FanFictionJust InCommunityForumMore

FanFiction

Just In

Community

Forum

More

Menneskelig (request from Chino5294) by snowgem33

 Anime » Yu-Gi-Oh! ZEXAL Rated: T, English, Drama & Romance, Ryoga K./Shark, IV/Thomas A., Words: 2k+, Favs: 2, Published: Oct 8, 2014 Updated: Feb 14Chapter 1: Rio Gets Possessed

I cringed as I watched my brother sob over me in the hospital. I could not help the feeling of pity and disgust that seemed to flow through-out me. How could Nash sit/half-standing there, crying like as if he'd lost everything dear to him? ...I'm sure from his point of view, that must've been what it seemed like.

I thought for a second. How did we end up here...?

I remembered Vector and that portal...next thing I know, my suddenly human body is laying in a hospital bed, unconscious, and my noble brother, under the assumption that he is human, merely sits there and sobs like a baby. Despite being some form of a ghost floating around the hospital room, I can feel my fist tighten.

That Quattro guy seemed to have some role in this, especially since he happened to be the one who put me here. But he did seem quite surprised when his card started an actual fire. However, I couldn't bring myself to blame anyone but him, seeing as how there was no evidence that anyone else had been involved.

I hovered above Nash as he continued to cry, contemplating the link between Vector and Quattro. Much time passed with no progress; I just couldn't make the connection linking the two and Nash, or Reginald as he preferred to be called now, never ceased crying. I pulled myself into a mock-sitting position just above his head and stared downwards.

Although his face remained buried in his hands, I could see the tears streaming down his cheeks and his red, puffy eyes through the gaps between his fingers. His hair, same as ever, even as a pathetic human, was limp and at some point, somehow, it had gone completely straight. The sleeves of the white button up shirt he was wearing were soaked through, from tears escaping through the gaps between his fingers. I felt dull surprise that the entire outfit wasn't soaked through with how much he'd been crying.

When did Nash become so pathetic...? I wondered.

Suddenly, the room seemed to possess a dark, foreboding glow to it. A shiver ran down my 'actual' spine and I begun to feel faint. Nash/Reginald shuddered and continued to cry, not seeming to notice anything different. Slowly, I turned around. My eyes widened and I gasped. The only sign outwardly that showed something was wrong was the beeping of the heart-monitor as it abruptly quickened.

Finally, a reaction was provoked from my dear, noble brother. He gasped suddenly and stood, letting his soaked hands/sleeves fall to his sides. He stepped closer to the bed. "Rio...!" he cried. Instead of reaching for the help button, he turned and rushed out of the room to get a nurse. Not that I noticed any of this.

I hovered there, in an awkward mock-sitting position, to stunned to even move. The heart-rate monitor continued to document my ever racing heartbeat, but as Barian-Human...whatever I was at that point, there was no risk of my heart beating out of my chest; although it sure felt like it would.

In the back of the room, right next to the door 'stood' what can only be described as what humans called a Grim Reaper...but most of the features were wrong or twisted. This...creature possessed a dark, foreboding glow to it. Subconsciously, I began to move towards 'him'. The closer I got, the more familiar the creature seemed...until suddenly, I was 'standing' right in front of it.

All was silent for sixty complete seconds. The creature glared down at me with its one red eye. Then I was hit with a blinding beam of light. My human body started to scream and thrashed uncontrollably. Nash rushed in with quite of few doctors; several of them went to hold me down and were prepping all sorts of injections while one single doctor pushed a struggling, frantic Nash out of the room and slammed the door rather rudely in his face. No one seemed to notice me nor the creature standing directly next to the door or the dark aura filling the room.

Abruptly, the beam of light released me. My 'actual' body abruptly stopped screaming and thrashing before they even had the chance to stick even one needle in me. The heart-rate monitor had slowed to its normal, healthy speed. Beep...beep...beep...beep...beep...leaving some very confused doctors and nurses.

I acknowledged nothing however. To me, it was as if the world had become a lucid dream. The creature, Don Thousand, I was able to remember (but not the dangers in associating with him), had showed me things...everything.

Images flashed through my mind; Nash following me into the portal, our arrival into human bodies, a ugly blonde man sacrificing his two friend to open a portal and summon Vector...everything was there. I witnessed Vector make a deal with this man, Faker, his name was. I also watched him turn around and rescue the human man who'd fallen into Barian world, Byron, with the help of the remaining Barian lords. I was shocked to find that they easily turned him against everything and convinced him to join his cause. I was enraged by such pitiful, manipulative plans but I did have to applaud the cruel fool...he found what appeared to be an semi-easy way to destroy Astral World. The images continued. They showed 'Byron's' return from Barian World and how he manipulated his poor sons into Vector's diabolical scheme. The last image I saw was that of Quattro activating that god-forsaken card and accidentally torching everything.

I seethed. The fury I felt when I was shown Vector's plan doubled. How dare he...? How dare that...? Why would he...? Are humans that blind...?

I was unable to think clearer any longer. All I could think of was how it was both Vector and Quattro's fault that I was here; I couldn't blame 'Byron' or Faker for falling for Vector's trap or Quattro's brothers for going along with their fathers word. I knew right then and there: One of them had to pay. I glanced back to my body. It was still too damaged from the fire to be of any use to teleport to Barian World and it would be too dangerous to go after Vector in human spirit form. I turned my attention to the door. Quattro was closer and the safer option. I remembered that Quattro sustained injuries trying to get out of the fire while dragging me along with him; a burn or something like that around his right eye. It was safe to assume that surgical precautions would be taken to keep him from going blind in that eye or to prevent later brain damage. It never occurred to me how I knew, but it was an obvious fact to me that the surgery was dangerous and if the surgeons weren't delicate and careful, Quattro would easily die.

I couldn't help the smirk that formed on both my spiritual form and my corporeal body. I never thought to think how I knew but only one thought was apparent at that point:

Humans that die with fury/hatred in their hearts/souls...turn into Barians.

So here you go, Chino5294. I hope you like the beginning of the story you requested. This and what will be chapter two were supposed to be one whole chapter but I'm more than a little crunched for time. With that being said, I won't be surprised if this isn't half as good as SINK was but I did the best I could do with the circumstances I was given.

Warning: the idea for this story was requested by Chino5294, all credit should go to her. I am merely writing it for her. Also, I don't own Yugioh Zexal.

 Ch 1 of 2 Next »

 Review

Share: Email . Facebook . Twitter

Story: Follow FavoriteAuthor: Follow FavoriteContrast: Dark . Light 
Font: Small . Medium . Large . XL

Desktop/Tablet Mode . Blog . Twitter . Help . Sign Up  

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

FanFictionเพียงในชุมชนฟอรั่มเพิ่มเติมMenneskelig (ขอจาก Chino5294) โดย snowgem33 การ์ตูน» Yu-Gi-Oh ZEXAL Rated: T ภาษาอังกฤษ ละคร และโรแมนติก Ryoga คุณ/ฉลาม A. IV/Thomas คำ: 2 k + รายการโปรด: เผยแพร่ 2 : 8 oct, 2014 เด: Feb 14Chapter 1: ริโอจะต้องมีฉันตัวนั้นงอ ตามเฝ้าดูพี่ sob ข้าในโรงพยาบาล ฉันไม่สามารถช่วยเหลือความรู้สึกสงสารและความขยะแขยงที่ดูเหมือนจะไหลผ่านออก สามารถแนชนั่ง/ครึ่งยืนมี ร้องไห้เหมือนกับว่าเขาได้สูญเสียทุกอย่างรักเขาอย่างไร ... ผมมั่นใจว่าจากจุดของมุมมองของเขา ที่ต้องได้รับอะไรเหมือนกันคิดแป๊บ วิธีทำเราลงเอยที่นี่...จำแบบเวกเตอร์และที่เว็บไซต์...สิ่งต่อไปที่ฉันรู้ ทันใดนั้นร่างกายของฉันถูกวางในเตียงโรงพยาบาล สติ และพี่โนเบิล ภายใต้สมมติฐานที่ว่า เขาเป็นมนุษย์ เพียงอยู่มี และ sobs เช่นทารก แม้จะเป็นรูปแบบของผีที่ลอยรอบห้องพยาบาล ฉันสามารถรู้สึกกำปั้นของฉันกระชับผู้ชาย Quattro ที่ดูเหมือนจะ มีบางบทบาทนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่เขาเกิดขึ้นกับผู้นำฉัน แต่เขาไม่ได้ดูเหมือนค่อนข้างประหลาดใจเมื่อบัตรของเขาเริ่มมีไฟจริง อย่างไรก็ตาม ฉันไม่สามารถนำมาเองจะโทษใครแต่เขา เห็นเป็นอย่างไรมีหลักฐานไม่ว่า ใครมีการเกี่ยวข้องฉันโฮเวอร์เหนือแนชเป็นเขายังคงร้องไห้ คิดเชื่อมโยงระหว่าง Quattro และเวกเตอร์ เวลาผ่านไป ด้วยความไม่คืบหน้า เพียงแค่ไม่สามารถสร้างการเชื่อมต่อที่เชื่อมโยงทั้งสองและแนช หรือ Reginald ตามที่เขาต้องจะเรียกตอนนี้ ไม่เคยได้หยุดร้องไห้ ผมดึงตัวเองเข้า mock นั่งตำแหน่งเหนือศีรษะของเขา และเริ่มลงแม้ว่าใบหน้าของเขายังคงฝังอยู่ในมือของเขา ฉันได้เห็นน้ำตาสตรีมลงแก้มของเขาและตาสีแดง ตุ่ยผ่านช่องว่างระหว่างนิ้วมือของเขา ผมของเขา เหมือนเคย เป็นบุคคลที่น่าสงสาร limp และในบางจุด อย่างใด มันหายไปไหนตรงอย่างสมบูรณ์ แขนของปุ่มสีขาวค่าเสื้อที่เขาสวม soaked ผ่าน จากน้ำตาหลบหนีผ่านช่องว่างระหว่างนิ้วมือของเขาได้ ผมรู้สึกแปลกใจน่าเบื่อที่ชุดทั้งหมด soaked ผ่าน ด้วยว่าเขามีการร้องไห้ไม่ได้เมื่อได้แนชเป็นละเมิดดังนั้น... ฉันสงสัยว่าทันใดนั้น ห้องดูเหมือนมืด เรืองแสงดูจะไปครอบครอง ศิวะวิ่งไปตามกระดูกสันหลังของฉัน 'จริง' และฉันเริ่มรู้สึกหน้ามืดตามัว แนช/Reginald shuddered และยังคงร้องไห้ ไม่ด้วยการ สังเกตสิ่งต่าง ๆ ช้า ฉันเปิดรอบ Widened ตาของฉัน และฉัน gasped เครื่องหมายเฉพาะภายนอกที่แสดงให้เห็นว่า มีอะไรผิดถูก beeping จอภาพหัวใจมันกะทันหัน quickenedสุดท้าย ปฏิกิริยาที่ถูกท่านจากน้องรัก โนเบิล เขา gasped ทันที และยืน ให้มือ/แขนเขา soaked ตกไปด้านของเขา เขาก้าวเข้าไปเตียง "ริโอ..." เขาร้อง แทนที่จะเข้าถึงปุ่มวิธีใช้ เขาเปิด และวิ่งออกจากห้องไปรับพยาบาล ไม่ว่า ฉันพบนี้ฉันโฮเวอร์มี ในตำแหน่งนั่ง mock เป็นตกใจ ให้ตะลึงได้ย้าย ตรวจสอบอัตราการเต้นหัวใจต่อเอกสารของฉันเคยแข่งเต้น Barian-มนุษย์...แต่สิ่งที่ฉันถูกที่จุด มีไม่มีความเสี่ยงของหัวใจตีออกจากหน้าอกของฉัน แม้จะแน่ใจว่ารู้สึกเหมือนมันจะด้านหลังของห้องพัก อยู่ประตู 'ยืน' ที่สามารถเพียงอธิบายเป็นมนุษย์สิ่งเรียกว่าเป็นเหตุการณ์...แต่ส่วนมากของได้ไม่ถูกต้อง หรือบิด นี้...สิ่งมีชีวิตต้องมีมืด เรืองแสงดูจะไป Subconsciously ฉันเริ่มที่จะย้ายไปยัง 'เขา' ใกล้ชิดผม คุ้นเคยมากกว่าสิ่งมีชีวิตดูเหมือน...จนทันใดนั้น ผม 'ยืน' ตรงหน้ามันทั้งหมดมีสภาพสมบูรณ์วินาที 60 สิ่งมีชีวิต glared ลงทีกับของตาแดง แล้ว ฉันถูกตี ด้วยไฟแสงมายากลมฤตยู ร่างกายของฉันเริ่มร้อง และ thrashed ดะ แนชวิ่งด้วยค่อนข้างของแพทย์น้อย ได้ไปค้างฉัน และถูก prepping ฉีดทุกขณะแพทย์หนึ่งเดียวดันแนชดิ้นรน คลั่งออกจากห้อง และถาโถมประตูค่อนข้าง rudely ในหน้าของเขา ไม่มีใครดูเหมือนจะสังเกตเห็นฉันไม่ยืนสิ่งมีชีวิตโดยตรงข้างประตูหรือ aura เข้มที่กรอกข้อมูลห้องพักกะทันหัน แสงที่ปล่อยฉัน ร่างกายของฉัน 'จริง' กะทันหันหยุดกรีดร้อง และ thrashing ก่อนที่พวกเขายังมีโอกาสที่จะติดเข็มหนึ่งแม้แต่ผม ตรวจสอบอัตราการเต้นหัวใจมีการชะลอตัวของความเร็วปกติ สุขภาพ Beep...ส่งเสียงบี๊บ... beep...ส่งเสียงบี๊บ... beep...ออกจากบางมากสับสนแพทย์และพยาบาลผมยอมรับอะไรอย่างไรก็ตาม ฉัน มันเป็นเหมือนโลกได้กลายเป็น ความฝัน lucid สิ่งมีชีวิต พันดอน ผมสามารถจำ (แต่ไม่อันตรายในการเชื่อมโยงกับเขา), มีแสดงให้ฉันเห็นสิ่ง...ทุกอย่างภาพที่ถ่ายผ่านใจ ต่อฉันในพอร์ทัลแนช เดินทางเข้าไปในร่างกายมนุษย์ มนุษย์สีบลอนด์น่าเกลียดเสียสละเพื่อนของเขาทั้งสองเพื่อเปิดตัวเว็บไซต์ และเรียกเวกเตอร์...จึงได้มี ผมเห็นทำให้เวกเตอร์การจัดการกับคนนี้ กุขึ้นเป็น พระ ผมยังเห็นเขาหันไปรอบ ๆ และช่วยเหลือมนุษย์คนได้ตกลงสู่ Barian โลก รอน ด้วยความช่วยเหลือของขุนนาง Barian เหลือ แค่ตกใจหาว่า พวกเขาได้เปิดเขากับทุกสิ่งทุกอย่าง และมั่นใจเขารวมสาเหตุของเขา ฉันถูกสนั่น โดยแผนดังกล่าวปฏิบัติ น่าสงสาร แต่ไม่ได้มีตบมือหลอกโหดร้าย...เขาพบสิ่งที่ปรากฏเป็น วิธีกึ่งง่ายทำลายโลก Astral ภาพอย่างต่อเนื่อง พวกเขาพบกลับ 'ไบรอนของ' จากโลก Barian และว่าเขาจัดการบุตรดีเป็นโครงร่างโหดของเวกเตอร์ ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นเป็นที่ของ Quattro เปิดการ์ดที่ละทิ้งพระเจ้า และโดยไม่ตั้งใจ torching ทุกอย่างผม seethed ความโกรธรู้สึกเมื่อฉันถูกแสดงแผนของเวกเตอร์สองเท่า วิธีกล้าเขา... วิธีกล้าที่... ทำไมเขา... มนุษย์ที่ซ่อนอยู่...ผมไม่คิดว่า ชัดเจนอีกต่อไป ทั้งหมดที่ฉันสามารถคิดว่า ถูกว่ามันเป็นความบกพร่องของ Quattro และเวกเตอร์ที่ได้ที่นี่ ผมไม่โทษ 'ไบรอน' หรือกุขึ้นเป็นสำหรับตกกับดักของเวกเตอร์หรือพี่น้องของ Quattro ไปพร้อมกับคำของบิดา ผมรู้ว่านั้น: หนึ่งในพวกเขาเคย ฉัน glanced ไปร่างกายของฉัน เกินไปยังคงเสียหายจากไฟไหม้ต้องการให้ส่งผ่านทางไกลโลก Barian และมันจะอันตรายเกินไปหลังจากเวกเตอร์ในจิตวิญญาณของมนุษย์แบบฟอร์ม ฉันเปิดประตูของฉันสนใจ Quattro ใกล้และทางเลือกที่ปลอดภัย ผมจำได้ว่า Quattro ยั่งยืนบาดเจ็บพยายามที่จะได้รับประโยชน์จากไฟในขณะที่ลากผมด้วย แผลไหม้หรือบางสิ่งบางอย่างเช่นที่ตาขวาของเขา ปลอดภัยที่จะคิดที่จะใช้ระวังผ่าตัด เพื่อให้เขาไปซ่อนในตานั้น หรือ เพื่อป้องกันความเสียหายของสมองภายหลังได้ มันเคยเกิดขึ้นกับฉันว่าฉันรู้ แต่มันเป็นความจริงที่เห็นได้ชัดผมว่า ผ่าตัดอันตราย และถ้า surgeons ไม่ระมัดระวัง และละเอียดอ่อน Quattro จะได้ตายฉันไม่สามารถช่วยเกเรที่เกิดขึ้นบนฟอร์มจิตวิญญาณและร่างกายของฉัน corporeal ฉันไม่เคยนึกคิดว่าฉันรู้ แต่ความคิดเดียวชัดเจนที่จุด:มนุษย์ที่ตาย ด้วยความโกรธ/ความเกลียดชังใน hearts/souls...turn ของพวกเขาเป็น Bariansดังนั้นที่นี่คุณไป Chino5294 ฉันหวังว่าคุณชอบการเริ่มต้นของเรื่องราวที่คุณร้องขอ นี้และสิ่งที่จะเป็นบทที่สองควรจะเป็นทั้งบทหนึ่ง แต่ฉันมากกว่าเล็กน้อย crunched ครั้ง กับที่การกล่าวว่า ฉันไม่แปลกใจถ้านี้ไม่ใช่ครึ่งเป็นดีเป็นจมไม่มาก แต่ส่วนที่ไม่ มีสถานการณ์ที่ฉันได้รับคำเตือน: ความคิดในเรื่องนี้ร้อง โดย Chino5294 สินเชื่อทั้งหมดควรไปกับเธอ ผมแค่เขียนว่า สำหรับเธอ นอกจากนี้ ฉันไม่เป็นเจ้าของ Yugioh Zexal Ch 1 ของ 2 ถัดไป» ตรวจทานใช้ร่วมกัน: อีเมล์ Facebook ทวิตเตอร์เรื่อง: ทำตาม FavoriteAuthor: ทำตาม FavoriteContrast: มืด แสง แบบอักษร: เล็ก สื่อ ขนาดใหญ่ XLโหมดเดสก์ท็อปที่เม็ด บล็อก Twitter วิธีใช้ ไซน์อัพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

FanFiction เพียงในชุมชนฟอรั่มอื่นๆMenneskelig (ตามคำขอจาก Chino5294) โดย snowgem33  อะนิเมะ» Yu-Gi-Oh! ZEXAL คะแนน: T, อังกฤษ, และละครโรแมนติก, Ryoga เค / ฉลาม IV / โทมัสเอ, คำ 2k + Favs: 2, เผยแพร่: 8 ตุลาคม 2014 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 14Chapter 1: ริโอได้รับการครอบครองฉันcringed เป็นฉัน เฝ้าดูพี่ชายของฉันร้องไห้มากกว่าฉันอยู่ในโรงพยาบาล ฉันไม่สามารถช่วยความรู้สึกของความสงสารและความรังเกียจที่ดูเหมือนจะไหลผ่านออกฉัน แนชจะวิธีนั่ง / ครึ่งยืนร้องไห้เหมือนราวกับว่าเขาจะสูญเสียทุกอย่างที่รักของเขา? ... ผมมั่นใจว่าจากมุมมองของเขา, ว่าคงจะได้รับสิ่งที่มันดูเหมือนว่า. ฉันคิดว่าเป็นครั้งที่สอง เราไม่จบลงที่นี่ ... ผมจำได้เวกเตอร์และพอร์ทัลที่ ... สิ่งต่อไปที่ฉันรู้ว่าร่างกายมนุษย์อย่างกระทันหันของฉันคือการวางในเตียงในโรงพยาบาลหมดสติและน้องชายของโนเบิลของฉันภายใต้สมมติฐานที่ว่าเขาเป็นมนุษย์ เพียงแค่นั่งอยู่ที่นั่นและสะอื้นเหมือนเด็ก แม้จะเป็นรูปแบบของผีลอยไปรอบ ๆ ห้องที่โรงพยาบาลบางอย่างผมสามารถรู้สึกกำปั้นของฉันกระชับ. ที่ผู้ชาย Quattro ดูเหมือนจะมีบทบาทในการนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งนับตั้งแต่ที่เขาเกิดขึ้นจะเป็นคนที่ทำให้ผมที่นี่ แต่ดูเหมือนเขาไม่ประหลาดใจมากเมื่อการ์ดของเขาเริ่มต้นไฟที่เกิดขึ้นจริง แต่ผมไม่สามารถนำตัวเองจะไปโทษใคร แต่เขาเห็นเป็นอย่างไรมีหลักฐานว่าคนอื่นมามีส่วนร่วมไม่. ฉันวนเวียนอยู่เหนือแนชในขณะที่เขายังคงร้องไห้ใคร่ครวญการเชื่อมโยงระหว่างเวกเตอร์และควอท เวลาผ่านไปกับความคืบหน้าไม่มาก ฉันไม่สามารถทำให้การเชื่อมต่อการเชื่อมโยงทั้งสองและแนชหรือเรจินัลในขณะที่เขาต้องการที่จะเรียกได้ว่าตอนนี้ไม่เคยหยุดร้องไห้ ผมดึงตัวเองในตำแหน่งจำลองนั่งอยู่เหนือหัวของเขาและจ้องมองลง. แม้ว่าใบหน้าของเขายังคงฝังอยู่ในมือของเขาฉันจะได้เห็นน้ำตาสตรีมมิ่งลงแก้มของเขาและสีแดงของเขาตาอ้วนผ่านช่องว่างระหว่างนิ้วมือของเขา ผมของเขาเช่นเดียวกับที่เคยแม้ในขณะที่มนุษย์น่าสงสารเป็นปวกเปียกและในบางจุดอย่างใดมันได้หายไปตรงสมบูรณ์ แขนของปุ่มสีขาวเสื้อที่เขาสวมแช่ผ่านจากน้ำตาหนีผ่านช่องว่างระหว่างนิ้วมือของเขา ผมรู้สึกแปลกใจที่หมองคล้ำทั้งชุดไม่ได้แช่ผ่านกับว่าเขาต้องการได้รับการร้องไห้. เมื่อไหร่แนชกลายเป็นน่าสงสารมากเลย ... ? ฉันสงสัย. ทันใดนั้นห้องดูเหมือนจะมีความมืดสังหรณ์เรืองแสงกับมัน ตัวสั่นวิ่งลงกระดูกสันหลังจริงของฉันและฉันเริ่มที่จะรู้สึกจะเป็นลม แนช / สั่นเรจินัลและยังคงร้องไห้ไม่ได้ดูเหมือนจะสังเกตเห็นอะไรที่แตกต่าง ช้าฉันหันไปรอบ ๆ ตาของฉันกว้างขึ้นและผมอ้าปากค้าง ภายนอกเข้าสู่ระบบเพียงแสดงให้เห็นว่ามีบางอย่างผิดเป็นเสียงเตือนของหัวใจการตรวจสอบในขณะที่มันเร่งทันที. ในที่สุดปฏิกิริยาถูกยั่วยุจากที่รักของฉัน, พี่ชายของขุนนาง เขาอ้าปากค้างทันทีและยืนให้แช่มือของเขา / แขนตกไปที่ด้านข้างของเขา เขาก้าวใกล้ชิดกับเตียง "ริโอ ... !" เขาร้องไห้. แทนการเข้าถึงสำหรับปุ่มช่วยเหลือเขาหันและรีบวิ่งออกมาจากห้องที่ได้รับการพยาบาล ไม่ว่าผมสังเกตเห็นใด ๆ นี้. ฉันวนเวียนอยู่ที่นั่นในตำแหน่งจำลองนั่งอึดอัดที่จะตะลึงที่จะได้ย้าย จอภาพอัตราการเต้นหัวใจยังคงเอกสารการเต้นของหัวใจที่เคยแข่งรถของฉัน แต่เป็น Barian มนุษย์ ... สิ่งที่ฉันเป็นจุดที่มีความเสี่ยงของหัวใจของฉันเต้นออกมาจากหน้าอกของฉันไม่มี แม้ว่ามันจะแน่ใจว่ารู้สึกเหมือนว่ามันจะ. ในด้านหลังของห้องที่ติดกับประตู 'ยืน' สิ่งที่สามารถอธิบายได้ว่าเป็นสิ่งที่มนุษย์เรียกว่าใจแข็ง ... แต่ส่วนมากของคุณสมบัติที่ไม่ถูกต้องหรือบิด นี้ ... สิ่งมีชีวิตที่มีความมืดเรืองแสงสังหรณ์ไป จิตใต้สำนึกผมเริ่มที่จะย้ายไป 'เขา' ใกล้ชิดผมได้ที่มากกว่าที่คุ้นเคยสิ่งมีชีวิตที่ดูเหมือน ... จนกระทั่งจู่ ๆ ผมก็ 'ยืน' อยู่ตรงหน้าของมัน. ทั้งหมดก็เงียบหกสิบวินาทีสมบูรณ์ สัตว์จ้องลงมาที่ฉันกับตาสีแดง แล้วฉันจะได้รับผลกระทบกับแสงจ้าของแสง ร่างกายมนุษย์ของฉันเริ่มต้นที่จะกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งและ thrashed แนชรีบวิ่งไปด้วยค่อนข้างของแพทย์ไม่กี่; หลายของพวกเขาไปกอดฉันลงและได้รับการเตรียมการทุกประเภทของการฉีดในขณะที่หมอคนหนึ่งเดียวผลักดิ้นรนคลั่งแนชออกจากห้องและปิดประตูค่อนข้างหยาบคายในใบหน้าของเขา ไม่มีใครดูเหมือนจะเห็นฉันหรือสิ่งที่ยืนอยู่ติดกับประตูหรือกลิ่นอายความมืดเติมห้อง. ทันทีคานของแสงที่ปล่อยออกมาให้ฉัน ร่างกายของฉัน 'จริง' ทันทีที่หยุดกรีดร้องและนวดก่อนที่จะได้มีโอกาสที่จะติดเข็มแม้แต่หนึ่งในตัวผม จอภาพหัวใจอัตราชะลอตัวลงสู่ภาวะปกติความเร็วที่ดีต่อสุขภาพ ปี๊บ ... เสียงเตือนเสียงเตือน ... ... ... เสียงเตือนเสียงเตือน ... ทิ้งสับสนมากแพทย์และพยาบาล. ฉันได้รับการยอมรับอะไรอย่างไร สำหรับผมแล้วมันก็เหมือนกับว่าโลกได้กลายเป็นฝันที่ชัดเจน สัตว์ดอนพันผมก็สามารถที่จะจำ (แต่ไม่อันตรายในการเชื่อมโยงกับเขา) ได้แสดงให้ฉันเห็นสิ่งทุกอย่าง ... . ภาพประกายผ่านใจของฉัน; แนชต่อไปนี้ฉันเป็นพอร์ทัลการมาถึงของเราในร่างกายมนุษย์เป็นชายสีบลอนด์น่าเกลียดเสียสละสองเพื่อนของเขาที่จะเปิดประตูและเรียกเวกเตอร์ ... ทุกอย่างก็อยู่ที่นั่น ผมเห็นเวกเตอร์ทำข้อตกลงกับชายคนนี้ Faker, ชื่อของเขาคือ ฉันยังเฝ้าดูเขาหันไปรอบ ๆ และช่วยเหลือคนที่ต้องการของมนุษย์ที่ตกอยู่ในโลก Barian, ไบรอนด้วยความช่วยเหลือของขุนนาง Barian ที่เหลือ ฉันก็ต้องตกใจที่พบว่าพวกเขาได้อย่างง่ายดายเขาหันกับทุกอย่างและเชื่อว่าเขาจะเข้าร่วมสาเหตุของเขา ผมก็โกรธแค้นดังกล่าวน่าสงสารแผนบิดเบือน แต่ฉันไม่ต้องปรบมือของคนโง่ที่โหดร้าย ... เขาพบว่าสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นวิธีที่กึ่งง่ายที่จะทำลายดาวโลก ภาพที่ต่อเนื่อง พวกเขาแสดงให้เห็นว่า 'ไบรอน' ผลตอบแทนจาก Barian โลกและวิธีการที่เขาจัดการกับบุตรชายที่น่าสงสารของเขาในรูปแบบเวกเตอร์โหดร้าย ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นเป็นที่ของ Quattro การเปิดใช้งานการ์ดพระเจ้าทอดทิ้งและตั้งใจ torching ทุกอย่าง. ฉัน seethed ความโกรธที่ผมรู้สึกเมื่อผมได้แสดงให้เห็นว่าแผนของเวกเตอร์สองเท่า วิธีที่เขากล้า ... ? วิธีที่กล้า ... ? ทำไมเขาจะ ... ? เป็นมนุษย์ที่ตาบอด ... ? ผมก็ไม่สามารถที่จะคิดที่ชัดเจนได้อีกต่อไป ทั้งหมดที่ฉันสามารถคิดได้ว่ามันเป็นทั้งเวกเตอร์และความผิด Quattro ที่ฉันอยู่ที่นี่; ฉันไม่สามารถตำหนิ 'ไบรอน' หรือ Faker สำหรับตกหลุมรักกับดักเวกเตอร์หรือพี่น้อง Quattro สำหรับไปพร้อมกับคำว่าบรรพบุรุษของเขา ผมรู้แล้วและมีสิทธิ: หนึ่งในพวกเขาต้องจ่ายเงิน ผมมองกลับไปที่ร่างกายของฉัน มันก็ยังคงได้รับความเสียหายจากไฟไหม้เกินไปที่จะเป็นในการใช้ใด ๆ ที่จะส่งผ่านทางไกลไปยัง Barian โลกและมันจะเป็นอันตรายเกินไปที่จะไปหลังจากเวกเตอร์ในรูปแบบจิตวิญญาณของมนุษย์ ผมหันความสนใจของฉันไปที่ประตู Quattro ได้ใกล้ชิดและตัวเลือกที่ปลอดภัย ผมจำได้ว่า Quattro ได้รับบาดเจ็บพยายามที่จะออกจากไฟในขณะที่ลากฉันไปพร้อมกับเขานั้น การเผาไหม้หรือสิ่งที่ต้องการที่อยู่รอบ ๆ ตาขวาของเขา มันปลอดภัยที่จะคิดว่าข้อควรระวังในการผ่าตัดจะต้องดำเนินการเพื่อให้เขาจากไปคนตาบอดในสายตาหรือเพื่อป้องกันความเสียหายของสมองในภายหลัง มันไม่เคยเกิดขึ้นกับฉันว่าฉันรู้ แต่มันก็เป็นความจริงที่เห็นได้ชัดกับผมว่าการผ่าตัดเป็นอันตรายและถ้าศัลยแพทย์ไม่ละเอียดอ่อนและระมัดระวัง Quattro ได้ง่ายจะตาย. ฉันไม่สามารถช่วยรอยยิ้มที่เกิดขึ้นทั้งสองของฉัน รูปแบบทางจิตวิญญาณและร่างกายของฉันรูปธรรม ฉันไม่เคยคิดที่จะคิดว่าฉันรู้ แต่เพียงหนึ่งความคิดก็เห็นได้ชัดที่จุด: มนุษย์ที่ตายด้วยความโกรธ / เกลียดชังในหัวใจ / จิตวิญญาณของพวกเขา ... กลายเป็น Barians. ดังนั้นที่นี่คุณไป Chino5294 ฉันหวังว่าคุณเหมือนจุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่คุณร้องขอ และสิ่งที่จะเป็นบทที่สองถูกควรจะเป็นทั้งบทหนึ่ง แต่ฉันมากกว่า crunched เวลาเล็ก ๆ น้อย ๆ กับที่ถูกกล่าวว่าฉันจะไม่ต้องแปลกใจถ้านี้ไม่ได้ครึ่งหนึ่งของที่ดีที่สุดเท่า SINK เป็น แต่ฉันไม่ดีที่สุดที่ฉันจะทำอย่างไรกับสถานการณ์ที่ผมได้รับ. คำเตือน: ความคิดเรื่องนี้ได้รับการร้องขอโดย Chino5294 ทั้งหมด เครดิตควรจะไปกับเธอ ฉันกำลังเพียงเขียนมันสำหรับเธอ นอกจากนี้ผมไม่ได้เป็นเจ้าของ Yugioh Zexal.  Ch 1 จาก 2  ถัดไป»รีวิวแบ่งปัน: อีเมล์ Facebook ทวิตเตอร์เรื่อง: ติดตาม FavoriteAuthor: ตาม FavoriteContrast เข้ม แสงตัวอักษร:  เล็ก ขนาดกลาง ใหญ่ . XL สก์ท็อป / โหมดแท็บเล็ต บล็อก ทวิตเตอร์ ช่วยด้วย . ลงชื่อ  

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แฟนฟิคชั่น

พอดี





ชุมชนฟอรั่มมากขึ้น

menneskelig ( ขอจาก chino5294 ) อะไรด้วยรึเปล่า snowgem33

ทำไมการ์ตูน » ยูกิโอ zexal รึเปล่าคะแนน : T , ภาษาอังกฤษ , ละคร&โรแมนติก ryoga . / ฉลาม , 4 / โทมัส อ. คำ : 2k , เช่น : 2 หัวข้อรึเปล่า 8 ต.ค. 2557 ครั้งที่ปรับปรุง : รึเปล่า ก.พ. 14chapter 1 : ริโอรับสิง

ผม cringed เท่าที่ผมดูสะอื้น พี่ชายฉันอยู่โรงพยาบาลฉันไม่สามารถช่วยให้ความรู้สึกสงสาร และรังเกียจที่ดูเหมือนจะไหลผ่านฉัน แล้วแนชนั่งครึ่งยืนอยู่ตรงนั้น ร้องไห้เหมือนกับว่าเขาจะสูญเสียทุกอย่างที่รักเขา . . . . . . . ผมมั่นใจว่าจากมุมมองของเขา นั่นคงเป็นสิ่งที่ดูเหมือนว่า

ฉันคิดว่าสำหรับที่สอง อะไรทำไมเราต้องมาที่นี่ . . . . . . . ?

จำได้เวกเตอร์และประตู . . . . . . . อีกสิ่งหนึ่งที่ผมรู้ฉัน ทันใดนั้นร่างกายมนุษย์กำลังนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล ไม่รู้สึกตัว และพี่เกียรติของฉัน ภายใต้สมมติฐานว่า เขาเป็นมนุษย์เพียงนั่งมี และสะอื้นเหมือนเด็กๆ แม้จะมีบางรูปแบบของผีที่ลอยรอบ ๆโรงพยาบาล ฉันรู้สึกว่าฉันกำหมัดแน่น

ที่ Quattro ผู้ชายดูเหมือนจะมีบทบาทในเรื่องนี้ เพราะเขาเป็นคนที่ทำให้ฉันมาที่นี่แต่ดูเหมือนเขาจะตกใจที่บัตรของเขาเริ่มมีไฟจริง อย่างไรก็ตาม ผมไม่สามารถที่จะโทษใคร แต่เขาเห็นว่าไม่มีหลักฐานว่าใครมาเกี่ยวข้อง

ผมอยู่ข้างบน แนช ขณะที่เขายังคงร้องไห้ คิดเชื่อมโยงระหว่างเวกเตอร์และ Quattro เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว ไม่มีความคืบหน้า เราแค่ยังไม่ได้ทำการเชื่อมต่อการเชื่อมโยงสองและ แนชเรจินัลด์ ตามที่เขาต้องการ หรือจะเรียกว่า ตอนนี้ไม่เคยหยุดร้องไห้ ฉันดึงตัวเองเข้าไปเยาะเย้ยนั่งตำแหน่งเหนือหัวของเขาและจ้องลง

แม้ว่าใบหน้าของเขายังคงฝังอยู่ในมือ ผมเห็นน้ำตาสตรีมมิ่งลงบนแก้มของเขา และสีแดงของเขา ดวงตาบวมผ่านช่องว่างระหว่างนิ้วมือของเขา ผมของเขา เช่นเดียวกับที่เคย เหมือนน่าสงสาร มนุษย์ ก็ลื่นในบางจุดมันได้ไปทั้งหมดตรง แขนเสื้อของปุ่มสีขาวขึ้น เสื้อที่เขาใส่อยู่เปียกชุ่ม จากน้ำตาที่หลบหนีผ่านช่องว่างระหว่างนิ้วมือของเขา ฉันรู้สึกประหลาดใจที่ทึบทั้งชุดไม่ชุ่มไปด้วยว่าเขาจะร้องไห้

เมื่อไหร่แนชกลายเป็นน่าสมเพช . . . . . . . ? ทำไมผมสงสัย

ก็ ห้องดูมีสีเข้ม ลางเรืองแสงได้สั่นวิ่งลงกระดูกสันหลังของฉัน ' จริง ' และฉันเริ่มที่จะรู้สึกอ่อนเปลี้ย แนช / เรจินัลด์ ตัวสั่นและยังคงร้องไห้ ดูไม่น่าจะสังเกตเห็นอะไรที่แตกต่างกัน ผมค่อย ๆหันกลับมา ดวงตาของฉันเบิกกว้าง ฉันอ้าปากค้าง . เพียงเครื่องหมายภายนอกที่พบบางอย่างผิดปกติ เป็นเสียงของจอภาพหัวใจมันชะงักเร็ว

ในที่สุด ปฏิกิริยาที่ถูกยั่วยุจากพี่ชายโนเบิล ที่รักของฉันเขาอ้าปากค้างทันที และยืนให้เขาแช่มือ / แขนตกลงข้างตัว เขาก้าวเข้าไปใกล้เตียง " ริโอ . . . . . . . ! " เขาร้องไห้ แทนการเข้าถึงสำหรับปุ่มช่วยให้ เขาจึงหันหลังและวิ่งออกไปจากห้อง เพื่อให้พยาบาล ฉันไม่ได้สังเกตเลย

ฉันอยู่ตรงนั้น ในที่น่าอึดอัดล้อเลียนท่านั่ง ให้ตะลึงถึงย้ายตรวจสอบอัตราการเต้นหัวใจต่อเอกสารของฉันเคยแข่งเต้น แต่เป็น barian มนุษย์ . . . . . . ผมอยู่ในจุดที่ไม่มีความเสี่ยงของหัวใจของฉันเต้นออกมานอกอก แม้ว่ามันรู้สึกเหมือนมัน

ในด้านหลังของห้อง ถัดจากประตู ' ' ที่สามารถยืน อธิบายได้เพียงว่าเป็นสิ่งที่มนุษย์เรียกว่ายมทูต . . . . . . . น่ากลัว แต่คุณสมบัติมากที่สุด ผิดหรือบิด . . . . . .สิ่งมีชีวิตที่ครอบครองมืดลางเรืองแสงได้ จิตใต้สำนึก ผมเริ่มขยับต่อ ' เขา ' ยิ่งเจอ ยิ่งคุ้นสิ่งมีชีวิตที่ดูเหมือน . . . . . . . จนกระทั่ง จู่ๆ ฉันก็ยืนตรงหน้า

ทุกคนเงียบสมบูรณ์สำหรับหกสิบวินาที สิ่งมีชีวิตก็ลงที่ฉันกับสีแดงตา แล้วผมก็กดปุ่มที่มี blinding แสง .ร่างกายมนุษย์เริ่มที่จะกรีดร้องและทำร้าย ดะ แนช รีบเร่ง กับค่อนข้างของแพทย์น้อย หลายของพวกเขาก็จับฉันลง และได้เตรียมการทุกประเภทของการฉีดขณะเดียวหมอผลักดิ้นรนคลั่งแนชออกจากห้องและกระแทกประตูค่อนข้างหยาบคายในใบหน้าของเขา