Seeing this, Sang Luo’s face immedi

Seeing this, Sang Luo’s face immediately fell.

“The fact that he’s chasing me proves that he thinks he can kill me. This can’t be right!” His heart trembled as he raced forward. He waved his right hand, causing the black sealing stone to emit a buzzing sound as it shot toward Meng Hao.

Meng Hao could fight with late Foundation Establishment Cultivators who had nine Dao Pillars, although he couldn’t do so lightly. Sang Luo, however, only had a mere seven Dao Pillars. Meng Hao had the luxury of being able to look down on him. His right hand flickered with an incantation gesture and the two wooden swords appeared. One shot toward the black seal, the other became a colorful beam that shot in pursuit of Sang Luo.

A boom filled the air as the black sealing stone was shattered into pieces. Sang Luo let out an angry howl. He eyed the approaching wooden sword, and his body trembled. He quickly snapped a jade slip between his fingers, and then made an incantation gesture with both hands, after which he waved the index of his right finger in the air in front of him.

As he did, everything around him seemed to grow dark, as if his finger were sucking in some strange power from around him. His body began to emanate an annoying, prickly aura that caused Meng Hao to frown.

The first time he had sensed a aura similar to this was back in the Black Sieve Sect 1. This aura, however, was much weaker, like a firefly compared to a full moon. Actually, now that he thought about it, he had experienced a similar reaction when he was in the cave in the mountain valley.

A booming sound once again filled the air as the wooden sword came screeching to a stop in mid-air. A rushing wind blew back the midget’s robes, revealing an ugly, scarred face and two strange eyes filled with fear. Beads of sweat dripped down his face.

“Fellow Daoist, let’s talk things through,” said Sang Luo nervously. He could tell that whereas he was using all the power he could muster, his opponent was acting casually.

The differences between masters are usually instantly obvious!

Meng Hao took a moment to sense the aura emanating off of the midget. His heart thumped. He had his speculations regarding this aura, and now that he had seen it once again, he lifted his hand and extended a finger.

“Demon Sealing, Eighth Hex!”

As his finger descended, everything grew dark. Sang Luo suddenly began to tremble, and his eyes shone with astonishment. He immediately sensed the Qi of heaven and earth changing. Suddenly, his Cultivation base was suppressed. A whizzing sound could be heard as the wooden sword in front of him shot forward; in the blink of an eye, it would plunge into his neck.

His eyes filled with despair. However, at this exact moment, Meng Hao flicked his sleeve. The wooden sword, instead of ripping his head off, spun down and then carried Sang Luo with it back toward Meng Hao. Meng Hao reached out and grabbed Sang Luo by the neck.

At this moment, Sang Luo’s Cultivation base was restored and he could move his body again. His face was pale, though, his eyes filled with terror. He didn’t dare to move even an inch. The hand which clamped down on his neck emanated a feeling of death that caused his heart to tremble. In fact, being this close to Meng Hao caused his entire person to shake.

The feeling caused by the aura that emanated from Meng Hao caused his heart to seize with terror.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นอย่างนี้ Sang ใบหน้า Luo ลดลงทันที. "ความจริงที่ว่าเขาไล่ผมพิสูจน์ให้เห็นว่าเขาคิดว่าเขาสามารถฆ่าฉัน นี้ไม่สามารถถูกต้อง! "หัวใจของเขาสั่นสะท้านในขณะที่เขาวิ่งไปข้างหน้า เขาโบกมือขวาของเขาก่อให้เกิดหินปิดผนึกสีดำในการเปล่งเสียงหึ่งในขณะที่มันยิงไปยังเม้งเฮา. เม้งเฮาสามารถต่อสู้กับปลายมูลนิธิจัดตั้งพรวนดินที่มีเก้าประการ Dao แม้ว่าเขาจะไม่สามารถทำเช่นนั้นเบา ๆ Sang Luo แต่เพียงมีเพียงเจ็ดประการเชียงดาว เม้งเฮามีความหรูหราของความสามารถในการมองลงมาบนเขา มือขวาของเขา flickered กับท่าทางคาถาและสองดาบไม้ปรากฏ คนหนึ่งถูกยิงที่มีต่อตราประทับสีดำ, อื่น ๆ กลายเป็นลำแสงที่มีสีสันที่ยิงในการแสวงหา Sang Luo. บูมที่เต็มไปด้วยอากาศเป็นหินสีดำปิดผนึกถูกทำลายเป็นชิ้น Sang Luo ให้ออกมาเห่าหอนโกรธ เขาตาดาบไม้ใกล้และร่างกายของเขาสั่นสะท้าน เขาได้อย่างรวดเร็ว snapped ใบหยกระหว่างนิ้วมือของเขาแล้วทำท่าทางคาถาด้วยมือทั้งสองหลังจากที่เขาโบกมือดัชนีของนิ้วมือข้างขวาของเขาในอากาศในด้านหน้าของเขา. ขณะที่เขาทำทุกอย่างรอบ ๆ ตัวเขาดูเหมือนจะเติบโตมืด เช่นถ้านิ้วของเขาถูกดูดในอำนาจบางอย่างแปลกจากรอบ ๆ ตัวเขา ร่างกายของเขาเริ่มที่จะออกมาน่ารำคาญ, ออร่าเต็มไปด้วยหนามที่ก่อให้เกิดเม้งเฮาหน้างอ. ครั้งแรกที่เขาได้รู้สึกกลิ่นอายคล้ายกันนี้ได้กลับมาในสีดำตะแกรงนิกาย 1. กลิ่นอายนี้ แต่ก็ปรับตัวลดลงมากเมื่อเทียบเหมือนหิ่งห้อย ไปที่พระจันทร์เต็มดวง ที่จริงตอนนี้ที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เขาเคยมีประสบการณ์เป็นปฏิกิริยาที่คล้ายกันเมื่อเขาอยู่ในถ้ำในหุบเขาภูเขา. เสียงดังสนั่นอีกครั้งหนึ่งที่เต็มไปด้วยอากาศเป็นดาบไม้มาร้องเสียงกรี๊ดหยุดอยู่กลางอากาศ ลมพัดวิ่งกลับอาภรณ์ของคนแคระเผยให้เห็นน่าเกลียดใบหน้ามีรอยแผลเป็นและสองตาแปลก ๆ ที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ลูกปัดของเหงื่อหยดลงบนใบหน้าของเขา. "เพื่อนร่วม Daoist ให้มาพูดคุยสิ่งที่ผ่าน" กล่าวว่า Sang Luo ประหม่า เขาสามารถบอกได้ว่าในขณะที่เขากำลังใช้พลังทั้งหมดที่เขาสามารถรวบรวมฝ่ายตรงข้ามของเขากำลังทำหน้าที่ลวก. ความแตกต่างระหว่างโทมักจะเห็นได้ชัดทันทีเม้งเฮาเอาช่วงเวลาที่จะรู้สึกกลิ่นอายเล็ดลอดออกมาจากคนแคระ หัวใจของเขาทุบ เขามีการคาดเดาของเขาเกี่ยวกับกลิ่นอายนี้และตอนนี้ว่าเขาได้เห็นมันอีกครั้งเขายกมือของเขาและขยายนิ้วมือ. "ปีศาจซีลแปดซวย!" ในขณะที่นิ้วของเขาสืบเชื้อสายมาทุกอย่างเติบโตมืด Sang Luo ก็เริ่มที่จะกลัวตัวสั่นและดวงตาของเขาส่องด้วยความประหลาดใจ ทันทีที่เขารู้สึกฉีของสวรรค์และโลกเปลี่ยนแปลง ทันใดนั้นฐานการเพาะปลูกของเขาถูกระงับ เสียงหวืออาจจะได้ยินเป็นดาบไม้ในด้านหน้าของเขายิงไปข้างหน้า ในพริบตาก็จะกระโดดลงไปในคอของเขา. ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง อย่างไรก็ตามในขณะนี้แน่นอนเม้งเฮาสะบัดแขนเสื้อของเขา ดาบไม้แทนการฉีกหัวของเขาออกปั่นลงและดำเนินการแล้ว Sang Luo กับมันกลับไปเม้งเฮา เม้งเฮาเอื้อมมือออกและคว้า Sang Luo คอ. ขณะนี้ Sang ฐานการเพาะปลูกของ Luo ได้รับการบูรณะและเขาสามารถย้ายร่างกายของเขาอีกครั้ง ใบหน้าของเขาซีดแม้ว่าดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขาไม่กล้าที่จะย้ายแม้แต่นิ้ว มือที่จับยึดลงบนคอของเขาเล็ดลอดออกมาความรู้สึกของการเสียชีวิตที่เกิดจากหัวใจของเขาที่จะสั่น ในความเป็นจริงการอยู่ใกล้นี้เพื่อเม้งเฮาเกิดจากคนทั้งหมดของเขาที่จะเขย่า. ความรู้สึกที่เกิดจากรัศมีที่เล็ดลอดออกมาจากเม้งเฮาเกิดจากหัวใจของเขาที่จะยึดด้วยความหวาดกลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เห็นนี้ แซงหน้าหลัวทันทีลดลง" ความจริงที่ว่าเขาไล่ฉันพิสูจน์ได้ว่าเขาคิดว่าเขาจะฆ่าฉัน มันไม่ถูกต้อง " หัวใจของเขาสั่นสะท้านขณะที่เขาวิ่งต่อไป เขาโบกมือด้วยมือขวา ทำให้ดำผนึกหินเพื่อปล่อยเสียงหึ่งมันยิงต่อ เมิ่งฮ่าวเมิ่งฮ่าวสามารถสู้กับสายมูลนิธิก่อตั้งเกษตรกรที่มีเก้าดาวเสา ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำง่ายๆ ซัง หลัว อย่างไรก็ตาม มีเพียงเจ็ดดาวเสา เมิ่งฮ่าวมีความหรูหราของความสามารถที่จะดูถูกเขา มือขวาของเขาริบหรี่ลงด้วยท่าทางคาถาและสองไม้ดาบปรากฏตัวขึ้น หนึ่งยิงไปประทับตราสีดำ อีกคนเป็นแสงที่มีสีสันที่ยิงในการแสวงหาของซังหลอ .ระบบเติมอากาศเป็นสีดำผนึกหินแตกเป็นชิ้น ซางหลัวให้ออกหอนโกรธ เขาจ้องมองใกล้ดาบไม้ และ ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน เขาได้อย่างรวดเร็ว snapped หยกลื่นระหว่างนิ้วมือของเขา แล้วทำให้คาถาท่าทางด้วยมือทั้งสอง หลังจากที่เขาโบกมือดัชนีนิ้วขวาของเขาในอากาศในด้านหน้าของเขาอย่างที่เขาทำ ทุกอย่างรอบตัวเขาดูมืดครึ้ม ราวกับนิ้วมือของเขาถูกดูดในพลังลี้ลับจากรอบ ๆตัวเขา ร่างกายของเขาเริ่มไหลน่ารำคาญ ออร่าเต็มไปด้วยหนามทำให้เมิงเฮาหน้างอครั้งแรกที่เขาได้รู้สึกถึงออร่าที่คล้ายกันนี้ได้กลับมาในตะแกรงสีดำนิกาย 1 ราศีนี้ , อย่างไรก็ตาม , ได้ลดลงมาก เหมือนหิ่งห้อยเมื่อเทียบกับพระจันทร์เต็มดวง จริงๆ แล้ว ตอนนี้ เขาคิด เขามีประสบการณ์ มีปฏิกิริยาที่คล้ายกัน เมื่อเขาอยู่ในถ้ำในภูเขาหุบเขาเสียงเฟื่องฟูอีกครั้งเติมอากาศเป็นดาบไม้มา . . . เพื่อหยุดกลางอากาศ การวิ่งลม พัดกลับของคนแคระเสื้อคลุมเผยให้เห็นแผลเป็นน่าเกลียดและแปลกตา ใบหน้าทั้งสองเต็มไปด้วยความกลัว ลูกปัดของเหงื่อหยดลงใบหน้าของเขา" เพื่อน daoist มาคุยกันเรื่อง " บอกว่า ซัง หลัว อย่างหงุดหงิด เขาสามารถบอกได้ว่าในขณะที่เขากำลังใช้พลังทั้งหมดเขาสามารถรวบรวม คู่ต่อสู้ของเขาคือ ทำแบบสบายๆความแตกต่างระหว่างผู้เชี่ยวชาญมักจะทันทีชัดเจน !เมิ่งเฮ่าใช้เวลาสักครู่เพื่อสัมผัสออร่ากระจายออกของคนแคระ หัวใจของเขาทับ เขาคาดเดาของเขาเกี่ยวกับราศีนี้ และตอนนี้เขาได้เห็นมันอีกครั้ง เขายกพระหัตถ์ยื่นนิ้ว" ปีศาจผนึกแปดหก ! "เป็นนิ้วมือของเขาลงมา ทุกอย่างเริ่มมืด ซัง หลัว เริ่มหวั่นไหว และดวงตาของเขาส่องแสงกับความประหลาดใจ ทันทีที่เขารู้สึก Qi ของสวรรค์และโลกที่เปลี่ยนไป ทันใดนั้น ฐานการเพาะปลูกของเขาถูกปราบปราม แบบหมุนเสียงอาจจะได้ยินเป็นดาบไม้ในด้านหน้าของเขายิงไปข้างหน้า ในชั่วพริบตา มันก็กระโดดเข้าไปในคอของเขาตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง แต่ในวินาทีนี้ เมิ่งฮ่าวสะบัดแขนเสื้อของเขา ดาบไม้ แทนการตัดหัวเขาออกปั่นลงแล้วอุ้มซังหลัวกับมันกลับต่อเมิ่งเฮ่า เมิ่งเฮ่ายื่นมือออกไปคว้า ซาง หลัวจากคอตอนนี้ซางหลัวเป็นฐานการเพาะปลูก มีการบูรณะและเขาสามารถย้ายร่างกายของเขาอีกครั้ง ใบหน้าของเขาซีดแต่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขาไม่กล้าแม้แต่จะขยับนิ้ว มือซึ่งบีบลงบนคอของเขา ต่องความรู้สึกของความตายที่ทำให้หัวใจของเขาสั่น ในความเป็นจริง , อยู่ใกล้กับเมิงเฮา ทำให้คนทั้งหมดของเขาสั่นความรู้สึกที่เกิดจากกระแสลมที่ emanated จากเมิงเฮา ทำให้หัวใจของเขาเพื่อยึดกับความหวาดกลัว