Why was this happening?Zhu Yan said

Why was this happening?

Zhu Yan said, “I have one month, maybe two. But I still don’t know if, there might be a chance… you don’t need to despair. This matter isn’t necessarily a foregone conclusion.”

After saying these words, Zhu Yan simply rose up, pushed open the door and left.

Lan Yunyue was left behind, sitting in her chair. She looked as if her soul had been lost. She knew her situation. Although Zhu Yan had said there was an opportunity, she was not naïve enough to believe this. If she ever became an obstacle in his path, even if just a little, he would not hesitate to get rid of her!

Thinking of this, Lan Yunyue felt a surge of inexplicable sorrow.

She absentmindedly rose, opened the door and left.

The main hall of the Great Clarity Pavilion always resounded with boisterous noise and chatter. A crowd of aristocratic sons indulged in their desires and were having fun, raising goblets to drink from. The delicate bronze goblets were covered with a lifelike design, as if it were the mouth of a monster that was opening its jaws wide to swallow her…

Luxurious halls, velvet rugs, the gentle sounds of lofty strings and wind instruments, fine jade plates and golden bowls filled with the best delicacies… she had once longed for these in her dreams and pursued them, but now they only made her feel desolate.

She walked down the staircase and out of the Great Clarity Pavilion.

The autumn night had a breezy coolness to it, and the blowing wind had a touch of dew; it was somber and wistful.

The truth was, Zhu Yan was not wrong… Lan Yunyue understood the reason he said those few words tonight, and did not feel any resentment towards him.

She had chosen Zhu Yan. She chose him because Zhu Yan brought to her great wealth, and thus a longer youth.

If one day Zhu Yan lost his status to women, then even his wife might leave him…

This truth, how could Zhu Yan not understand?

If one chooses splendor, then they have to be able to withstand the bitterness and pain behind that splendor, but… she understood this principle too late.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ทำไมZhu Yan กล่าว "ได้หนึ่งเดือน บางทีสอง แต่ยังไม่รู้ถ้า อาจมีโอกาสที่...คุณไม่ต้องสิ้นหวัง เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องสรุป foregone"หลังจากพูดคำเหล่านี้ เพียงกุหลาบ Zhu ยันผลักดัน เปิดประตูและด้านซ้ายLan Yunyue ถูกทิ้ง นั่งในเก้าอี้ของเธอ เธอดูเหมือนว่าวิญญาณของเธอได้หายไป เธอรู้ว่าสถานการณ์ของเธอ แม้ว่า Zhu Yan ได้กล่าวว่า มีโอกาส เธอไม่ได้ไร้เดียงสาพอต้องเชื่อ ถ้าเธอเคยเป็นอุปสรรคในเส้นทางของเขา แม้เพียงเล็กน้อย เขาจะไม่ลังเลที่จะกำจัดของเธอLan Yunyue คิดนี้ รู้สึกกระชากความอธิบายไม่เสียใจเธอโรสด้วยอาการเหม่อลอย เปิดประตูและด้านซ้ายห้องโถงหลักของศาลาชัดดีเสมอ resounded กับเสียงอึกทึกและสาระ ฝูงชนของชนชั้นสูงบุตร indulged ในความต้องการ และกำลังมีความสนุกสนาน goblets เลี้ยงดื่มจาก Goblets บรอนซ์ละเอียดอ่อนถูกปกคลุม ด้วยการออกแบบเหมือนจริง เป็นถ้าจะปากของมอนสเตอร์ที่กำลังเปิดขากรรไกรกว้างจะกลืนเธอ...ห้องโถงหรูหรา พรมกำมะหยี่ เสียงอ่อนโยนของสตริงการที่สูงส่งและเครื่องมือลม ปรับแผ่นหยกและทองชามเต็มไป ด้วยรสชาติที่ดีที่สุด...เธอครั้งเดียวความปรารถนาเหล่านี้ในความฝันของเธอ และติดตามพวกเขา แต่ตอนนี้ พวกเขาทำเท่านั้นเธอรู้สึกอ้างว้างเธอเดิน ลงบันได และ จาก ศาลาชัดดีคืนฤดูใบไม้ร่วงมีความเย็นที่แดดมัน และลมพัดมีการสัมผัสน้ำค้าง ก็อึมครึม และ wistfulคือความจริง ซื่อยันไม่ผิด... Lan Yunyue เข้าใจเหตุผลที่เขากล่าวว่า สิ่งที่คำคืนนี้ และไม่ได้รู้สึกว่าความไม่พอใจใด ๆ ต่อเขาเธอได้เลือก Zhu Yan เธอเลือกเขา เพราะ Zhu ยันความมั่งคั่งที่ดีของเธอ และดังนั้นเยาวชนอีกต่อไปถ้าวันหนึ่งยัน Zhu สูญเสียสถานะของเขากับผู้หญิง แล้วภรรยาของเขาทิ้งเขา...ความจริงนี้ วิธี Zhu ยันไม่เข้าใจถ้าหนึ่งเลือกที่งดงาม แล้วพวกเขาจะต้องสามารถทนต่อความขมขื่น และความเจ็บปวด หลังที่งดงาม แต่...เธอเข้าใจหลักการนี้สายเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำไมนี้เกิดขึ้น?

จู้แยนกล่าวว่า "ผมมีหนึ่งเดือนอาจจะสอง แต่ผมก็ยังไม่ทราบว่าอาจจะมีโอกาส ... คุณไม่จำเป็นต้องสิ้นหวัง เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นข้อสรุปมาก่อน. "

หลังจากกล่าวคำเหล่านี้จู้ยันแค่ลุกขึ้นผลักดันให้เปิดประตูและด้านซ้าย.

ลาน Yunyue ถูกทิ้งไว้ข้างหลังนั่งอยู่ในเก้าอี้ของเธอ เธอดูราวกับว่าจิตวิญญาณของเธอได้รับการสูญเสีย เธอรู้ว่าสถานการณ์ของเธอ แม้ว่าจู้ยันได้กล่าวว่ามีโอกาสที่เธอไม่ได้ไร้เดียงสาพอที่จะเชื่อว่านี่ ถ้าเธอไม่เคยกลายเป็นอุปสรรคในเส้นทางของเขาแม้เพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาจะไม่ลังเลที่จะกำจัด! เธอ

คิดนี้ลาน Yunyue รู้สึกว่าการหลั่งไหลของความเศร้าโศกลึกลับได้.

เธอใจลอยลุกขึ้นเปิดประตูและด้านซ้าย.

ห้องโถงใหญ่ของความชัดเจนดังก้องพาวิลเลี่ยนเสมอกับเสียงอึกทึกและเรื่องไร้สาระ ฝูงชนของลูกหลานขุนนาง indulged ในความปรารถนาของพวกเขาและมีความสนุกสนานยกแก้วน้ำที่จะดื่มน้ำจาก ถ้วยบรอนซ์อ่อนถูกปกคลุมไปด้วยการออกแบบที่เหมือนจริงราวกับว่ามันเป็นปากของมอนสเตอร์ที่ถูกเปิดขากรรไกรกว้างที่จะกลืนเธอที่ ...

ห้องโถงหรูหราพรมกำมะหยี่เสียงอ่อนโยนของสตริงสูงส่งและเครื่องมือลม, จานหยกที่ดีและ ชามทองที่เต็มไปด้วยอาหารที่ดีที่สุด ... เธอเคยปรารถนาครั้งสำหรับเหล่านี้ในความฝันของเธอและไล่ตามเขา แต่ตอนนี้พวกเขาเท่านั้นที่ทำให้เธอรู้สึกอ้างว้าง.

เธอเดินลงบันไดและออกจากความชัดเจนพาวิลเลี่ยน.

คืนฤดูใบไม้ร่วงที่มีความเย็นสดชื่น มันและลมพัดมีสัมผัสของน้ำค้างนั้น มันก็อึมครึมและโหยหา.

ความจริงก็คือจู้ยันไม่ผิด ... ลาน Yunyue เข้าใจเหตุผลที่เขากล่าวคำไม่กี่คำเหล่านั้นในคืนนี้และไม่ได้รู้สึกไม่พอใจใด ๆ ต่อเขา.

เธอได้รับการแต่งตั้งจู้ยัน เธอเลือกเขาเพราะจู้ยันนำมาเพื่อความมั่งคั่งที่ดีของเธอและทำให้เยาวชนอีกต่อไป.

ถ้าวันหนึ่งจู้ยันสูญเสียสถานะของเขากับผู้หญิงแล้วแม้กระทั่งภรรยาของเขาอาจจะออกจากเขา ...

ความจริงข้อนี้ได้อย่างไรที่จู้ยันไม่เข้าใจ

ถ้าคนเราเลือก ความงดงามแล้วพวกเขาก็จะต้องสามารถที่จะทนต่อความขมขื่นและความเจ็บปวดที่อยู่เบื้องหลังความงดงามว่า แต่ ... เธอเข้าใจหลักการนี้สายเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมนี้เกิดขึ้น ?Zhu Yan กล่าวว่า " ผมได้เดือนหนึ่งอาจจะสอง แต่ผมก็ยังไม่รู้ว่า มันอาจจะมีโอกาส . . . . . . . คุณไม่ต้องสิ้นหวัง เรื่องนี้ไม่จําเป็นต้องเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว "หลังจากพูดคำเหล่านี้ Zhu Yan ก็ลุกขึ้นผลักเปิดประตูและจากไปลาน yunyue ถูกทิ้งไว้ นั่งในเก้าอี้ของเธอ เธอดูราวกับว่าวิญญาณของเธอได้หายไป . เขารู้สถานการณ์ของเธอ แม้ว่า Zhu Yan กล่าวว่า มีโอกาส เธอไม่ใช่ นา ไตได้พอที่จะเชื่อ ถ้าเธอได้กลายเป็นอุปสรรคในเส้นทางของเขา แม้เพียงเล็กน้อย เขาจะไม่ลังเลที่จะกำจัดเธอคิดนี้ ลาน yunyue รู้สึกกระชากของลึกลับ ความทุกข์เธอเหม่อลอย โรส เปิดประตูด้านซ้ายท้องพระโรง ศาลาความคมชัดที่ดีเสมอ ทั้งกับเสียงอึกทึก และคุยกัน ฝูงชนของลูกหลานผู้ดีเก่า indulged ในความปรารถนาของพวกเขาและมีความสนุกสนาน เลี้ยงเหล้าดื่มจาก ถ้วยเหล้าสีบรอนซ์อ่อนถูกปกคลุมด้วยการออกแบบที่เหมือนจริงเหมือนปากของสัตว์ประหลาดที่ถูกเปิดขากรรไกรของมันกว้างกลืนกินเธอ . . . . . . .หรูหราห้องโถง กำมะหยี่ พรม เสียงที่อ่อนโยนของสตริงสูงส่งและเครื่องมือลม แผ่นหยกและทองชามที่เต็มไปด้วยอาหารรสเลิศ . . . . . . . ดีที่สุดที่เธอเคยโหยหาเหล่านี้ในความฝันของเธอ และไล่ติดตามเขาไป แต่ตอนนี้ มันทำให้เธอรู้สึกอ้างว้างเธอเดินลงบันไดและออกจากศาลาชัดเจนดีฤดูใบไม้ร่วงกลางคืนมีความเย็นสดชื่นได้ และลมพัดได้สัมผัสน้ำค้าง มันอึมครึม และโหยหาความจริงคือ , Zhu Yan ไม่ผิด . . . . . . . ลาน yunyue เข้าใจเหตุผลที่เขาพูดไม่กี่คำคืนนี้ และไม่ได้รู้สึกไม่พอใจเขาเธอเลือก Zhu Yan เธอเลือกเค้าเพราะ Zhu Yan นำความมั่งคั่งที่ดีของเธอ และทำให้เยาวชนอีกต่อไปถ้าวันหนึ่งจูเหยียนเสียสถานะของเขากับผู้หญิง แม้ภรรยาจะทิ้งเขา . . . . . . .ความจริงนี้ ทำไมจูเหยียน ไม่เข้าใจ ?ถ้าเลือกความงดงาม จากนั้นพวกเขาจะต้องสามารถทนต่อความขมขื่นและเจ็บปวดอยู่เบื้องหลังความงดงาม แต่ . . . . . . . เธอเข้าใจหลักการนี้ช้าไป