I've had a great many embarrassing

I've had a great many embarrassing moments in my life. Some of the most embarrassing have occurred while I was attending school. One of these moments happened in high school during my fourth year. I remember it well because it made me be the center of attention, laughs and embarrassment for quite some time. The scene happened at a physics class, we were studying free fall as an experiment we were supposed to let go different kind of objects, which had different volumes and shapes, and weights, from the third floor balcony of our high school building to measure the free fall time in all those objects. All of us were on the patio at the ground level and the professor asked who wanted to go upstairs to let go the items. I offered myself to go and a couple of other student offered themselves too. So we all went upstairs and started to let go the items from the balcony as our professor indicated, and everything seem to be going normal. As the experiment continued I saw a couple of guys classmates fighting with each other to be the person with the chronometer when the objects landed, then there was a group of people all together measuring the time at the bottom of the building. Once the experiment ended I noticed that few of the guys and girls were looking funny at me, but I did not pay much attention, but later on one of my classmates told me that everybody could see my underwear from the ground floor. In this school the uniform was beige shirt and blue pants; a blue skirt was optional. I usually wore pants, but that day for some reason that I don’t remember I wore a skirt; very embarrassing. Why this moment was so embarrassing?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมเคยมีความดีหลายอับอายในชีวิตของฉัน บางอายมากที่สุดได้เกิดขึ้นในขณะที่ผมได้เข้าโรงเรียน ช่วงเวลาเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้นในโรงเรียนมัธยมของฉันปีสี่ ผมจำได้ว่า มันดี เพราะมันทำให้ผมเป็นศูนย์กลางของความสนใจ หัวเราะ และความลำบากใจสำหรับค่อนข้างบางเวลา ฉากเกิดขึ้นในชั้นเรียนฟิสิกส์ เราเข้าเรียนฟรีฤดูใบไม้ร่วงเป็นการทดลองที่เราควรจะปล่อยวัตถุ ซึ่งมีเสียงแตกต่างกัน และรูปทรง น้ำหนัก และจากระเบียงชั้นสามของอาคารมัธยมของเราเวลาฤดูใบไม้ร่วงฟรีในวัตถุเหล่านั้น แตกต่าง ทั้งหมดของเราอยู่บนลานชั้นล่าง และศาสตราจารย์ถามอยากไปชั้นบนปล่อยสินค้า ผมเสนอตัวเองไป และคู่ของนักเรียนอื่น ๆ นำเสนอตัวเองเกินไป ดังนั้นเราทั้งหมดไปอยู่ชั้นบน และปล่อยสินค้าจากระเบียงเป็นอาจารย์ของเราระบุไว้ และทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปตามปกติ การทดลองอย่างต่อเนื่องผมเห็นของเพื่อนคนต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆ เป็น บุคคลที่ มีความเที่ยงตรงเมื่อที่ดินวัตถุ แล้วมีเป็นกลุ่มบุคคลรวมกันเวลาที่ด้านล่างของตัวอาคารวัด เมื่อสิ้นสุดการทดลอง ผมสังเกตเห็นว่า บางส่วนของผู้ชายและผู้หญิงมองหาตลกฉัน แต่ไม่ต้องจ่ายความสนใจมาก แต่ในภายหลังหนึ่งในเพื่อนของฉันบอกฉันว่า ทุกคนสามารถเห็นกางเกงในของฉันจากชั้นล่าง ในโรงเรียนนี้ เหมือนกันเป็นสีเบจเสื้อและกางเกงสีน้ำเงิน กระโปรงสีน้ำเงินถูกเลือกได้ ฉันมักจะสวมกางเกงขายาว แต่วันนั้นด้วยเหตุผลบางอย่างที่ฉันสวมกระโปรง น่าอายมาก ทำไมตอนนี้เป็นน่าอายดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเคยมีช่วงเวลาที่น่าอายที่ดีมากในชีวิตของฉัน บางส่วนของที่น่าอับอายที่สุดที่เกิดขึ้นในขณะที่ผมเข้าเรียนในโรงเรียน หนึ่งในช่วงเวลาเหล่านี้เกิดขึ้นในโรงเรียนมัธยมในช่วงปีที่สี่ของฉัน ผมจำได้ดีเพราะมันทำให้ฉันเป็นศูนย์กลางของความสนใจหัวเราะและความลำบากใจสำหรับค่อนข้างบางเวลา ที่เกิดเหตุที่เกิดขึ้นในชั้นเรียนฟิสิกส์ที่เรากำลังศึกษาฤดูใบไม้ร่วงฟรีทดลองเราควรจะปล่อยให้ไปชนิดที่แตกต่างของวัตถุซึ่งมีปริมาณที่แตกต่างกันและรูปทรงและน้ำหนักจากระเบียงชั้นสามของอาคารโรงเรียนมัธยมของเราที่จะวัดได้ เวลาฤดูใบไม้ร่วงฟรีในวัตถุเหล่านั้นทั้งหมด เราทุกคนอยู่บนลานที่ระดับพื้นดินและอาจารย์ถามว่าใครอยากจะไปชั้นบนจะปล่อยให้ไปรายการ ผมเสนอตัวเองไปและคู่ของนักเรียนคนอื่นที่นำเสนอตัวเองมากเกินไป ดังนั้นเราทุกคนเดินขึ้นบันไดและเริ่มที่จะปล่อยให้ไปรายการจากระเบียงเป็นอาจารย์ของเราชี้ให้เห็นและทุกอย่างดูเหมือนจะไปตามปกติ เมื่อการทดสอบอย่างต่อเนื่องผมเห็นคู่ของพวกเพื่อนร่วมชั้นของการต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆ ที่จะเป็นคนที่มีความเที่ยงตรงเมื่อวัตถุที่เป็นเจ้าของที่ดินแล้วก็มีกลุ่มคนทั้งหมดเข้าด้วยกันการวัดระยะเวลาที่ด้านล่างของอาคาร เมื่อการทดสอบสิ้นสุดวันที่ผมสังเกตเห็นว่าบางส่วนของผู้ชายและเด็กผู้หญิงกำลังมองตลกที่ผม แต่ผมไม่ได้ให้ความสนใจมาก แต่หลังจากที่หนึ่งในเพื่อนร่วมชั้นของฉันบอกฉันว่าทุกคนจะได้เห็นชุดชั้นในของฉันจากชั้นล่าง ในโรงเรียนนี้เป็นชุดเสื้อและกางเกงขายาวสีเบจสีฟ้า; กระโปรงสีฟ้าเป็นตัวเลือก ฉันมักจะสวมกางเกงขายาว แต่วันนั้นด้วยเหตุผลบางอย่างที่ฉันจำไม่ได้ว่าฉันสวมกระโปรง; น่าอายมาก ทำไมขณะนี้เป็นที่น่าอายเหรอ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันมีช่วงเวลาที่ดีมากที่น่าอายในชีวิต บางส่วนของน่าอายที่สุดที่เคยเกิดขึ้นตอนที่ฉันมาโรงเรียน หนึ่งในช่วงเวลาเหล่านี้เกิดขึ้นในโรงเรียนมัธยมในปีที่สี่ของฉัน ผมจำมันได้ดี เพราะมันทำให้ผมเป็น ศูนย์กลางของความสนใจ หัวเราะและอับอายสำหรับค่อนข้างบางเวลา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่เรียนฟิสิกส์ที่เราเรียนตกฟรี เช่น การทดลอง เราควรจะไปชนิดที่แตกต่างกันของวัตถุ ซึ่งมีปริมาณที่แตกต่างกันและรูปร่าง และ น้ำหนัก จากชั้น 3 ระเบียงของอาคารโรงเรียนวัดเวลาตกฟรีทุกวัตถุ เราทั้งหมดอยู่ในลานกว้างที่ระดับพื้นดิน และ อาจารย์ถามว่าใครอยากขึ้นไปปล่อยรายการ ผมเสนอตัวเองไปและคู่ของนักเรียนอื่น ๆให้ตัวเองด้วย แล้วเราก็ขึ้นไปข้างบน ก็เริ่มปล่อยสินค้าจากระเบียงของเรา ศาสตราจารย์ ระบุ และทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นปกติ ขณะที่การทดลองอย่างต่อเนื่อง ผมเห็นชายสองคน เพื่อนร่วมชั้นต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆเพื่อให้บุคคลกับเอนโดสเปิร์มเมื่อวัตถุตกลงมา ก็มีกลุ่มบุคคลร่วมกันการวัดเวลาที่ด้านล่างของอาคาร เมื่อการทดลองสิ้นสุดลง ผมสังเกตเห็นว่าบางส่วนของผู้ชายและผู้หญิง กำลังสนุกเลย แต่ผมไม่ได้ใส่ใจมาก แต่ต่อมาเมื่อหนึ่งในเพื่อนร่วมชั้นของฉันบอกฉันว่า ทุกคนอยากเห็นชุดชั้นในของฉันจากชั้นล่าง ในโรงเรียนนี้เครื่องแบบเป็นเสื้อเชิ้ตสีครีมและกางเกงน้ำเงิน กระโปรงน้ำเงิน ถูกเลือก ปกติผมใส่กางเกง แต่สำหรับบางเหตุผลที่ฉันจำไม่ได้ว่าฉันใส่กระโปรง ; ที่น่าอายมาก ทำไมช่วงเวลานี้มันน่าอายมาก