Even in his final moments, the band

Even in his final moments, the bandit didn’t realize that he was dying; perhaps he didn’t even know his throat had been pierced by Jian Chen’s sword. Because Jian Chen’s swordplay was so fast, the bandit didn’t have time to react. Moreover, the blade was so thin that he did not even feel pain from the stab.

Even after the Light Wind Sword had pierced the bandit’s throat, Jian Chen didn’t stop moving. The other two bandits had already gotten close, readying their weapons to slash down towards him.

Facing the two bandits who were preparing their weapons, Jian Chen did not look panicked at all. With a calm face, he grabbed his sword and used the Profound Steps to approach the two bandits at rapid speeds. At the same time, the blood red sword in his hand lashed out and stabbed one of the two bandits in the throat.

The Light Wind Sword met no resistance as the stabbed bandit didn’t react at all. It pierced deeply through his throat, and with a fluid motion, Jian Chen pulled it out and stabbed the third bandit as well.

Every single stab from Jian Chen had been extremely fast, the naked eye wouldn’t be able to keep up. No one would be able to avoid his strokes, and so the third bandit would definitely not be able to survive a blow to his throat either.

To Jian Chen, killing people was already as common as breathing. Seeing the life escaping from people was nothing uncommon, and he never hesitated over taking a bandit’s life. And so the Light Wind Sword continued to fly out towards the bandits.

Amongst the fierce clash, no one was safe from this battle. Even the caravan drivers who weren’t Saints were grouped together with a few mercenaries fending off the bandits.

The battle was causing both sides to rapidly lose numbers; both the bandits and the mercenaries suffered from disastrous casualties. Aside from Jian Chen, who was still completely clean of blood, everyone else was drenched in it; some were covered head to toe in both blood and wounds.

Although the bandits had a higher number of people than the mercenaries, their strength and teamwork were lacking in discipline in comparison to the mercenaries, who had spent a good portion of their time with each other. So when the two fought, despite having superior numbers, the bandits were fighting on equal grounds with the mercenaries.

Jian Chen continued to travel back and forth as he dodged attacks from all directions, while stabbing out with his bloody Light Wind Sword towards each bandit’s heart and throat. Almost each move was a fatal blow, and for those who did not get hit in one of those two areas, Jian Chen’s sword still left severe injuries deep enough to see bone. None of the bandits around him had any way of fighting back against Jian Chen; most of them couldn’t even see his sword move. Whenever the bandits slashed with their weapons, at the most crucial point, Jian Chen would evade the swing. Before they could understand what had just happened, they would all fall to the floor dead.

The amount of bandits killed at Jian Chen’s hands was growing in number. Gradually, all of the bandits were starting to recognize Jian Chen’s strength, and began to distance themselves from him. After all, in such a tense situation like this, no one was willing to send themselves to die that foolishly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ในช่วงเวลาสุดท้ายของเขา โจรไม่รู้ว่า เขากำลังตาย บางทีเขาไม่ได้รู้ได้รับการเจาะคอของเขา ด้วยดาบเฉินเจียน เพราะเฉินเจียนดาบอย่างรวดเร็ว โจรไม่มีเวลาในการตอบสนอง นอกจากนี้ ใบมีดถูกบางว่า เขาไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดจากการแทงโดยไม่แม้แม้หลังจากที่ดาบลมแสงได้ถูกแทงคอของโจร เฉินเจียนไม่ได้หยุดการเคลื่อนที่ สองโจรอื่นมีแล้วอากาศปิด พร้อมอาวุธฟาดลงเขาของพวกเขาหันหน้าไปทางโจรสองที่ถูกเตรียมอาวุธของพวกเขา เฉินเจียนดู panicked ทั้งหมด ด้วยใบหน้าสงบ เขาคว้าดาบ และใช้ขั้นตอนลึกซึ้งเข้าหาโจรสองที่ความเร็วอย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกัน สีแดงเลือดดาบในมือของเขา lashed ออก และแทงโจรสองคออย่างใดอย่างหนึ่งดาบลมแสงตามความต้านทานไม่เป็นโจร stabbed ไม่ตอบสนองเลย มันเจาะลึกผ่านลำคอของเขา และ มีการเคลื่อนไหวที่ลื่นไหล เฉินเจียนดึงออก และแทงโจรสามเช่นกันจวกทุกเดียวจากเฉินเจียนได้รับเร็วมาก ตาเปล่าจะไม่สามารถติดตาม ไม่มีใครจะหลีกเลี่ยงจังหวะของเขา และดังนั้น โจรสามจะแน่นอนไม่สามารถเอาตัวรอดคอของเขาอย่างใดอย่างหนึ่งเฉินเจียน ฆ่าคนได้แล้วเป็นร่วมกันเป็นการหายใจ เห็นชีวิตที่หลบหนีจากคนที่ไม่มีอะไรผิดปกติ และเขาไม่ลังเลไปถ่ายชีวิตของโจร และดังนั้น ดาบลมแสงยังคงบินต่อโจรAmongst the fierce clash, no one was safe from this battle. Even the caravan drivers who weren’t Saints were grouped together with a few mercenaries fending off the bandits.The battle was causing both sides to rapidly lose numbers; both the bandits and the mercenaries suffered from disastrous casualties. Aside from Jian Chen, who was still completely clean of blood, everyone else was drenched in it; some were covered head to toe in both blood and wounds.Although the bandits had a higher number of people than the mercenaries, their strength and teamwork were lacking in discipline in comparison to the mercenaries, who had spent a good portion of their time with each other. So when the two fought, despite having superior numbers, the bandits were fighting on equal grounds with the mercenaries.Jian Chen continued to travel back and forth as he dodged attacks from all directions, while stabbing out with his bloody Light Wind Sword towards each bandit’s heart and throat. Almost each move was a fatal blow, and for those who did not get hit in one of those two areas, Jian Chen’s sword still left severe injuries deep enough to see bone. None of the bandits around him had any way of fighting back against Jian Chen; most of them couldn’t even see his sword move. Whenever the bandits slashed with their weapons, at the most crucial point, Jian Chen would evade the swing. Before they could understand what had just happened, they would all fall to the floor dead.The amount of bandits killed at Jian Chen’s hands was growing in number. Gradually, all of the bandits were starting to recognize Jian Chen’s strength, and began to distance themselves from him. After all, in such a tense situation like this, no one was willing to send themselves to die that foolishly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ในวาระสุดท้ายของเขา โจรไม่ได้ตระหนักว่าเขากำลังจะตาย บางทีเค้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคอของเขาถูกเจาะโดยเจี้ยนเฉินดาบ เพราะ เจี้ยนเฉินกระบี่กระบองจึงรวดเร็ว โจรไม่ได้มีเวลาที่จะตอบสนอง นอกจากนี้ใบมีดบางๆ ที่เขาไม่ได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดจากการแทงแม้ว่าดาบลมแสงมีโจรเจาะคอ เจี้ยนเฉินไม่ได้หยุดเคลื่อนไหว อีกสองโจรก็เริ่มปิด พร้อมอาวุธของพวกเขาที่จะเฉือนลงต่อเขาซึ่งสองโจรที่กำลังเตรียมอาวุธของตน เจี้ยนเฉินดูไม่ตกใจเลย ด้วยใบหน้าสงบ เขาคว้าดาบของเขาและใช้ขั้นตอนที่ลึกซึ้งเข้าหาสองโจรที่ความเร็วอย่างรวดเร็ว ใน เวลาเดียวกัน เลือดสีแดง ดาบในมือของเขาสะบัดออกและแทงหนึ่งสองโจรในคอดาบลมไฟเจอไม่มีความต้านทานเป็นแทงโจรไม่ได้ตอบเลย มันแทงลึกถึงคอหอย และการเคลื่อนไหวของของเหลว เจี้ยนเฉิน ดึงมันออกมาและแทงโจรที่สามเช่นกันทุกแผลเดียวจากเจี้ยนเฉินได้รวดเร็วมาก ตาเปล่าไม่สามารถให้ขึ้น ไม่มีใครจะสามารถที่จะหลีกเลี่ยงลายเส้นของเขา ดังนั้นโจรที่สามก็จะไม่สามารถอยู่รอดได้เป่าให้คอของเขาเหมือนกันกับเจี้ยนเฉิน ฆ่าคนได้เหมือนการหายใจ เห็นชีวิตหลบหนีจากผู้คน ไม่มีอะไรผิดปกติ และเขาไม่เคยลังเล กว่าการสละชีวิตของโจร ดังนั้นดาบลมไฟยังคงบินออกไปทางโจรท่ามกลางการปะทะกันอย่างดุเดือด ไม่มีใครปลอดภัยจากสงครามครั้งนี้ แม้แต่คาราวานไดรเวอร์ที่ยังไม่ได้ถูกจัดกลุ่มเข้าด้วยกันกับนักบุญกี่ทหารรับจ้างมิดหัวป้องกันโจรการต่อสู้ทำให้ทั้งสองฝ่ายสูญเสียหมายเลขอย่างรวดเร็ว ทั้งโจรและทหารรับจ้างได้รับความเดือดร้อนจากภัยพิบัติและเสียชีวิต นอกเหนือจากเจี้ยนเฉิน ที่ยังสมบูรณ์สะอาดเลือด ทุกคนเปียกนั้น บางส่วนถูกปกคลุมศีรษะจรดปลายเท้า แผลทั้งเลือดและแม้ว่าพวกโจรมีจำนวนที่สูงของประชาชนมากกว่าทหาร ความแข็งแรงและการทำงานเป็นทีมของพวกเขาขาดวินัยในการเปรียบเทียบกับทหาร ที่ได้ใช้เวลาส่วนที่ดีของเวลาของพวกเขากับแต่ละอื่น ๆ ดังนั้นเมื่อทั้งสองทะเลาะกัน แม้จะมีตัวเลขที่เหนือกว่าโจรสู้เท่ากับพวกทหารรับจ้างเจี้ยนเฉินยังคงเดินทางไปมาขณะที่เขาหลบการโจมตีจากทุกทิศทาง ขณะที่แทงออกด้วยดาบลมแสงไปสู่หัวใจโจรแต่ละคนและคอ เกือบจะย้ายแต่ละคนถูกระเบิดเสียชีวิต และสำหรับผู้ที่ไม่ได้ถูกตีในหนึ่งใน 2 พื้นที่คือ เจี้ยนเฉิน ดาบซ้ายยังคงบาดเจ็บรุนแรงลึกพอที่จะเห็นกระดูก ไม่มีโจรรอบเขาไม่มีหนทางสู้กับเจี้ยนเฉิน ส่วนใหญ่ของพวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะเห็นเขาย้ายดาบ เมื่อโจรถูกฟันด้วยอาวุธของพวกเขาที่จุดสําคัญที่สุด เจี้ยนเฉินจะหลบเลี่ยงสวิง ก่อนที่พวกเขาจะเข้าใจสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น พวกเขาทั้งหมดจะตกอยู่กับพื้นตายจํานวนโจรฆ่าตายในมือของเจี้ยนเฉินก็เติบโตในตัวเลข ค่อยๆ พวกโจรเริ่มรับรู้พลังของเจี้ยนเฉิน และเริ่มที่จะออกห่างจากเขา หลังจากทั้งหมด เช่นในสถานการณ์ตึงเครียดแบบนี้ ไม่มีใคร ยอมส่งตัวเองตายโง่ ๆ