Although low-income children are at

Although low-income children are at greater risk for overweight and obesity than their higher income counterparts, the majority of poor children are not overweight. The current study examined why such variation exists among diverse young children in poor families. Cross-sectional data were collected on 164 low-income, preschool aged children and their mothers living in two Rhode Island cities. Over half of the sample was Hispanic (55%). Mothers completed measures of family food behaviors and depression while trained assistants collected anthropometric data from children at seven day care centers and a Supplemental Nutrition Assistance Program outreach project. Multivariate analysis of covariance revealed that higher maternal depression scores were associated with lower scores on maternal presence when child eats (P 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถึงแม้ว่าเด็กแนซ์จะเสี่ยงมากขึ้นสำหรับน้ำหนักเกินและโรคอ้วนกว่าคู่ของพวกเขารายได้สูง ส่วนใหญ่ของเด็กยากจนไม่ภาวะ การศึกษาปัจจุบันที่ตรวจสอบสาเหตุความผันแปรดังกล่าวอยู่ระหว่างเด็กที่มีความหลากหลายในครอบครัวที่ยากจน มีการรวบรวมข้อมูลเหลว 164 แนซ์ preschool อายุเด็กและแม่ของพวกเขาอาศัยอยู่ในสองเมืองโรดไอแลนด์ กว่าครึ่งหนึ่งของตัวอย่างถูก Hispanic (55%) แม่สมบูรณ์วัดพฤติกรรมอาหารครอบครัวและภาวะซึมเศร้าในขณะที่ผู้ช่วยฝึกรวบรวมข้อมูล anthropometric จากเด็กเจ็ดวันดูแลศูนย์และโครงการภาคสนามเพิ่มเติมโปรแกรมช่วยเหลือการโภชนาการ ตัวแปรพหุการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมเปิดเผยว่า คะแนนภาวะซึมเศร้าแม่สูงไม่สัมพันธ์กับคะแนนที่ต่ำกว่าในสถานะแม่เมื่อเด็กกิน (P < .05), ควบคุมแม่เด็กของกินตามปกติ (P < .03), และทักษะการจัดการทรัพยากรอาหาร (P < .01), และ มีคะแนนสูงกว่าเด็กควบคุมอาหารว่าง (P < .03) และลบ mealtime ปฏิบัติ (P < .05). เปิดเผยผลการถดถอยหลายที่ มากกว่าแม่อยู่ทุกครั้งที่ลูกกินถูกเชื่อมโยงอย่างมากกับคะแนนเด็ก BMI z ต่ำกว่า (β =.166, P < .05). วิเคราะห์ถดถอยโลจิสติกระบุว่า คะแนนทักษะการจัดการทรัพยากรอาหารสูงลดราคาเด็กภาวะ (อัตราส่วนราคา =.72-.95, P < .01). ภาวะซึมเศร้าที่แม่ไม่ได้ปรับเปลี่ยนความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมอาหารครอบครัวและเด็กน้ำหนัก โดยรวม ภูมิปัญญาแสดงตนเมื่อใดก็ ตามเด็ก กิน ไม่เพียงในอาหาร ทักษะการจัดการทรัพยากรอาหารหลักดีอาจส่งเสริมสุขภาพน้ำหนักใน preschoolers แนซ์ วิจัยเพิ่มเติมต้องระบุกลไกที่เชื่อมต่ออยู่ภูมิปัญญาและทักษะการจัดการทรัพยากรอาหารน้ำหนักสุขภาพสำหรับกลุ่มอายุนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าเด็กมีรายได้ต่ำที่มีความเสี่ยงมากขึ้นสำหรับการมีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนกว่ารายได้สูงของพวกเขาส่วนใหญ่ของเด็กที่ไม่ดีไม่ได้มีน้ำหนักเกิน การศึกษาในปัจจุบันการตรวจสอบว่าทำไมการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวอยู่ในหมู่เด็กหนุ่มที่มีความหลากหลายในครอบครัวที่ยากจน ข้อมูลภาคตัดขวางที่ถูกรวบรวมไว้ใน 164 มีรายได้ต่ำเด็กก่อนวัยเรียนอายุและแม่ของพวกเขาที่อาศัยอยู่ในเมืองทั้งสองโรดไอแลนด์ กว่าครึ่งหนึ่งของกลุ่มตัวอย่างที่เป็นสเปน (55%) แม่เสร็จมาตรการพฤติกรรมอาหารครอบครัวและภาวะซึมเศร้าในขณะที่การฝึกอบรมผู้ช่วยเก็บรวบรวมข้อมูลสัดส่วนของร่างกายจากเด็กที่เจ็ดศูนย์ดูแลวันและเสริมโภชนาการโครงการให้ความช่วยเหลือโครงการเผยแพร่ประชาสัมพันธ์ การวิเคราะห์หลายตัวแปรความแปรปรวนร่วมเปิดเผยว่าคะแนนภาวะซึมเศร้าของมารดาที่สูงขึ้นมีความสัมพันธ์กับคะแนนที่ลดลงในการแสดงตนของมารดาเมื่อเด็กกิน (P <0.05), เครื่องควบคุมมารดาของเด็กประจำการรับประทานอาหาร (P <0.03) และทักษะในการจัดการทรัพยากรอาหาร (P < 01) และมีคะแนนที่สูงขึ้นในการควบคุมลูกของอาหารว่าง (P <0.03) และการปฏิบัติที่รับประทานอาหารลบ (p <0.05) ผลการถดถอยหลายเปิดเผยว่าการปรากฏตัวของมารดามากขึ้นเมื่อใดก็ตามที่เด็กกินมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับเด็กที่ต่ำกว่าคะแนนค่าดัชนีมวลกายซี (β = 0.166, p <0.05) การถดถอยโลจิสติกการวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าคะแนนที่สูงขึ้นในทักษะการจัดการทรัพยากรอาหารลดอัตราต่อรองของเด็กที่มีน้ำหนักเกิน (อัตราส่วนราคาต่อรอง = 0.72-0.95, p <0.01) ภาวะซึมเศร้าของมารดาไม่ได้ปรับเปลี่ยนความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมอาหารครอบครัวและน้ำหนักของเด็ก โดยรวม, การแสดงตนเมื่อใดก็ตามที่ผู้ดูแลเด็กที่กินไม่ได้เป็นเพียงที่อาหารและอาหารที่ดีกว่าทักษะการจัดการทรัพยากรที่ผู้ปกครองอาจส่งเสริมการมีสุขภาพดีน้ำหนักในเด็กก่อนวัยเรียนมีรายได้ต่ำ นอกจากนี้การวิจัยเป็นสิ่งจำเป็นในการระบุกลไกที่เชื่อมต่อการปรากฏตัวของผู้ดูแลและอาหารทักษะการจัดการทรัพยากรให้น้ำหนักสุขภาพดีสำหรับกลุ่มอายุนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าเด็กที่มีรายได้ต่ำมีความเสี่ยงมากขึ้นสำหรับภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนกว่า counterparts ของรายได้ที่สูงขึ้น ส่วนใหญ่ของเด็กยากจนจะไม่อ้วน การศึกษาปัจจุบันตรวจสอบทำไมรูปแบบดังกล่าวมีอยู่ในหลากหลาย เด็กๆ ในครอบครัวที่ยากจน ข้ามเขตข้อมูลครั้งนี้ 164 น้อยปฐมวัย อายุเด็กและมารดาของพวกเขาที่อาศัยอยู่ในเกาะโรดไอแลนด์สองเมืองกว่าครึ่งหนึ่งของกลุ่มตัวอย่างเป็นสเปน ( 55% ) มารดาเสร็จมาตรการของพฤติกรรมอาหารครอบครัวและภาวะซึมเศร้า ในขณะที่ผู้ช่วยฝึกเก็บข้อมูลสัดส่วนจากเด็กเจ็ดวันศูนย์ดูแลและโครงการเผยแพร่ประชาสัมพันธ์โครงการให้ความช่วยเหลือด้านโภชนาการเสริมการวิเคราะห์แบบทดสอบ พบว่า มารดามีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าคะแนนที่สูงกว่าคะแนนของมารดาตน เมื่อลูกกิน ( P <    . 05 ) , การควบคุมของมารดาของเด็กก็กินตามปกติ ( p <    . 03 ) และทักษะการจัดการทรัพยากรอาหาร ( P <    . 01 ) และคะแนนควบคุมเด็กของอาหารว่าง ( P <    . 03 ) และการปฏิบัติ ( P <    mealtime ลบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ . 05 )การถดถอยพหุคูณ พบว่า มารดาตนมากขึ้นเมื่อใดก็ตามที่ลูกกิน คือความสัมพันธ์กับดัชนีมวลกายต่ำกว่าเด็ก Z คะแนน ( β  =   . 166    P < . 05 ) การวิเคราะห์ถดถอยโลจิสติก พบว่า มีคะแนนเฉลี่ยทักษะการจัดการทรัพยากรอาหารลดอัตราเดิมพันของเด็กอ้วน ( ราคาต่อ   = . 72 )    . 95 , P < . 01 )มารดาซึมเศร้าไม่ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมอาหาร ครอบครัว และน้ำหนักของเด็ก โดยมีผู้ดูแลเมื่อใดก็ตามที่ลูกกิน ไม่ใช่แค่อาหารและแหล่งอาหารที่ดีของทักษะการจัดการอาจส่งเสริมน้ำหนักมีสุขภาพดีในเด็กที่มีรายได้ต่ำการวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อระบุกลไกที่เชื่อมต่อสถานะผู้ดูแลและทักษะการจัดการทรัพยากรอาหารน้ำหนักมีสุขภาพดีสำหรับกลุ่มอายุนี้