South Korea is experiencing the lar

South Korea is experiencing the largest outbreak of
Middle East respiratory syndrome coronavirus infections
outside the Arabian Peninsula, with 166 laboratory-confirmed
cases, including 24 deaths up to 19
June 2015. We estimated that the mean incubation
period was 6.7 days and the mean serial interval 12.6
days. We found it unlikely that infectiousness precedes
symptom onset. Based on currently available
data, we predict an overall case fatality risk of 21%
(95% credible interval: 14–31).
South Korea is experiencing the largest outbreak of
Middle East respiratory syndrome coronavirus (MERSCoV)
infections outside the Arabian Peninsula. Up to 19
June 2015, there have been 166 laboratory-confirmed
cases, including 24 deaths, 30 recovered individuals
discharged from hospital, and 112 still remaining in
hospital [1]. The aim of our study was to conduct a preliminary
epidemiological assessment of the MERS-CoV
outbreak in South Korea in order to further describe
and update key epidemiological determinants of MERSCoV
outbreaks.
Primary case
The ongoing outbreak in South Korea began when the
primary case developed respiratory illness on 11 May
after returning on 4 May from Bahrain (18 April–2 May)
via Qatar (2–3 May). Further epidemiological investigation
showed that the primary case had also travelled
to the United Arab Emirates (29–30 April) and Saudi
Arabia (1–2 May) during their stay in Bahrain [2]. Feeling
unwell after returning to South Korea, the primary
case visited a local clinic (Hospital A) in Pyeongtaek,
Gyeonggi province on 12, 14 and 15 May and was hospitalised
in Hospital B from 15 to 17 May*. However,
this patient did not initially report their recent travel
in the Middle East. Upon discharge from Hospital B,
the patient visited another clinic (Hospital C) and was
admitted to a general hospital (Hospital D) in Seoul
on 17 May, where the patient was later diagnosed with
MERS-CoV on 20 May. Since then, the patient has been
isolated and treated in another hospital designated by
the Korean government to treat MERS patients.
Sources of data
We retrieved publicly available data from multiple
sources, including the Korea Centers for Disease
Control and Prevention (Korea CDC), the Korean
Ministry of Health and Welfare (MoH), the WHO and
local Korean news reports to compile a line list of all
confirmed cases reported by 19 June 2015. In case of
any data discrepancy between the different sources,
we used the most up-to-date information from official
reports published by the Korea CDC and MoH on
a daily basis during the outbreak. The official reports
were only available in Korean language and included
a brief description of each confirmed case, including
demographic characteristics (e.g. age and sex), date of
exposure and onset of symptoms, as well as possible
linkage with confirmed cases and the associated hospital
cluster (e.g. Hospital A to P).
Statistical analysis
We fitted parametric distributions to the time intervals
(i) from infection to onset (i.e. the incubation period)
and (ii) from illness onset to case confirmation. We also
fitted a nonparametric distribution on the incubation
period. The exact dates of infection were not known for
most cases, but exposure windows were available, and
we accounted for the consequent interval censoring in
the likelihood function [9] and the possibility of infectiousness
before illness onset (details on the methodology
are available from the corresponding author on
request). We used survival models to fit alternative
parametric distributions including log-normal, Weibull
and gamma distributions, and compared the goodness
of fit of these parametric distributions using the
Bayesian information criterion. We observed that the
delay from illness onset to confirmation shortened as
the epidemic progressed, so we fitted two separate
survival curves for onset before and after 28 May. We
used the same approach to estimate the serial interval distribution, based on data on illness onset times for
linked cases. We calculated the 95% credible interval
(CrI) by bootstrapping.
To estimate the case fatality risk (CFR) allowing for the
uncertain clinical outcomes of those who remained in
hospital on the date of analysis (19 June 2015), we used
the methods proposed by Garske et al. which adjusts
the fatality risk based on the time-to-death distribution
[10]. We assumed that the time from onset to death
followed a log-normal distribution, and used Markov
chain Monte Carlo methods to estimate the parameters
in a Bayesian framework, setting an informative
prior for the time from onset to death with a mean of
14 days [11], and non-informative priors for the other
parameters. All statistical analyses were conducted in
R version 3.0.2 (R Foundation for Statistical Computing,
Vienna, Austria).
Outbreak description
The number of laboratory-confirmed cases increased
rapidly until 7 June, when 23 cases were confirmed on
a single day but appears to have subsided since then
(Figure 1A). Figure 1B shows the epidemic curve by
date of illness onset for 110 cases with available data.
It should be recognised that while the outbreak has not yet ended, our preliminary assessment shows that the
epidemic to date may have peaked on 1 June when 15
cases reported illness onset. Median age of the 166
cases was 56 years, 101 of 166 (61%) were male, and
30 of 166 (18%) were healthcare personnel (Table 1).
Transmission chains
Figure 2 shows a summary sketch of the transmission
chain (additional material** showing the detailed
chains is available at: http://sph.hku.hk/bcowling/
eurosurveillance2015appendix.zip). 119 cases were
identified by Korea CDC as having had contact with a
confirmed case in the period before their illness onset,
and three of these cases had contact with more than
one confirmed case. A total of 27 secondary cases in
a single hospital have been traced back to the primary
case (excluding six cases with an unclear linkage), and
two of these, Cases 14 and 16, led the second wave
of the outbreak by infecting at least 73 and 24 tertiary
cases, respectively, following the initial outbreak generated
by the primary case in Hospital B (Figure 2). In
particular, Case 14 infected at least 70 cases between
27 and 29 May while being treated in the emergency
room in Hospital D, one of the five largest hospitals
located in Seoul with 3,980 healthcare professionals
and more than 8,000 outpatient visits per day [12].
According to the press conference given at Hospital D
on 7 June, at least 893 patients and visitors were potentially
exposed to the virus during this period [13], which
explains a significant increase in the number of cases
confirmed and notified between 6 and 11 June. Since
12 June, when the first fourth-generation case was confirmed,
10 more potential fourth-generation cases have
been reported. Because of the marked heterogeneity in
transmissibility, with the vast majority of cases associated
with just these three superspreading events in the
nosocomial setting, it would be misleading to summarily
characterise the transmissibility of the virus in this
ongoing outbreak with a single average value of the
reproductive number [14]. The mean serial interval was
12 to 13 days in each of four epidemiological clusters
associated with Cases 1, 14, 15 and 16.
Epidemiological parameters
We found that a gamma distribution had the best fit to
the incubation period distribution and was very similar
to the nonparametric estimate (Figure 3A). The fitted
gamma distribution had a median of 6.3 days (95% CrI:
5.7–6.8), a mean of 6.7 days (95% CrI: 6.1–7.3) and a
95th percentile of 12.1 days (95% CrI: 10.9–13.3). Using
data on 99 cases with single identified infectors, we
found that a gamma distribution with a mean of 12.6
days (95% CI: 12.1–13.1) and standard deviation of 2.8
days (95% CI: 2.4–3.1) provided best fit to the serial
interval distribution (Figure 3B). The mean duration
of illness onset to laboratory confirmation was 8.1
days for cases with illness onset before May 28, and
substantially shorter (mean: 4.4 days) for cases with
illness onset after that date (Figure 3C). We used a lognormal
regression model for the time from illness onset
to laboratory confirmation to estimate that healthcare
worker status was not significantly associated with
time to confirmation (beta=− 0.05; 95% CI: − 0.34 to
0.25), with the point estimate signifying a 5% reduction
in time to confirmation in healthcare workers.
Presymptomatic infectiousness
It appeared that a small number of cases might have
been infected before their infectors became symptomatic.
Furthermore, Cases 37 and 39 were epidemiologically
linked to multiple confirmed cases. To account
for the possibility of presymptomatic infectiousness
and the uncertainty of who infected Cases 37 and 39
when estimating the incubation period, we (i) simultaneously
inferred the incubation period of the infector
of Case 37, (ii) assumed that Case 39 was equally likely
to be infected by all cases to whom he had been epidemiologically
linked, namely Cases 9, 11, 12 and 14
(because the infector of Case 39 was not statistically
identifiable), and (iii) introduced a parameter Y to represent
the time interval between onset of symptoms and
onset of infectiousness For example, if cases become
infectious two days before onset of symptoms, then
Y=2 days. For a given value of Y, the dates of exposure
of a case must not precede the date of symptom onset
of the case’s infector by more than Y days. The data
were adjusted accordingly during the estimation of the
incubation period. Furthermore, we excluded Case 40
when performing the estimation because their exposure
and onset date were the same, which was implausible.
We used Markov chain Monte Carlo methods to
estimate the parameters of this model in a Bayesian
framework.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกาหลีใต้พบการระบาดใหญ่ของติดเชื้อ coronavirus กลุ่มอาการทางเดินหายใจของตะวันออกกลางนอกคาบสมุทรอาหรับ กับ 166 ได้รับการยืนยันทางห้องปฏิบัติกรณี รวมทั้งการเสียชีวิตถึง 19 242015 มิถุนายน เราประเมินที่คณะทันตแพทยศาสตร์หมายถึงรอบระยะเวลาวันที่ 6.7 และช่วงประจำเฉลี่ย 12.6วันนั้น เราพบว่ามันไม่น่าที่ infectiousness มาก่อนเริ่มมีอาการของอาการ ขึ้นอยู่กับที่มีอยู่ในปัจจุบันข้อมูล เราทำนายความเสี่ยงผิวกรณีรวมเป็น 21%(95% ช่วงความน่าเชื่อถือ: 14-31)เกาหลีใต้พบการระบาดใหญ่ของตะวันออกกลางกลุ่มอาการหายใจ coronavirus (MERSCoV)การติดเชื้อภายนอกคาบสมุทรอาหรับ ถึง 192015 มิถุนายน มี 166 รับรองห้องปฏิบัติการกรณี รวม 24 ตาย บุคคลที่กู้คืน 30ออกจากโรงพยาบาล และ 112 ที่ยังคง เหลืออยู่ในโรงพยาบาล [1] จุดมุ่งหมายของเราคือการ ดำเนินการเบื้องต้นประเมินความของ MERS CoVระบาดในเกาหลีใต้เพื่ออธิบายเพิ่มเติมและปรับปรุงคีย์ความดีเทอร์มิแนนต์ของ MERSCoVแพร่ระบาดกรณีหลักระบาดของโรคอย่างต่อเนื่องในเกาหลีใต้เริ่มเมื่อการพัฒนาบน 11 พฤษภาคมหลักกรณีเจ็บป่วยระบบทางเดินหายใจหลังจากกลับจากบาห์เรน (18 เมษายน – 2 พฤษภาคม) บน 4 พฤษภาคมทางกาตาร์ (2-3 พฤษภาคม) เพิ่มเติมความสอบสวนพบว่า กรณีหลักได้เดินทางยังสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ (29 – 30 เมษายน) และซาอุดีอาระเบีย (1 – 2 พฤษภาคม) ในระหว่างพักในบาห์เรน [2] ความรู้สึกสบายหลังจากกลับไปเกาหลีใต้ หลักกรณีเยี่ยมชมคลินิกท้องถิ่น (โรงพยาบาล A ในพยองแทกอาจจังหวัดคยองกีใน 12, 14 และ 15 และถูก hospitalisedในโรงพยาบาล B 15 กับ 17 พฤษภาคม * อย่างไรก็ตามผู้ป่วยรายนี้ไม่ได้เริ่มรายงานการเดินทางล่าสุดในตะวันออกกลาง เมื่อจำหน่ายจากโรงพยาบาล Bผู้ป่วยเข้าเยี่ยมชมคลินิกอื่น (โรงพยาบาล C) และมีในโรงพยาบาลทั่วไป (โรงพยาบาล D) ในกรุงโซลบน 17 พฤษภาคม การที่ผู้ป่วยมีภายหลังการวินิจฉัยด้วยMERS CoV 20 พฤษภาคม หลังจากนั้น ให้ผู้ป่วยได้รับแยกต่างหาก และรับการรักษาในโรงพยาบาลอื่นที่กำหนดโดยรัฐบาลเกาหลีเพื่อรักษาผู้ป่วย MERSแหล่งที่มาของข้อมูลเราดึงข้อมูลเผยจากหลายแหล่งที่มา รวมทั้งศูนย์เกาหลีโรคควบคุม และป้องกัน (เกาหลีติดต่อ เกาหลีกระทรวงสุขภาพและสวัสดิการ (MoH), คน และรายงานข่าวท้องถิ่นเกาหลีรวบรวมรายการบรรทัดทั้งหมดกรณีที่ยืนยันรายงาน โดย 19 2015 มิถุนายน ในกรณีที่ความขัดแย้งของข้อมูลระหว่างแหล่งที่มาต่าง ๆเราใช้ข้อมูลล่าสุดจากทางรายงานที่เผยแพร่ โดย CDC เกาหลีและเมาะในเป็นประจำในระหว่างการระบาด รายงานอย่างเป็นทางการมีเฉพาะในภาษาเกาหลี และรวมคำอธิบายโดยย่อของแต่ละกรณี ยืนยันรวมถึงลักษณะประชากร (เช่นอายุและเพศ) วันความเสี่ยงและเริ่มมีอาการของอาการ เป็นไปได้เชื่อมโยงกับกรณียืนยันและโรงพยาบาลที่เกี่ยวข้องคลัสเตอร์ (เช่นโรงพยาบาล A P)วิเคราะห์ทางสถิติเราติดตั้งกระจายพาราเมตริกกับช่วงเวลา(i) จากการติดเชื้อจะเริ่มมีอาการ (เช่นระยะฟักตัว)และ (ii) จากเริ่มมีอาการเจ็บป่วยให้ยืนยันกรณี เรายังติดตั้งกระจาย nonparametric ในการบ่มรอบระยะเวลา ไม่ได้ทราบวันแน่นอนของการติดเชื้อสำหรับส่วนใหญ่กรณี แต่สัมผัส windows มี และเราคิด censoring ช่วงทอดในฟังก์ชันความน่าเป็น [9] และความเป็นไปได้ของ infectiousnessก่อนที่จะเริ่มมีอาการเจ็บป่วย (รายละเอียดเกี่ยวกับระเบียบวิธีจากผู้ที่เกี่ยวข้องในคำขอ) เราใช้รุ่นอยู่รอดให้พอดีกับทางเลือกพาราเมตริกการกระจายรวมทั้งล็อกปกติ แบบเวย์บูลและการ กระจายของแกมมา เปรียบเทียบเรื่องความดีของการกระจายนี้พาราเมตริกที่ใช้พอดีทฤษฎีข้อมูลเกณฑ์การ เราสังเกตที่การหน่วงเวลาจากเริ่มมีอาการเจ็บป่วยจะลดลงเป็นการยืนยันโรคระบาดหน้าไปเพียงใด เพื่อให้เราติดตั้งแยกต่างหากสองขอโค้งเริ่มมีอาการก่อน และ หลัง 28 พ.ค. เราใช้วิธีการเดียวกันเพื่อประเมินการกระจายช่วงประจำ ตามข้อมูลเวลาเริ่มมีอาการเจ็บป่วยสำหรับกรณีเชื่อมโยง เราคำนวณช่วงความน่าเชื่อถือ 95%(สถาบันวิจัยจุฬา) โดย bootstrappingการประเมินความเสี่ยงกรณีผิว (CFR) อนุญาตให้การผลลัพธ์ทางคลินิกไม่แน่นอนของผู้ที่อยู่ในเราใช้โรงพยาบาลในวันที่ของการวิเคราะห์ (19 2015 มิถุนายน),วิธีที่เสนอ โดย al. et Garske ที่ปรับปรุงความเสี่ยงผิวตามการกระจายเวลาจะตาย[10] เราสมมติที่เวลาจากเริ่มมีอาการตายตามการกระจายปกติบันทึก และใช้ Markovลูกโซ่มอน Carlo วิธีการประมาณพารามิเตอร์ในกรอบทฤษฎี การมีข้อมูลก่อนเวลาจากเริ่มมีอาการตายกับค่าเฉลี่ยของ14 วัน [11], และ priors ไม่ใช่ข้อมูลสำหรับอื่น ๆพารามิเตอร์ สถิติวิเคราะห์ทั้งหมดได้ดำเนินการในR รุ่นบินตกแต่ง 3.0.2 (มูลนิธิ R สำหรับการคำนวณทางสถิติเวียนนา ออสเตรีย)คำอธิบายเกี่ยวกับการระบาดของโรคจำนวนห้องปฏิบัติยืนยันกรณีเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนถึง 7 มิถุนายน เมื่อ 23 กรณีถูกยืนยันวันเดียวแต่เหมือน มี subsided ตั้งแต่นั้น(รูปที่ 1A) รูปที่ 1B แสดงโค้งเรื้อรังโดยวันเริ่มมีอาการเจ็บป่วยกรณีที่ 110 มีข้อมูลควรยังว่า ขณะระบาดยังไม่จบ ประเมินเบื้องต้นของเราแสดงให้เห็นว่าการอาจมี peaked โรคระบาดวันที่สิ้นสุดในวันที่ 1 มิถุนายนเมื่อ 15กรณีรายงานเริ่มมีอาการเจ็บป่วย อายุมัธยฐาน 166กรณีปี 56, 101 166 (61%) ถูกชาย และ30 166 (18%) มีบุคลากรสุขภาพ (ตาราง 1)เกียร์โซ่รูปที่ 2 แสดงร่างสรุปของการส่งผ่านโซ่ (เพิ่มเติมวัสดุ ** แสดงรายละเอียดสาขาได้ที่: http://sph.hku.hk/bcowling/eurosurveillance2015appendix.zip) 119 กรณีถูกระบุเป็นไม่มีการติดต่อกับเกาหลี CDC เป็นยืนยันกรณีในระยะก่อนที่จะเริ่มมีอาการเจ็บป่วยของพวกเขาและสามกรณีนี้ติดต่อกับมากกว่าหนึ่งยืนยันกรณี กรณีรอง 27 ในทั้งหมดโรงพยาบาลเดียวมีการติดตามกลับไปหลักกรณีที่ (ไม่รวมกรณีที่ 6 มีการเชื่อมโยงที่ชัดเจน), และสองเหล่านี้ กรณี 14 และ 16 นำคลื่นที่สองระบาดเล็ดน้อย 73 และ 24 ระดับตติยภูมิกรณี ตามลำดับ สธ.เริ่มสร้างต่อไปนี้กรณีหลักในโรงพยาบาล B (รูปที่ 2) ในเฉพาะ 14 กรณีติดเชื้ออย่างน้อย 70 กรณีระหว่าง27 และ 29 พฤษภาคมขณะรับการรักษาในกรณีฉุกเฉินที่ห้องพักในโรงพยาบาล โรงพยาบาลที่ใหญ่ที่สุดในห้าอย่างใดอย่างหนึ่งตั้งอยู่ในโซล 3,980 แพทย์ผู้เชี่ยวชาญและเยี่ยมชมการรักษามากกว่า 8000 ต่อวัน [12]ตามแถลงข่าวณโรงพยาบาล Dบน 7 มิถุนายน ที่ 893 ผู้ป่วยและผู้มาเยือนได้อาจไปสัมผัสกับเชื้อในช่วงเวลานี้ [13], ซึ่งอธิบายถึงการเพิ่มจำนวนของกรณีและปัญหายืนยัน และแจ้งเตือนระหว่าง 6 และ 11 มิถุนายนนี้ ตั้งแต่12 มิถุนายน เมื่อกรณีสี่รุ่นแรกได้รับการยืนยัน10 เพิ่มเติมเป็นรุ่นที่สี่มีการรายงาน เพราะ heterogeneity ทำเครื่องหมายในการส่งผ่านของ กับส่วนใหญ่ของกรณีที่เกี่ยวข้องมีเพียงสาม superspreading เหตุการณ์ที่เกิดในการnosocomial ตั้ง มันจะถูกหลอกลวงไป summarilycharacterise การส่งผ่านของไวรัสนี้ระบาดของโรคอย่างต่อเนื่อง มีค่าเฉลี่ยเดียวของสืบพันธุ์จำนวน [14] หมายถึงช่วงเวลาประจำวันที่ 12-13 ในแต่ละกลุ่ม 4 ความเกี่ยวข้องกับกรณีที่ 1, 14, 15 และ 16ความพารามิเตอร์เราพบว่า แกมมาที่มีราคาเหมาะสมที่สุดการแจกจ่ายรอบระยะเวลาบ่มและคล้ายกันมากการ nonparametric การประเมิน (รูปที่ 3A) การผ่อนค่ามัธยฐานของจำนวนวันที่ 6.3 มีการแจกแจงแกมมา (95% สถาบันวิจัยจุฬา:5.7 – 6.8), ค่าเฉลี่ย 6.7 วัน (95% สถาบันวิจัยจุฬา: 6.1 – 7.3) และ95th percentile วัน 12.1 (95% สถาบันวิจัยจุฬา: 10.9-13.3) โดยใช้ข้อมูลในกรณีที่ 99 มี infectors ระบุเดียว เราพบว่าแจกแจงแกมมา ด้วยหมายความว่าเป็นของ 12.6วัน (95% CI: 12.1-13.1) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของ 2.8วัน (95% CI: 2.4-3.1) ให้พอดีกับหมายเลขประจำสินค้าช่วงเวลาการแจกจ่าย (รูปที่ 3B) ระยะเวลาเฉลี่ยเจ็บป่วย เริ่มมีอาการให้ห้องปฏิบัติการยืนยันถูก 8.1วันกรณีที่มีเริ่มมีอาการเจ็บป่วยก่อนที่ 28 พฤษภาคม และสั้นมาก (หมายถึง: วัน 4.4) กรณีที่มีเริ่มมีอาการป่วยหลังจากวันนั้น (รูปที่ 3C) เราใช้แบบ lognormalแบบจำลองการถดถอยสำหรับเวลาจากเริ่มมีอาการเจ็บป่วยเพื่อยืนยันการปฏิบัติการประเมินสุขภาพที่สถานะของผู้ปฏิบัติงานไม่เกี่ยวข้องอย่างมากกับเวลาการยืนยัน (เบต้า =− 0.05; 95% CI: − 0.34 การ0.25), มีจุดประเมินบ่งบอกลด 5%ในเวลาที่จะยืนยันในคนสุขภาพPresymptomatic infectiousnessปรากฏว่า อาจมีจำนวนเล็ก ๆ ของกรณีการติดเชื้อก่อน infectors ของพวกเขากลายเป็นอาการนอกจากนี้ กรณี 37 และ 39 ถูก epidemiologicallyเชื่อมโยงกับหลายกรณีที่ได้รับการยืนยัน การบัญชีสำหรับความเป็นไปได้ของ presymptomatic infectiousnessและความไม่แน่นอนของผู้ติดเชื้อกรณี 37 และ 39เมื่อประเมินระยะฟักตัว เรา (i) พร้อมกันระยะฟักตัวของ infector ที่ล่วงกรณี 37, (ii) สันนิษฐาน 39 กรณีที่มีโอกาสเท่า ๆ กันติดเชื้อจากกรณีทั้งหมดที่เคย epidemiologicallyเชื่อมโยง ได้แก่กรณี 9, 11, 12 และ 14(เนื่องจาก infector ของ 39 กรณีไม่ทางสถิติบุคคล), และ (iii) นำพารามิเตอร์ Y แสดงถึงช่วงเวลาเริ่มมีอาการของอาการ และเริ่มมีอาการของ infectiousness ตัวอย่างเช่น ถ้าเป็นกรณีโรคติดเชื้อ 2 วันก่อนเริ่มมีอาการอาการ แล้วY = 2 วัน สำหรับกำหนดค่าของ Y แสงวันกรณีต้องไม่มาก่อนวันเริ่มมีอาการอาการของ infector ของกรณีโดยมากกว่า Y วัน ข้อมูลถูกปรับปรุงให้สอดคล้องกันระหว่างการประเมินของการระยะฟักตัว นอกจากนี้ เราไม่รวมกรณี 40เมื่อทำการประเมินเนื่องจากการและวันเริ่มมีอาการไม่เหมือนกัน ซึ่งถูกไม่น่าเชื่อเราใช้ Markov โซ่มอน Carlo วิธีการพารามิเตอร์ของแบบจำลองนี้ในทฤษฎีการประเมินกรอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกาหลีใต้กำลังประสบกับการระบาดของโรคที่ใหญ่ที่สุดของตะวันออกกลางการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจ coronavirus โรคนอกคาบสมุทรอาหรับมี166 ห้องปฏิบัติการยืนยันกรณีรวมทั้งการเสียชีวิต24 ถึง 19 เดือนมิถุนายนปี 2015 เราคาดว่าค่าเฉลี่ยการบ่มระยะเวลาเป็น6.7 วันและช่วงเวลาที่ต่อเนื่องเฉลี่ย 12.6 วัน เราพบว่ามันไม่น่าที่การติดต่อกันมาก่อนเริ่มมีอาการ ขึ้นอยู่กับการมีอยู่ในปัจจุบันข้อมูลที่เราคาดการณ์ความเสี่ยงกรณีการเสียชีวิตโดยรวม 21% (95% ช่วงเวลาที่มีความน่าเชื่อถือ: 14-31). เกาหลีใต้กำลังประสบกับการระบาดของโรคที่ใหญ่ที่สุดของกลางกลุ่มอาการของโรคระบบทางเดินหายใจตะวันออก coronavirus (MERSCoV) การติดเชื้อนอกคาบสมุทรอาหรับ ถึง 19 เดือนมิถุนายนปี 2015 มีการ 166 ห้องปฏิบัติการยืนยันกรณีการเสียชีวิตรวมทั้ง24, 30, กู้คืนบุคคลที่ออกจากโรงพยาบาลและ112 ที่ยังเหลืออยู่ในโรงพยาบาล[1] จุดมุ่งหมายของการศึกษาของเราคือการดำเนินการเบื้องต้นประเมินทางระบาดวิทยาของเมอร์ส-COV ระบาดในเกาหลีใต้ในเพื่อที่จะอธิบายเพิ่มเติมและปรับปรุงปัจจัยทางระบาดวิทยาที่สำคัญของ MERSCoV ระบาด. กรณีประถมการระบาดอย่างต่อเนื่องในเกาหลีใต้เริ่มขึ้นเมื่อกรณีหลักพัฒนาระบบทางเดินหายใจเจ็บป่วยวันที่ 11 พฤษภาคมหลังจากที่กลับมาเมื่อวันที่4 พฤษภาคมบาห์เรน (18 เมษายน - 2 พฤษภาคม) ผ่านทางกาตาร์ (2-3 พฤษภาคม) การสอบสวนทางระบาดวิทยาเพิ่มเติมแสดงให้เห็นว่ากรณีหลักยังได้เดินทางไปยังสหรัฐอาหรับเอมิเรต(29-30 เมษายน) และซาอุดิอารเบีย(1-2 พฤษภาคม) ระหว่างการเข้าพักของพวกเขาในบาห์เรน [2] ความรู้สึกไม่สบายหลังจากกลับไปเกาหลีใต้หลักกรณีที่เข้าเยี่ยมชมคลินิก(โรงพยาบาล A) ใน Pyeongtaek, จังหวัดคยองกีเมื่อวันที่ 12, 14 และ 15 พฤษภาคมและได้รับการรักษาในโรงพยาบาลในโรงพยาบาลB จาก 15-17 พฤษภาคม * อย่างไรก็ตามผู้ป่วยรายนี้ไม่ได้เริ่มต้นการเดินทางที่รายงานล่าสุดของพวกเขาในตะวันออกกลาง เมื่อออกจากโรงพยาบาลบีผู้ป่วยที่เข้าเยี่ยมชมคลินิกอื่น (โรงพยาบาล C) และได้รับการยอมรับไปโรงพยาบาลทั่วไป(โรงพยาบาล D) ในกรุงโซลเมื่อวันที่17 พฤษภาคมที่ผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยในภายหลังด้วยmers COV-20 พ ตั้งแต่นั้นมาผู้ป่วยที่ได้รับการแยกและรับการรักษาในโรงพยาบาลอื่นที่กำหนดโดยรัฐบาลเกาหลีในการรักษาผู้ป่วยที่เมอร์ส. แหล่งที่มาของข้อมูลที่เราดึงข้อมูลที่เปิดเผยต่อสาธารณชนจากหลายแหล่งรวมถึงศูนย์เกาหลีโรคการควบคุมและการป้องกัน(เกาหลี CDC) ที่ เกาหลีกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการ(กระทรวงสาธารณสุข) องค์การอนามัยโลกและรายงานข่าวท้องถิ่นเกาหลีรวบรวมรายชื่อสายของทุกกรณีได้รับการยืนยันรายงานโดย19 มิถุนายน 2015 ในกรณีที่มีความแตกต่างระหว่างข้อมูลแหล่งที่มาที่แตกต่างกันเราใช้มากขึ้นเพื่อข้อมูลอย่างเป็นทางการ -date จากรายงานที่ตีพิมพ์โดยCDC เกาหลีและกระทรวงสาธารณสุขในชีวิตประจำวันในช่วงการระบาดของโรค รายงานอย่างเป็นทางการที่มีอยู่เฉพาะในภาษาเกาหลีและรวมถึงคำอธิบายสั้นๆ ของแต่ละกรณีได้รับการยืนยันรวมทั้งลักษณะทางประชากร(เช่นอายุและเพศ) วันที่เปิดรับและมีอาการเช่นเดียวกับที่เป็นไปได้เชื่อมโยงกับกรณีการยืนยันและโรงพยาบาลที่เกี่ยวข้องกลุ่ม(เช่นโรงพยาบาลที่จะ P). การวิเคราะห์ทางสถิติเราติดตั้งกระจายไปพาราช่วงเวลา(i) จากการติดเชื้อจะเริ่มมีอาการ (เช่นระยะฟักตัว) และ (ii) จากการโจมตีเจ็บป่วยยืนยันกรณี นอกจากนี้เรายังติดตั้งกระจายอิงพารามิเตอร์ในการบ่มระยะเวลา วันที่ที่แน่นอนของการติดเชื้อที่ได้รับไม่เป็นที่รู้จักสำหรับกรณีส่วนใหญ่แต่การสัมผัสหน้าต่างที่มีอยู่และเราคิดเป็นช่วงเวลาที่เกิดขึ้นเซ็นเซอร์ในฟังก์ชั่นความเป็นไปได้[9] และเป็นไปได้ของการติดเชื้อโรคก่อนที่จะเริ่มมีอาการเจ็บป่วย(รายละเอียดเกี่ยวกับวิธีการที่มีอยู่จากผู้เขียนที่สอดคล้องกันในคำขอ) เราใช้ตัวแบบการอยู่รอดทางเลือกเพื่อให้เหมาะสมกับการกระจายพารารวมทั้งการเข้าสู่ระบบปกติ Weibull และการแจกแจงแกมมาและเมื่อเทียบกับความดีของพอดีของการกระจายตัวแปรเหล่านี้โดยใช้เกณฑ์ข้อมูลแบบเบย์ เราสังเกตเห็นว่าความล่าช้าจากการโจมตีเจ็บป่วยยืนยันสั้นลงเป็นโรคระบาดที่ก้าวหน้าเพื่อให้เราติดตั้งสองแยกโค้งสำหรับการอยู่รอดการโจมตีก่อนและหลัง28 พฤษภาคม เราใช้วิธีการเดียวกันในการประเมินการกระจายอนุกรมช่วงบนพื้นฐานของข้อมูลในเวลาที่เริ่มมีอาการเจ็บป่วยสำหรับกรณีที่มีการเชื่อมโยง เราคำนวณช่วงเวลาที่มีความน่าเชื่อถือ 95% (CRI) โดย bootstrapping. เพื่อประเมินความเสี่ยงกรณีการตาย (CFR) อนุญาตให้ผลลัพธ์ทางคลินิกที่มีความไม่แน่นอนของผู้ที่ยังคงอยู่ในโรงพยาบาลในวันที่ของการวิเคราะห์(19 มิถุนายน 2015) เราใช้วิธีการที่นำเสนอโดย Garske et al, ซึ่งปรับความเสี่ยงการเสียชีวิตขึ้นอยู่กับเวลาในการกระจายความตาย[10] เราคิดว่าเวลาจากการโจมตีไปสู่ความตายตามการกระจายเข้าสู่ระบบปกติและใช้มาร์คอฟโซ่วิธีMonte Carlo ในการประมาณค่าพารามิเตอร์ในกรอบคชกรรมการตั้งค่าข้อมูลก่อนที่ในเวลานั้นจากการโจมตีไปสู่ความตายโดยมีค่าเฉลี่ย14 วัน [ 11] และไพรเออร์ที่ไม่ให้ข้อมูลอื่น ๆ สำหรับพารามิเตอร์ วิเคราะห์ทางสถิติทั้งหมดได้ดำเนินการในรุ่น R 3.0.2 (R มูลนิธิเพื่อการคำนวณทางสถิติ, เวียนนา, ออสเตรีย). คำอธิบายการระบาดของโรคจำนวนผู้ป่วยในห้องปฏิบัติการได้รับการยืนยันเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนถึงวันที่7 มิถุนายนเมื่อ 23 รายได้รับการยืนยันในวันเดียวแต่ดูเหมือนจะ ได้ลดลงตั้งแต่นั้นมา(รูปที่ 1A) รูปที่ 1B แสดงให้เห็นเส้นโค้งการแพร่ระบาดจากวันที่เริ่มมีอาการเจ็บป่วย110 กรณีที่มีข้อมูลที่มีอยู่. มันควรจะได้รับการยอมรับว่าในขณะที่การระบาดของโรคยังไม่จบยังประเมินเบื้องต้นของเราแสดงให้เห็นว่าการแพร่ระบาดถึงวันที่อาจมียอดเมื่อวันที่ 1 เดือนมิถุนายนเมื่อ 15 รายงานกรณี เริ่มมีอาการเจ็บป่วย อายุเฉลี่ยของ 166 กรณีเป็น 56 ปี, 101 166 (61%) เป็นเพศชายและ30 166 (18%) มีบุคลากรทางการแพทย์ (ตารางที่ 1). โซ่ส่งรูปที่ 2 แสดงภาพร่างสรุปของการส่งโซ่(เพิ่มเติม วัสดุ ** แสดงรายละเอียดโซ่มีอยู่ที่: http://sph.hku.hk/bcowling/ eurosurveillance2015appendix.zip) 119 กรณีถูกระบุCDC ประเทศเกาหลีเป็นต้องมีการติดต่อกับกรณีที่ได้รับการยืนยันในช่วงเวลาก่อนที่จะเริ่มมีอาการเจ็บป่วยของพวกเขาที่สามของกรณีเหล่านี้มีการติดต่อที่มีมากกว่ากรณีที่ได้รับการยืนยัน รวม 27 รายรองในโรงพยาบาลคนเดียวที่ได้รับการตรวจสอบกลับไปถึงหลักกรณี(ไม่รวมหกกรณีที่มีการเชื่อมโยงไม่ชัดเจน) และสองในคดี14 และ 16 นำคลื่นลูกที่สองของการระบาดโดยการติดไวรัสอย่างน้อย73 และ 24 ระดับอุดมศึกษากรณีตามลำดับต่อไปนี้การระบาดครั้งแรกที่สร้างโดยหลักในกรณีที่โรงพยาบาลบี(รูปที่ 2) ในโดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณี 14 ติดเชื้ออย่างน้อย 70 กรณีระหว่างวันที่27 และ 29 พฤษภาคมในขณะที่ได้รับการปฏิบัติในกรณีฉุกเฉินในห้องพักโรงพยาบาลD, หนึ่งในห้าของโรงพยาบาลที่ใหญ่ที่สุดตั้งอยู่ในกรุงโซลที่มี3,980 ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพและอื่นๆ กว่า 8,000 เข้าชมผู้ป่วยนอกต่อวัน [12] . ตามที่แถลงข่าวได้รับที่โรงพยาบาล D เมื่อวันที่ 7 มิถุนายนอย่างน้อย 893 ผู้ป่วยและผู้เข้าชมได้รับอาจสัมผัสกับไวรัสในช่วงเวลานี้[13] ซึ่งอธิบายถึงการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในจำนวนกรณีของการได้รับการยืนยันและแจ้งให้ทราบระหว่าง6 และ 11 มิถุนายน ตั้งแต่12 มิถุนายนเมื่อกรณีที่สี่รุ่นแรกได้รับการยืนยัน, 10 มีศักยภาพมากขึ้นกรณีที่สี่รุ่นที่ได้รับรายงาน เพราะความแตกต่างการทำเครื่องหมายในtransmissibility กับส่วนใหญ่ของกรณีที่เกี่ยวข้องมีเพียงทั้งสามเหตุการณ์superspreading ในการตั้งค่าในโรงพยาบาลก็จะทำให้เข้าใจผิดที่จะรวบรัดลักษณะtransmissibility ของไวรัสในการระบาดของโรคอย่างต่อเนื่องกับค่าเฉลี่ยเดียวของการเจริญพันธุ์จำนวน [14] หมายถึงช่วงเวลาที่ต่อเนื่องได้12-13 วันในแต่ละสี่กลุ่มระบาดวิทยาที่เกี่ยวข้องกับกรณีที่1, 14, 15 และ 16 พารามิเตอร์ทางระบาดวิทยาพบว่าการกระจายรังสีแกมมามีแบบที่ดีที่สุดในการจัดจำหน่ายระยะฟักตัวและก็เหมือนกับการนอนพาราเมตริกประมาณการ (รูปที่ 3A) ติดตั้งกระจายแกมมามีค่าเฉลี่ยของวัน 6.3 (95% CRI: 5.7-6.8) ค่าเฉลี่ย 6.7 วัน (95% CRI: 6.1-7.3) และร้อยละ95 วัน 12.1 (95% CRI: 10.9-13.3) . การใช้ข้อมูลใน 99 กรณีที่มีการระบุ infectors เดียวเราพบว่าการกระจายรังสีแกมมาโดยมีค่าเฉลี่ย12.6 วัน (95% CI: 12.1-13.1) และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน 2.8 วัน (95% CI: 2.4-3.1) ให้แบบที่ดีที่สุดที่จะ อนุกรมการกระจายช่วงเวลา(รูปที่ 3B) ระยะเวลาเฉลี่ยที่เริ่มมีอาการเจ็บป่วยที่จะยืนยันทางห้องปฏิบัติการเป็น 8.1 วันสำหรับกรณีที่มีการโจมตีการเจ็บป่วยก่อนวันที่ 28 พฤษภาคมและอย่างมีนัยสำคัญที่สั้นกว่า(หมายถึง: 4.4 วัน) สำหรับกรณีที่มีการโจมตีการเจ็บป่วยหลังจากนั้นวันที่(รูปที่ 3 C) เราใช้แบบ lognormal แบบการถดถอยเป็นครั้งจากการโจมตีการเจ็บป่วยการยืนยันทางห้องปฏิบัติการเพื่อประเมินด้านการดูแลสุขภาพที่สถานะของผู้ปฏิบัติงานไม่ได้สัมพันธ์กับเวลาที่จะยืนยัน(เบต้า = - 0.05; 95% CI: - 0.34 ไป0.25) โดยมีประมาณการจุดหมาย ลดลง 5% ในเวลาที่จะยืนยันในบุคลากรทางการแพทย์. การติดเชื้อโรค Presymptomatic ปรากฏว่าจำนวนเล็ก ๆ ของกรณีอาจจะได้รับการติดเชื้อก่อนinfectors ของพวกเขากลายอาการ. นอกจากนี้กรณีที่ 37 และ 39 ถูก epidemiologically เชื่อมโยงกับหลายกรณีที่ได้รับการยืนยัน บัญชีเป็นไปได้ของการติดเชื้อโรค presymptomatic และความไม่แน่นอนของผู้ที่ติดเชื้อกรณี 37 และ 39 เมื่อประมาณการระยะฟักตัวเรา (i) พร้อมกันสรุประยะฟักตัวของติดเชื้อของCase 37, (ii) สันนิษฐานว่ากรณี 39 ก็น่าจะเป็นอย่างเท่าเทียมกันที่จะติดเชื้อจากทุกกรณีที่เขาได้รับการ epidemiologically เชื่อมโยงคือคดีที่ 9, 11, 12 และ 14 (เพราะติดเชื้อของกรณี 39 ไม่ได้สถิติที่สามารถระบุตัว) และ (iii) แนะนำพารามิเตอร์ Y จะเป็นตัวแทนของช่วงเวลาระหว่างอาการและอาการของการติดเชื้อโรคตัวอย่างเช่นถ้าเป็นกรณีการติดเชื้อเมื่อสองวันก่อนมีอาการแล้วY = 2 วัน สำหรับค่าที่กำหนดของ Y วันของการเปิดรับแสงของกรณีจะต้องไม่นำหน้าวันที่เริ่มมีอาการอาการของกรณีที่ติดเชื้อโดยมากกว่าวันY ข้อมูลที่ได้รับการปรับเปลี่ยนตามการประมาณค่าในช่วงของระยะฟักตัว นอกจากนี้เราได้รับการยกเว้นกรณี 40 เมื่อดำเนินการประมาณค่าเพราะการสัมผัสของพวกเขาและวันที่เริ่มมีอาการเหมือนกันซึ่งไม่น่าเชื่อ. เราใช้โซ่มาร์คอฟวิธี Monte Carlo การประมาณค่าพารามิเตอร์ของรุ่นนี้ในคชกรรมกรอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกาหลีใต้กำลังประสบปัญหาการแพร่ระบาดของโรคทางเดินหายใจมากที่สุด

ตะวันออกกลางโคโรน่าไวรัสเชื้อนอกคาบสมุทรอาหรับกับ 166 ห้องปฏิบัติการยืนยัน
กรณีรวม 24 เสียชีวิตถึง 19
มิถุนายน 2015 เราคาดว่าหมายถึงการบ่ม
ลดลง 6.7 วันและหมายถึงอนุกรมช่วง 12.6
วัน เราพบมันยากที่ infectiousness นำหน้า
การโจมตีอาการบนพื้นฐานของข้อมูลที่มีอยู่ในปัจจุบัน
เราคาดการณ์โดยรวมกรณีการเสียชีวิตเสี่ยง 21 %
( 95% ช่วงที่ 14 - 31 ) .
เกาหลีใต้พบการระบาดใหญ่ของ
ตะวันออกกลางต่อโรคโคโรนาไวรัส ( merscov )
เชื้อนอกคาบสมุทรอาหรับ . ถึง 19
มิถุนายน 2015 , มี 166 ห้องปฏิบัติการยืนยัน
กรณี รวมทั้งผู้เสียชีวิต 24 , 30 บุคคล
หายออกจากโรงพยาบาลแล้ว และที่ยังเหลืออยู่ในโรงพยาบาล
[ 1 ] จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือเพื่อทำการประเมินเบื้องต้นของระบาดวิทยา

ง่ายๆมีระบาดในเกาหลีใต้ เพื่อเพิ่มเติมอธิบาย
และปรับปรุงคีย์ทางระบาดวิทยาปัจจัยกำหนด merscov


กรณีการระบาด การระบาดอย่างต่อเนื่องในเกาหลีใต้เริ่มเมื่อ
กรณีหลักพัฒนาป่วยทางเดินหายใจบน 11 พฤษภาคม
หลังจากกลับมา วันที่ 4 พฤษภาคม จากบาห์เรน ( 18 เมษายน– 2 พฤษภาคม )
ทางกาตาร์ ( 2 – 3 พฤษภาคม ) การสอบสวนเพิ่มเติม และพบว่า คดีหลัก

ได้เดินทางไปยังสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ( 29 – 30 เมษายน ) และซาอุดิอาระเบีย (
1 – 2 พฤษภาคม ) ระหว่างการเข้าพักของพวกเขาในบาห์เรน [ 2 ] ความรู้สึก
ไม่สบายหลังจากกลับมาเกาหลีใต้ กรณีหลัก
เยี่ยมชมคลินิกท้องถิ่น ( โรงพยาบาล ) ใน Pyeongtaek
,จังหวัดกยอง 12 , 14 และ 15 พฤษภาคม ต้องรักษาตัวในโรงพยาบาล
โรงพยาบาลบีจาก 15 ถึง 17 พฤษภาคม * . อย่างไรก็ตาม คนไข้ไม่ได้เริ่มต้นรายงาน

เที่ยวล่าสุดของพวกเขาในตะวันออกกลาง เมื่อออกจากโรงพยาบาล B ,
ผู้ป่วยเข้าคลินิกอื่น ( โรงพยาบาล C
) และเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลทั่วไป ( โรงพยาบาลโซล
d ) ในวันที่ 17 พฤษภาคม ซึ่งผู้ป่วยภายหลังการวินิจฉัย
mers ปิดวันที่ 20 พฤษภาคมหลังจากนั้น ผู้ป่วยได้รับการรักษาในโรงพยาบาลอื่น และแยก

ที่กำหนดโดยรัฐบาลเกาหลีเพื่อรักษาคนไข้ง่ายๆ

เราดึงข้อมูลแหล่งข้อมูลที่เปิดเผยต่อสาธารณชนจากหลายแหล่ง
รวมทั้งเกาหลี ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค ( CDC เกาหลี ) ,

ของกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการ ( เกาหลี และที่และ
)รายงานข่าวท้องถิ่นเกาหลีรวบรวมบรรทัดรายชื่อทั้งหมด
ยืนยันรายโดย 19 มิถุนายน 2015 ในกรณีของ
ข้อมูลความแตกต่างระหว่างแหล่งต่างๆ
เราใช้ข้อมูลล่าสุดจากรายงานตีพิมพ์โดยอย่างเป็นทางการ

เกาหลี CDC และแม่เมาะ ในแต่ละวันในช่วงระบาด
รายงานอย่างเป็นทางการพร้อมใช้งานเฉพาะในภาษาเกาหลีและรวม