It was the best of times, it was th

It was the best of times, it was the worst of times. It was the season of light, it was the season of darkness. It was the spring of hope, it was the winter of sadness. It was the year one thousand seven hundred and seventy-five.
In France there was a King and a Queen, and in England there was a King and a Queen. They believed that nothing would ever change. But in France things were bad, and getting worse. The people were poor, hungry and unhappy. The King made paper money and spent it, and the people had nothing to eat. Behind closed doors in the homes of the people, voices spoke in whispers against the King and his noblemen; they were only whispers, but they were the angry whispers of desperate people.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นที่ดีที่สุดของเวลามันเป็นเรื่องที่เลวร้ายที่สุดครั้งที่ มันเป็นฤดูกาลของแสงมันเป็นฤดูกาลแห่งความมืด มันเป็นฤดูใบไม้ผลิแห่งความหวังมันเป็นฤดูหนาวของความโศกเศร้า มันเป็นปี 1775.
ในฝรั่งเศสมีพระมหากษัตริย์และพระราชินีและในอังกฤษมีพระมหากษัตริย์และพระราชินี พวกเขาเชื่อว่าไม่มีอะไรที่เคยจะเปลี่ยน แต่ในฝรั่งเศสสิ่งที่ไม่ดีและเลวร้ายลง คนยากจน, หิวและไม่มีความสุข กษัตริย์ที่ทำเงินกระดาษและใช้เวลานั้นและผู้คนก็ไม่มีอะไรจะกิน ปิดประตูตามหลังอยู่ในบ้านของคนที่เสียงพูดกระซิบกับกษัตริย์และขุนนางของเขาพวกเขากระซิบเพียง แต่พวกเขาก็กระซิบโกรธของคนหมดหวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันดีสุดของเวลา ก็ร้ายครั้ง มันเป็นฤดูกาลของแสง มันเป็นฤดูกาลแห่งความมืด มันเป็นฤดูใบไม้ผลิความหวัง มันเป็นฤดูของความโศกเศร้า ก็ปีหนึ่งพันเจ็ดร้อยเจ็ด - ห้า.
ในฝรั่งเศสมีพระมหากษัตริย์และพระราชินี และอังกฤษ มีกษัตริย์และพระราชินี พวกเขาเชื่อว่า ไม่มีอะไรที่จะเปลี่ยน แต่ใน สิ่งที่ไม่ดี และยิ่งแย่ลง คนยากจน หิว และไม่มีความสุข กษัตริย์ทำเงินกระดาษ และใช้มัน และคนไม่มีอะไรกิน หลังปิดประตูในบ้านของคน พูดเสียงใน whispers กษัตริย์และ noblemen ของเขา พวกเขาเพียงว่า whispers แต่พวก whispers โกรธคนหมดหวัง