Meng Hao frowned. Without saying a

Meng Hao frowned. Without saying a single world, he employed as much speed as he could to shoot out into the outside world. Most of his body was already starting to grow transparent, and he could clearly sense the power of teleportation.

At the same time, the river of stars was now almost completely materialized, seemingly endless and filled with innumerable motes of light. It began to sweep through the void, picking up the crowds of South Heaven Cultivators, including Meng Hao. It then spun and began to shoot off into the distance.

In the same moment in which Meng Hao and the others were swept up by the river of stars, the eyes of true spirit Night suddenly opened completely. Any sense of blankness within those eyes was completely wiped away, to be replaced with awareness. True spirit Night… was now fully awake!

The instant the complete awakening occurred, true spirit Night let out a roar that caused the entire world and even the void to instantly cease moving. Even the river of stars trembled and then stopped in place.

Meng Hao’s face fell, and the expressions of the South Heaven Cultivators were that of complete astonishment.

Suddenly, the land down below began to rumble and disintegrate as a gigantic arm slowly rose up. It was black and covered with scales, and only had four fingers. As it rose up from the ground, it left behind a gigantic pit. It was so long that it was almost impossible to see the entire arm, and as it stretched out, its palm was so large that it seemed big enough to cover up the entire sky.

The arm stretched out, snatching toward the river of stars.

“Get back here!” said true spirit Night, its voice rumbling up into the Heavens. Meng Hao’s body was completely out of his control as it flew out, pulled from the river of stars to shoot toward the giant hand.

In the blink of an eye, shockingly, he was standing on top of the giant hand. Meng Hao’s face was pale white, and his eyes shone with a sharp light. Now that Meng Hao had left the river of stars, it trembled once again, and then slowly began to move once again. The South Heaven Cultivators were now once more moving off into the distance.

“Meng Hao!” Xu Qing’s face fell, and she struggled to fly out, but was incapable of leaving the river of stars. Fang Yu’s face was also filled with anxiety. As for most of the others, they seemed to be rejoicing in the misfortune of the others.

“He’s dead! That Demon beast specifically kept him behind. He’s definitely going to die!”

“He stole that thing’s precious treasure! How could it possibly let him leave!?”

The Cultivators continued to watch as they moved off into the distance. True spirit Night retracted its palm, upon which Meng Hao stood, until Meng Hao was directly in front of it. His face was pale as he stood there on the palm, looking up at the colossal head, and true spirit Night’s two eyes.

Meng Hao’s right hand rested on his bag of holding, and a cold glow could be seen in his eyes. He knew he was no match for true spirit Night. Even a single breath from it could completely extinguish the flame of his life force. However, until the critical juncture of life or death arrived, Meng Hao would continue to go all out.

“You have no aura upon you which I find familiar….” said true spirit Night, looking over Meng Hao. Its right hand began to close into a fist. As it did, an indescribable pressure inundated Meng Hao. Cracking sounds could be heard, and blood sprayed from his mouth. His body seemed to be on the verge of completely collapsing; even his internal organs were on the verge of exploding.

However, there was still not even a scrap of fear in Meng Hao’s eyes. Instead, a touch of madness could be seen burning inside, which then turned into ferocity. Finally, he took a deep breath and prepared to pull out the copper mirror.

However, it was at this moment that a white-robed figure suddenly appeared in mid-air. He strode out step by step; in one moment he was far off in the distance; in the next moment, he stood in front of Meng Hao. His back was to him, and he stood there protectively, looking at true spirit Night.

He wore white robes and had long, dark grey hair. He was indescribably ancient and old. This was… Ke Jiusi!

“You may not harm him,” said Ke Jiusi calmly, staring up at true spirit Night, his voice filled with an incredible power. The energy caused Heaven and Earth to flicker with different colors, as if it was capable of fighting back against true spirit Night.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมงเฮา frowned โดยไม่บอกโลกเดียว เขาใช้ความเร็วมากที่สุดเท่าที่เขาสามารถยิงเข้าไปในโลกภายนอก ส่วนใหญ่ของร่างกายของเขาแล้วก็เริ่มที่จะเติบโตใส และเขาสามารถสัมผัสพลังของ teleportation ชัดเจนในเวลาเดียวกัน แม่ของดาวคือขณะนี้เกือบสมบูรณ์รูปธรรม ดูเหมือนไม่รู้จบ และเต็มไป ด้วย motes นับไม่ถ้วนของแสง มันเริ่มที่จะกวาดผ่านโมฆะ รับฝูงชนของสวรรค์ใต้เครื่องพรวนดิน รวมทั้งเมงเฮา มันปั่น และเริ่มที่จะยิงออกเป็นระยะทางในขณะเดียวกันที่เฮาเมงและอื่น ๆ ถูกกวาดขึ้น โดยแม่ของดาว ตาของจิตวิญญาณที่แท้จริงคืนก็เปิดอย่างสมบูรณ์ ความรู้สึกใด ๆ ของ blankness ภายในตาคู่นั้นได้อย่างสมบูรณ์เช็ด จะถูกแทนที่ ด้วยการรับรู้ ความจริงวิญญาณคืน...เวลานี้ตื่นเกิดขึ้นทันทีตื่นสมบูรณ์ จิตวิญญาณแท้จริงคืนให้ออกเสียงคำรามที่เกิดจากทั้งโลกและแม้จะเป็นโมฆะทันทีหยุดเคลื่อนไหว แม้แม่ของดาว trembled แล้ว หยุดในสถานที่เมงเฮาหน้าตก และนิพจน์ของเครื่องพรวนดินสวรรค์ใต้การที่เมือสมบูรณ์นี้ทันใดนั้น ที่ดินลงด้านล่างเริ่มจะดังก้อง และสลายตัวเป็นแขนยักษ์ค่อย ๆ ลุกขึ้น มันเป็นสีดำ และปกคลุม ด้วยเครื่องชั่ง และมีเพียง สี่นิ้ว ขณะที่มันลุกขึ้นจากพื้นดิน มันทิ้งหลุมยักษ์ มันเป็นเวลานาน มาก ว่า มันเกือบจะเห็นแขนทั้งหมด และมันยืดออก ปาล์มเป็นใหญ่เหมือนใหญ่พอที่จะครอบคลุมถึงท้องฟ้าทั้งหมดThe arm stretched out, snatching toward the river of stars.“Get back here!” said true spirit Night, its voice rumbling up into the Heavens. Meng Hao’s body was completely out of his control as it flew out, pulled from the river of stars to shoot toward the giant hand.In the blink of an eye, shockingly, he was standing on top of the giant hand. Meng Hao’s face was pale white, and his eyes shone with a sharp light. Now that Meng Hao had left the river of stars, it trembled once again, and then slowly began to move once again. The South Heaven Cultivators were now once more moving off into the distance.“Meng Hao!” Xu Qing’s face fell, and she struggled to fly out, but was incapable of leaving the river of stars. Fang Yu’s face was also filled with anxiety. As for most of the others, they seemed to be rejoicing in the misfortune of the others.“He’s dead! That Demon beast specifically kept him behind. He’s definitely going to die!”“He stole that thing’s precious treasure! How could it possibly let him leave!?”The Cultivators continued to watch as they moved off into the distance. True spirit Night retracted its palm, upon which Meng Hao stood, until Meng Hao was directly in front of it. His face was pale as he stood there on the palm, looking up at the colossal head, and true spirit Night’s two eyes.Meng Hao’s right hand rested on his bag of holding, and a cold glow could be seen in his eyes. He knew he was no match for true spirit Night. Even a single breath from it could completely extinguish the flame of his life force. However, until the critical juncture of life or death arrived, Meng Hao would continue to go all out.“You have no aura upon you which I find familiar….” said true spirit Night, looking over Meng Hao. Its right hand began to close into a fist. As it did, an indescribable pressure inundated Meng Hao. Cracking sounds could be heard, and blood sprayed from his mouth. His body seemed to be on the verge of completely collapsing; even his internal organs were on the verge of exploding.However, there was still not even a scrap of fear in Meng Hao’s eyes. Instead, a touch of madness could be seen burning inside, which then turned into ferocity. Finally, he took a deep breath and prepared to pull out the copper mirror.However, it was at this moment that a white-robed figure suddenly appeared in mid-air. He strode out step by step; in one moment he was far off in the distance; in the next moment, he stood in front of Meng Hao. His back was to him, and he stood there protectively, looking at true spirit Night.He wore white robes and had long, dark grey hair. He was indescribably ancient and old. This was… Ke Jiusi!“You may not harm him,” said Ke Jiusi calmly, staring up at true spirit Night, his voice filled with an incredible power. The energy caused Heaven and Earth to flicker with different colors, as if it was capable of fighting back against true spirit Night.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมิ่งเฮ่าขมวดคิ้ว . โดยไม่ได้บอกว่าโลกเดียว เขาใช้ความเร็วได้มาก เขาสามารถยิงออกไปสู่โลกภายนอก ส่วนใหญ่ของร่างกายของเขาก็เริ่มขึ้น โปร่งใส และเขาได้ชัดเจนเลย พลังของการเคลื่อนย้ายในเวลาเดียวกัน , แม่น้ำดาวตอนนี้เกือบสมบูรณ์ปรากฏดูเหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุดและเต็มไปด้วยโมตส์นับไม่ถ้วนของแสง มันเริ่มกวาดผ่านโมฆะยกขึ้นฝูงชนแห่งสวรรค์ทางใต้ของเกษตรกร รวมทั้ง เมิ่งฮ่าว จากนั้นก็ปั่นและเริ่มที่จะยิงออกไปในช่วงเวลาเดียวกันที่ เมิ่งฮ่าวและคนอื่นที่ถูกพัดพาโดยน้ำของดาว ตาคืนวิญญาณที่แท้จริงก็เปิดอย่างสมบูรณ์ ถึงแม้ว่าความรู้สึกของใด ๆภายในดวงตาคู่นั้นมันลบล้าง จะถูกแทนที่ด้วยสติ กลางคืน . . . . . . . วิญญาณที่แท้จริงคือตอนนี้ตื่นเต็มที่ !ทันทีที่เสร็จสมบูรณ์ก็เกิดขึ้น คืนวิญญาณที่แท้จริงออกมา คำรามจนทำให้โลกทั้งหมด และยังถือเป็นโมฆะทันทีหยุดเคลื่อนไหว แม้แม่น้ำดาวสั่นแล้วหยุดในสถานที่หน้าเมิงเฮา ตกลงมา และแสดงออกถึงสวรรค์ทางใต้ของเกษตรกรที่วุ่นวายที่สมบูรณ์ทันใดนั้นแผ่นดินข้างล่างเริ่มดังก้องและสลายเป็นแขนยักษ์ค่อยๆ ลุกขึ้น . มันเป็นสีดำและคลุมด้วยเกล็ดและมีเพียงสี่นิ้ว มันลุกขึ้นจากพื้น มันทิ้งหลุมยักษ์ มันนานมากว่ามันเป็นไปไม่ได้เกือบที่จะเห็นแขนทั้งหมด และมันยืดออก ของ ปาล์ม มีขนาดใหญ่เพื่อให้มันดูใหญ่พอที่จะครอบคลุมท้องฟ้าทั้งหมดแขนเหยียดออก คว้าเอาที่แม่น้ำแห่งดวงดาว" กลับมาที่นี่ ! " กล่าวว่าคืนวิญญาณที่แท้จริง เสียงของมันก้องขึ้นสู่สวรรค์ ร่างของเมิ่งฮ่าวเป็นสมบูรณ์ออกจากการควบคุมของเขาขณะที่มันบินออก ดึงมาจากแม่น้ำ ดาวยิงต่อ มือยักษ์ในชั่วพริบตา น่างงงวย เขายืนอยู่บนมือยักษ์ หน้าเมิงเฮาเป็นสีขาวซีด และดวงตาของเขาส่องกับแสงที่คมชัด ตอนนี้เมิงเฮาทิ้งแม่น้ำ ดาว มันสั่นสะท้านอีกครั้ง แล้วค่อยๆ เริ่มขยับอีกครั้ง สวรรค์ทางใต้ของเกษตรกรตอนนี้อีกครั้งย้ายไปไกล" เมิงเฮา ! " หน้าของ ซู ชิง ล้มลง เธอพยายามที่จะบินออกไป แต่ไม่สามารถออกจากน้ำของดาว ใบหน้าของฟาง ยูก็ยังเต็มไปด้วยความกังวล สำหรับส่วนใหญ่ของผู้อื่น พวกเขาดูเหมือนจะดีใจในความโชคร้ายของคนอื่น" เขาตายแล้ว ! ที่สัตว์ปีศาจโดยเฉพาะ เก็บเขาไว้ เขากำลังจะตาย ! "" เขาขโมยสมบัติที่มีค่า ! มันอาจจะปล่อยให้เขาไป ? "การปลูกอย่างต่อเนื่องเพื่อดูพวกเขาย้ายไปไกล คืนวิญญาณที่แท้จริงหดของปาล์ม ทำให้เมื่อเมิ่งฮ่าวยืนอยู่ จนเมิงเฮาอยู่ตรงด้านหน้า ใบหน้าของเขาซีดขาวที่เขายืนอยู่บนฝ่ามือ มองขึ้นไปที่หัวยักษ์ และจิตวิญญาณที่แท้จริงคืน 2 ตามือขวาของ เมิ่งฮ่าว rested ในกระเป๋าถือ แสงเย็นอาจจะเห็นในดวงตาของเขา เขารู้ว่าเขาไม่ตรงกับคืนจิตวิญญาณที่แท้จริง แม้แต่ตัวเดียว ลมหายใจจากมันอาจสมบูรณ์ดับเปลวเพลิงแห่งพลังชีวิตของเขา อย่างไรก็ตาม จนกว่าวิกฤตช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต หรือความตายมาถึง เมิ่งฮ่าวจะยังคงไปออกทั้งหมด" คุณไม่มีออร่า เมื่อคุณ ซึ่งฉันพบ . . . . . . . " คุ้นๆว่าคืนจิตวิญญาณที่แท้จริง มองผ่าน เมิ่งฮ่าว มือขวาเริ่มปิดเป็นหมัด เป็นมัน , ความดันคลุมเครือเจิ่งนอง เมิ่งฮ่าว ถอดรหัสเสียงสามารถได้ยิน และเลือดที่พ่นจากปากของเขา ร่างกายของเขาดูเหมือนจะหมิ่นสมบูรณ์ยุบ แม้แต่อวัยวะภายใน กำลังจะระเบิดอย่างไรก็ตาม ก็ยังไม่มีแม้แต่เศษซากของความกลัวในเมิ่งฮ่าวตา แต่สัมผัสของความบ้าคลั่งอาจจะเห็นการเผาไหม้ภายใน ซึ่งกลายเป็นดุร้าย . ในที่สุด เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ และเตรียมที่จะดึงออกทองแดง กระจกแต่ตอนนี้ที่ร่างสีขาว Robed ก็ปรากฏในกลางอากาศ เขา strode ออกไปทีละขั้น ในช่วงเวลาหนึ่งเขาห่างไกลในระยะไกล ในเวลาต่อมา เขายืนอยู่ตรงหน้า เมิ่งฮ่าว ด้านหลังของเขา เพื่อเขา และเขาก็ยืนอยู่ตรงนั้น protectively มองกลางคืนวิญญาณที่แท้จริงเขาสวมเสื้อสีขาว และมีเส้นผมยาวสีเทาเข้ม เขาเป็นอย่างคลุมเครือโบราณและเก่า นี่มัน . . . . . เก๋ jiusi !" คุณไม่อาจทำอันตรายเขาได้กล่าวว่า " เก๋ jiusi ใจเย็น จ้องมองคืนวิญญาณที่แท้จริง เสียงของเขาเต็มไปด้วยพลังอำนาจที่เหลือเชื่อ พลังงานที่เกิดจากสวรรค์และโลกสั่นด้วยสีที่แตกต่างกัน เช่น ถ้ามันสามารถสู้กับคืนจิตวิญญาณที่แท้จริง