However, as highlighted in Lemmon e

However, as highlighted in Lemmon et al. (2008) traditional determinants of capital structure do not fully
account for the variations in leverage ratios. In this regard, Morellec (2010) casts doubt on the usefulness of the existing corporate financing decision model that has focused exclusively on demand side factors. At the same time, some recent studies provide evidence suggesting that the supply of capital is not frictionless (see for example, Sufi, 2009; Lemmon & Roberts, 2010; Choi et al., 2010). Hence, if the supply of capital is uncertain then firm financing and investment decisions will depend on both demand and supply factors. We therefore, address this problem by modelling the firm financing and investment decisions as a function of both demand and supply side frictions as follows:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม เป็นการเน้นในเลมมอน et al. (2008) ดั้งเดิมดีเทอร์มิแนนต์ของโครงสร้างเงินทุนทำได้ บัญชีสำหรับการเปลี่ยนแปลงในอัตราการใช้ประโยชน์ ในเรื่องนี้ Morellec (2010) มองบวกสงสัยในประโยชน์ของที่มีอยู่ขององค์กรเงินตัดสินใจรูปแบบที่เน้นเฉพาะปัจจัยด้านอุปสงค์ ในเวลาเดียวกัน บางการศึกษาล่าสุดมีหลักฐานบอกว่า อุปทานของทุนไม่แต่ (ดูตัวอย่าง ศู 2009 เลมมอนและโรเบิร์ต 2010 Choi et al. 2010) ดังนั้น ถ้าอุปทานของทุนไม่แน่นอน แล้วตัดสินใจจัดหาเงินและการลงทุนของบริษัทจะขึ้นอยู่กับปัจจัยอุปสงค์และอุปทาน ดังนั้น เราแก้ปัญหานี้ โดยสร้างแบบจำลองการตัดสินใจทางการเงินและการลงทุนที่บริษัทตามอุปสงค์และอุปทานด้านขวากหนามเป็นดังนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่เป็นไฮไลต์ในเลมมอน, et al (2008) ปัจจัยดั้งเดิมของโครงสร้างเงินทุนไม่ครบ
บัญชีสำหรับการเปลี่ยนแปลงในอัตราส่วนงัด ในเรื่องนี้ Morellec (2010) ปลดเปลื้องข้อสงสัยเกี่ยวกับประโยชน์ของการที่มีอยู่ในรูปแบบการตัดสินใจการจัดหาเงินทุนขององค์กรที่ได้มุ่งเน้นเฉพาะกับปัจจัยด้านอุปสงค์ ในขณะเดียวกันบางการศึกษาล่าสุดแสดงหลักฐานชี้ให้เห็นว่าการจัดหาเงินทุนที่ไม่ฝืด (ดูตัวอย่าง, Sufi 2009; & เลมมอนโรเบิร์ต 2010; Choi et al, 2010). ดังนั้นหากอุปทานของเงินทุนที่มีความไม่แน่นอนแล้ว บริษัท เงินทุนและการลงทุนในการตัดสินใจจะขึ้นอยู่กับทั้งอุปสงค์และอุปทานปัจจัย เราจึงแก้ปัญหานี้โดยการสร้างแบบจำลอง บริษัท เงินทุนและการลงทุนในการตัดสินใจเป็นหน้าที่ของทั้งอุปสงค์และอุปทานขวากหนามด้านดังนี้