When I woke up in the morning I cou

When I woke up in the morning I couldn’t move again. I wonder why it’s always like this.

After resting for a while, the tent in tent1 also somehow calmed down, when I crawled out of the tent, the adventurers were preparing breakfast. After eating breakfast with everyone, I put away the tent I borrowed from Azide-san and resumed our journey to Ikebu town with Azide-san and the adventurers.

The carriage the adventurers rode moved ahead and the carriage rode by Azide-san followed, such was the formation of the 2 carriages.
We board on Azide-san’s carriage. It became overweight since there are 4 people on board plus the luggage, it slowed down the speed of the carriage.

「Horse-san, please do your best!」

Elena cast recovery magic on the horse and somehow managed to keep the speed. As it is, we won’t be able to arrive at the Ikebu town by the end of the day. I want to conceal the teleportation as much as possible. By the way, when we came to the rescue yesterday, everyone lost their consciousness and became confused. It seemed that they didn’t see when I used teleportation.

「Aya, get off the carriage and run.」
「Why!~」
「It’s overweight, I felt sorry for the horse.」
「Well then, you should do the running, niichan.」

「It’s alright, we don’t need to make the benefactor run. Also, a person won’t be able to keep up with a carriage by running. We just need to camp out again tonight if we won’t be able to arrive by today.」

It would be bad if we camp out once again tonight. Aside from Aya’s Junior College, I can’t be absent from work without leave.

「Well then, let the two of us run!」
「Well, it can’t be helped.」

「Then, I’ll also run.」
「Elena should remain on the carriage and look out for the horse.」
「Yes, I understand.」

「Wait a minute Seiji-san, no matter how you look at it, it’s absurd.」
「It’s fine.」

Without listening to Azide-san’s plead, Aya and I jumped off the carriage and started running.

「Seiji-sama and Aya-san, good luck!~」
「Ou.」「Y-es!~」

With the effect of the status, I’m not tired after running close to sprinting speed. But, we weren’t able to immediately run along with the horse.

「Seiji-san, are you really alright?」

Azide-san spoke to me from the coachman seat of the carriage.

「It’s fine, it’s fine.」
「As expected of Seiji-sama.」

Elena also sat on the coachman seat and root for us.

I continued to run for while but Aya gradually became exhausted.

「Nii-chan…give me…candy…MP…running out.」

Aya’s breathing became ragged, breaking up her dialogue.

「What the, Aya has been cheating by using magic?」
「Huh!? Niichan…aren’t…using…magic!?」
「It’s the difference of training.」
「Damn!」

After giving candy to Aya, she began to run vigorously again using【Strength recovery reinforcement】,【Movement speed reinforcement】and【Tailwind】.

「Seiji-san, what was the thing you gave to Aya?」
「That one? That’s a food for restoring magic power, would you also like to try eating it, Azide-san?」
「N? Is it okay?」
「There’s plenty of it, help yourself.」

I handed a candy to Azide-san and he threw it into his mouth, giving a strange evaluation.

「It’s sweet.~ So, it restored magic power.」
「N? It’s sweet so it’s restored magic power?」
「You didn’t know? Sweet food restores magic power while salty food restores strength.」

That reminds me, salt is one of the ingredients used to brew strength recovery potion. Perhaps, with sugar and salt it can restore HP and MP? Let’s try it next time.

I’m thinking such a thing while running when【Vigilance】magic informed me of『Caution』.
When I checked it out, it seems there are monsters in front.

「Aya, there are monsters in front. Make a sortie!」
「Right, right away.」

I put【Quick】magic on Aya while at the same time, Aya used【Wind gust】and immediately accelerate.

「Seiji-san, what happened to Aya-san? She ran at high-speed.」
「Since there are monsters in front, she went to subjugate them.」
「Huh!? Is it alright to go alone?」
「It’s fine.」

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผมตื่นขึ้นในตอนเช้าที่ผมไม่สามารถย้ายได้อีก ผมสงสัยว่า ทำไมมันเป็นเสมอเช่นนี้หลังจากพักผ่อนครู่ เต็นท์ใน tent1 ยังอย่างใดสงบลง เมื่อผมตระเวนจากเต็นท์ นักผจญภัยที่กำลังเตรียมอาหารเช้า หลังจากรับประทานอาหารเช้ากับทุกคน ฉันเก็บเต็นท์ผมยืม Azide ซัง และเดินทางไปเมือง Ikebu Azide ซังและนักผจญภัยที่ดำเนินต่อการขนส่งล่วงหน้าที่ย้ายขี่นักผจญภัยการขี่การขนส่ง โดย Azide ซังตาม ดังกล่าวคือการก่อตัวของรถม้า 2 เราขึ้นบนขนส่ง Azide-ซาน กลายเป็นมีน้ำหนักเกินเนื่องจากมี 4 คนบนกระดานบวกสัมภาระ มันทำงานช้าลงความเร็วของการขนส่ง「Horse-ซาน กรุณาทำดีสุด! ถูกElena ร่ายเวทมนตร์กู้คืนบนม้า และจัดการอย่างใด เพื่อให้ความเร็ว มันเป็น เราจะไม่สามารถมาถึงที่เมือง Ikebu ในตอนท้ายของวัน อยากปกปิด teleportation มากที่สุด โดยวิธีการ เมื่อเรามาเพื่อช่วยเหลือวันนี้ ทุกคนสูญเสียจิตสำนึกของพวกเขา และกลายเป็นสับสน ดูเหมือนว่า พวกเขาไม่เห็นเมื่อใช้ teleportation「Aya รับปิดการขนส่ง และทำงานถูก「Why ! ~ ถูก「It ของมีน้ำหนักเกิน รู้สึกขอม้าถูก「Well แล้ว คุณควรทำ niichan ทำงานถูกของ 「It alright เราไม่ต้องทำงานกตัญญู นอกจากนี้ คนจะไม่สามารถติดตามการขนส่ง โดยการเรียกใช้ เราก็ต้องค่ายออกคืนนี้อีกครั้งถ้าเราไม่สามารถที่จะมาถึงภายในวันนี้ถูกมันจะไม่ดีถ้าเราค่ายออกคืนนี้อีกครั้ง นอกเหนือจากวิทยาลัยของ Aya ฉันไม่สามารถจะขาดจากการทำงานโดยไม่ลา「Well แล้ว ให้เราเรียกใช้สอง! ถูก「Well จะไม่สามารถช่วยเหลือได้ถูก「Then ฉันจะยังวิ่งถูก「Elena ควรยังคงอยู่ในการขนส่ง และมองหาม้าถูก「Yes เข้าใจถูก「Wait อังนาที-san ไม่ว่าคุณมองมัน มันจะไร้สาระถูก「It ของดีถูกไม่ มีฟัง Azide ซังของวิงวอน Aya และกระโดดปิดการขนส่ง และเริ่มทำงานจา 「Seiji และอาซาน โชคดี! ~ ถูก「Ou. 」「Y es ! ~ ถูกด้วยผลของสถานะ ฉันไม่เหนื่อยหลังจากวิ่งใกล้ความเร็ววิ่ง แต่ เราไม่สามารถเรียกใช้ทันทีพร้อมกับม้า「Seiji-ซาน ท่านจริง ๆ ไร? ถูกAzide ซังพูดให้ฉันจากนั่งชแมนของการขนส่ง「It ของดี ก็ถูก「As ที่คาดของอังจาถูกElena ยังนั่งบนที่นั่งชแมนและรากเราฉันยังคงรันในขณะที่แต่ Aya ค่อย ๆ กลายเป็นหมด「Nii-chan...give me...candy ... MP...หมดถูกหายใจของ Aya เป็น ragged แบ่งบทสนทนาของเธอ「What, Aya ได้รับการโกง โดยใช้เวทมนตร์? ถูก「Huh Niichan...ไม่ได้...ใช้...มายากล 」ความแตกต่างของการฝึกอบรมของ 「It ถูก「Damn ! ถูกหลังจากให้ลูกอม Aya เธอเริ่มเรียกใช้อย่างจริงจังอีกครั้ง using【Strength กู้ reinforcement】, 【Movement ความเร็ว reinforcement】and【Tailwind】「Seiji ซัง อะไรคือสิ่งคุณให้ Aya ? ถูก「That หนึ่ง ที่เป็นอาหารสำหรับการเรียกคืนอำนาจวิเศษ คุณต้องพยายามรับประทานอาหารมัน Azide ซัง ? ถูก「N จะเป็นอย่างไรถูก「There ของมันมากมาย ช่วยตัวเองถูกฉันมอบขนมให้ Azide ซาน และเขาก็ได้โยนเข้าปาก ให้ประเมินที่แปลกหวานของ 「It. ~ ดังนั้น มันคืนค่าพลังเวทย์ถูก「N มันจึงหวานมันได้ฟื้นฟูอำนาจวิเศษ? ถูก「You ไม่ทราบ อาหารหวานคืนอำนาจวิเศษในขณะที่อาหารเค็มคืนความแข็งแรงถูกนึกถึงที่ เกลือเป็นส่วนผสมที่ใช้ในการดื่มยาพิษการกู้คืนความแข็งแรง บางที น้ำตาลและเกลือ จะสามารถคืนค่า HP และ MP ลองทำครั้งต่อไปผมคิดว่า สิ่งนั้นขณะเรียกใช้ when【Vigilance】magic ได้รับแจ้งจาก of『Caution』เมื่อตรวจสอบออก เหมือนมีมอนสเตอร์หน้า「Aya มีมอนสเตอร์หน้า ทำ sortie ! ถูก「Right ทันที. ถูกผม gust】and used【Wind อา put【Quick】magic บน Aya ในขณะเวลาเดียวกัน ทันทีเร่ง「Seiji ซัง เกิดอะไรขึ้นกับอาซัง เธอวิ่งที่ความเร็วสูงถูก「Since มีมอนสเตอร์หน้า เธอไปปราบปรามพวกเขาถูก「Huh ก็ไม่เป็นไรไปคนเดียว? ถูก「It ของดีถูก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้าผมไม่สามารถย้ายอีกครั้ง ผมสงสัยว่าทำไมมันเป็นอย่างนี้เสมอ.

หลังจากพักผ่อนในขณะที่เต็นท์ใน tent1 อย่างใดนอกจากนี้ยังสงบลงเมื่อฉันอาหารเช้าคลานออกมาจากเต็นท์ผจญภัยกำลังเตรียมตัว หลังจากกินอาหารเช้ากับทุกคนที่ผมนำไปเต็นท์ที่ผมยืมมาจากเอไซด์ซังและกลับมาทำงานต่อการเดินทางของเราไปยังเมือง Ikebu กับเอไซด์ซังและนักผจญภัย.

สายการบินผจญภัยขี่ม้าเดินไปข้างหน้าและการขนส่งขี่ม้าโดยเอไซด์ซังตามเช่น เป็นรูปแบบของรถม้า 2.
เราคณะกรรมการสายการบินเอไซด์ซัง มันกลายเป็นที่มีน้ำหนักเกินเนื่องจากมี 4 คนบนเรือรวมทั้งกระเป๋าเดินทางก็ชะลอตัวลงความเร็วของสายการบิน.

「ม้าซังโปรดทำดีที่สุดของคุณ! 」

Elena โยนมายากลการกู้คืนบนหลังม้าและการจัดการอย่างใดเพื่อให้ความเร็ว ในขณะที่มันก็คือเราจะไม่สามารถที่จะมาถึงเมือง Ikebu ในตอนท้ายของวัน ฉันต้องการที่จะปกปิด teleportation มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ โดยวิธีการที่เมื่อเราเข้ามาช่วยเมื่อวานนี้ทุกคนที่หมดสติของพวกเขาและกลายเป็นความสับสน มันดูเหมือนว่าพวกเขาไม่เห็นเมื่อฉันใช้ teleportation.

「อายะได้รับการปิดสายการบินและเรียกใช้. 」
「ทำไม! ~ 」
「มันอ้วนผมรู้สึกเสียใจสำหรับม้า. 」
「ดีแล้วที่คุณควรทำในการทำงาน , niichan. 」

「ไม่เป็นไรเราไม่จำเป็นต้องทำให้การทำงานผู้มีพระคุณ นอกจากนี้คนจะไม่สามารถที่จะให้ทันกับการขนส่งโดยการเรียกใช้ เราก็ต้องออกค่ายอีกครั้งคืนนี้ถ้าเราจะไม่สามารถที่จะมาถึงโดยในวันนี้. '

มันจะไม่ดีถ้าเราออกค่ายอีกครั้งในคืนนี้ นอกเหนือจากจูเนียร์คอลเลจอายะฉันไม่สามารถจะขาดจากการทำงานโดยไม่ได้.

「ดีแล้วให้เราสองคนทำงาน! 」
「ดีก็ช่วยไม่ได้. 」

「แล้วฉันยังจะทำงาน. '
「 Elena ควรยังคงอยู่บนแคร่และมองออกไปสำหรับม้า. 」
「ใช่ฉันเข้าใจ. 」

「รอนาทีเซอิจิซังไม่ว่าคุณจะมองมันก็ไร้สาระ. 」
「ก็ปรับ. '

โดยไม่ต้องฟัง azide ซังสารภาพอายะและฉันกระโดดลงจากรถม้าและเริ่มทำงาน.

「เซอิจิซามะและอายะซังโชคดี! ~ 」
「 Ou. 」「 Y-ES! ~ 」

กับผลกระทบของสถานะที่ฉัน ' ม. ไม่เหนื่อยหลังจากทำงานใกล้เคียงกับความเร็ววิ่ง แต่เราไม่สามารถที่จะทำงานทันทีพร้อมกับม้า.

「เซอิจิซังที่คุณไม่เป็นไรจริงๆ? 」

เอไซด์ซังพูดกับฉันจากที่นั่งคนขับรถม้าของสายการบิน.

「ก็ปรับก็ปรับ. 」
「ในฐานะที่เป็น ที่คาดหวังของเซอิจิซามะ. 」

Elena ยังนั่งอยู่บนที่นั่งคนขับรถม้าและรากสำหรับเรา.

ฉันยังคงทำงานในขณะที่ แต่อายะค่อย ๆ กลายเป็นหมด.

「 Nii จัง ... ให้ฉัน ... ลูกอม ... MP ... วิ่งออก. 」

หายใจ Aya กลายเป็น มอมแมมทำลายขึ้นบทสนทนาของเธอ.

「อะไรอายะได้รับการโกงโดยใช้เวทมนตร์? 」
「หือ !? Niichan ... ไม่ได้ ... ใช้ ... !? มายากล」
「มันเป็นความแตกต่างของการฝึกอบรม. 」
「ประณาม! 」

หลังจากที่ให้ขนม Aya เธอเริ่มทำงานอย่างจริงจังอีกครั้งโดยใช้【ความแรงของการเสริมแรงการกู้คืน】【เสริมแรงความเร็วในการเคลื่อนที่และ【】 tailwind 】.

「เซอิจิซังสิ่งที่เป็นสิ่งที่คุณให้กับอายะ? 」
「หนึ่งที่? นั่นเป็นอาหารสำหรับการเรียกคืนอำนาจวิเศษที่คุณจะยังต้องการที่จะลองกินมันเอไซด์ซัง? 」
「 N? มันจะถูก? 」
「มีมากมายของมัน, ช่วยตัวเอง. '

ฉันมอบขนมให้เอไซด์ซังและเขาโยนมันเข้าไปในปากของเขาให้การประเมินผลที่แปลก.

「มันหวาน. ~ ดังนั้นจึงเรียกคืนอำนาจวิเศษ. 」
「 N? มันหวานจึงเรียกคืนอำนาจวิเศษ? 」
「คุณไม่ได้รู้หรือไม่? อาหารหวานเรียกคืนอำนาจวิเศษขณะที่อาหารที่มีรสเค็มเรียกคืนความแข็งแรง. '

นั่นทำให้ผมนึกถึงเกลือเป็นหนึ่งในส่วนผสมที่ใช้ในการชงยาการกู้คืนความแข็งแรง บางทีอาจจะมีน้ำตาลและเกลือจะสามารถคืนค่า HP และ MP? ลองครั้งต่อไป.

ฉันคิดว่าสิ่งดังกล่าวในขณะที่ทำงานเมื่อ【】ระมัดระวังมายากลแจ้งผมของ「ข้อควรระวัง」ได้.
เมื่อตรวจสอบมันออกมาดูเหมือนว่ามีมอนสเตอร์ในด้านหน้า.

「อายะมีมอนสเตอร์ในด้านหน้า ทำให้เที่ยว! 」
「ขวาทันที. '

ฉันใส่【】ด่วนเวทมนตร์ Aya ขณะที่ในเวลาเดียวกัน Aya ใช้【】ลมกระโชกและทันทีที่เร่ง.

「เซอิจิซังเกิดอะไรขึ้นกับอายะซัง? เธอวิ่งที่ความเร็วสูง. 」
「เนื่องจากมีมอนสเตอร์ในหน้าเธอไปปราบปรามพวกเขา. 」
「หือ !? มันเป็นไรไปคนเดียว? 」
「ก็ปรับ. '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ฉันขยับไม่ได้อีกแล้ว ฉันสงสัยว่าทำไมมันเป็นแบบนี้เสมอหลังจากพักผ่อนสักพัก เต็นท์ tent1 ยังได้สงบลงเมื่อฉันคลานออกมาจากเต็นท์ นักผจญภัยกำลังเตรียมอาหารเช้า หลังจากกินอาหารเช้ากับทุกคน ผมเก็บเต็นท์ ฉันยืมจากไซด์ ซัน และ การเดินทางของเราเพื่อ ikebu เมืองกับซันไซด์ และเดินทางต่อรถม้านักผจญภัยขี่ย้ายไปข้างหน้าและรถม้าขี่โดยไซด์ซานตาม เช่นมีการก่อตัวของ 2 รถม้า .เราขึ้นม้าของไซด์ซาน มันกลายเป็นน้ำหนักเกินเนื่องจากมี 4 คน บนเรือพร้อมที่เก็บ มันชะลอตัวลงความเร็วของรถม้า「ม้าซัง กรุณาทำให้ดีที่สุด 」เอเลน่าโยนคืนมายากลบนม้าและจัดการอย่างใดเพื่อให้ความเร็ว มันเป็น เราก็จะมาถึงเมือง ikebu โดยจุดสิ้นสุดของวัน ฉันต้องปกปิดการมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ตอนเราเข้ามาช่วยเหลือเมื่อวาน ทุกคน หมดสติ และเริ่มสับสน ดูเหมือนจะไม่เห็นตอนผมใช้เทเลพอร์ต「อายะ ออกจากรถแล้ววิ่งหนี 」「ทำไม ! ~ 」「มันอ้วน ผมรู้สึกเสียใจสำหรับม้า 」「งั้นเธอควรจะวิ่ง 」 . .「ไม่เป็นไร เราไม่ต้องการให้ผู้มีพระคุณวิ่ง นอกจากนี้ บุคคลจะไม่สามารถที่จะให้ทันกับรถโดยการเรียกใช้ เราแค่ต้องออกค่ายอีกคืนนี้ถ้าเราไม่สามารถมาถึงวันนี้ 」มันจะไม่ดีถ้าเราออกค่ายอีกครั้งคืนนี้ นอกเหนือจากวิทยาลัยจูเนียร์ของอายะ ฉันไม่สามารถไปทำงานได้โดยไม่ต้องออกจาก「งั้นเราสองคนวิ่ง ! 」「มันช่วยไม่ได้ 」「แล้วผมก็วิ่ง 」「เอเลน่าควรจะอยู่ในรถและมองออกไปสำหรับม้า 」「ครับ ผมเข้าใจ 」「เดี๋ยวเซจิซัง ไม่ว่าจะมองยังไง มันไร้สาระสิ้นดี 」「ไม่เป็นไร 」โดยไม่ฟังไซด์ซันขอร้อง อายะ ฉันกระโดดลงจากรถม้าและเริ่มวิ่ง「เซอิจิซามะและอายะซัง โชคดีนะ ~ 」「 โอ 」「 y-es ! ~ 」กับผลของสถานะ ผมไม่เหนื่อยเลยหลังจากวิ่งใกล้จะวิ่งเร็ว แต่เราไม่สามารถวิ่งได้ในทันทีพร้อมกับม้า「เซจิซัง คุณไม่เป็นไรจริงๆใช่ไหม 」ไซด์ซันพูดกับผมที่นั่งคนขับรถม้าของรถม้า「ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร 」「ตามที่คาดไว้ครับ」ซามะเอเลน่าก็นั่งอยู่บนที่นั่งคนขับรถม้า และรากเราฉันยังคงวิ่งต่อแต่อายะค่อยๆกลายเป็นหมด「ดังนั้นชาน . . . . . . . ให้ฉัน . . . . . . . ขนม . . . . . . . ส. . . . . . . . วิ่งออกไป 」อายะ หายใจก็ขาดวิ่นหมดสภาพ บทสนทนาของเธอ「ว่า อายะถูกโกง โดยการใช้เวทมนตร์ 」「ฮะ ! ? . . . . . . . . ไม่ . . . . ใช้ . . . . . . . มายากล ? 」「มันเป็นความแตกต่างของการฝึกอบรม 」「ระยำ 」หลังจากให้ขนมกับอายะ เธอเริ่มวิ่งอย่างจริงจังอีกครั้งโดยใช้การกู้คืน【แรงเสริม】【เคลื่อนไหว , 】เสริมความเร็วและ【เทลวินด์】 .「เซจิซัง อะไรคือสิ่งที่ให้อายะเหรอ ? 」「อันนั้น ที่เป็นอาหารเพื่อฟื้นฟูพลังเวทย์ คุณยังต้องการที่จะลองกินมันไซด์ซาน 」「 n ? มันโอเคไหม ? 」「มีมากมายของมัน ช่วยตัวเอง 」ผมยื่นขนมให้ไซด์ซันและเขาโยนมันเข้าปาก ให้มีการประเมินผลที่แปลก「มันหวาน ~ แล้วมันเรียกคืน」พลังวิเศษ .「 n ? มันหวานก็เรียกคืนพลังวิเศษ ? 」「คุณไม่รู้เหรอ ? หวานอาหารฟื้นฟูพลัง ในขณะที่ อาหารเค็ม คืนความแข็งแรง 」มันทำให้ฉันนึกถึง เกลือเป็นหนึ่งในส่วนผสมที่ใช้ชงน้ำยาฟื้นพลัง บางที กับน้ำตาลและเกลือ มันสามารถฟื้นฟู HP และ MP ลองดูกันต่อไปผมก็คิดเช่นนั้น ขณะวิ่ง เมื่อ【แค้น】มายากล บอกผม『』ข้อควรระวังเมื่อผมตรวจสอบมันออก มันเหมือนมีสัตว์ประหลาดตรงหน้า「อายะ มีสัตว์ประหลาดตรงหน้า ให้บุก 」「ขวาทันที 」ผมใส่【อย่างรวดเร็ว】เวทมนตร์อายะในขณะที่ในเวลาเดียวกัน อายะใช้【ลมกระโชก】ทันทีและเร่ง「เซจิซัง เกิดอะไรขึ้นกับอายะซัง ? เธอวิ่งที่ความเร็วสูง 」「เนื่องจากมีมอนสเตอร์อยู่ด้านหน้า เธอเดินไป」ปราบปรามพวกเขา「ฮะ ! ? ไม่เป็นไร ไปคนเดียว 」「ไม่เป็นไร 」