Seeing the gleam in Chen Fan’s eye,

Seeing the gleam in Chen Fan’s eye, Meng Hao sighed to himself. There was really nothing he could do to save him…. But Meng Hao couldn’t bear to just do nothing.

“Elder brother, this bird….”

“Junior Brother, you misspoke,” said Chen Fan in a serious tone. “This isn’t a bird, it’s a parrot. And it can speak! You can see from the look in its eye that it’s intelligent. It’s a Spirit! You really need to take good care of it.”

The meat jelly seemed to be on the verge of tears after hearing Chen Fan’s words. It seemed to have finally met a kindred spirit.

“You are so correct. You make so much sense. Why couldn’t I have met you first? Aiiii. There’s no need to bring that up. Now, why don’t we discuss the meaning of life?”

“The meaning of life? Okay!” said Chen Fan excitedly. “I’ve always wanted to have a discussion about the meaning of life. But for some reason, my Master is always in secluded meditation. In fact, so are my Junior and Elder brothers. I originally planned to chat with my little Junior Brother tonight, but if you want to join, the please, by all means do.”

“A discussion about the meaning of life needs to be built up to, though. For example… why don’t we talk about this morning’s weather? Only a truly educated person can discuss the weather….”

“Huh? The weather? Well… okay. I think the weather was excellent this morning. But you know, I think it might be more beneficial to discuss the killing aura coming off of my little Junior Brother.”

“Eee? I completely agree with you there. You are so correct. You make so much sense. I always say that if the weather is bad, it can have a negative influence on your mood. I mean, I mean, don’t you agree about that…?”

“Well that’s the first time I’ve heard of such a thing,” said Chen Fan. “But it actually makes a lot of sense. I remember one day a few years ago, it was really overcast outside, and my Cultivation didn’t go very well. I was fidgety all day. Yeah, I think what you said just now makes a lot of sense.”

“A lot of sense? You think I make a lot of sense?! Heavens! Dear heavens! In this life, and the life before that, and the life before that, I’ve never met anyone who said such a thing. You think I make sense….” The meat jelly parrot was shaking in excitement. It flew off of Meng Hao’s shoulder to stand in front of Chen Fan.

Their talking turned into a buzzing that filled Meng Hao’s ears as he watched on in a daze. The eyes of both Chen Fan and the parrot began to shine brightly. They had both met their kindred spirits, and as they talked, it gradually became apparent that a contest of sorts had begun.

Meng Hao suddenly shivered and edged backward.

He moved as far away as possible, to a distant corner of the building, where he sat cross-legged to meditate. He feared that if he continued to listen, he would become far too annoyed. The clamor of the bird by itself was bad enough, but now….

As Meng Hao looked at Chen Fan and the meat jelly parrot, a single thought ran through his mind; “Meeting one’s match, the General meets the Genius….”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เห็นคให้ในตาเฉินพัดลม เมงเฮาถอนหายใจกับตัวเอง จริง ๆ ก็ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำการบันทึกเขา... แต่เฮาเมงไมอาจทนไม่ค่อย"พี่ นก...""พี่ชายจูเนียร์ คุณ misspoke กล่าวว่า ผวนในโทนสีร้ายแรง "นี่ไม่ใช่นก มันเป็นนกแก้ว และมันสามารถพูด คุณสามารถดูจากลักษณะของตาว่า เป็นอัจฉริยะ มันเป็นจิตวิญญาณ ต้องดูแลมัน"วุ้นเนื้อดูเหมือนจะหมิ่นน้ำตาหลังจากได้ยินคำพูดของ Chen Fan มันดูเหมือนจะได้พบกับวิญญาณเครือญาติในที่สุด"คุณได้ถูกต้องดังนั้น คุณทำให้ความรู้สึกมาก ทำไมไม่สามารถฉันได้พบคุณครั้งแรก Aiiii ไม่จำเป็นต้องนำที่ขึ้น ตอนนี้ ทำไมไม่เราหารือความหมายของชีวิต""ความหมายของชีวิต เอาล่ะ "กล่าวว่า ผวนขึ้ง "ฉันอยากมีการสนทนาเกี่ยวกับความหมายของชีวิต แต่ด้วยเหตุผลบางประการ หลักของฉันอยู่เสมอในการทำสมาธิที่เงียบสงบ ในความเป็นจริง เพื่อให้มีพี่จูเนียร์และพี่ ผมวางแผนสนทนากับน้อยจูเนียร์พี่ชายคืนนี้ แต่ถ้าคุณต้องการเข้าร่วม กรุณา โดยทั้งหมดทำ""การสนทนาเกี่ยวกับความหมายของชีวิตต้องสร้างถึง แม้ว่า เช่น...ทำไมไม่เราพูดคุยเกี่ยวกับสภาพอากาศเช้านี้ เฉพาะผู้มีการศึกษาอย่างแท้จริงสามารถสนทนาสภาพอากาศ...""ฮะ สภาพอากาศ ดี...โอเค ผมคิดว่า สภาพอากาศเป็นดีเช้านี้ แต่คุณรู้ ว่า ฉันคิดว่า อาจเป็นประโยชน์ที่จะหารือเกี่ยวกับกลิ่นอายฆ่ามาออกน้อยจูเนียร์พี่ชายของฉัน""Eee ฉันทั้งหมดเห็นด้วยกับคุณมี คุณถูกต้องดังนั้น คุณทำให้ความรู้สึกมาก ผมพูดเสมอว่า ถ้าสภาพอากาศไม่ดี มันสามารถมีอิทธิพลต่ออารมณ์ของคุณเป็นลบ ผมหมายถึง ฉันหมายถึง อย่าคุณเห็นเกี่ยวกับว่า...? ""นั่นแหละเป็นครั้งแรกที่ผมเคยได้ยินจาก กล่าวว่า ผวน "แต่มันกลับทำให้จำนวนมากของความรู้สึก ฉันจำวันหนึ่งไม่กี่ปีที่ผ่านมา มันถูกจริง ๆ ฝนภายนอก และการเพาะปลูกของฉันไม่ค่อยเข้า ผม fidgety ทุกวัน ใช่ ฉันคิดว่า คุณพูดอะไรตอนนี้เพียงทำให้จำนวนมากของความรู้สึก"จำนวนมากรู้สึก คุณคิดว่า ทำมากจากความรู้สึก สวรรค์ สวรรค์รัก ในชีวิตนี้ และชีวิตก่อนที่ และชีวิตก่อนที่ ฉันไม่เคยพบใครก็กล่าวสิ่งนั้น คุณคิดว่า ฉันทำให้รู้สึก..." นกแก้วเนื้อเจลลี่ถูกเขย่าในเมือง มันบินออกจากไหล่เมงเฮาจะยืนอยู่หน้าพัดลมเฉินการพูดคุยหันเข้าเป็นหึ่งที่เติมเมงเฮาหู ตามเขาดูบนดึก สายตาของแฟนเฉินและนกแก้วเริ่มส่องสว่าง พวกเขามีทั้งพบวิญญาณเครือญาติของพวกเขา และพูด มันค่อย ๆ เป็นชัดเจนว่า เริ่มการแข่งขันประเภทเมงเฮาก็ shivered และขอบข้างหลังเขาย้ายห่างไป มุมห่างไกลของอาคาร ที่เขานั่งไขว่ห้างภาวนา เขากลัวว่า ถ้าเขายังคงฟัง เขาจะกลายเป็นรำคาญเกินไป ก้องของนกด้วยตัวเองไม่ดีพอ แต่ตอนนี้...เป็นเมงเฮามองการผวนและนกแก้วเนื้อเจลลี่ ความคิดเดียววิ่งผ่านใจของเขา "การประชุมของการแข่งขัน ทั่วไปตรงกับ Genius..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นประกายในแววตาเฉินแฟนเม้งเฮาถอนหายใจกับตัวเอง มีจริงๆไม่มีอะไรที่เขาจะทำอย่างไรที่จะช่วยเขา ... แต่เม้งเฮาทนไม่ได้ที่จะเพียงแค่ทำอะไร. "พี่ชายนกตัวนี้ ... ." "บราเดอร์จูเนียร์คุณ misspoke," เฉินกล่าวว่าพัดลมในน้ำเสียงจริงจัง "นี่ไม่ใช่นกมันเป็นนกแก้ว และมันสามารถพูด! คุณสามารถดูจากรูปลักษณ์ในสายตาของตนว่ามันเป็นอัจฉริยะ มันเป็นวิญญาณ! คุณจริงๆต้องดูแลที่ดีของมัน. " วุ้นเนื้อดูเหมือนจะอยู่บนปากเหวของน้ำตาหลังจากที่ได้ยินคำพูดของเฉินของแฟนคลับของ มันดูเหมือนจะมีในที่สุดได้พบกับวิญญาณเครือญาติ. "คุณเป็นที่ถูกต้องเพื่อ คุณทำให้ความรู้สึกมาก ทำไมไม่สามารถฉันได้พบคุณครั้งแรก? Aiiii ไม่มีความจำเป็นที่จะนำขึ้นมาเป็น ตอนนี้ทำไมเราไม่หารือเกี่ยวกับความหมายของชีวิต? " " ความหมายของชีวิต? เอาล่ะ! "เฉินกล่าวว่าพัดลมพล่าน "ผมอยากที่จะมีการอภิปรายเกี่ยวกับความหมายของชีวิต แต่ด้วยเหตุผลบางนายของข้าพเจ้าอยู่เสมอในการทำสมาธิที่เงียบสงบ ในความเป็นจริงเพื่อให้มีพี่ชายจูเนียร์และพี่ของฉัน ฉันเดิมวางแผนที่จะแชทกับคืนนี้เพียงเล็กน้อยจูเนียร์พี่ชายของฉัน แต่ถ้าคุณต้องการที่จะเข้าร่วมโปรดโดยทั้งหมดทำ. " " การอภิปรายเกี่ยวกับความหมายของชีวิตจะต้องมีการสร้างขึ้นเพื่อแม้ว่า ยกตัวอย่างเช่น ... ทำไมเราไม่พูดคุยเกี่ยวกับสภาพอากาศเช้านี้? มีเพียง แต่บุคคลที่มีการศึกษาอย่างแท้จริงสามารถหารือเกี่ยวกับสภาพอากาศ ... . " " หือ? สภาพอากาศ? โอเค. ผมคิดว่าสภาพอากาศที่ดีเยี่ยมในเช้าวันนี้ แต่คุณรู้ว่าฉันคิดว่ามันอาจจะมีประโยชน์มากขึ้นเพื่อหารือเกี่ยวกับกลิ่นอายฆ่าออกมาจากบราเดอร์จูเนียร์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน. " " Eee? ผมเห็นด้วยกับคุณไปที่นั่น คุณถูกต้องดังนั้น คุณทำให้ความรู้สึกมาก ฉันมักจะบอกว่าถ้าสภาพอากาศไม่ดีก็สามารถมีอิทธิพลเชิงลบกับอารมณ์ของคุณ ฉันหมายความว่าฉันหมายถึงคุณไม่เห็นด้วยเกี่ยวกับว่า ... ? " " ดีว่าเป็นครั้งแรกที่ผมเคยได้ยินเรื่องดังกล่าว "เฉินกล่าวว่าพัดลม " แต่จริง ๆ แล้วมันทำให้ความรู้สึกมาก ผมจำได้ว่าวันหนึ่งไม่กี่ปีที่ผ่านมามันเป็นมืดครึ้มจริงๆนอกและการเพาะปลูกของฉันไม่ได้ไปได้เป็นอย่างดี ผมก็หงุดหงิดทั้งวัน ใช่ผมคิดว่าสิ่งที่คุณพูดเพียงแค่ตอนนี้ทำให้ความรู้สึกมาก. " " เป็นความรู้สึกมาก? คุณคิดว่าฉันจะทำให้ความรู้สึกมาก ?! ชั้นฟ้าทั้งหลาย! สวรรค์ที่รัก! ในชีวิตนี้และชีวิตก่อนหน้านั้นและเป็นชีวิตก่อนที่ฉันไม่เคยเจอใครที่บอกว่าสิ่งดังกล่าว คุณคิดว่าฉันจะทำให้ความรู้สึก ... . "นกแก้วเนื้อวุ้นก็สั่นด้วยความตื่นเต้น มันบินออกจากไหล่เม้งเฮาจะยืนอยู่หน้าพัดลมเฉิน. พูดคุยของพวกเขากลายเป็นที่ที่เต็มไปด้วยหึ่งหูเม้งเฮาขณะที่เขาเฝ้าดูในความงุนงงเป็น ดวงตาของทั้งเฉินพัดลมและนกแก้วเริ่มเปล่งปลั่งสดใส พวกเขาทั้งสองได้พบกับวิญญาณของญาติพี่น้องของพวกเขาและขณะที่พวกเขาพูดคุยกันก็ค่อย ๆ กลายเป็นที่ชัดเจนว่าการประกวดทุกประเภทได้เริ่ม. เม้งเฮาจู่ ๆ ก็สั่นและขยับตัวไปข้างหลัง. เขาย้ายไปให้ไกลที่สุดเท่าที่เป็นไปได้เพื่อให้มุมที่ห่างไกลของอาคารที่ เขานั่งไขว่ห้างที่จะนั่งสมาธิ เขากลัวว่าถ้าเขายังคงที่จะฟังเขาจะกลายเป็นรำคาญไกลเกินไป เสียงโห่ร้องของนกด้วยตัวเองได้ไม่ดีพอ แต่ตอนนี้ ... . ในฐานะที่เป็นเม้งเฮามองที่เฉินพัดลมและนกแก้วเนื้อวุ้นคิดเดียววิ่งผ่านจิตใจของเขา; "การประชุมการแข่งขันของคนทั่วไปตรงกับความอัจฉริยะ ... ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นแววในซีรีสตา เมิ่งฮ่าวถอนหายใจกับตัวเอง ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้เพื่อช่วยเขา . . . . . . . แต่เมิ่งเฮ่าทนไม่ได้เฉยๆ" ท่านพี่ นกตัวนี้ . . . . . . . "" น้องพี่พูดผิด กล่าวว่าเฉินพัดด้วยน้ำเสียงจริงจัง " นี่มันไม่ใช่นก มันเป็นนกแก้ว มันพูดได้ ! ที่คุณสามารถดูจากสายตาของมันว่ามันฉลาด มันคือจิตวิญญาณ ! เธอต้องดูแลมันให้ดี "เนื้อเจลลี่ ที่ดูเหมือนจะหมิ่นของน้ำตา หลังจากได้ยินเสียงของซีรีสคำ มันเหมือนได้เจอเพื่อนร่วมวงการ" คุณให้ถูกต้อง คุณจะรู้สึกมาก ทำไมฉันไม่เจอคุณครั้งแรก ? aiiii . ไม่ต้องพูดถึงเลย ตอนนี้ทำไมเราไม่กล่าวถึงความหมายของชีวิต ? "" ความหมายของชีวิต ? โอเค ! " เฉิน แฟนพูดด้วยความตื่นเต้น " ฉันมักจะต้องการที่จะมีการอภิปรายเกี่ยวกับความหมายของชีวิต แต่สำหรับบางเหตุผลหลักของฉันเสมอในที่สมาธิ ในความเป็นจริง ดังนั้น จูเนียร์และพี่ชายของฉัน เดิมทีผมวางแผนที่จะสนทนากับเจ้าตัวเล็กน้องชายคืนนี้ แต่ถ้าคุณต้องการที่จะเข้าร่วม กรุณา ก็ทำ "" การอภิปรายเกี่ยวกับความหมายของชีวิต ต้องถูกสร้างขึ้น แม้ว่า ตัวอย่างเช่น . . . . . . . ทำไมเราไม่พูดเรื่องเมื่อเช้าอากาศ ? แต่คนมีการศึกษาอย่างแท้จริง สามารถปรึกษาเรื่องอากาศ . . . . . . . "" หือ ? อากาศ ? อืม . . . โอเค ฉันคิดว่าอากาศเป็นเลิศ เมื่อเช้านี้ แต่คุณรู้มั้ย ฉันคิดว่ามันอาจจะมีประโยชน์มากขึ้นเพื่อหารือเกี่ยวกับออร่าอำมหิตมาจากพี่ชายจูเนียร์ เล็ก ๆน้อย ๆของฉัน " ." เอ๋ ? ผมเห็นด้วยกับคุณที่นั่น คุณให้ถูกต้อง คุณจะรู้สึกมาก ฉันบอกเสมอว่า ถ้าอากาศไม่ดี ก็จะมีอิทธิพลในทางลบต่ออารมณ์ของคุณ ฉันหมายถึง ฉันหมายถึง คุณไม่ตกลงเรื่องนี้ . . . . . . . ? "" นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินเรื่องนี้ กล่าวว่า เฉิน แฟน " แต่มันทำให้ความรู้สึกมาก ผมจำได้ว่าวันหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน มันมืดครึ้มจริงๆนอก และการจะไปได้ไม่ค่อยดีนัก ผมหงุดหงิดทั้งวัน ใช่ ฉันคิดว่าสิ่งที่คุณพูดตอนนี้ทำให้ความรู้สึกมาก . "" ความรู้สึกมาก ? คุณคิดว่าฉันทำให้ความรู้สึกมาก ? ! สวรรค์ ! สวรรค์ที่รัก ! ในชีวิตนี้และชีวิตหน้า และชีวิตก่อนหน้านั้น ผมไม่เคยเจอใครที่พูดแบบนี้ คุณคิดว่าฉันทำให้ความรู้สึก . . . . . . . " เนื้อวุ้นแก้วสั่นในความตื่นเต้น มันบินออกจาก เหม็ง เฮาบ่ายืนอยู่ในด้านหน้าของ เฉิน แฟนการพูดคุยของพวกเขากลายเป็นเสียงที่เต็มไป หูของเมิงเฮา เขาดูที่เหม่อลอย สายตาของทั้งสองซีรีสและนกแก้วเริ่มส่องประกาย พวกเขามีทั้งเจอคอเดียวกัน และขณะที่พวกเขาพูด มันก็กลายเป็นที่ชัดเจนว่า มีการประกวดประเภทได้เริ่มขึ้นแล้วเมิ่งฮ่าวก็สั่น และขอบด้านหลังเขาย้ายไปให้ไกลที่สุด เป็นมุมไกลของอาคารที่เขานั่งไขว้ขา ทำสมาธิ เขากลัวว่าถ้าเขายังคงฟัง เขาก็จะกลายเป็นมากเกินไป รำคาญ การโห่ร้องของนกเองก็แย่พออยู่แล้ว แต่ตอนนี้ . . . . . . .อย่างเมิงเฮามองซีรีสและเนื้อวุ้นนกแก้ว ความคิดเดียวที่วิ่งเข้ามาในจิตใจของเขา และเจอที่ตรงกัน ทั่วไปตามอัจฉริยะ . . . . . . . "