云澈重重的舒了一口气，他没有直接回答云轻鸿，而是看着云萧，郑重的道：“

云澈重重的舒了一口气，他没有直接回答云轻鸿，而是看着云萧，郑重的道：“云萧，记住我之前说的话，一个真正的男人，要坦然面对一切命运的捉弄，这个世界上的事，无论悲喜，既已生，都唯有接受和面对……而至于如何接受，如何面对，便是考验一个人的时候。”

云萧看着云澈，双手悄然的攥紧了一起，过了好一会儿，他的眼神才变得坚毅：“大哥，你说……无论什么结果，我都会坦然接受。”

云澈点头，然后闭上眼睛，缓缓的说道：“萧叔叔他……在二十二年前，就已经死了。”

云轻鸿“呼”的站了起来，一张脸一瞬间变得苍白如纸。这个世界上，没有多少事可以让他有如此剧烈的反应……但萧鹰，是他这辈子唯一的结拜兄弟，唯一真正的知己，更是对他恩重如山的人，当年若不是他，他们夫妻根本不可能活着回到幻妖界。

他怎么都没有想到，他竟然已经……死了……二十二年前……就已经死了……

而那个时间……难道……难道……

“他……他……他是怎么死的？怎么死的？”云轻鸿颤抖着声音道。

云澈没有隐瞒和犹豫，直接说道：“二十二年前，爹娘逃离流云城后不久，追杀爹娘的那些贼人不知从哪里得知你们和萧叔叔有过接触，便找到了萧叔叔，向他逼问你们的下落，萧叔叔宁死不说，于是……于是……”

云轻鸿的身体猛的一晃。

“萧叔叔死后，他的妻子也很快殉情而去，祖母悲伤过度，忧郁成疾，在生下比我还小一岁的小姑妈后，也离世了，我甚至都来不及去看清他们长的生命样子……是爷爷一个人，把我和小姑妈带大……”

“……”云轻鸿的嘴唇颤抖，双目凸，全身忽然剧烈摇晃，一口鲜血猛然喷出，整个人向后重重倒去。

“啊……夫君！”

“爹！！”

慕雨柔和云澈齐声惊呼，慌忙上前扶住云轻鸿的身体，云轻鸿嘴角翕动，猩红的血迹触目惊心，他双目无神的看着上空，两行虎泪直直而落：“是我……是我害死了萧兄弟……是我害死了他们一家……是我……是我……害的他们……”

“萧兄弟对我恩重如山……我却害的他……家破人亡……”

—————

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมฆเจ๊ถอนหายใจหนักของการบรรเทาเขาไม่ได้โดยตรงตอบเมฆแขวนแสง แต่ในเมฆเสี่ยวเคร่งขรึมกล่าวว่า: "เสี่ยวหยุนหมีในใจคำที่ผมกล่าวว่าก่อนที่จะเป็นคนจริงที่จะสงบในใบหน้าของโชคชะตาทั้งหมด สิ่งที่ชื่นชอบในโลกนี้โดยไม่คำนึงถึงความสุขและความเศร้าโศกตอนนี้ที่นักเรียนเป็นเพียงการยอมรับและเผชิญ ...... สำหรับวิธีการที่จะยอมรับวิธีการเผชิญคือการทดสอบของเวลาของคน. " เมฆมองที่เสี่ยวหยุนชอล มือกำแน่นด้วยกันอย่างเงียบ ๆ หลังจากช่วงเวลาที่ดวงตาของเขาเพียง แต่เป็นความมุ่งมั่น :. "พี่ชายที่คุณพูดว่า ...... ไม่ว่าผลที่ได้ผมพร้อมที่จะยอมรับ" เมฆ Che พยักหน้าแล้วปิดตาของคุณช้า กล่าวว่า ". เสี่ยว Shushu เขา ...... ในครั้งที่สองสิบสองปีที่ผ่านมามันเป็นตาย" แสงเมฆแขวน "เรียกว่า" ลุกขึ้นยืนขณะที่ใบหน้าอ่อนเป็นแผ่น ในโลกนี้ไม่ว่าเขาสามารถทำเช่นปฏิกิริยาอย่างมาก ...... แต่ Xiao Ying ชีวิตของเขาเป็นพี่ชายสาบานเท่านั้นเพียงเพื่อนจริง แต่เขา Enchongrushan คนแล้วถ้ามันเป็นเขา กลับไปทั้งคู่ก็ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ในโลกเวทมนตร์ปีศาจ วิธีการที่เขาไม่ได้คิดว่าเขาควรจะได้รับการตาย ...... ...... ...... สองสิบสองปีที่ผ่านมาตาย ...... และเวลาที่ทำ ...... ...... ไม่ ...... " ...... เขาเขา ...... วิธีการที่เขาเสียชีวิต หรือไม่ว่าจะตาย? "ไฟแขวนเมฆสั่นเสียงกล่าวว่า เจ๊ไม่ได้ซ่อนเมฆและลังเลโดยตรงกล่าวว่า: "สองสิบสองปีที่ผ่านมาหลังจากที่พ่อและแม่หนีออกจากเมืองของเมฆ, culprits เหล่านั้นจะฆ่าพ่อและแม่ไม่ได้รู้จักที่จะเรียนรู้ที่คุณได้รับในการติดต่อและเสี่ยว Shushu พวกเขาพบว่าชอว์ ลุงคุณกดให้เขาไปอยู่ที่ไหนเสี่ยว Shushu ค่อนข้างตายเสียดีกว่ากล่าวดังนั้นเพื่อให้ ...... ...... " แสงเมฆแขวนแฟลชร่างกายผลัก "เสี่ยว Shushu เสียชีวิตภรรยาของเขาเร็ว ๆ นี้ sentimentalism ไปยายเศร้าโศก, ซึมเศร้าเข้าเจ็บป่วยหลังคลอดปีอายุน้อยกว่าป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉันยังผ่านไปฉันยังมีโอกาสที่จะเห็นพวกเขา ชีวิตยาวเป็นเหมือน ...... ปู่มนุษย์ป้าของฉันที่มีขนาดใหญ่และขนาดเล็ก ...... " " ...... "ไฟแขวนเมฆริมฝีปากสั่นดวงตาร่างกายนูนรุนแรงจู่ ๆ ก็สั่นเลือดพุ่งออกมาทันใดนั้นคนทั้งหมด หลังจากโยนหนักออกไป "อา ...... สามี!" "พ่อ!" หมู่ Yurou และเมฆ Che อุทานออกมาในเวลาเดียวกันและรีบก้าวไปข้างหน้าจะถือเมฆแขวนร่างกายแสงเมฆแสงวูบวาบแขวนปากตกใจเลือดสีแดงเข้มตาหมองคล้ำของเขา มองไปสองน้ำตาเสือและล้มลงตรง: "ฉัน ...... ฉันฆ่าพี่น้องชอว์ ...... ฉันฆ่าพวกเขาหนึ่ง ...... ฉัน ...... ฉัน ...... ...... เป็นอันตรายต่อพวกเขา." "พี่ชายของเสี่ยวให้ฉัน Enchongrushan ...... ฉันเป็นอันตรายต่อสมาชิกในครอบครัวของเขาตาย ...... ...... " -----

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนักเมฆฮีชอลถอนหายใจเขาไม่ตอบโดยตรง云轻鸿แต่ดูเคร่งขรึมเมฆชอว์กล่าวว่า " เมฆ " จำที่ผมพูดก่อนหน้านี้ว่าลูกผู้ชายต้องเผชิญโชคชะตาทุกอย่างบนโลกนี้ไม่ว่าจะเป็นทั้งสิ่งที่ได้ก็แค่ยอมรับและเผชิญหน้ากับ . . . . . . . . . . . . . . สำหรับวิธีการที่จะยอมรับและเผชิญกับมัน " " " " " " " ทดสอบหนึ่งของเวลา . . . . . . .เมฆเมฆชอว์มองมือของฮีชอลค่อยๆกำแน่นเข้าด้วยกันหลังจากนั้นดวงตาของเขาก็กลายเป็นความว่า : " พี่ . . . . . . . . . . . . . . . . ไม่ว่าผลจะออกมายังไงผมก็จะยอมรับ . . . . . . .ยุนชอลพยักหน้าแล้วหลับตาลงช้าๆของชอว์กล่าวว่า " ลุง . . . . . . . . . . . . . . ในยี่สิบสองปีก่อนมันก็ตายแล้ว " " " " " " " . . . . . . ." เรียก " " " " " " " 云轻鸿ลุกขึ้นยืนทันทีใบหน้าที่ซีดราวกับกระดาษ โลกนี้มีอะไรมากที่สามารถทําให้เขามีปฏิกิริยาที่รุนแรง . . . . . . . . . . . . . . แต่萧鹰เขาชีวิตนี้เท่านั้นที่เป็นพี่น้องร่วมสาบานของที่แท้จริงยังเป็นคนสนิทกับเขามากผู้คนแล้วถ้าไม่ใช่เขาและภรรยาของเขาไม่อาจจะรอดกลับโลกปีศาจในจินตนาการแล้วเขาก็ไม่เคยคิดว่าเขาจะได้ . . . . . . . . . . . . . . ตายแล้ว . . . . . . . . . . . . . . ยี่สิบสองปีก่อน . . . . . . . . . . . . . . ตายแล้ว . . . . . . . . . . . . . .และเวลา . . . . . . . . . . . . . . ไม่ . . . . . . . . . . . . . . ไม่ . . . . . . . . . . . . . ." เขา . . . . . . . . . . . . . . เขา . . . . . . . . . . . . . . เขาเป็นอะไรตาย ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " ตายยังไง ? ? ? ? ? ? ? 云轻鸿กล่าวเสียงสั่นยุนซอลไม่ได้ปิดบังและลังเลโดยกล่าวว่า : " ยี่สิบสองปีก่อนพ่อแม่หนีออกจากเมืองไม่นานหลังจากการไหลลงของพ่อแม่ขโมยมาจากไหนไม่รู้และได้แจ้งให้เราทราบว่าคุณมีการติดต่อกับ " คุณลุงที่เขาพบเขาบังคับคุณลุงให้เขาล้มชอว์ลุงยอมตายดีกว่าจะยอมพูดแล้ว . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . .云轻鸿ร่างกายแข็งแรงจริงๆ" " " " " " " คุณลุงเสียชีวิตภรรยาของเขาก็ยังคงไปยายตายเศร้ามากเศร้าหลังจากที่ให้กำเนิดกว่าฉันหนึ่งปีหลังจากการตายของแม่ของพี่สะใภ้ก็มาเหมือนกันและผมก็ไม่ได้มีเวลาที่จะเห็นพวกเขาสำหรับชีวิตยาว . . . . . . . . . . . . . . ปู่เป็นคนพาฉันและแม่พาพี่สะใภ้ใหญ่ " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . ." " " " " " . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ริมฝีปากที่สั่นไหว云轻鸿ตานูนร่างกายก็สั่นไหวอย่างรุนแรงและเลือดก็พุ่งออกจากปาก , คนทั้งไปกลับทรุดตัวลง" อ่า . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " พระเจ้า ! ! ! ! ! ! !" พ่อ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "慕雨柔และเมฆที่ฮีชอลร้องและรีบเข้ามาประคอง云轻鸿ร่างกาย云轻鸿ปากหมุบหมิบสีแดงเลือดดูน่ากลัวและดวงตาของเขาดูไปน้ำตาสองเสือลงมาตรงบรรทัด : " มันเป็นฉัน . . . . . . . . . . . . . . ฉันจะฆ่าพี่เสี่ยว . . . . . . . . . . . . . . ผมฆ่าพวกเขาเป็นครอบครัวของ . . . . . . . . . . . . . . เป็นผม . . . . . . . . . . . . . . เป็นผม . . . . . . . . . . . . . . เหยื่อของพวกเขา " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . ." พี่เสี่ยวต่อฉันมาก . . . . . . . . . . . . . . ผมไม่ได้ฆ่าเขา . . . . . . . . . . . . . . การทำลาย " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . .- - - - -