“But, isn't it dangerous?”“Don't wo

“But, isn't it dangerous?”

“Don't worry, these are just practice weapons”

Koutarou smiled and touched the blade of his own sword. Their weapons were both intended to be used for practice, so the blades had been swapped out with a softer material. In short, there was no worry for any injuries.

“Okay, I'll give it a shot”

Ruth nodded and showed a serious expression. She readied her sword and pointed the tip towards Koutarou. It was a beautiful form, just like Koutarou had taught her.

Hmm... her form is good, but she's hesitant in her aim. And...

Ruth's intention to attack was moving around Koutarou, looking for an opening. When he was facing Flair, she would have already decided on where to aim. Since this was a difference in experience, Koutarou felt like it couldn't be helped.

“Here I come!”

Ruth stepped forward. Her movements were different from that of a girl her age. The results of her physical training showed itself here as well.

It's just as I thought...

However, Koutarou had sensed a problem within the spiritual energy that Ruth was emitting. He felt like it was a bigger problem than not settling for a target.

“Ruth-san, be more serious”

“I'm being serious!”

Ruth moved in with a swift step and thrust while extending her arm. Koutarou responded by changing the incline on his sword a little.

When he did, Ruth's thrust struck the flat of his sword and recoiled.

“This is, my best!”

Despite her first strike being blocked, Ruth didn't stop. Ruth spoke as she unleashed attack after attack. Her combination didn't just consist of thrusts, but also slashes, and this was without a doubt Ruth's current best. Meanwhile, Koutarou read her aura and blocked her attacks while trying to think of a way to explain to her. Since she had just started her practice, Koutarou still had enough room to think while parrying her attacks.

“That's not what I meant... Uhm, I want you to seriously try to kill me”

After deflecting several thrusts, Koutarou moved smoothly as he explained to Ruth.

“Try to kill, Satomi-sama...?”

However, Ruth who was just listening completely stopped. Still holding her sword she furrowed her brows and showed a troubled expression.

“That's right. Ruth-san, you're trying to avoid hurting me, right?”

“That's... that's true, but...”

Ruth lowered her sword and after glancing down on it, she gazed at Koutarou, deep in thought. However, she quickly shook her head.

“That would be hard. Satomi-sama is not an enemy after all...”

“It's a training weapon, so I'll be okay”

”Even if you say that...”

Ruth was very troubled. Since she had such trust in Koutarou, it was difficult for her to seriously turn her sword against him.

This had been the problem that Koutarou had sensed. Ruth's sword was too gentle. Even if her hesitant aim had been because of her lack of experience, her gentleness limited her potential targets. As a result, her abilities were limited even more than her lack of experience.

“Then how about this. Imagine that I suddenly betrayed you and that I'm now about to attack Theia”

After thinking for a while, Koutarou came up with that suggestion. Ruth's gentleness was a big merit, but at this rate, it would become an obstacle in their training. So he wanted Ruth to forget about her gentleness during their practice.

“That's not possible”

However, Ruth shook her head again. To her, it was a flat out impossibility that Koutarou would turn on Theia. If that hadn't been the case, she wouldn't have asked him to serve Theia.

“Now what do I do...”

Koutarou smiled wryly while scratching his head. He was happy that Ruth believed in him, but this was a problem if he was going to teach her how to sword fight.

Just like Yurika, Ruth isn't suited to fight... It would probably be the same, even if I wasn't her opponent.

Ruth's sword would surely dull even if she was facing Yurika, Sanae or even Kiriha. She was just too gentle.

“Then how about this. Your opponent isn't me, but an assassin targeting Theia”

“Then... could you please hide your face... when I'm looking at your face, I naturally let my guard down, Satomi-sama...”

Ruth understood what Koutarou was trying to say as well. But even then it was hard for her to point her sword against someone she trusted as much as Theia.

Satomi-sama is being too unreasonable. There's no way an assassin would have such a kind face...

It was hard enough for Ruth to show any hostility towards Koutarou as it was. But since he would show a gentle and somewhat lonely expression whenever she held her sword, any hostility and will to fight she had was erased. In this sense, there was no one harder for Ruth to point a sword against than Koutarou.

“Was I making such a funny face?”

Koutarou touched his own face, unaware of Ruth's feelings. Seeing him like that, her feelings unintentionally turned into words and escaped from her lips.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"แต่มันไม่ได้เป็นอันตรายหรือไม่?" "ไม่ต้องกังวลเหล่านี้เป็นเพียงการฝึกอาวุธ" Koutarou ยิ้มและสัมผัสใบมีดดาบของเขาเอง อาวุธของพวกเขาทั้งสองคนตั้งใจที่จะนำมาใช้สำหรับการปฏิบัติเพื่อให้ใบมีดที่ได้รับการสลับออกด้วยวัสดุที่นุ่ม ในระยะสั้นมีความกังวลสำหรับการบาดเจ็บใด ๆ . "เอาล่ะฉันจะให้มันยิง" รู ธ พยักหน้าและแสดงให้เห็นการแสดงออกที่รุนแรง เธอพร้อมดาบของเธอและชี้ไปทางปลาย Koutarou มันเป็นรูปแบบที่สวยงามเช่นเดียวกับ Koutarou ได้สอนเธอ. อืม ... รูปแบบของเธอเป็นสิ่งที่ดี แต่เธอลังเลในจุดมุ่งหมายของเธอ และ ... ความตั้งใจรู ธ ที่จะถูกโจมตีได้ย้ายไปรอบ ๆ Koutarou ที่กำลังมองหาการเปิด เมื่อเขากำลังเผชิญเก๋เธอจะได้ตัดสินใจแล้วในการที่จะมุ่งมั่น ตั้งแต่นี้เป็นความแตกต่างในประสบการณ์ Koutarou รู้สึกเหมือนมันช่วยไม่ได้. "นี่ฉันมา!" รู ธ ก้าวไปข้างหน้า การเคลื่อนไหวของเธอแตกต่างจากที่สาวอายุของเธอ ผลของการฝึกอบรมทางกายภาพของเธอแสดงให้เห็นว่าตัวเองที่นี่เช่นกัน. มันเป็นเพียงที่ฉันคิดว่า ... แต่ Koutarou ได้รู้สึกปัญหาภายในพลังทางจิตวิญญาณที่รู ธ ได้รับการเปล่ง เขารู้สึกเหมือนมันเป็นปัญหาใหญ่กว่าที่จะไม่จ่ายสำหรับเป้าหมาย. "รู ธ ซังจะรุนแรงมากขึ้น" "ฉันมีความร้ายแรง!" รู ธ ย้ายไปอยู่กับขั้นตอนที่รวดเร็วและแรงผลักดันขณะที่การขยายแขนของเธอ Koutarou ตอบสนองโดยการเปลี่ยนแนวโน้มที่ดาบของเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ . เมื่อเขาได้แรงผลักดันรู ธ หลงแบนดาบของเขาและ recoiled. "นี่คือสิ่งที่ดีที่สุดของฉัน!" แม้จะมีการนัดหยุดงานครั้งแรกของเธอถูกบล็อกรู ธ ก็ไม่ได้หยุด รู ธ พูดขณะที่เธอปลดปล่อยการโจมตีหลังจากการโจมตี การรวมกันของเธอไม่เพียงประกอบด้วยจังหวะ แต่ยัง slashes และนี่คือไม่ต้องสงสัยรู ธ ดีที่สุดในปัจจุบัน ในขณะเดียวกัน Koutarou อ่านกลิ่นอายของเธอและปิดกั้นการโจมตีของเธอในขณะที่พยายามที่จะคิดวิธีที่จะอธิบายให้เธอ นับตั้งแต่ที่เธอได้เริ่มต้นเพียงการปฏิบัติของเธอ, Koutarou ยังคงมีที่ว่างพอที่จะคิดว่าในขณะที่ปัดป้องการโจมตีของเธอ. "นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมหมายถึง ... อืมฉันต้องการให้คุณอย่างจริงจังพยายามที่จะฆ่าฉัน" หลังจาก deflecting จังหวะหลาย Koutarou ย้ายอย่างราบรื่น เขาอธิบายให้รู ธ . "พยายามที่จะฆ่าซาโตมิซามะ ... ?" แต่รู ธ ที่ถูกเพียงแค่ฟังหยุดสมบูรณ์ ยังคงถือดาบเธอขมวดคิ้วของเธอและแสดงให้เห็นว่าการแสดงออกของความสุข. "ที่เหมาะสม รู ธ ซังคุณกำลังพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการทำร้ายฉันใช่มั้ย? "" นั่นคือ ... ที่จริง แต่ ... "รูทลดลงดาบของเธอและหลังจากวินาศภัยลงบนมันเธอจ้องมองKoutarou ลึกในความคิด แต่เธอก็รีบส่ายหัวของเธอ. "นั่นคงเป็นเรื่องยาก Satomi-sama ไม่ใช่ศัตรูหลังจากที่ทุกคน ... "" มันเป็นอาวุธการฝึกอบรมเพื่อให้ฉันจะโอเค "" แม้ว่าคุณจะบอกว่า ... "รูธ เป็นทุกข์มาก นับตั้งแต่ที่เธอได้มีความไว้วางใจดังกล่าวใน Koutarou มันเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะเปิดอย่างจริงจังดาบของเธอกับเขา. นี้ได้รับปัญหาที่ Koutarou ได้รู้สึก ดาบของรู ธ เป็นอ่อนโยนเกินไป แม้ว่าจุดมุ่งหมายลังเลที่เธอได้รับเนื่องจากการขาดประสบการณ์ของเธออ่อนโยนของเธอ จำกัด เป้าหมายที่มีศักยภาพของเธอ เป็นผลให้ความสามารถของเธอถูก จำกัด มากยิ่งขึ้นกว่าการขาดประสบการณ์ของเธอ. "แล้ววิธีการเกี่ยวกับเรื่องนี้ ลองจินตนาการว่าผมก็ทรยศคุณและฉันตอนนี้เกี่ยวกับการโจมตี Theia "หลังจากคิดในขณะที่Koutarou ขึ้นมาพร้อมกับข้อเสนอแนะว่า อ่อนโยนรู ธ เป็นบุญใหญ่ แต่ในอัตรานี้ก็จะกลายเป็นอุปสรรคในการฝึกอบรมของพวกเขา ดังนั้นเขาจึงอยากรู ธ จะลืมเกี่ยวกับความอ่อนโยนของเธอในระหว่างการปฏิบัติของพวกเขา. "นั่นเป็นไปไม่ได้" แต่รู ธ ส่ายหัวของเธออีกครั้ง ที่เธอก็เป็นไปไม่ได้ออกแบนที่ Koutarou จะเปิด Theia หากไม่ได้รับการกรณีที่เธอจะไม่ได้ขอให้เขาทำหน้าที่ Theia. "ตอนนี้ฉันจะทำอย่างไร ... " Koutarou ถึงคราวยิ้มขณะที่เกาหัวของเขา เขามีความสุขที่รู ธ เชื่อในพระองค์ แต่นี่เป็นปัญหาถ้าเขาจะสอนเธอวิธีการต่อสู้ดาบ. เช่นเดียวกับ Yurika รู ธ ไม่เหมาะที่จะต่อสู้ ... มันอาจจะเหมือนกันแม้ว่าผม ไม่ได้เป็นฝ่ายตรงข้ามของเธอ. ดาบของรู ธ จะน่าเบื่อแน่นอนแม้ว่าเธอกำลังเผชิญ Yurika, เสถียรหรือแม้กระทั่ง Kiriha เธอเป็นเพียงอ่อนโยนเกินไป. "แล้ววิธีการเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฝ่ายตรงข้ามของคุณไม่ได้ฉัน แต่ฆาตกรกำหนดเป้าหมาย Theia เป็น "" แล้ว ... คุณสามารถโปรดซ่อนใบหน้าของคุณ ... เมื่อฉันมองไปที่ใบหน้าของคุณผมตามธรรมชาติปล่อยให้ยามของฉันลง, ซาโตมิซามะ ... " รู ธ เข้าใจสิ่งที่ Koutarou ได้พยายามที่จะบอกได้เป็นอย่างดี แต่ถึงอย่างนั้นมันเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะชี้ดาบของเธอกับคนที่เธอที่เชื่อถือได้มากที่สุดเท่าที่ Theia. ซาโตมิซามะจะถูกไม่มีเหตุผลเกินไป ไม่มีทางที่จะเป็นฆาตกรได้เช่นใบหน้าชนิด ... ไม่ได้มันเป็นเรื่องยากพอสำหรับรูธ ที่จะแสดงความเป็นศัตรูใด ๆ ต่อ Koutarou ตามที่มันเป็น แต่นับตั้งแต่ที่เขาจะแสดงให้เห็นการแสดงออกที่อ่อนโยนและค่อนข้างเหงาเมื่อใดก็ตามที่เธอถือดาบของเธอเป็นศัตรูใด ๆ และจะที่จะต่อสู้กับเธอได้ถูกลบ ในแง่นี้ไม่มีใครยากสำหรับรู ธ ที่จะชี้ให้ดาบกับกว่า Koutarou. "คือผมทำเช่นหน้าตลก?" Koutarou สัมผัสใบหน้าของตัวเองไม่ได้ตระหนักถึงความรู้สึกของรู ธ เห็นเขาเช่นนั้นความรู้สึกของเธอไม่ได้ตั้งใจกลายเป็นคำพูดและหนีออกมาจากริมฝีปากของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" แต่มันอันตรายนะ "

" อย่ากังวล เหล่านี้เป็นเพียงการฝึกอาวุธ "

โคทาโร่ยิ้มและจับดาบของเขาเอง ดาบ อาวุธของพวกเขาทั้งสองมีวัตถุประสงค์ที่จะใช้สำหรับฝึก ดังนั้นใบมีดถูกสับเปลี่ยนออก ด้วยวัสดุที่นุ่มกว่า ในสั้น ไม่มีกังวลสำหรับการบาดเจ็บใด ๆ

" โอเค ผมจะลองดู "

ธพยักหน้าและมีการแสดงออกที่รุนแรง .เธอ readied และชี้ปลายดาบของเธอต่อ โคทาโร่ . มันเป็นรูปแบบสวยงาม เหมือน โคทาโร่ได้สอนเธอ

. . . . . . . . . . . . รูปแบบของหล่อนดี แต่เธอลังเลในจุดมุ่งหมายของเธอ และ . . . . . .

ของรูธตั้งใจที่จะโจมตีกำลังเคลื่อนที่รอบ โคทาโร่ มองหาช่องเปิด เมื่อเขาหันไป พรสวรรค์ เธอจะได้ตัดสินใจในการที่จะมุ่ง ตั้งแต่นี้คือความแตกต่างในประสบการณ์โคทาโร่รู้สึกเหมือนมันไม่ได้ช่วยอะไรเลย

" ที่นี่ฉันมา ! "

รูทก้าวออกมา การเคลื่อนไหวของเธอก็แตกต่างจากที่ของผู้หญิงที่อายุเท่าเธอ ผลของการฝึกอบรมทางกายภาพของเธอแสดงให้เห็นว่าตัวเองเช่นกัน

มันเป็นอย่างที่ฉันคิด . . . . . . .

แต่โคทาโร่ก็รู้สึกปัญหาภายในจิตใจ พลังงานที่ รูท ก็เปล่ง . เขารู้สึกว่ามันเป็นปัญหาใหญ่กว่าที่ไม่จ่ายเงินสำหรับเป้าหมาย

" รูทซาน จริงจังมากขึ้น "

" ฉันพูดจริงนะ ! "

รูธ ย้ายมาอยู่กับ อย่างรวดเร็ว ขณะที่การขยายขั้นตอนและกระตุกแขนเธอไว้ได้ โคทาโร่ตอบโดยการเอียงดาบเล็ก ๆน้อย ๆของเขา . . . . . .

เมื่อเขาทำ รูแทงถูกแบนของดาบของเขาและความหนา

" นี่ดีที่สุด "

ทั้งๆที่เธอตีถูกบล็อค รูธ ไม่ได้หยุด รูธพูดขณะที่เธอปล่อยโจมตีหลังจากการโจมตีชุดของเธอไม่เพียงประกอบด้วยสอดใส่ แต่ยังรับรู้ และนี้คือไม่ต้องสงสัยของรูธปัจจุบันดีที่สุด ในขณะเดียวกัน โคทาโร่อ่านออร่าของเธอ และปิดกั้นการโจมตีของเธอในขณะที่พยายามที่จะคิดวิธีที่จะอธิบายให้เธอฟัง เนื่องจากเธอเพิ่งเริ่มฝึกเธอ โคทาโร่ยังคงมีห้องเพียงพอที่จะคิดว่าในขณะที่ parrying การโจมตีของเธอ

" ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น . . . อืมฉันต้องการให้คุณอย่างจริงจังพยายามที่จะฆ่าฉัน "

หลังจากเปลี่ยนหลาย thrusts โคทาโร่ย้ายไปอย่างราบรื่น , ตามที่เขาอธิบายกับรูธ

" พยายามฆ่า ซาโตมิซามะ . . . . . . . ? "

แต่รูธที่กำลังฟังอยู่เลยหยุด เธอยังถือดาบเธอคิ้วร่องของเธอ และแสดงสีหน้าลำบากใจ

" ใช่แล้ว รูธ ซัง คุณกำลังพยายามที่จะไม่ทำร้ายฉันใช่ไหม "

" . . . . . นั่นก็จริงแต่ . . . . . . . "

เธอ รูธ ลดดาบและหลังจาก glancing ลงมา เธอจ้องมอง โคทาโร่ ลึกๆ ในความคิด อย่างไรก็ตาม เธอรีบส่ายหน้า

" ว่า คงเป็นเรื่องยาก ซาโตมิ ซามะ ไม่ใช่ศัตรูหลังจากทั้งหมด . . . . . . . "

" มันคือการฝึกอาวุธ เพื่อจะได้ "

" ถ้าเธอพูดแบบนั้น . . . . . . . "

รูธก็กลุ้มใจมาก ตั้งแต่ที่เธอได้ไว้ใจ โคทาโร่ ,มันก็ยากที่เธอจะจริงจังทำให้ดาบของเธอกับเขา

นี้มีปัญหาว่า โคทาโร่ก็รู้สึก . รูธ ดาบมันอ่อนโยนเกินไป แม้ว่าจุดมุ่งหมายโลเลของเธอได้ เพราะขาดเธอประสบการณ์ความอ่อนโยนของเธอ จำกัดเป้าหมายที่มีศักยภาพของเธอ ผลคือ ความสามารถของเธอมีจำกัดกว่าเธอขาดความประสบการณ์

" แล้วนี้สมมติว่าฉันก็หักหลังเธอ และตอนนี้ผมกำลังจะโจมตีเธีย "

หลังจากคิดสักพัก โคทาโร่มาด้วยที่แนะนำ รูความอ่อนโยนเป็นบุญใหญ่ แต่ในอัตรานี้ก็จะกลายเป็นอุปสรรคในการฝึกอบรมของพวกเขา ดังนั้นเขาจึงต้องการที่จะลืมความอ่อนโยนของเธอในระหว่างรูทฝึก

" เป็นไปไม่ได้ "

แต่รูทส่ายหน้าอีกครั้ง กับเธอมันเป็นไปไม่ได้ที่ออกแบน โคทาโร่จะเปิดเธีย . ถ้าไม่ได้อย่างนั้น เธอคงไม่ต้องถามเขาให้เธีย

" ตอนนี้ฉันทำอะไร . . . . . . . "

โคทาโร่ยิ้มอย่างบิดเบี้ยวขณะเกาหัวของเขา . เขามีความสุขที่รูธ เชื่อในตัวเขา แต่นี่เป็นปัญหาถ้าเขาจะสอนวิธีการต่อสู้ด้วยดาบ

เหมือน ยูริกะ รูธ ไม่เหมาะกับการต่อสู้ . . . . . . .