว่าใครที่สามารถกลายเป็นเจ้าของสีขาวเล็ก ๆ ก็ต้องเป็นคนดีจริงๆ ." . . . . . . . องค์หญิง ทำไมถึงชอบ น้อยจันมาก " ยุนอึนถามทั้งที่ยังไม่ได้คิดว่า เจ้าหญิงหิมะยิ้มหวานตอบ : " เพราะน้อยสีขาวสวยมาก สวยงามลึกซึ้งนั้น ผมเคยเห็น ฟังนะ สีขาวเล็ก ๆ ของร่างกายทั้งจากสีขาวเป็นสีเดียวกับหิมะที่ชื่นชอบของฉัน " ." นายชอบหิมะ . . . ? "" ดี ! " หลังคำว่า " หิมะ " ขึ้นมา เจ้าหญิงหิมะลดลง อาหารอร่อย ๆ ในมือเธอ ยกกระชับใบหน้าของเธอนั่นยุติธรรมยิ่งกว่าหิมะ เธอกล่าวว่า ค่อนข้างขาด mindedly : " ฉันเคยได้ยิน " หิมะ " จากพี่น้องราชวงศ์ของฉัน แต่ฉันไม่เคยเห็นมันมาก่อน หิมะยังไม่ตกบนเมืองฟินิกซ์ เทพ มาก่อน แต่เมื่อผมอายุสิบสามปี พายุหิมะขนาดใหญ่ล้มลงอย่างฉับพลันเมื่อเมือง . . . . . . . วิหคศักดิ์สิทธิ์ที่เมื่อในที่สุดผมก็ตระหนักว่าหิมะที่สวยงามยังไง ฟ้าหวั่นไหวกับเกล็ดหิมะขาว ทำให้ผมรู้สึกเหมือนอยู่ในอีกโลกหนึ่ง และเมื่อเกล็ดหิมะลงบนร่างกายของฉัน พวกเขาเป็นเหมือนนางฟ้าที่สวยงาม . . . "" วันนั้นเป็นวันที่มีความสุขที่สุด วันที่น่าตื่นเต้นที่สุดในชีวิตฉัน มันเหมือนว่าฉันมีฝันที่สวยงาม . แต่อย่างรวดเร็ว หิมะละลาย หลังจากนั้น ผมก็เฝ้ารอหิมะ แต่ก็ไม่เคยเห็นมันอีกเลย เสด็จพ่อพูดไปทางเหนือของอาณาจักรฟีนิกซ์ศักดิ์สิทธิ์มีฤดูหนาว ผู้คนที่ได้เห็นหิมะ แต่เสด็จพ่อเคยบอกหลายครั้งว่า ก่อนที่ผมจะเปิดยี่สิบ ผมปล่อยพรรค . . . . . . . ฟินิกซ์ เทพ ฉันไม่รู้จริงๆ เมื่อได้เห็นหิมะอีกครั้ง "